Waar staan de reformatorische kerken over 30 jaar?

[-DIA-]

Wat mij betreft wel. Wie er dan buiten valt moet er maar buiten vallen, als wij maar geen oorzaak geven.

Ik pleit inderdaad voor een fusie. Alleen niet die fusie die @DIA wenst. Ik pleit voor een fusie van de GG met de GGiN met álle predikanten van beide kerkverbanden. Volgens mij wordt het verschil dan niet groter dan nu in de GG al het geval is, als ik kijk naar de ligging en (verbonds)opvattingen van de predikanten die in de GG het meest uit elkaar liggen.

Wat betreft de breuk van 1953, ik zie wel dat er nu na zoveel tijd gelukkig meer genuanceerd over wordt gesproken van beide kanten.

Kunt u daar 3 voorbeelden van noemen?

1. Er is gesprek, en een (plaatselijk) wederzijds verstaan.
2. De fouten die gemaakt zijn zijn geboekstaafd en erkend.
3. Wat wel genoemd werd de eenzijdige schuld aan de kant van de 'uitgetredenen' is weggenomen.
4. De toon waarop men over elkaar spreekt is geheel anders geworden in zowel De Wachter Sions als in De Saambinder.

[Bezorgd]

Omdat het een openbare post is, kan ik deze wel delen.

Dit las ik net op Facebook van Marcel Vroegop nav het interview met ds van der Tang. ( Hij reageerde op een reactie onder zijn post)

„Veel van de ware kinderen Gods behoren tot degenen die hongeren en dorsten, die treuren en arm van geest zijn. Volgens Ralph Venning behoren de meesten van hen tot de zuigelingen in de genade. Als zuigelingen over de wederkomst horen spreken, slaat hun de schrik om het hart. Ze worden meer door vrees dan door uitzien bevangen. Gods Kerk mag wel met opgeheven hoofd de wederkomst van Christus verwachten, maar je hoort er weinig van. Zou dat dan niet moeten? Ja, wanneer Gods kinderen zich door genade meer zouden benaarstigen hun roeping en verkiezing vast te maken, zou de bruid van Christus meer uitzien naar de komst van de Bruidegom.”
Dit. Geen vreugde. Geen verlangen. Geen perspectief. Zelfs niet na ontvangen genade. Ik kan daar niet bij en neem het de voorgangers kwalijk dat dit de geforceerde bevinding bij gelovigen wordt.
En quote is geen citaat maar een paulinische manier van spreken dat het mij een raadsel is hoe een kerkverband dat zo ingaat tegen het evangelie - in Jezus' naam toch kan blijven bestaan. Aanbod van genade omzeep geholpen door het met de verkiezingsleer af te schermen ... en zelfs als je dan eindelijk jezelf tot een "kind des Heeren" rekenen mag dan nog is er weinig om vrolijk over te zijn. En al die onzekerheid en angst heeft het zekerheidsstempel "maar zo leert het ware volk des Heeren het" / "zo heurt het, zo gaat het in Gods koninkrijk". Het is ...
Onwerkelijk. Verschrikkelijk. Dat Gods kinderen in de Ger.Gem in Ned. zoveel moeite ervaren om hun roeping en verkiezing vast te maken is de herders van de kerk zwaar aan te rekenen. Er is meer nodig dan "de schuld moet ingeleefd worden" ... herders moeten de hand in de theol.boezem steken en erkennen dat ze Gods beloften voor verloren zondaren verstopt hebben. De prediking voor hongerige schapen wordt aangeboden aan giraffen; je ziet liggen wat je ziel voeden kan - maar het is niet voor jou; je kunt er nooit bij. En ondertussen: "die onmogelijkheid die je nu ervaart is een teken van het ware". Ja niet; het is een teken dat de herders het pad kwijt zijn, schapen doodgaan van de honger en vele andere schapen niet tot de kudde komen.
Dit is geen punt van hoedje of rokje, dit raakt het hart van het evangelie.

https://www.facebook.com/marcelvroegop/ ... 3376339632

Ik had ook heel veel vragen bij het lezen van dat stukje uit het interview.

[Ad Anker]

Ik had ook heel veel vragen bij het lezen van dat stukje uit het interview.

Ik ook. Ik zou zo'n antwoord niet kiezen. Maar het is wel een oordeel dat de vreugde in Christus een verdachte zaak is geworden.

[-DIA-]

Dit is veel te simpel gesteld. Hier gaan we voorbij aan de werkelijkheid. Ik heb nu de woorden niet om dit te verwoorden. Maar hier klopt toch iets niet.

[Zeeuw]

Ik had ook heel veel vragen bij het lezen van dat stukje uit het interview.

Ik ook. Ik zou zo'n antwoord niet kiezen. Maar het is wel een oordeel dat de vreugde in Christus een verdachte zaak is geworden.

Ik ben vanuit mijn jeugd niet anders gewend. Tot en met 'spreek maar niet teveel over Jezus, het mocht eens ijdel zijn'.

[Ouderling]

Ik had ook heel veel vragen bij het lezen van dat stukje uit het interview.

Ik ook. Ik zou zo'n antwoord niet kiezen. Maar het is wel een oordeel dat de vreugde in Christus een verdachte zaak is geworden.

Waar staat dat in dit interview?
Wel is er veel vreugde zonder dat er de ware droefheid aan vooraf gegaan is. Daar mag je terecht vragen bij hebben.

Maar de oprechte vreugde in Christus is er nog hoor!! Ook in de GG, ook in de GGiN

[-DIA-]

Ik had ook heel veel vragen bij het lezen van dat stukje uit het interview.

Ik ook. Ik zou zo'n antwoord niet kiezen. Maar het is wel een oordeel dat de vreugde in Christus een verdachte zaak is geworden.

Als het recht ligt niet vanzelf. Maar denken we even verder door.... Niet alle uiterlijke vreugde is een blijdschap in God. Er is ook een blijdschap die meer in het gevoel ligt toch anders ligt dan wat ervaren wordt met Psalm 68: Maar het vrome volk in U verheugd zal huppelen van zielenvreugde.... daar zij hun Wens verkrijgen. Dat is een vreugde die hier begint en in de eeuwigheid ten top zal stijgen. Als het echt is legt het beslag, dan wordt je stil, als je eens iemand ontmoet wiens ziel is verlost en de vrijspraak ten eeuwigen leven ontving; daar zijn mensenwoorden te arm voor.

[Bezorgd]

Ik had ook heel veel vragen bij het lezen van dat stukje uit het interview.

Ik ook. Ik zou zo'n antwoord niet kiezen. Maar het is wel een oordeel dat de vreugde in Christus een verdachte zaak is geworden.

Ik ben vanuit mijn jeugd niet anders gewend. Tot en met 'spreek maar niet teveel over Jezus, het mocht eens ijdel zijn'.

Ik weet niet of dat hetzelfde is.
En ik denk ook niet dat ds vd Tang er veel naast zit qua constatering. Ja ziet veel worstelende zielen om je heen, en hoe vaak word ik zelf niet aangevochten.
Maar eerlijk gezegd, denk ik dat het zwakke en niet doorbrekende geloof vooral het gevolg is van een bepaalde prediking. Een prediking waar zekerheid en blijdschap van en in het geloof verdacht wordt gesteld. En men alleen maar hamert op zelfonderzoek, en waar de onvoorwaardelijke nodiging en belofte prediking veelal uitblijft.

[Herman]

Een zeer overspannen reactie van mijnheer Vroegop. In het paragraafje gaat het dan wel niet over het geloof in de beloften, maar wél over verantwoordelijkheid. Me dunkt is dat Schriftuurlijk genoeg als tegenwicht tegen de vermeende lijdelijkheid.

[samanthi]

Ik had ook heel veel vragen bij het lezen van dat stukje uit het interview.

Ik ook. Ik zou zo'n antwoord niet kiezen. Maar het is wel een oordeel dat de vreugde in Christus een verdachte zaak is geworden.

Ik ben vanuit mijn jeugd niet anders gewend. Tot en met 'spreek maar niet teveel over Jezus, het mocht eens ijdel zijn'.

Daar ligt echt veel moeite, terwijl juist spreken over de Heere Jezus het meest separerend is, kijk maar bij het kruis... (een uitspraak van een van de forumleden.)

[Zeeuw]

Ik had ook heel veel vragen bij het lezen van dat stukje uit het interview.

Ik ook. Ik zou zo'n antwoord niet kiezen. Maar het is wel een oordeel dat de vreugde in Christus een verdachte zaak is geworden.

Waar staat dat in dit interview?
Wel is er veel vreugde zonder dat er de ware droefheid aan vooraf gegaan is. Daar mag je terecht vragen bij hebben.

Maar de oprechte vreugde in Christus is er nog hoor!! Ook in de GG, ook in de GGiN

Misschien is het goed dat deze dan eens wat meer wordt geuit. Je gaat nl zelf al weer direct het zinnetje 'veel vreugde zonder ware droefheid' erbij vermelden. Als je daar maar genoeg de nadruk op legt, zullen mensen bang worden vreugde te uiten.

[GGotK]

Deze vreugde wordt ook anders uitgedragen in de GG(iN).

[Ouderling]

Ik had ook heel veel vragen bij het lezen van dat stukje uit het interview.

Ik ook. Ik zou zo'n antwoord niet kiezen. Maar het is wel een oordeel dat de vreugde in Christus een verdachte zaak is geworden.

Waar staat dat in dit interview?
Wel is er veel vreugde zonder dat er de ware droefheid aan vooraf gegaan is. Daar mag je terecht vragen bij hebben.

Maar de oprechte vreugde in Christus is er nog hoor!! Ook in de GG, ook in de GGiN

Misschien is het goed dat deze dan eens wat meer wordt geuit. Je gaat nl zelf al weer direct het zinnetje 'veel vreugde zonder ware droefheid' erbij vermelden. Als je daar maar genoeg de nadruk op legt, zullen mensen bang worden vreugde te uiten.

Daar heb je zeker een punt.
Toch geloof ik dat als er ware vreugde is, dat door niets tegen te houden is. Dan doet het er echt niet toe wat de dominee, de ouderling of iemand anders er van vindt.

[Zeeuw]

Daar heb je zeker een punt.
Toch geloof ik dat als er ware vreugde is, dat door niets tegen te houden is. Dan doet het er echt niet toe wat de dominee, de ouderling of iemand anders er van vindt.

Dat klopt. Maar de manier waarop je dit uit, wordt zeker wel beïnvloedt door hoe iemand anders vervolgens verder met je spreekt. Daar zijn, helaas, voorbeelden genoeg van. Laten we tere plantjes van geloof met water en niet met laarzen en snoeischaren omringen. De Heere zelf zal het wel volmaken als het Zijn werk is.

[Tiberius]

Omdat het een openbare post is, kan ik deze wel delen.

Dit las ik net op Facebook van Marcel Vroegop nav het interview met ds van der Tang.

Ik had eerlijk gezegd dezelfde bedenkingen als Vroegop bij dat interview in het RD; zij het dat ik het wellicht minder scherp zou verwoorden.