Kerk verlaten (zoals de titel zegt) dat is een verdrietige zaak.
Hoe het ook zij in welk opzicht dan ook.
Hetzij verhard.. of door geestelijke nood en ellende.
Er zijn er ook die de Kerk verlaten in de eenzaamheid.
Eenzaam maar door genade met God gemeenzaam.
Vaak brengt de HEERE ze weer op Zijn tijd in een Christelijke gemeente.
Daarbij schuld blijft schuld en zonde blijft zonde.

Van Ewijk schreef:

Susanna schreef:Mag je een kerk verlaten?
Wanneer zou je een kerk moeten verlaten?

Ik vind het trouwens wel een summiere openingspost.
Er zijn verschillende redenen om een kerk te verlaten.
Uiteenlopend van zware ernstige redenen zoals geloofsverlating of als de betreffende kerk de bijbel los laat.
tot lichtere reden zoals verhuizing (en dan genoegen moeten nemen met een andere gezindte omdat de oude gezindte niet lokaal vertegenwoordigd is) of een "gemengd" huwelijk waarbij gekozen word voor de kerk van één van de partners.
En al wat daar tussen in zit.

Het geven van een antwoord op deze vraag is dus maatwerk per situatie.

Ik heb ergens een toevoeging gegeven. Daardoor werd het iets minder summier.

Toch zou ik de vraag juist om de genoemde redenen breder willen trekken.

Als je verhuisd, of gaat trouwen en je echtgeno(o)t(e) is van een ander kerkverband, komen alle vragen weer op je af. Dan is het de vraag om voor een Bijbelgetrouwe gemeente te kiezen, ongeacht het kerkverband.

Als je zeg even al 23 jaar in dezelfde plaats woont en er dan voor kiest om in plaats van gemeente X voortaan mee te leven met gemeente Y ligt dat, soms, anders.

Susanna schreef:

Van Ewijk schreef:

Susanna schreef:Mag je een kerk verlaten?
Wanneer zou je een kerk moeten verlaten?

Ik vind het trouwens wel een summiere openingspost.
Er zijn verschillende redenen om een kerk te verlaten.
Uiteenlopend van zware ernstige redenen zoals geloofsverlating of als de betreffende kerk de bijbel los laat.
tot lichtere reden zoals verhuizing (en dan genoegen moeten nemen met een andere gezindte omdat de oude gezindte niet lokaal vertegenwoordigd is) of een "gemengd" huwelijk waarbij gekozen word voor de kerk van één van de partners.
En al wat daar tussen in zit.

Het geven van een antwoord op deze vraag is dus maatwerk per situatie.

Ik heb ergens een toevoeging gegeven. Daardoor werd het iets minder summier.

Eens! De titel zou volgens mijn bescheiden mening beter zijn
door te zeggen. ''Bij Gods woord en de Kerk blijven!''

Misschien kan iemand het onderwerp ''Bij Gods woord en de Kerk blijven!'' aanmaken???
Zelf ben ik niet zo technisch om een onderwerp aan te maken

Waarom? Dat is toch een heel ander onderwerp? Daar ging het helemaal niet over.

Ora et labora schreef:

Susanna schreef:

Van Ewijk schreef:

Susanna schreef:Mag je een kerk verlaten?
Wanneer zou je een kerk moeten verlaten?

Ik vind het trouwens wel een summiere openingspost.
Er zijn verschillende redenen om een kerk te verlaten.
Uiteenlopend van zware ernstige redenen zoals geloofsverlating of als de betreffende kerk de bijbel los laat.
tot lichtere reden zoals verhuizing (en dan genoegen moeten nemen met een andere gezindte omdat de oude gezindte niet lokaal vertegenwoordigd is) of een "gemengd" huwelijk waarbij gekozen word voor de kerk van één van de partners.
En al wat daar tussen in zit.

Het geven van een antwoord op deze vraag is dus maatwerk per situatie.

Ik heb ergens een toevoeging gegeven. Daardoor werd het iets minder summier.

Eens! De titel zou volgens mijn bescheiden mening beter zijn
door te zeggen. ''Bij Gods woord en de Kerk blijven!''

Ik weet trouwens wel een heel goed voorbeeld van geoorloofde kerkverlating.
Een jonge vrouw zocht eens steun bij de kerk ( niet de mijne) omdat ze nog thuis woonde en haar vader haar sexueel misbruikte.
Het eerste wat ze te horen kreeg na haar verhaal te hebben gedaan was "En verder mondje dicht, het is wel je vader!"

Een betere reden om zo'n "kerk" ver achter je te laten kan ik niet bedenken.

Geheel eens. Dit hoeft niet alleen bij sexueel misbruik te zijn, maar ook bij stelen door de voltallige kerkenraad.

CvdW schreef:Geheel eens. Dit hoeft niet alleen bij sexueel misbruik te zijn, maar ook bij stelen door de voltallige kerkenraad.

U/jij maakt me nu wel iets nieuwsgierig, stelen door de voltallige kerkenraad....

DDD schreef:In principe is dat niet goed. Je scheurt het lichaam van Christus, en Paulus zegt daarover retorisch: "Is Christus gedeeld?"

Ik vind dat je hierin een denkfout maakt. Wat Paulus hier bedoelt, is het überhaupt scheiden van de christelijke gemeente. Sterker nog, met een beroep op die tekst is het überhaupt zondig dat we niet allen 1 zijn. Ik denk niet dat het grote verschil wordt gemaakt door mensen die overstappen van de ene naar de andere kerk.

Je hebt alleen gelijk dat wanneer we 1 grote christelijke gemeente hadden in NL en ik zou vervolgens kiezen om zelfstandig een eigen kerkje te beginnen. Dan begin je actief met "Christus" te delen.

Amstelodamense schreef:

DDD schreef:In principe is dat niet goed. Je scheurt het lichaam van Christus, en Paulus zegt daarover retorisch: "Is Christus gedeeld?"

Wat Paulus hier bedoelt, is het überhaupt scheiden van de christelijke gemeente. Sterker nog, met een beroep op die tekst is het überhaupt zondig dat we niet allen 1 zijn. Ik denk niet dat het grote verschil wordt gemaakt door mensen die overstappen van de ene naar de andere kerk.

Je bent gehouden één te zijn met de leden van de gemeente waar je op enig moment bij hoort. Een overgang impliceert dus dat je je meer één weet met je nieuwe dan met je oude gemeenteleden. Het lijkt me onwaarschijnlijk dat je dat kunt goedpraten.

Herman schreef:

Amstelodamense schreef:

DDD schreef:In principe is dat niet goed. Je scheurt het lichaam van Christus, en Paulus zegt daarover retorisch: "Is Christus gedeeld?"

Wat Paulus hier bedoelt, is het überhaupt scheiden van de christelijke gemeente. Sterker nog, met een beroep op die tekst is het überhaupt zondig dat we niet allen 1 zijn. Ik denk niet dat het grote verschil wordt gemaakt door mensen die overstappen van de ene naar de andere kerk.

Je bent gehouden één te zijn met de leden van de gemeente waar je op enig moment bij hoort. Een overgang impliceert dus dat je je meer één weet met je nieuwe dan met je oude gemeenteleden. Het lijkt me onwaarschijnlijk dat je dat kunt goedpraten.

Nee, dat is niet zo. We voelen ons met de “oude gemeente” net zo verbonden als met de gemeente waar wij nu kerken. Dus zo automatisch kun je dat niet concluderen. Voor jou wellicht, niet voor mij

Het staat wat mij betreft buiten kijf dat je gebruik maakt van een mogelijkheid die er alleen is vanwege de zonde. Maar goed, Tiberius meent dat het goed is dat er veel verschillende kerken zijn, voor elk wat wils, naar de veelkleurige genade van God. Als je het zo bekijkt, dan heb ik helemaal geen gelijk.

Ik zou heel graag willen dat hij gelijk heeft, maar ik kan zo op dit moment de bijbel nog niet lezen.

Ik weet trouwens wel een heel goed voorbeeld van geoorloofde kerkverlating.
Een jonge vrouw zocht eens steun bij de kerk ( niet de mijne) omdat ze nog thuis woonde en haar vader haar sexueel misbruikte.
Het eerste wat ze te horen kreeg na haar verhaal te hebben gedaan was "En verder mondje dicht, het is wel je vader!"

Een betere reden om zo'n "kerk" ver achter je te laten kan ik niet bedenken.[/quote]

Dat is heftig. Een doofpot is zo gecreëerd onder het mom van zogenaamd respect hebben voor de oude generatie.
Erg genoeg word de jeugd soms in een zwart beeld gesteld alsof men in de ouderdom niet harder en kouder kan worden.
We moeten de genen die over ons gesteld zijn hoog houden en eren maar niet in een zondige manier.
De oude generatie van Korach had het er in de Bijbel ook slecht afgebracht. Terwijl de kinderen van Korach door de Heere werden bemoedigd uit genade. In Opheusden was er een heuse scheuring doordat er van alles in de doofpot bleek gestopt te zijn.
Verdrietige zaken allemaal. Met een vinger wijzen kan een mens maar het eigenen van de schuld door met de vinger naar onszelf te wijzen ontbreekt vaak.

Zijn er ook mensen die ondanks alle kritiek op zich niet de kerk hebben verlaten?