DDD schreef:Dat onderscheid doet er alleen toe als er sprake is van één weldaad, niet als er sprake is van meerdere weldaden.

Verstuurd vanaf mijn SM-G973F met Tapatalk

Vreemde reactie. Het gaat om de rechtvaardiging door het geloof. Dus: wel geloven = gerechtvaardigd. Niet geloven = niet gerechtvaardigd. Laten we daar helder in blijven.

Dat is toch echt een cirkelredenering. Jij ziet het zo, maar dat geldt niet voor ds. Van Gilst, kennelijk.

DDD schreef:Dat is toch echt een cirkelredenering. Jij ziet het zo, maar dat geldt niet voor ds. Van Gilst, kennelijk.

We hadden het inmiddels niet meer over ds. Van Gilst, maar over de HC. En wat de HC bedoelt, is niet afhankelijk van hoe wij het lezen.

De HC spreekt inderdaad over één weldaad. Eens.

De moeder van Manasse heette Hefsiba, dat betekent: mijn lust is aan haar. Op basis daarvan wordt gezegd dat Manasse ook een bekeerde moeder had. Kan dat zo gesteld worden? Ik hoor het vaker voorbijkomen in preken, dat iemand op basis van de naam zaligverklaard wordt, terwijl er eigenlijk niets over staat. 'we mogen dat wel geloven' wordt er dan gezegd.

Forummer schreef:De moeder van Manasse heette Hefsiba, dat betekent: mijn lust is aan haar. Op basis daarvan wordt gezegd dat Manasse ook een bekeerde moeder had. Kan dat zo gesteld worden? Ik hoor het vaker voorbijkomen in preken, dat iemand op basis van de naam zaligverklaard wordt, terwijl er eigenlijk niets over staat. 'we mogen dat wel geloven' wordt er dan gezegd.

Als we niet meer weten dan enkel de naam, geloof ik niet dat we dit zo stellig kunnen zeggen.

Je kunt je ook afvragen: Waarom zou anders haar naam in de Bijbel genoemd worden? Namen zijn in de Bijbel nooit toevallig.

Er staan anders genoeg namen in de Bijbel van personen die niet zalig werden.

Ik kijk er natuurlijk vanuit onze cultuur tegenaan.

Je zou in een tussenzin of -alinea kunnen zeggen, dat het voor de hand ligt, dat Hizkia een bekeerde moeder had, gezien haar naam en zijn eigen geloof.
Maar als een groot deel van de uitleg daarop gebaseerd is, ben je als prediker denk ik verkeerd bezig.

Forummer schreef:De moeder van Manasse heette Hefsiba, dat betekent: mijn lust is aan haar. Op basis daarvan wordt gezegd dat Manasse ook een bekeerde moeder had. Kan dat zo gesteld worden? Ik hoor het vaker voorbijkomen in preken, dat iemand op basis van de naam zaligverklaard wordt, terwijl er eigenlijk niets over staat. 'we mogen dat wel geloven' wordt er dan gezegd.

Ik ben slecht in OT exegese, dus mijn antwoord is zeer voorlopig. Maar de naam Hefsiba wordt ook in Jesaja 62 vers 4 genoemd en daar niet als eigennaam, maar als vertaling weergegeven. Dat vind ik wel een sterk ondersteunende argument om de eigennaam Hefsiba vooral vanuit en geestelijke motief te verklaren.

Tiberius schreef:dat Hizkia een bekeerde moeder had

De vrouw van Hizkia is de moeder van Manasse.

Slaperigheidsfoutje? Of ligt het anders?

Ja sorry

Tiberius schreef:Ja sorry

Juist gisteren gelezen dat de geweldenaar A. Kuyper zijn studenten fanatiek aanmoedigde om elkaar vliegen af te vangen. Dat scherpt de geest.

Voor het overige heb ik weinig met de beste man. Het is alsof je een biografie van een zojuist afgetreden president leest.

-DIA- schreef:

Forummer schreef:De moeder van Manasse heette Hefsiba, dat betekent: mijn lust is aan haar. Op basis daarvan wordt gezegd dat Manasse ook een bekeerde moeder had. Kan dat zo gesteld worden? Ik hoor het vaker voorbijkomen in preken, dat iemand op basis van de naam zaligverklaard wordt, terwijl er eigenlijk niets over staat. 'we mogen dat wel geloven' wordt er dan gezegd.

Als we niet meer weten dan enkel de naam, geloof ik niet dat we dit zo stellig kunnen zeggen.

Hephziba is de symbolische naam speciaal voor Sion, die ze van God gekregen heeft toen het in Zijn gunst wordt hersteld na de ballingschap: "Tot u zal niet meer gezegd worden: De verlatene, en tot uw land zal niet meer gezegd worden: Het verwoeste (shemamah); maar gij zult genoemd worden: Mijn lust is aan haar! (Hephziba) en uw land: Het getrouwde; want de HEERE heeft een lust aan u, en uw land zal getrouwd (Beulah) worden."

Namen hebben altijd een betekenis in het Oude Testament. Ik weet niet veel van deze vrouw. De Joodse traditie noemt haar Jesaja's dochter. Maar een bekende uitlegger zegt daarover: "De Joodse traditie maakt Hephzibah, de vrouw van Hizkia tot de dochter van Jesaja; maar dit is niet waarschijnlijk. Ze was echter ongetwijfeld bekend bij de profeet en het kan heel goed een speciaal compliment voor haar zijn geweest dat Jesaja haar naam in Jesaja 62:4 introduceerde als een naam die Jeruzalem/Sion zou dragen nadat ze in Gods gunst was hersteld. De naam betekent: "Mijn vreugde (is) in haar."

Het gaat hier over de vrouw van Hizkia

Edit: dat was al opgemerkt zie ik.

Vraagje over de cultuur toendertijd: als namen altijd een betekenis hebben, kreeg iemand dan een andere naam als hij/zij een kind van God werd?
Neem aan dat de moeder van Hefsiba bij haar geboorte nog niet wist dat haar dochter een kind van God zou worden. Of moeten we gewoon nuchter bekeken concluderen dat de moeder van Hefsiba lust aan haar dochter had, oftewel ze was bijzonder welkom? En dat ze daarom die naam had?