God is een God van orde

Online
Gebruikersavatar
Zita
Moderator
Berichten: 10418
Lid geworden op: 11 aug 2007, 13:12

God is een God van orde

Bericht door Zita »

Wat betekent de uitdrukking 'God is een God van orde'?

Ik vermoed dat de uitdrukking is gebaseerd op 1 Korinthe 14:40, waar het vooral lijkt te gaan over de gang van zaken tijdens de samenkomst van de gemeente. Maar ik zie het ook als argument gebruikt worden ten behoeve van preekroosters, vastgestelde momenten voor stille tijd, structuren in de natuur, op tijd gaan slapen, de noodzaak van ontbijt en nog veel meer. Soms lijkt het een ultiem argument te zijn voor het eigen gelijk, als de auteur bezig is met het aanbrengen van een structuur in welke context dan ook.
Is dat allemaal terecht?
DDD
Berichten: 28479
Lid geworden op: 11 jul 2012, 17:48

Re: God is een God van orde

Bericht door DDD »

Nee. Dat is niet terecht.

Maar het is wel breder natuurlijk. De natuurwetten en scheppingsordeningen zijn wel breder dan enkel een respectvolle samenkomst van de christelijke gemeente.

Het huwelijk bijvoorbeeld is best een belangrijk ordenend principe, en de bijbel spreekt daar heel positief over.
Gebruikersavatar
Herman
Moderator
Berichten: 11945
Lid geworden op: 29 dec 2001, 12:21
Locatie: Geldermalsen

Re: God is een God van orde

Bericht door Herman »

Zita schreef:Wat betekent de uitdrukking 'God is een God van orde'?
Ik ken het vooral als uitdrukking om logische verbanden Schriftuurlijk te staven. Dat gaat het vooral om vraagstukken die de orde des heils betreffen. Om die reden ben ik de uitspraak gaan wantrouwen, omdat het vooral een dekmantel is om stokpaardjes te bereiden.
Gebruikersavatar
Posthoorn
Berichten: 6464
Lid geworden op: 04 dec 2008, 11:22

Re: God is een God van orde

Bericht door Posthoorn »

Een stokpaardje bereiden is wat anders dan berijden. :)
Erik1960
Verbannen
Berichten: 1633
Lid geworden op: 06 jan 2022, 17:03

Re: God is een God van orde

Bericht door Erik1960 »

Posthoorn schreef:Een stokpaardje bereiden is wat anders dan berijden. :)
met peper en zout… mmmm
’Wie uitziet en hoopt op de Heer krijgt nieuwe kracht: hij slaat zijn vleugels uit als een adelaar, hij loopt, maar wordt niet moe, hij rent, maar raakt niet uitgeput’.
Henk J
Berichten: 2558
Lid geworden op: 11 mar 2021, 10:34
Locatie: henkjrefoforum@gmail.com

Re: God is een God van orde

Bericht door Henk J »

Ik hoor deze uitspraak ook wel vaker, op zich is er denk ik niks mis mee. Vanuit het oude testament weten we ook dat de tempeldienst een geordend geheel was, dus als deze uitspraak gebruikt wordt om bepaalde kerkelijke zaken ordelijk te laten verlopen dan lijkt me dat juist.
Als het gebruikt wordt om een bepaalde orde in hoe God werkt in de harten van mensen te gaan bepalen kan men er inderdaad een verkeerde kant mee uit gaan denk ik.
Gebruikersavatar
Herman
Moderator
Berichten: 11945
Lid geworden op: 29 dec 2001, 12:21
Locatie: Geldermalsen

Re: RE: Re: God is een God van orde

Bericht door Herman »

Posthoorn schreef:Een stokpaardje bereiden is wat anders dan berijden. :)
Een smakelijk grapje.
Susanna
Berichten: 1061
Lid geworden op: 21 jul 2020, 21:01

Re: God is een God van orde

Bericht door Susanna »

Ik las dit:

God is een God van orde. Hoewel geen mens de drie-eenheid van de Heere God de Almachtige volledig kan begrijpen, zien we ordelijkheid in de drie Personen van de Drie - eenheid . Vader, Zoon en Heilige Geest zijn verschillende Personen, maar toch functioneren ze in volledige harmonie ( Mattheüs 28:19; Johannes 14:26 ; 15:26 ). Binnen God Zelf is de volledigheid. Hij heeft niets nodig. Hij is volledige liefde, volledige vreugde, volledige gerechtigheid en volledige barmhartigheid. Er bestaat geen verdeeldheid, geen conflict, geen competitie en er is geen noodzaak voor verandering binnen de Godheid ( Maleachi 3:6 ; Numeri 23:19 ). Onze God is in Zichzelf een God van volledige orde.

Bron: https://www.gotquestions.org/God-of-order.html
Gebruikersavatar
Ararat
Berichten: 1711
Lid geworden op: 30 apr 2018, 17:35
Locatie: ZLD

Re: God is een God van orde

Bericht door Ararat »

Ik vond het onderstaande, ik meen enige stelligheid te lezen :)

Hij eischt, dat alle dingen met orde geschieden (1 Cor. 14 : 40). Hij heeft als de Schepper aller dingen en als de Onderhouder van al wat wat leeft aan alle dingen een orde gesteld.

Hij heeft aan al zijn werken een orde gegeven (Ps. 148 : 6). Dat zijn zijn ordinantiën of ordeningen.

Het zijn de openbaringen van zijn wil, want zijn wil is levenswet voor alle creatuur. Die ordinantiën gelden op ieder levensterrein.

Wanneer het schepsel die ordinantiën eerbiedigt en gehoorzaamt, dan is er orde. Dan geschiedt alles ordentlijk.

(...)
Die deze ordeningen wederstaan, zullen over zichzelven een oordeel halen.

Bron: https://www.ensie.nl/christelijke-encyclopedie/orde
Wees op je hoede voor het zuurdeeg
CvdW
Berichten: 2928
Lid geworden op: 23 mar 2015, 13:07

Re: God is een God van orde

Bericht door CvdW »

Zita schreef:Wat betekent de uitdrukking 'God is een God van orde'?

Ik vermoed dat de uitdrukking is gebaseerd op 1 Korinthe 14:40, waar het vooral lijkt te gaan over de gang van zaken tijdens de samenkomst van de gemeente. Maar ik zie het ook als argument gebruikt worden ten behoeve van preekroosters, vastgestelde momenten voor stille tijd, structuren in de natuur, op tijd gaan slapen, de noodzaak van ontbijt en nog veel meer. Soms lijkt het een ultiem argument te zijn voor het eigen gelijk, als de auteur bezig is met het aanbrengen van een structuur in welke context dan ook.
Is dat allemaal terecht?
We kunnen heel godsdienstig doen en een zeer groot gedeelte van de Bijbel links laten liggen. Dan mag er wel enige orde zijn in een Bijbelrooster.
Gebruikersavatar
Hendrikus
Berichten: 16724
Lid geworden op: 10 apr 2004, 09:37

Re: God is een God van orde

Bericht door Hendrikus »

Zita schreef:Soms lijkt het een ultiem argument te zijn voor het eigen gelijk, als de auteur bezig is met het aanbrengen van een structuur in welke context dan ook.
Juist dat laatste. Iemand heeft een bepaalde opvatting over hoe de dingen zouden moeten verlopen (en inderdaad, meestal gaat het dan over de dingen in de kerk c.q. in de gemeente), en om die opvatting kracht bij te zetten zegt 'ie dan "God is een God van orde". Dat is God voor je karretje spannen.

Als je zegt "Ik vind dat het zo en zo moet gebeuren", dan is dat jouw persoonlijke mening, en iemand anders kan daar wel anders over denken. Maar als je zegt "God is een God van orde": wie zou dat tegen durven te spreken?
~~Soli Deo Gloria~~
CvdW
Berichten: 2928
Lid geworden op: 23 mar 2015, 13:07

Re: God is een God van orde

Bericht door CvdW »

Mooi verwoord.
Als ds. X iets zegt dan durft bijna niemand iets terug te zeggen. Zo krijg je vreemde dingen en dwalingen. En natuurlijk is het allemaal goed bedoeld, maar het wil nog niet zeggen dat het bijbels is.
-DIA-
Berichten: 32701
Lid geworden op: 03 okt 2008, 00:10

Re: God is een God van orde

Bericht door -DIA- »

De Schepper heeft alles met wijsheid gemaakt. Heel de schepping, waaruit we ook kunnen weten dat er een God is (Hellenbroek), getuigd dat God een God van orde is. Wij, die van die God zijn afgevallen in Adam, zijn enkel wanorde als het gaat over de orde van God. We zeiden in de schepping komt die orde uit, die order noemen we de scheppingsorde, die met zoveel wijsheid is geschapen dat geen mens die had kunnen uitvinden.
Maar nu hadden we het over de orde in Schepping, en als we daar al uit zien welk een grote orde daarin zich openbaart, wie zal het bevatten welk een orde of God werkt in de herschepping. De levendmaking, de rechtvaardigmaking en heiligmaking en de weg die Hij hierin houdt. Nee, niet dat ieder dezelfde weg en wandel leert. Denk slechts aan de bekende regel 'Elk verhaalt zijn weg en zaken', waar de kerk onder elkaar verhaalde wat God de afgelopen tijd aan de ziel had gedaan, in de tijden dat de kerk bloeide, en velen als het ware wandelden met God.
Ik denk dan met name in de ordelijke weg waarin de Heere zijn volk leert en leidt. Deze zaken moeten, willen we die kunnen verhalen, door God aan de ziel geleerd zijn. Dat is geen boekenwijsheid, maar dat zijn de dingen die de natuurlijke een dwaasheid zijn, want hij kan ze niet onderscheiden. Paulus spreekt er ook van: De godsdienst tor een ergernis en de Griek (de heidenen) een dwaasheid.

Daartegenover staat de wanorde. Diabolus, die de orde en alles wat recht verwart, dat is de Tegenstander van God, die echter wel een overwonnen tegenstande is, want hij gelooft wat wij dwaze mensen niet geloven: Hij siddert als hij weet dat hij straks in de poel van vuur en sulfer wordt geworpen, in de eeuwige nacht, waar de rook van hun pijniging opgaat in alle eeuwigheid. Zouden wij mensen het dan zo lichtvaardig kunnen volhouden, en we nooit eens sidderen als we bedenken dat God voor de onbekeerde mens, en dat zijn we van nature allen, een Verterend Vuur is en een Eeuwige Gloed bij Wien niemand kan wonen?
Laat ons dan vrezen, dat niet te eniger tijd, de belofte van in Zijn rust in te gaan nagelaten zijnde, iemand van u schijne achtergebleven te zijn. Want ook ons is het Evangelie verkondigd, gelijk als hun; maar het woord der prediking deed hun geen nut, dewijl het met het geloof niet gemengd was in degenen, die het gehoord hebben. (Hebreeën 4).

We zien dat we in een wereld leven waarin schier alles wordt omgedraaid. Het onnatuurlijke moet natuurlijk worden, de Schepper wordt verloochent en de evolutie voor wetenschap gehouden.
We zien ook dat God ons tegen komt in Zijn oordelen. Hebben we geleerd, ons verootmoedigd toen God de corona zond? Of hebben we ons niet eerder verhardt, en wilden we het zelf doen? Als een ieder maar gevaccineerd was zouden we het er wel onder krijgen. Dat werd openlijk door onze regering voorgehouden, en niet om te buigen onder God. We verhardden ons. En het ene wee leek weg, de vrijheid van de mens die zich gebonden voelde vervolgde weer vol vreugde dansend hun weg. Maar tegelijker tijd werd de wereld opgeschrikt door dat een man in een groot land in het Oosten een buurland binnenviel, en zeer bruut dreigde, zelfs met kernwapens... En wat zien we? Nog verstaan we over het algemeen de sprake Gods niet. En dit alles in feite omdat we in vrijwel alles moedwillig God orde schonden. We erkenden die God van orde niet, en we doodden de zielen in de moederschoot, en achtten het leven niet als het naar het einde neigt. Zou God daarover geen bezoeking doen? Laten alleen maar in de historiebladen van deze wereld bladeren, en opmerken.
En dan de persoonlijke vraag die eens Elihu sprak tot Job: Zal het goed zijn als Hij u zal onderzoeken? Dat is de vraag aan mezelf, en dit dient de vraag van ons allen wel te zijn.

Ik zal eindigen met een lied uit de Lofzangen Israëls. Waar we ook horen dat de wegen van Gods ordelijk handelen met de mens onderling werden verhandeld.

Een Lied Van de vereeniging met des Heeren Volk.
1. Zoete banden die my binden,
Aan des Heeren lieve Volk,
Wis zy zijn mijn herte vrinden,
Hare taal mijn herte tolk;
’t Zijn de kinderen van mijn vader,
En van ’t zelfde huysgezin,
Wy bestaan malkander nader,
Als de bant van aardse min,

2. Ag hoe kan ’t mijn hert vervoeren,
Als dat volk aan my verhaalt,
Waar gevallen zijn de snoeren,
En hoe ’t herte onbepaalt,
Aan den Heere is gebonden,
Hoeze omhelsde ’t Gode Lam,
Tot verzoening van de zonden,
Hoe dat Iezus ’t herte nam.

3.Iuyst mijn eyge herte taale,
Spraken zy met zoete toon,
Als dat volk my ging verhaale,
Hoe zy met Gods eyge Zoon,
In een zalige oudertrouwe,
Zijn vereenigt na den geest,
Als zyn bruyd en egte vrouwe,
Nu en namaals aldermeest.

4. Onuytsprekelijke banden,
Eenen geest en een van zin,
Al was ’t volk van verre landen,
’t Herte smolt dog zamen in,
Elk verhaalt zijn weg en zaken,
Hoe hem Iezus is ontmoet,
Ondertusschen ziet gy blaken,
Hunne ziel in liefde zoet.

5. 't Zelfde werk en ’t zelfde leven,
Was ’er dikwils omgegaan,
Even als ’t my was gegeven,
Dit deet my verwondert staan,
Zegge ’k ben met ’s Heeren kinderen,
Een van weg en een van hert,
Dit deed ongeloof verminderen,
En het stilde myne smert.

6. Sprake zy hoe gans verlooren,
Elk zijn arme ziel zag staan,
Onder zonde vloek en tooren,
Alzoo was ’t ook my gegaan,
Was het datze my verhaalde,
Hoeze arm en aan het ent
Kwamen, doeze God bepaalde,
Dit was my niet onbekent.

7. Was het datze my vertelde,
Hoe dat alle hoop verdween,
Watze my ook hier van melde,
’t Kwam zoo innig over een:
Spraken zy hoe datze zagen,
Iezus was alleen van doen,
Om de Godheid te behagen,
In zijn bloed tot ziels rantzoen.

8.Riepen zy met heylig beven,
Geef my Iezus of ik sterf,
Iezus is mijn ziele leeven,
Buyten Iezus het verderf,
Was hun bidden roepen weenen,
Om die eenige toeverlaat,
Was om Iezus al het steenen,
Dat was uyt mijn hert gepraat.

9.Alderhande ziele standen,
Was my dat volk gemeen,
’t Ware altemale banden,
Die de herte bond in een,
Klaagde zy van diep elende,
Angst en smert en ziele nood,
Dit en was geen onbekende,
Taal al was mijn ziele dood.

10. En wat zag ik eene schoonheyd,
In het egte volk van ’t Lam,
Die op hun zoo klaar ten toon leyd,
Dit my ook het herte nam,
'k Zag met Goddelyke stralen,
’t Kostelyke Gode-beeld,
My niet mogelijk af te malen,
Zoo als ’t in hun wezen speeld.

11.’t Schone beeld van heyligheden,
Straalde van hun wezen of,
’t Nieuwe schepzel had zijn leden,
Dit was regt tot ’s Heeren lof,
’t zugte klagen weenen schreyen,
Dat men daar om Iezus doet,
En den zang der maagden reyen,
Alles was my even zoet.

12. 't Was een volk het wist te binden,
d’Allerhoogste met gewelt,
Dwongen God en bleven vrinden,
O hoe was dat volk gesteld:
Ia de Koning was gebonden,
Op zijn schoone galerey,
En van liefde zelfs verslonden,
Dit was wonderlijk voor my.

13.Wonder leefde zy in vrede,
Dat was zoet en aangenaam,
Vol van enkel liefelijkheden,
O hoe smelt dat hert te zaam,
t’Zame diende zy den Heere,
Een van hert en een van weg,
O hoe zoet is dat verkeren,
Daar geen aanstoot nederleg.

14. Dit’s mijn hoop en mijn vertrouwe,
Dat ik met Messias bruyd,
Eeuwig zonder druk of rouwe,
Leeven zal eeuw in eeuw uyt:
Als dat volk uyt alle taalen,
Vrygekogte van Gods Zoon,
Eeuwig zullen zegenpralen,
Met het Lam op zijnen throon.

15.Eeuwig zullen triumpheeren,
Verre boven zon en maan,
Eeuwig zal ik daar verkeeren,
In de rey der zalige staan:
Zou ik dan dat volk verlaten,
Daar ik met haar eens genood,
’t Eeuwig wandelen langs de straten,
Van den Hemel na de dood.
© -DIA- Laatst actief: 00 xxx 24??
-DIA-
Berichten: 32701
Lid geworden op: 03 okt 2008, 00:10

Re: God is een God van orde

Bericht door -DIA- »

Hendrikus schreef:
Zita schreef:Soms lijkt het een ultiem argument te zijn voor het eigen gelijk, als de auteur bezig is met het aanbrengen van een structuur in welke context dan ook.
Juist dat laatste. Iemand heeft een bepaalde opvatting over hoe de dingen zouden moeten verlopen (en inderdaad, meestal gaat het dan over de dingen in de kerk c.q. in de gemeente), en om die opvatting kracht bij te zetten zegt 'ie dan "God is een God van orde". Dat is God voor je karretje spannen.

Als je zegt "Ik vind dat het zo en zo moet gebeuren", dan is dat jouw persoonlijke mening, en iemand anders kan daar wel anders over denken. Maar als je zegt "God is een God van orde": wie zou dat tegen durven te spreken?
Dat is de brutaliteit van de mens ten top, maar ik we vrezen wel dat dit ook gebeurt.
© -DIA- Laatst actief: 00 xxx 24??
Gebruikersavatar
Forummer
Berichten: 1718
Lid geworden op: 23 sep 2020, 19:51

Re: God is een God van orde

Bericht door Forummer »

In mijn omgeving werd deze uitdrukking grotendeels gebruikt om aan te geven hoe God een mens moet bekeren. Dan wordt het vooral Gods naam misbruiken voor door mensen bedachte schema's.

Een enkele keer hoorde ik de uitdrukking ook als er een predikant was beroepen en we huiswerk meekregen, of iets in die trant. Daar lijkt me niet zoveel mis mee.
De wereld staat in brand, maar wij gooien olie op het vuur door ons toekijken aan de kant
Plaats reactie