De kleine lettertjes van het Evangelie

[Louis2]

Ik wil er even een korte reactie plaatsen.
Vanmiddag bekeek ik een oude reportage over meisjes die in het jeugdinstelling hadden verbleven.
Een voormalig bewoonster ging uitzoeken hoe het met haar oude groepsgenoten ging.
Met 90% van de meiden ging het zeer slecht.
De reden volgens een professor die ze interviewde: ze kregen geen liefde.
Hij noemde dat water voor de plantjes.
De filmmaakster kon na haar verblijf terugkeren in een liefdevol gezin.

Voor ons als zondaren is het niet anders. Het begint bij hem. Hij geeft ons liefde.
Zoals ook zij haar leven op de rit kreeg, zo worden ook wij op de rails gezet.
Het is ons water om te groeien en de weg te vinden.

terug te vinden bedoel je? Dit klinkt me allemaal wat vreemd in de oren om eerlijk te zijn.

Vinden. Ik heb mijn HAVO en VWO diploma in de VAVO gehaald waar veel klasgenoten middelenmisbruik deden en/of met justitie in aanraking waren geweest. Toen raakte ik er zelf van overtuigd dat er maar een weg is. Zonder geloof, hoop en liefde loopt uiteindelijk elk mensen verloren.
Het evangelie heeft overigens geen kleine, maar grote letters: "LIEFDE GEVRAAGD!!!!".
Daar kan geen oudvader tegenop.

[Valcke]

Het gaat in deze teksten om de ware bekering die vrucht is van geloof en wedergeboorte. Zondag 33 van de HC. Het is ware boetedoening die het gehele leven doorgaat. (Het opnieuw inleven van verlorenheid(!) is echter niet wat Schrift en belijdenis leren. Het gaat hier over een gezaligde zondaar die ook vergeving van zonden ontvangen heeft. Wel gaat het om een groter zondebesef en diepere droefheid tegen God gezondigd te hebben.)

[Geytenbeekje]

Het gaat in deze teksten om de ware bekering die vrucht is van geloof en wedergeboorte. Zondag 33 van de HC. Het is ware boetedoening die het gehele leven doorgaat. (Het opnieuw inleven van verlorenheid(!) is echter niet wat Schrift en belijdenis leren. Het gaat hier over een gezaligde zondaar die ook vergeving van zonden ontvangen heeft. Wel gaat het om een groter zondebesef en diepere droefheid tegen God gezondigd te hebben.)

Als je ziet dat Jezus voor je aan het kruis gestorven is en wat als dat niet zou zijn, dat is toch verlorenheid inleven? Inleven dat jij de hel verdient hebt?

[Valcke]

Het gaat in deze teksten om de ware bekering die vrucht is van geloof en wedergeboorte. Zondag 33 van de HC. Het is ware boetedoening die het gehele leven doorgaat. (Het opnieuw inleven van verlorenheid(!) is echter niet wat Schrift en belijdenis leren. Het gaat hier over een gezaligde zondaar die ook vergeving van zonden ontvangen heeft. Wel gaat het om een groter zondebesef en diepere droefheid tegen God gezondigd te hebben.)

Als je ziet dat Jezus voor je aan het kruis gestorven is en wat als dat niet zou zijn, dat is toch verlorenheid inleven? Inleven dat jij de hel verdient hebt?

De evangelische droefheid over de zonde en het evangelische berouw is vrucht van het ware zaligmakende geloof. Nogmaals: zie HC zondag 33. Zo iemand ligt niet meer verloren, maar is voor God gerechtvaardigd. Daarom plaatst de HC deze vrucht van het geloof (de ware bekering) ook in het stuk van dankbaarheid.

De inleving dat we de hel verdiend hebben is ook geen specifiek kenmerk van ware bekering. Deze overtuiging hebben ontwaakte zondaren ook die nog niet tot geloof gekomen zijn. Ook mensen die verloren gaan, kunnen die overtuiging ook hebben. Dat is niet het evangelische berouw dat in deze Bijbelteksten bedoeld wordt.

[Geytenbeekje]

Het gaat in deze teksten om de ware bekering die vrucht is van geloof en wedergeboorte. Zondag 33 van de HC. Het is ware boetedoening die het gehele leven doorgaat. (Het opnieuw inleven van verlorenheid(!) is echter niet wat Schrift en belijdenis leren. Het gaat hier over een gezaligde zondaar die ook vergeving van zonden ontvangen heeft. Wel gaat het om een groter zondebesef en diepere droefheid tegen God gezondigd te hebben.)

Als je ziet dat Jezus voor je aan het kruis gestorven is en wat als dat niet zou zijn, dat is toch verlorenheid inleven? Inleven dat jij de hel verdient hebt?

Ja de belijdenis dat we van nature verloren liggen. Maar niet - zoals in de standenleer geleerd wordt - dat we nog de rechtvaardigmaking moeten leren kennen. Want deze evangelische droefheid is vrucht van het ware zaligmakende geloof. Die zondaar IS gerechtvaardigd. Daarom plaatst de HC deze vrucht van het geloof ook in het stuk van de dankbaarheid. In de standenleer - waarin het inleven van de verlorenheid geleerd wordt - wordt het omgedraaid en zou de rechtvaardigmaking (in het geweten) nog ondervonden moeten worden. Dat is ongereformeerd.

Dus de standenleer houdt in dat iemand niet wedergeboren is tenzij hij/zij de laatste stand heeft doorlopen? Zo heb ik dat nog nooit gehoord in gg(in) preken, niet dat ik er heel veel van heb gehoord, maar toch. Heb jij citaten voor mij waarin dit zo gezegd wordt dat het voor de rechtvaardigmaking is? Niet dat ik je niet geloof, maar dat ik bete zicht op ga krijgen.

[Valcke]

Het gaat in deze teksten om de ware bekering die vrucht is van geloof en wedergeboorte. Zondag 33 van de HC. Het is ware boetedoening die het gehele leven doorgaat. (Het opnieuw inleven van verlorenheid(!) is echter niet wat Schrift en belijdenis leren. Het gaat hier over een gezaligde zondaar die ook vergeving van zonden ontvangen heeft. Wel gaat het om een groter zondebesef en diepere droefheid tegen God gezondigd te hebben.)

Als je ziet dat Jezus voor je aan het kruis gestorven is en wat als dat niet zou zijn, dat is toch verlorenheid inleven? Inleven dat jij de hel verdient hebt?

Ja de belijdenis dat we van nature verloren liggen. Maar niet - zoals in de standenleer geleerd wordt - dat we nog de rechtvaardigmaking moeten leren kennen. Want deze evangelische droefheid is vrucht van het ware zaligmakende geloof. Die zondaar IS gerechtvaardigd. Daarom plaatst de HC deze vrucht van het geloof ook in het stuk van de dankbaarheid. In de standenleer - waarin het inleven van de verlorenheid geleerd wordt - wordt het omgedraaid en zou de rechtvaardigmaking (in het geweten) nog ondervonden moeten worden. Dat is ongereformeerd.

Dus de standenleer houdt in dat iemand niet wedergeboren is tenzij hij/zij de laatste stand heeft doorlopen? Zo heb ik dat nog nooit gehoord in gg(in) preken, niet dat ik er heel veel van heb gehoord, maar toch. Heb jij citaten voor mij waarin dit zo gezegd wordt dat het voor de rechtvaardigmaking is? Niet dat ik je niet geloof, maar dat ik bete zicht op ga krijgen.

Nee, zó zeg ik het niet. En zó wordt het ook niet geleerd.

De evangelische droefheid over de zonde en het evangelische berouw is vrucht van het ware zaligmakende geloof. Nogmaals: zie HC zondag 33. Zo iemand ligt niet meer verloren, maar heeft ook deel aan de rechtvaardigmaking. Daarom plaatst de HC deze vrucht van het geloof (de ware bekering) ook in het stuk van dankbaarheid.

De inleving dat we de hel verdiend hebben is ook geen specifiek kenmerk van ware bekering. Deze overtuiging hebben ontwaakte zondaren ook die nog niet tot geloof gekomen zijn. Ook mensen die verloren gaan, kunnen die overtuiging ook hebben. Dat is niet het evangelische berouw dat in deze Bijbelteksten bedoeld wordt.

(De standenleer is hier niet het onderwerp. Dat wil ik dan nu verder laten rusten.)

[Cyrillus]

@Cyrillus:
- De grond in geboord? Het gaat erom dat een mens niet kan en niet mag steunen op werkzaamheden, maar op Christus alleen. Valse gronden moet wegvallen.
- Bij zijn naam roepen: daarvoor moet je ds Paauwe een beetje kennen, want hij verklaart dit dikwijls. Het gaat om de persoonlijk toepassing die onmisbaar is wanneer God Zich in Christus aan het hart bekend maakt; geen letterlijke naam, zeker niet. Maar wel dat de zaligheid persoonlijk wordt toegepast.
- Dit zijn geen kleine lettertjes, want ze doen niets af aan de algemene en welmenende nodiging van het Evangelie. Maar het is wel een kenmerk waaraan men zijn geestelijke staat beproeven kan.

Laat ik toch eerst beginnen met je opmerking dat valse gronden moeten wegvallen. Dat is zo gemakkelijk gezegd. Ook in onze bekering zijn wij zondige mensen. Wie durft te zeggen dat er niet stiekem een klein grondje was waarop gesteund werd. Komen wij er juist bij het meer volwassen worden in het geloof niet achter hoe gemakkelijk wij valse gronden zoeken. Zelfs na ontvangen genade? En zien wij altijd wat een valse grond is? Kunnen wij dat altijd onderscheiden? Het menselijk hart is zo arglistig.

Dan het stukje preek. Stel er zit iemand in de kerk die reeds langere tijd geraakt is door wat in de Bijbel staat. Hij leest daarom elke dag meerdere malen uit de Bijbel, hij bidt, hij smeekt om redding Nu hoort hij in de preek dat een mens te hoog van zichzelf denkt en dat al die goede dingen nog steeds niet per definitie betekenen dat hij door God daadwerkelijk geroepen wordt (dat zijn hart overgebogen is), wat kan dan het effect zo maar zijn? Wat is het effect bij iemand die al zoekend op weg naar Christus is? Immers, hij buigt het hart al over in liefde voor de Zaligmaker, Die hij zoekt door meer van Hem te willen weten, door Hem aan te roepen. Het effect kan zo maar zijn dat hij denkt dat dit alles wellicht niet echt is. En waarom? Omdat de dominee voor hem alvast heeft bepaald dat hij niet geroepen zou zijn. Dat hij nog afkerig is. De predikant benadrukt het zelfs dat iemand niet nalaten kan te denken dat zijn hart overgebogen is. Nou, dan is het vast niet echt bij de man uit ons voorbeeld. Nu is het wel zo dat de predikant dit stukje begint met "Als een mens niet weet, door de genade Gods, wat de overbuiging van het hart naar God is". Maar dat 'als' kan voor een zoekende twijfelaar meer dan genoeg zijn om te denken dat het allemaal ingebeeld is. Want wie durft te zeggen dat zijn hart al echt overgebogen is met alle vragen die er in zijn hart op dat moment leven? Op deze manier worden opkomende plantjes onnodig in de twijfel gebracht. Heel jammer. Uiteraard ken ik de rest van de preek niet, maar ik houd mijn hart vast als ik dit stukje al lees.

[DDD]

Ik lees de tekst niet zo. Maar dat kan aan mij liggen. Ik denk dat de predikant hiermee op een serieus gevaar wijst. Misschien wat te absoluut geformuleerd, maar ik zie het niet als een voorbeeld van wat ds. Van den Brink bedoelt. Het gaat hier om kritisch zelfonderzoek, dat is naar mijn idee iets heel anders.

[Refojongere]

Ik heb vanavond een prediking gehoord waarin gewezen werd op de eis en onmogelijkheid van 's mensen kant en op de totale genade Gods en de gewilligheid van een volkomen Zaligmaker anderzijds.

De belemmeringen waar jij bent voor bent, waren er absoluut niet. In generlei wijze.

Beste GG lid,

Dat kan zeker waar zijn. Waar ik wel benieuwd naar ben is hoe het dan gebracht is. Maar kan je je ook voorstellen dat het als belemmerend kan worden ervaren?

Ik ben daar oprecht benieuwd naar? Vraag 2: Zijn er zaken in de prediking die uberhaupt belemmerend zouden kunnen werken?

[Cyrillus]

Ik wil er even een korte reactie plaatsen.
Vanmiddag bekeek ik een oude reportage over meisjes die in het jeugdinstelling hadden verbleven.
Een voormalig bewoonster ging uitzoeken hoe het met haar oude groepsgenoten ging.
Met 90% van de meiden ging het zeer slecht.
De reden volgens een professor die ze interviewde: ze kregen geen liefde.
Hij noemde dat water voor de plantjes.
De filmmaakster kon na haar verblijf terugkeren in een liefdevol gezin.

Voor ons als zondaren is het niet anders. Het begint bij hem. Hij geeft ons liefde.
Zoals ook zij haar leven op de rit kreeg, zo worden ook wij op de rails gezet.
Het is ons water om te groeien en de weg te vinden.

terug te vinden bedoel je? Dit klinkt me allemaal wat vreemd in de oren om eerlijk te zijn.

Vinden. Ik heb mijn HAVO en VWO diploma in de VAVO gehaald waar veel klasgenoten middelenmisbruik deden en/of met justitie in aanraking waren geweest. Toen raakte ik er zelf van overtuigd dat er maar een weg is. Zonder geloof, hoop en liefde loopt uiteindelijk elk mensen verloren.
Het evangelie heeft overigens geen kleine, maar grote letters: "LIEFDE GEVRAAGD!!!!".
Daar kan geen oudvader tegenop.

Dank voor je inbreng Louis. Op dit forum wordt zo veel gezegd over ons als mensen: wij moeten beseffen hoe zondig wij zijn, gronden moeten onder ons wegvallen. Dat God rechtvaardig is. Dat wij niet zomaar bij Hem kunnen komen. We hebben een keur aan theologische termen om ons systeem kracht bij te zetten inclusief standen, kenmerken en trappen. Nog eens versierd met prachtige citaten van oudvaders. O, we weten het zo goed. En dan hoor ik jou over een God van liefde spreken. Van Liefde! Dan word ik stil. Al die menselijke redenaties, systemen, theologische spitsvondigheden. Laat het maar wegvallen. Wij moeten worden als een kind. Laten we blij zijn dat God ons zo heeft lief gehad dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gezonden heeft...

[Framboos]

Gods liefde schitterd het meest tegen de achtergrond van ons zondige, verdorven bestaan. Maar laten we oppassen dat we Gods liefde niet uitspelen tegen Zijn andere deugden, zoals Zijn rechtvaardigheid en heiligheid. Jazeker, God is liefde, maar evengoed is Hij rechtvaardig en heilig. Dat is nu juist het wonder: dat Hij liefde is, niet voor rechtvaardigen ( of mensen die het zo goed menen en zo goed naar Hem zoeken, of zo goed geloven), maar voor zondaren. Mat 9:13

[Refojongere]

Over de laatste twee berichten gesproken:
Het ene spreekt over liefde van God tegen een achtergrond waarin behoorlijk de rechtvaardigheid is benadrukt (we moeten van alles beleven). Het wordt als bevrijdend ervaren. Net als Luther niets moest hebben van Gods gerechtigheid en toen Gods liefde zag in Christus' schenkende gerechtigheid.

Het andere waarschuwt meteen om het tegen elkaar uit te spelen.

Dan vind ik het belangrijk om te benadrukken dat Wet en Evangelie als elkaars tegenstelling te prediken en zo ook te geloven. Wet is de vloek vsn God. Evangelie is de liefde van God.

[Ditbenik]

Gods liefde schitterd het meest tegen de achtergrond van ons zondige, verdorven bestaan. Maar laten we oppassen dat we Gods liefde niet uitspelen tegen Zijn andere deugden, zoals Zijn rechtvaardigheid en heiligheid. Jazeker, God is liefde, maar evengoed is Hij rechtvaardig en heilig. Dat is nu juist het wonder: dat Hij liefde is, niet voor rechtvaardigen ( of mensen die het zo goed menen en zo goed naar Hem zoeken, of zo goed geloven), maar voor zondaren. Mat 9:13

Schrijf je dat nu in reactie op wat Louis2 aangeeft?

[Valcke]

@Cyrillus:
- De grond in geboord? Het gaat erom dat een mens niet kan en niet mag steunen op werkzaamheden, maar op Christus alleen. Valse gronden moet wegvallen.
- Bij zijn naam roepen: daarvoor moet je ds Paauwe een beetje kennen, want hij verklaart dit dikwijls. Het gaat om de persoonlijk toepassing die onmisbaar is wanneer God Zich in Christus aan het hart bekend maakt; geen letterlijke naam, zeker niet. Maar wel dat de zaligheid persoonlijk wordt toegepast.
- Dit zijn geen kleine lettertjes, want ze doen niets af aan de algemene en welmenende nodiging van het Evangelie. Maar het is wel een kenmerk waaraan men zijn geestelijke staat beproeven kan.

Laat ik toch eerst beginnen met je opmerking dat valse gronden moeten wegvallen. Dat is zo gemakkelijk gezegd. Ook in onze bekering zijn wij zondige mensen. Wie durft te zeggen dat er niet stiekem een klein grondje was waarop gesteund werd. Komen wij er juist bij het meer volwassen worden in het geloof niet achter hoe gemakkelijk wij valse gronden zoeken. Zelfs na ontvangen genade? En zien wij altijd wat een valse grond is? Kunnen wij dat altijd onderscheiden? Het menselijk hart is zo arglistig.

Zeker is het hart arglistig. Juist daarom is het zo belangrijk dat in de prediking duidelijk benoemd wordt wat het ware geloof is en wat de ware bekering is. Dan is het ook van belang dat de grond niet gelegd wordt in de werkzaamheden van een mens. Dat was de essentie van dit stukje. Ik kan mij overigens voorstellen dat sommigen dit afsnijden van werkzaamheden moeilijk vinden - in de huidige prediking (van links tot rechts) wordt een mens immers dikwijls in zijn werkzaamheden en plichten opgebouwd - alsof dát de ware kenmerken zijn van het geestelijke leven. Dat is wel zeer gevaarlijk.

Wat dit betreft wil ik nog wel verwijzen naar wat oudvaders geleerd hebben, bv. Witsius zijn "Geestelijke prenten van een onwedergeborene op zijn best en een wedergeborene op zijn slechtst", Van der Groe in zijn Toetssteen, Schortinghuis, enzovoort.

[GerefGemeente-lid]

Ik heb vanavond een prediking gehoord waarin gewezen werd op de eis en onmogelijkheid van 's mensen kant en op de totale genade Gods en de gewilligheid van een volkomen Zaligmaker anderzijds.

De belemmeringen waar jij bent voor bent, waren er absoluut niet. In generlei wijze.

Beste GG lid,

Dat kan zeker waar zijn. Waar ik wel benieuwd naar ben is hoe het dan gebracht is. Maar kan je je ook voorstellen dat het als belemmerend kan worden ervaren?

Ik ben daar oprecht benieuwd naar? Vraag 2: Zijn er zaken in de prediking die uberhaupt belemmerend zouden kunnen werken?

1. Nee. Ik kan me dat niet voorstellen. Juist het eenzijdig wonder van Gods zondaarsliefde voor verloren Adamskinderen kreeg een prominente plaats in de prediking.
2. Nee.

Overigens heeft de dominee wel gezegd dat we de filmpjes op Geloofstoerusting van dr. Van den Brink maar niet moesten bekijken, omdat het erg eenzijdig is wat daar verkondigd wordt en het verwarring kan geven voor onze jongeren. Hij zei ook dat het onmogelijk is als de mens vanuit zichzelf op commando moet geloven. En dat ben ik uiteraard helemaal met de dominee eens.