Valcke schreef:-DIA- schreef:
Die is nooit door een mens bedacht, maar de Bedenker van deze leer is de Eeuwige Enige en Drie-enige God, Die wij van nature niet kennen.
Wie zegt dat een mens leven hebben kan zonder kennis te hebben van Christus, die leert een christendom zonder Christus. Christus Zelf leert geheel anders: Die niet ingaat door de deur in de stal der schapen, maar van elders inklimt, die is een dief en moordenaar. ... Voorwaar, voorwaar zeg Ik u: Ik ben de Deur der schapen. ... Ik ben de goede Herder: en Ik ken de Mijnen en word van de Mijnen gekend.’
‘Ik word van de mijnen gekend’ staat er! Maak daar dan niet van: ‘niet gekend, en toch in de schaapskooi.... Niet door de Deur Christus ingegaan en toch Zijn schaap. Wat een droevige leer, onbijbels en ongereformeerd.
(Ik val zo maar in de discussie, dus ik zal ongetwijfeld een en ander gemist hebben. Ik kon echter niet laten even te reageren op de discussie Ad - DIA.)
Een leven hebben... Een mens heeft van nature geen leven in zichzelf. In het paradijs zijn we de drievoudige dood onderworpen geworden. En die wordt zeker uitgevoerd, ook al meent een mens een leven op de aarde te hebben. Maar we hebben het eens gehoord: Wee de gerusten te Sion en den zekeren op de berg van Samaria. De mens ziet dat niet, en denkt dat hij leeft, en velen leven ook gerust, onder de Waarheid... totdat hij sterft. Dan zal er toch wat geopenbaard worden. We hoorden: Velen zullen dan aan de weet komen dat hun geloven niet een levend geloven was. Wij, en ik persoonlijk hebben ons wel terdege te onderzoeken: Is er bij mij een schadelijke weg, leidt mij dan op de eeuwige weg. We zouden geen rust meer moeten hebben. Een houdbare nood, zo horen we de dominee zeggen, En dat lijkt een waarheid te zijn. Maar hoe zal ik rechtvaardig verschijnen voor God?
Dat geeft de klem, en als het geen klem is dat het mag gaan klemmen, dat we ons geborgen mogen weten, voor het te laat is. En kunnen we met de kennis van de Waarheid zomaar doorleven? Nee, en nu spreek ik tot een mens die weet dat hij zo niet voor God kan bestaan. Dat is de ernst, en ik denk wel eens dat we nu kerken vol met gerusten hebben. Men wordt niet zelden in slaap gepreekt, en anderzijds is het een groot gevaar dat mensen onder de Waarheid aan de klanken gewend raken en zo rustig doorleven. Dat de klem maar veel op ons gebonden mag zijn, en geen rust te vinden waar geen rust is. Ik spreek tot mezelf en velen die ik ook zo gerust zie doorgaan alsof ze hier altijd op de aarde zullen blijven, alsof er geen Rechtvaardige Rechter is, alsof het liefelijkste Evangelie geen kracht doet, alsof we slapen. Als we de werkelijkheid eens onder ogen zien, en dat in onze natuurstaat, dan zouden we geen rust mogen hebben. En we weten het wel goed: Zoekt, en gij zult vinden, klopt en u zal opengedaan worden, en zo Ik lust heb in de dood der goddelozen... Laten we dan maar samen verder deze dingen overdenken. Uit de rust gestoten. Dat voelen we wel, want we kunnen, al zijn we 80 jaar oud, zo makkelijk ons leven vinden in de dingen van de tijd.
En tenslotte de aanleiding, waar u zegt:
Niet door de Deur Christus ingegaan en toch Zijn schaap. Wat een droevige leer, on-Bijbels en on-gereformeerd. Dat belijdt ik ook met u. Eigenlijk begrijp ik iets niet, maar dat gebeurt bij mij wel vaker, dan moet ik het soms twee maal, soms wel drie of viermaal lezen.
Ik hoop nu naar bed te gaan, want het is weer te laat geworden. Sorry voor het late bericht.