Op weg naar kerkelijke eenheid?

[Hollander]

Zoeken we (allemaal) wel dezelfde eenheid?
Want vooralsnog lees ik vooral een streven naar eenheid met tal van voorwaarden.

[Posthoorn]

Dus nogmaals, wat is nu kerkelijke verdeeldheid? Wat is het probleem? Wat boeit het? Waarom moeten broeders bij elkaar in de kerk zitten? Waarom mag broeder a niet eerst zingen en dan Bijbellezen als broeder b vindt dat er eerst gelezen moet zijn alvorens te gaan zingen?

Laat men dan om te beginnen elkaars attestaties accepteren.

[Zeeuw]

Versta jij waar het om gaat?

Kennelijk denkt 'ie dat wel.

Bij nader inzien is het best hulpvaardig en lief als er voor mij gedacht wordt...
Maar dan kan er ook wel eens wat misgaan.
Voor iemand denken, kan goed zijn, als we herzelfde gevoelen, anders krijgen we natuurlijk een, wat de moderne wetenschap een 'karikatuur' noemt.

Dus beter is het niet voor een ander te denken, maar eerst de ander proberen te leren kennen.

Het was van mij ook gewoon een echte vraag. Als je steeds zegt: ''we' verstaan het niet', dan ben ik benieuwd of je het dan zelf wel verstaat of ook niet. Of dat je gewoon conclusies trekt over anderen, zonder ze echt te willen horen.

[Erskinees]

-het eigenen van de schuld staat voornamelijk in het kader van 1953 en de eenheid gaat ook vooral om een zeer kleine oecumene (te weten alles wat binnen deze afkorting kan vallen: OGGIN).

Staat dat ook letterlijk zo in het boekje?

Nee, dat is mijn interpretatie van diverse zaken die in het boekje aan de orde komen. Eenmaal staat letterlijk tussen haakjes de woorden 'bijvoorbeeld 1953' terwijl dat prima weggelaten had kunnen worden. Dan vraag ik mij waarom je juist dat er toch noemt.
Bovendien gaat ds. best diep in op zijn visie op de publicatie van ds. Golverdingen uit 2016 en dat die publicatie wat hem betreft niet tot de juiste verootmoediging heeft geleid. (Over ds. R. Kok - onterecht afgezet en uiteindelijk CGK geworden- spreekt hij géén woord.)

Eens. Ik heb een gedeelte van het boekje gelezen en ds. Hoogerland lijkt - al staat dat er dus niet direct - alleen te doelen op (O)GGIN. Als alleen dat zou gebeuren zou ik dat een zeer zorgelijke ontwikkeling vinden, dan raakt het evenwicht binnen zijn eigen kerkverband totaal zoek. Hier in de regio weten GG-gemeenten zich bijvoorbeeld meer verbonden met enkele GB-gemeenten, HHK en CGK. Ik weet niet of dat binnen de reikwijdte van ds. Hoogerland valt, ik hoop het wel.

[Ad Anker]

https://www.hhgnieuwetonge.nl/meditatie

Neem en lees!!

[-DIA-]

Zoeken we (allemaal) wel dezelfde eenheid?
Want vooralsnog lees ik vooral een streven naar eenheid met tal van voorwaarden.

Als we niet op grond van Schrift en Belijdenis samen zouden gaan, dan zouden we heel de kerk die er nu nog mag zijn, mede door ons toedoen, ware dat mogelijk, verwoesten. Wij kunnen immers alleen maar meer stuk maken, en we kunnen niet meer helen. Helen een bijeenbrengen is een werk Gods, al kunnen en mogen we daar niet lijdelijk zijn. Een voorbeeld is de drang om het boekje het licht te doen laten zien. Hier openbaren zich de gedachten des harten, als ik het zo eens wat ouderwets mag uitdrukken?

[-DIA-]

https://www.hhgnieuwetonge.nl/meditatie

Neem en lees!!

In grote lijnen hetzelfde wat ds. Hoogerland schreef, maar dan in kort bestek.

[Hollander]

Zoeken we (allemaal) wel dezelfde eenheid?
Want vooralsnog lees ik vooral een streven naar eenheid met tal van voorwaarden.

Als we niet op grond van Schrift en Belijdenis samen zouden gaan, dan zouden we heel de kerk die er nu nog mag zijn, mede door ons toedoen, ware dat mogelijk, verwoesten. Wij kunnen immers alleen maar meer stuk maken, en we kunnen niet meer helen. Helen een bijeenbrengen is een werk Gods, al kunnen en mogen we daar niet lijdelijk zijn. Een voorbeeld is de drang om het boekje het licht te doen laten zien. Hier openbaren zich de gedachten des harten, als ik het zo eens wat ouderwets mag uitdrukken?

Het gaat toch juist om de vetgedrukte zin, zodat de eenheid juist weer gezocht wordt op grond van Schrift en belijdenis?

Vooralsnog verketteren we elkaar eerder, en dat soms zelfs uit naam van Schrift en belijdenis.

Ik vraag mij af wat verwoestender is.

[-DIA-]

Ware eenheid is vrucht van geestelijke herkenning, en dan kan de een niet meer om de ander heen.

Natuurlijk niet. Want dan had je ten tijde van ds. Tj. de Jong gerust naar de NHK/HHK kunnen overkomen, nee zelf moéten komen, maar dat is niet gebeurd. Waarom niet? Zeer waarschijnlijk omdat je zeer vergenoegzaam in je eigen kerkbank achterover hebt kunnen leunen. Bij wijze van spreken.

Het begrip geestelijke herkenning is een maskerade om eigen cultuurtje en kerkje in stand te houden.

Ik vind dit niet kunnen. We kunnen dit toch niet vergelijken met een "cultuurtje in stand houden"?
Daar gaat het schrijver van het boekje ook beslist niet om, want daar zou je niet onder lijden.
Het lijkt erop of er gedacht wordt in termen van activisme, zoals daar in Evangelische kringen over gesproken wordt.
Mijns inziens, gezien de reacties, zitten meer oppervlakkig denkenden ook niet echt op eenheid met wat men dan de 'rechter flank' is gaan noemen te wachten.
Probeer eens bv. een preekbespreking hier van de Schriftuurlijk-bevindelijke inhoud. Dan zijn er weinig reacties, en dat is niet vreemd, want daar kan ons verstand niets mee. Dat lijken dan alleen maar zwartkijkers te zijn enz.

[Herman]

Ik vind dit niet kunnen. We kunnen dit toch niet vergelijken met een "cultuurtje in stand houden"?
Daar gaat het schrijver van het boekje ook beslist niet om, want daar zou je niet onder lijden.
Het lijkt erop of er gedacht wordt in termen van activisme, zoals daar in Evangelische kringen over gesproken wordt.
Mijns inziens, gezien de reacties, zitten meer oppervlakkig denkenden ook niet echt op eenheid met wat men dan de 'rechter flank' is gaan noemen te wachten.
Probeer eens bv. een preekbespreking hier van de Schriftuurlijk-bevindelijke inhoud. Dan zijn er weinig reacties, en dat is niet vreemd, want daar kan ons verstand niets mee. Dat lijken dan alleen maar zwartkijkers te zijn enz.

Het grote probleem dat ik aanroer is dat het bij woorden blijft en niet tot daden komt. Volgens jou ligt daar een oprechte worsteling achter. Mijn idee is dat de daad wel bij het woord gevoegd kan worden, want als de nood op je ziel ligt, dan geeft de Heere zelf de oplossing. Als de oplossing uitblijft, zegt dat ook iets over de nood. Het is dus goed dat er een hartekreet op schrift ligt. Maar dat ligt sinds het 'quis non fleret?' al decennia lang op schrift vast en is gaan behoren bij de gekoesterde relikwieën van onze gezindte.

De afgelopen weken kwam ik diverse malen tegen dat ook na ontvangen genade een mens zeer vatbaar is voor eigengerechtigheid. En zo ook in dit stuk van de eenheid. We hebben onze kerkelijke eigengerechtigheid geïnstitutionaliseerd, grote afgescheiden kerken gebouwd, een kerkorde ontworpen met alles erop en eraan, en we denken dat we zo'n beetje de planting Gods in Nederland zijn. Mijn stelling is dat het handhaven van alle kerkeigen zaken behoren bij het instandhouden van de eigen subcultuur, en dat de echt innerlijke behoefte om één te worden nauwelijks of in het geheel niet gevonden wordt.

[Stof]

Het grote probleem dat ik aanroer is dat het bij woorden blijft en niet tot daden komt. Volgens jou ligt daar een oprechte worsteling achter. Mijn idee is dat de daad wel bij het woord gevoegd kan worden, want als de nood op je ziel ligt, dan geeft de Heere zelf de oplossing. Als de oplossing uitblijft, zegt dat ook iets over de nood. Het is dus goed dat er een hartekreet op schrift ligt. Maar dat ligt sinds het 'quis non fleret?' al decennia lang op schrift vast en is gaan behoren bij de gekoesterde relikwieën van onze gezindte.

De afgelopen weken kwam ik diverse malen tegen dat ook na ontvangen genade een mens zeer vatbaar is voor eigengerechtigheid. En zo ook in dit stuk van de eenheid. We hebben onze kerkelijke eigengerechtigheid geïnstitutionaliseerd, grote afgescheiden kerken gebouwd, een kerkorde ontworpen met alles erop en eraan, en we denken dat we zo'n beetje de planting Gods in Nederland zijn. Mijn stelling is dat het handhaven van alle kerkeigen zaken behoren bij het instandhouden van de eigen subcultuur, en dat de echt innerlijke behoefte om één te worden nauwelijks of in het geheel niet gevonden wordt.

Ha Herman, hoe zie het pad tot praktische eenwording voor je? Hoe begin je er praktisch aan? Ik heb daar afgelopen dagen eens over nagedacht: hoe zou je dat vorm kunnen geven? Maak ik uit jouw woorden op dat één van de eerste toenaderingen moet zijn: het opgeven van kerkeigen zaken?

Ik ben het, als ik in m'n eigen hart kijk, met je eens: ik vind het heel, heel moeilijk om te geloven dat er iets gaat veranderen. Maar daaruit blijkt dat ik teveel naar mensen en omstandigheden kijk, en niet naar God, dus laten we aan het zien op de bereidwilligheid en het geloof in succes maar niet teveel waarde hechten.

We moeten het echt van een wonder hebben, en dat bedoel ik niet lijdelijk. Daarom terugkomend op mijn vraag: hoe zou je praktisch kunnen beginnen?

[Herman]

Ha Herman, hoe zie het pad tot praktische eenwording voor je? Hoe begin je er praktisch aan? Ik heb daar afgelopen dagen eens over nagedacht: hoe zou je dat vorm kunnen geven? Maak ik uit jouw woorden op dat één van de eerste toenaderingen moet zijn: het opgeven van kerkeigen zaken?

Ik zie het niet praktisch voor me.

Idealiter wel: Wat mij betreft heffen alle gescheiden kerken zichzelf op en vragen deemoedig aan de PKN of ze daar weer bij mogen.

Dat laatste kan alleen in het geval dat de PKN daar ook aan toe is, en ik zie dat dan weer niet gebeuren.

[Isala]

Dat laatste kan alleen in het geval dat de PKN daar ook aan toe is, en ik zie dat dan weer niet gebeuren.

Ik ook niet, verre van dat. De PKN doet juist haar uiterste best om weer terug te keren naar de Rooms Katholieke kerk.

[-DIA-]

Ik geloof dat we er allemaal verlegen mee zijn...
Het is nog te hopen ook.
Misschien dat de nood zo nood wordt.... Al lijkt het wel door een moeilijke weg te moeten.
We hebben het verknoeid,
Daniël, waarvan we in de Schrift niet één zonde lezen, sloot zich er bij in.
Wij hebben gezondigd... hij stond niet boven anderen..
https://statenvertaling.nl/tekst.php?bb ... d=1#startg

We lezen wel eens over de breuk beleven... in de breuk staan.... enz. Lijden aan verdeeldheid, verbrokenheid...

[Stof]

Ha Herman, hoe zie het pad tot praktische eenwording voor je? Hoe begin je er praktisch aan? Ik heb daar afgelopen dagen eens over nagedacht: hoe zou je dat vorm kunnen geven? Maak ik uit jouw woorden op dat één van de eerste toenaderingen moet zijn: het opgeven van kerkeigen zaken?

Ik zie het niet praktisch voor me.

Idealiter wel: Wat mij betreft heffen alle gescheiden kerken zichzelf op en vragen deemoedig aan de PKN of ze daar weer bij mogen.

Dat laatste kan alleen in het geval dat de PKN daar ook aan toe is, en ik zie dat dan weer niet gebeuren.

Dat is het moeilijke. Niemand ziet het volgens mij gebeuren. Je wordt bij wijze van spreken al moe bij het nadenken erover. En dus...blijft het zoals het was. Totdat we mogelijk naar elkaar toe 'geslagen' worden, als God ons die mogelijkheid nog geeft.