-DIA- schreef:eilander schreef:Het ging nu over - je begon dit topic vandaag zelf notabene! - beschrijvende preken. Nu ga je over andere dingen beginnen. Reageer nu kort en bondig op de vraag die Geytenbeekje stelt.
Ja, maar er zijn toch zaken hier niet van los te zien. Ik zie heel duidelijk een verband. Als we de 'beschrijvende toepassing' missen weten we al snel niet meer hoe God werkt in de zielen van de Zijnen. We kunnen een hele mooie uitlegpreek hebben, waar alles historisch verklaard wordt, maar als er geen 'beschrijving' komt wat ons van node is gaan we de weg uit het oog verliezen. En ik besef wel dat in feite daar de angel zit die sommigen tegen zo'n beschrijvende (bevindelijke, want dat is het immers, als het goed is) preek.
Ik denk dat je meer onbevooroordeeld moet lezen Dia, degenen die nu reageren geven bijna allemaal aan dat het goed is dat in de preek aan de orde komt hoe God een mens bekeerd. Alleen als dat het énige is wat in de preek zit, dan mist de preek andere wezenlijke elementen die de Bijbel en onze vaderen (zie eerder aangehaalde uit DL) als belangrijke elementen beschouwden.
Ik luister overigens graag naar de preken van Ds. Lamain. Zo heerlijk eerlijk en eenvoudig en er zit echt wel toepassing in.
Ik heb wel eens gedacht vroeger: Waarom moet het óf óf zijn? Waarom hoor je óf een preek waarin de weg van de Heere met Zijn kerk wordt gepreekt, maar waar nauwelijks sprake is van appél aan de hoorder, óf een preek vol met appél aan de hoorder maar dat nauwelijks hoort hoe de Heilige Geest dit nu uitwerkt.
Ik hoor gelukkig toch vaak beide. Ik ben het in die zin met Valcke eens.
Valcke schreef:
De mens moet juist óók horen dat hij nooit door eigen pogingen zalig wordt. Idem dat alleen in Christus, door het geloof aangenomen, zaligheid te vinden is. Daarom meen ik dat appèleren en separeren moeten samengaan. Het ene kan niet zonder het andere.