Hollander schreef:Je continue hameren op onvolkomenheden bij afgescheiden kerken, kan ik met geen enkele antoniem van stelligheid typeren. Ik zou dus wederkerig dezelfde conclusie kunnen trekken ten aanzien van jouw situatie. Voorzichtigheid met dergelijke generaliserende conclusies is echter zeer gepast.
Be my guest. Er valt genoeg om te merken over de PKN. En ik heb de indruk dat ze daar met name binnen de GG niet vies van zijn. Maakt mij ook niet zoveel uit, maar dat is indirect een bewijs voor mijn stelling.
Het ging er dat pluriformiteit niet een eigenschap is van afgescheiden kerken en dat ik op grond daarvan stel dat je in geval van onoverbrugbare tegenstellingen in een gemeente je dan beter een andere kerk of gemeente kunt zoeken. Pluriformiteit en afgescheiden zijn, zijn twee tegengestelde grootheden. Het bestaansrecht van afgescheiden kerken vindt zich juist in verabsolutering van de eigen standpunten. Pluriformiteit is juist wel een kenmerk van de PKN (en voorheen de NHK).
Ook hierin zou het omgekeerde kunnen gelden. Bij jou lees ik een voortdurend afzetten tegen afgescheiden kerken. Is dat ook met het doel je blijvend te kunnen onderscheiden?
Dat komt, zo lichtte ik eerder al toe, door de stelligheid waarmee men eigen opvattingen voor waar houdt. Relativeringsvermogen vind ik enorm belangrijk, en leidt niet tot uitwassen. Dat zie je in kerken, maar ook in veel beleidsdomeinen waarin ik werkzaam ben of ben geweest.