Op weg naar kerkelijke eenheid?

[Mannetje]

@eilander zei in een ander topic iets over een kromme stok met rechte slagen.

Zo kan de afscheiding ook bekeken worden. Afscheiding en scheuring is zeker niet goed, dat is verkeerd, een zonde, een kromme stok.
Maar God werkt met een kromme stok ook rechte slagen, dus zegeningen uit de afscheidingen.
Dat neemt niet weg dat de stok niet krom behoord te zijn maar recht.

Maar wat was dan de kromme stok? De stok waarmee sommigen de kerk uit werden geslagen? De stok waarmee sommigen in de kerk zo hard werden geslagen dat ze eruit gingen? De gedachte van sommigen dat ze beter de kerk uit konden gaan? Deden de afgescheidenen het verkeerd of deed de kerk het verkeerd of lag dat nog wat ingewikkelder?

[Geytenbeekje]

@eilander zei in een ander topic iets over een kromme stok met rechte slagen.

Zo kan de afscheiding ook bekeken worden. Afscheiding en scheuring is zeker niet goed, dat is verkeerd, een zonde, een kromme stok.
Maar God werkt met een kromme stok ook rechte slagen, dus zegeningen uit de afscheidingen.
Dat neemt niet weg dat de stok niet krom behoord te zijn maar recht.

Maar wat was dan de kromme stok? De stok waarmee sommigen de kerk uit werden geslagen? De stok waarmee sommigen in de kerk zo hard werden geslagen dat ze eruit gingen? De gedachte van sommigen dat ze beter de kerk uit konden gaan? Deden de afgescheidenen het verkeerd of deed de kerk het verkeerd of lag dat nog wat ingewikkelder?

Zowel de toenmalige NHK heeft schuld en de afgescheidenen

[Bruna]

Gelukkig zien we e.e.a. wat uit de kramp schieten maar nog steeds zijn er mensen die zeggen: ds x waarschuwde tegen jeugdverenigingen dus daar gaan we niet aan beginnen.

Gelukkig denkt de scriba uit Vriezenveen daar anders over.

Volgens mij ken je hem niet goed.

Volgens mij lees je het RD niet goed.

Ha Jan, je hebt gelijk, heb het gelezen.
Ik was in de war met iemand anders.

[Stof]

De "Opgemerkt" van S. D. Post vandaag in het RD is niet voor tweeërlei uitleg vatbaar.
Hij refereert aan de recente oproep van ds. Hoogerland tot schuldbelijdenis, inkeer en wederkeer, waar door alles rondom corona weinig aandacht meer voor dreigt te zijn.

We praten veel, ook hier, over wat God ons wil zeggen met deze crisis. Afgezien van dat we maar kleine mensjes zijn en God zo groot is, is het denk ik ook goed om te kijken wat de Heere ons er persoonlijk mee te zeggen heeft, op microniveau. Zijn er in jouw/mijn leven concrete aanleidingen voor deze beproeving? En waar leidt het in jouw/mijn leven - geheel persoonlijk - toe? In dat licht moet ik persoonlijk nogal eens terugdenken aan de oproep van ds. Hoogerland. Hier ligt niet alleen een nationale of kerkelijke schuld, maar ook een zeer persoonlijke. En ja, dan raken de opmerkingen van Post mij ook zeer in mijn eigen heilige huisjes.

[refo]

In de Waarheidsvriend staat een bespreking van o.a het boek van ds Hoogerland. Wat hij mist is de notie dat verdeeldheid ketterij is. Door het schuld te noemen schiet het boek te kort aan ontdekking en daarom aan hoop.

[DDD]

Dat is een interessante visie. En wat vind jij daarvan?

[Herman]

In de Waarheidsvriend staat een bespreking van o.a het boek van ds Hoogerland. Wat hij mist is de notie dat verdeeldheid ketterij is. Door het schuld te noemen schiet het boek te kort aan ontdekking en daarom aan hoop.

Ik zal de waarheidsvriend er eens op nalezen. Maar dit is dan de klassiek katholieke visie op de kerk en binnen de gereformeerde wereld gaat het ook altijd om waarheid als pijler voor de eenheid.

[-DIA-]

In de Waarheidsvriend staat een bespreking van o.a het boek van ds Hoogerland. Wat hij mist is de notie dat verdeeldheid ketterij is. Door het schuld te noemen schiet het boek te kort aan ontdekking en daarom aan hoop.

Ik zal de waarheidsvriend er eens op nalezen. Maar dit is dan de klassiek katholieke visie op de kerk en binnen de gereformeerde wereld gaat het ook altijd om waarheid als pijler voor de eenheid.

Wat mij betreft behoeven we daar niet te veel over na te lezen. Eenheid kan ook nooit gemaakt worden door ons. Wij kunnen alleen maar breken. De oproep tot eenheid van hen die geestelijk een zijn mag daarom niet ontbreken. Als het ernst is komt samen wat een is, en vaak, heel vaak is al gevreesd en uitgesproken dat dit wel eens door diepe wegen moet gaan. Er werd gesproken van een bijeen slaan, waar de mens maar breekt en voorwaarden stelt. Als het nood is en waar is, gaan we geen voorwaarden stellen. Dan kan er alleen de waarheid maar door en niet onze menselijke voorwaarden.

[Hendrikus]

In de Waarheidsvriend staat een bespreking van o.a het boek van ds Hoogerland. Wat hij mist is de notie dat verdeeldheid ketterij is. Door het schuld te noemen schiet het boek te kort aan ontdekking en daarom aan hoop.

Ik zal de waarheidsvriend er eens op nalezen. Maar dit is dan de klassiek katholieke visie op de kerk en binnen de gereformeerde wereld gaat het ook altijd om waarheid als pijler voor de eenheid.

Dat is precies wat ds. Mensink ook schrijft. Ds. Hoogerland "hanteert het afgescheiden kerkbegrip, dat in wezen voorwaardelijk is. De kerk en de kermens moet aan zekere voorwaarden voldoen om kerk genoemd te kunnen worden. Ik heb daarbij de indruk dat wat de Nederlandse Geloofsbelijdenis 'kenmerken' van de ware kerk noemt, in het afgescheiden kerkbegrip 'voorwaarden' zijn geworden. Of dat hetzelfde is, staat zeer te bezien".
En hij eindigt dan: "Vanuit de Schrift, de belijdenis en de geschiedenis val ik eerder dr. Bouter dan ds. Hoogerland bij".

[eilander]

In de Waarheidsvriend staat een bespreking van o.a het boek van ds Hoogerland. Wat hij mist is de notie dat verdeeldheid ketterij is. Door het schuld te noemen schiet het boek te kort aan ontdekking en daarom aan hoop.

Ik zal de waarheidsvriend er eens op nalezen. Maar dit is dan de klassiek katholieke visie op de kerk en binnen de gereformeerde wereld gaat het ook altijd om waarheid als pijler voor de eenheid.

Dat is precies wat ds. Mensink ook schrijft. Ds. Hoogerland "hanteert het afgescheiden kerkbegrip, dat in wezen voorwaardelijk is. De kerk en de kermens moet aan zekere voorwaarden voldoen om kerk genoemd te kunnen worden. Ik heb daarbij de indruk dat wat de Nederlandse Geloofsbelijdenis 'kenmerken' van de ware kerk noemt, in het afgescheiden kerkbegrip 'voorwaarden' zijn geworden. Of dat hetzelfde is, staat zeer te bezien".
En hij eindigt dan: "Vanuit de Schrift, de belijdenis en de geschiedenis val ik eerder dr. Bouter dan ds. Hoogerland bij".

Ik kan het niet zo meemaken dat de voorzitter van het hoofdbestuur de Gereformeerde Bond de visie van dr. Bouter eerder bijvalt dan die van ds. Hoogerland.
Immers, dr. Bouter noemt scheuring ketterij en pleit daarom voor terugkeer naar de Rooms-Katholieke Kerk. Ik heb er ernstig moeite mee dat ds. Mensink daartegen geen krachtig bezwaar aantekent, maar als weerwoord heeft dat hij pleit voor 'een protestants-reformatorische oecumene als tussenstap'. Let op dat woord tussenstap...

Ik snap niet goed waarom hij dr. Bouter zo mild tegemoet treedt (het boek "laat bij het lezen schuurplekken achter") en voor het boekje van ds. Hoogerland geen enkel positief woord over heeft. Tenminste, ik lees de zin "Daar ligt mijns inziens de schuld waarvoor ds. Hoogerland sympathiek zijn knieën buigt, ...." niet positief. Het woordje sympathiek wordt hier volgens mij ook niet positief bedoeld.

Erg jammer en vervreemdend. Nu zal ik nog steeds wel een afgescheiden jongen zijn, maar dit doet mij toch pijn.

[Herman]

Erg jammer en vervreemdend. Nu zal ik nog steeds wel een afgescheiden jongen zijn, maar dit doet mij toch pijn.

Tja, en dat voor een hervormde broeder :-)

Een van de gebreken in het boek van ds Hoogerland is de passiviteit, namelijk de wens dat het nog eens tot schuld mag worden. Maar dat staat het concreet oplossen sterk in de weg. Net zoals je een dief vermaand om niet meer te stelen, zo heb je een scheurmaker te vermanen terug te keren naar de moederkerk. Dat laatste besef lijkt in afgescheiden kringen niet door te dringen omdat ze daar een eenheid van heiligen zoeken en geen kerk van zondaars willen dienen. Dat is de lijn die grofweg sinds de afgescheiden bisschop Donatus (? - 355) door de christelijke kerk loopt.

Het woord sympathiek moet je overigens gewoon in de eerste betekenis nemen, want als je de inhoud kent van Hoogerlands brief, dan weet je dat dit een juiste karakterisering is.

[-DIA-]

Erg jammer en vervreemdend. Nu zal ik nog steeds wel een afgescheiden jongen zijn, maar dit doet mij toch pijn.

Tja, en dat voor een hervormde broeder :-)

Een van de gebreken in het boek van ds Hoogerland is de passiviteit, namelijk de wens dat het nog eens tot schuld mag worden. Maar dat staat het concreet oplossen sterk in de weg. Net zoals je een dief vermaand om niet meer te stelen, zo heb je een scheurmaker te vermanen terug te keren naar de moederkerk. Dat laatste besef lijkt in afgescheiden kringen niet door te dringen omdat ze daar een eenheid van heiligen zoeken en geen kerk van zondaars willen dienen. Dat is de lijn die grofweg sinds de afgescheiden bisschop Donatus (? - 355) door de christelijke kerk loopt.

Het woord sympathiek moet je overigens gewoon in de eerste betekenis nemen, want als je de inhoud kent van Hoogerlands brief, dan weet je dat dit een juiste karakterisering is.

Misschien ben ik te dom om u te begrijpen, maar ik heb hier nadere uitleg nodig om u hier te begrijpen.
Misschien als u het in wat eenvoudiger woorden kunt zeggen?

[Geytenbeekje]

Erg jammer en vervreemdend. Nu zal ik nog steeds wel een afgescheiden jongen zijn, maar dit doet mij toch pijn.

Tja, en dat voor een hervormde broeder :-)

Een van de gebreken in het boek van ds Hoogerland is de passiviteit, namelijk de wens dat het nog eens tot schuld mag worden. Maar dat staat het concreet oplossen sterk in de weg. Net zoals je een dief vermaand om niet meer te stelen, zo heb je een scheurmaker te vermanen terug te keren naar de moederkerk. Dat laatste besef lijkt in afgescheiden kringen niet door te dringen omdat ze daar een eenheid van heiligen zoeken en geen kerk van zondaars willen dienen. Dat is de lijn die grofweg sinds de afgescheiden bisschop Donatus (? - 355) door de christelijke kerk loopt.

Het woord sympathiek moet je overigens gewoon in de eerste betekenis nemen, want als je de inhoud kent van Hoogerlands brief, dan weet je dat dit een juiste karakterisering is.

Ik vind je best wel denigrerend over de afgescheidenen waarbij ik de HHK er ook toe bij reken.
De HHK is niet voor niets ontstaan.
P.S. geen discussie over voortzetting aub

[-DIA-]

Terwijl de wereld brandt maken mensen ruzie om de kerk... En dan komt plotseling het einde, en hoe zal het dan zijn?

[Geytenbeekje]

Terwijl de wereld brandt maken mensen ruzie om de kerk... En dan komt plotseling het einde, en hoe zal het dan zijn?

kaf en koren