Tiberius schreef:Je moet in een missionaire context teruggaan naar de basis: wat is echt belangrijk? De Bijbel en de belijdenisgeschriften.
Vooropgesteld: ik ga het niet specifiek over Almere of jouw gemeente hebben.
Dat gezegd hebbende, geloof ik dat, over het algemeen gesproken, dat laatste nou juist precies het grote struikelblok is, in gemeenten die een vrijere liturgie hebben. Want wordt er in missionaire gemeenten bijvoorbeeld ook gepreekt uit de Heidelbergse Catechismus of de Dordtse Leerregels? Worden de 10 Geboden en de 12 artikelen des Geloofs ook elke zondag voorgelezen? Wordt er ook gewezen op de noodzaak van kinderdoop, zoals wij die kennen en zoals de Heidelbergse Catechismus daarover spreekt? Wordt er ook gewezen op de doodstaat van de mens, en de weg van ellende, verlossing en dankbaarheid waarlangs een mens van God door God geleerd en bekeerd wordt (in die weg en in die weg alleen)?
En als een gemeente ontstaat vanuit het evangelisatiewerk van de Gereformeerde Gemeenten, verandert dan de Bijbelvertaling ook opeens? Ik moet denken aan die Iraniër, die pas gedoopt werd, door ds. C.G. Vreugdenhil, in de kerk van de Gereformeerde Gemeente van Kapelle-Biezelinge (die - zoals wellicht hier ook wel bekend is - ook veel evangeliseert onder de asielzoekers in de omgeving). Alles moest voor hem vertaald worden, maar hij voelde wel dat wat daar klonk, waarachtig en echt was.
Of denk aan de evangelisatie, uitgaande van de Gereformeerde Gemeenten in Nederland, in Zuid-Afrika, dankzij de werkzaamheden van ds. J.A. Weststrate, in zijn Pretoriaanse tijd.
De Christelijke Gereformeerde Kerk in Gent (België) (BhP-ligging) is daar vermoedelijk ook wel een voorbeeld van, schat ik zo in.
Het is dus gewoon mogelijk om binnen de leer en de traditie van een specifiek kerkverband getrokken te worden door de Heere. En daar heb je dan dus ook in eerste instantie helemaal geen populaire taal of wat dan ook voor nodig.