Vaders en moeders in Israël

Gebruikersavatar
Forummer
Berichten: 1718
Lid geworden op: 23 sep 2020, 19:51

Re: Vaders en moeders in Israël

Bericht door Forummer »

Vervolgde schreef:Mogelijk ben ik in een rijke geestelijke omgeving geboren. Ik heb een aantal doorgeleide christen gekend. En onder hen waren een aantal eikenbomen der gerechtigheid. En ze waren vaders en moeders in Israël. Niet alleen hun bevindelijke leven in alle eenvoud is me bijgebleven. Maar ook hun waarschuwingen voor een naamchristendom en een nabij-komend christendom. Dat waren waarschuwingen die niet uit de lucht kwamen vallen. Vaak ben ik getuige geweest van hun verdriet en pijn waaruit die waarschuwingen ontstonden.

Hadden ze in alle vrijheid mogen getuigen, dan klonk het toch regelmatig: Denk je dat jij het alleen bent? Ik behoor ook tot het volk hoor!! Daar moet je ook eerbied voor hebben. Niet iedereen wordt hetzelfde geleid. Vaak volgde er dan een slotgebed waarin gesmeekt werd of de Farizeeër uit het midden mocht weggedaan worden. Zelfs als jongere met weinig kennis kon ik de valsheid hierin onderkennen.

Vandaar is het voor mij, als ik iemand met alle nadruk hoor zeggen dat hij/zij er wel bij hoort en gerespecteerd moet worden, als het hijsen van een rode vlag. Een soort waarschuwing: pas op met zo iemand.
Ik wil maar zeggen, vaders en moeders wezen nadrukkelijk aan: dat is goud en dat is valse munt.
In ieder geval fijn dat je die rode vlag bij jezelf herkent. Dan kun je er ook wat mee doen. Anders lijkt het zo gauw op een vooroordeel.

Ik denk trouwens wel dat we moeten oppassen met dat benoemen van goud en valse munt. Iemand die een kind van God mag zijn, maar zijn leven is zo vaak nog niet tot Gods eer, die kan daar heel veel verdriet over hebben in zijn hart. Maar die loopt daar niet mee te koop: kijk mij nou oprecht verdrietig zijn. Ik denk ook dat het zo hoort: wél te koop lopen met de goedheid en grootheid van onze God, en níet te koop lopen met onze gebreken en twijfels.
Dit alles zorgt ervoor dat we anderen niet zo snel zullen veroordelen.
De wereld staat in brand, maar wij gooien olie op het vuur door ons toekijken aan de kant
Wim Anker
Berichten: 3875
Lid geworden op: 05 dec 2014, 18:34

Re: RE: Re: Vaders en moeders in Israël

Bericht door Wim Anker »

Vervolgde schreef: Hadden ze in alle vrijheid mogen getuigen, dan klonk het toch regelmatig: Denk je dat jij het alleen bent? Ik behoor ook tot het volk hoor!! Daar moet je ook eerbied voor hebben. Niet iedereen wordt hetzelfde geleid.
Ik herken dit wel. Goed lezen! Het is niet de getuige die de hoorder beoordeeld, maar de hoorder die op het getuigenis ageert in de zin van "Bij mij is het anders maar toch ook echt waar hoor!".
Gebruikersavatar
Tiberius
Administrator
Berichten: 33198
Lid geworden op: 12 jan 2006, 09:49
Locatie: Breda

Re: Vaders en moeders in Israël

Bericht door Tiberius »

Een eikenboom der gerechtigheid oordeelt niet; dat doen de kleine vossen.
-DIA-
Berichten: 32701
Lid geworden op: 03 okt 2008, 00:10

Re: Vaders en moeders in Israël

Bericht door -DIA- »

Vervolgde schreef:Mogelijk ben ik in een rijke geestelijke omgeving geboren. Ik heb een aantal doorgeleide christen gekend. En onder hen waren een aantal eikenbomen der gerechtigheid. En ze waren vaders en moeders in Israël. Niet alleen hun bevindelijke leven in alle eenvoud is me bijgebleven. Maar ook hun waarschuwingen voor een naamchristendom en een nabij-komend christendom. Dat waren waarschuwingen die niet uit de lucht kwamen vallen. Vaak ben ik getuige geweest van hun verdriet en pijn waaruit die waarschuwingen ontstonden.

Hadden ze in alle vrijheid mogen getuigen, dan klonk het toch regelmatig: Denk je dat jij het alleen bent? Ik behoor ook tot het volk hoor!! Daar moet je ook eerbied voor hebben. Niet iedereen wordt hetzelfde geleid. Vaak volgde er dan een slotgebed waarin gesmeekt werd of de Farizeeër uit het midden mocht weggedaan worden. Zelfs als jongere met weinig kennis kon ik de valsheid hierin onderkennen.

Vandaar is het voor mij, als ik iemand met alle nadruk hoor zeggen dat hij/zij er wel bij hoort en gerespecteerd moet worden, als het hijsen van een rode vlag. Een soort waarschuwing: pas op met zo iemand.
Ik wil maar zeggen, vaders en moeders wezen nadrukkelijk aan: dat is goud en dat is valse munt.
Ik moet denken aan de eerste tijd na pinkeren. De apostelen werden in grote waarde gehouden. En niemand durfde zich bij hen te voegen. Dat zijn ook zaken die praktijk waren. Er waren er die als het ware (menselijk gesproken) dwars door je heen keken. We hebben het ook meegemaakt hoe mensen waar ik zelf (vooral toen, maar nu ook nog wel) hoog tegenop keek, maar te weinig de gave van onderscheiding had, en (dat moet ook beleefd worden, om de verschrikking daarvan te horen) uiteindelijk als een vijand van van God stierven. Mensen waarvan je dacht: Het zijn begenadigde mensen.

Wij zijn mensen, en we zijn van nature zo onuitsprekelijk arglistig van hart, dat we wel bang moeten zijn om onszelf te bedriegen. Ik denk dat er nu minder mensen zijn die het verstaan, al weten we het niet, maar uit wat we horen en zien lijkt alle vrees voor zelfbedrog bijna weg. In elk geval is het veel minder, en toch zijn we dezelfde mensen met hetzelfde dodelijk arglistige hart. Weinig wordt er ook meer voor zelfbedrog gewaarschuwd. Deze dingen wetend en het van nabij meegemaakt, en een beetje zelfkennis moet ons zeer voorzichtig maken.
Ik weet niet of dit te posten dan wel niet... Het mag niet tot spot zijn, want er lijken nu wel meer mensen die soms heel wat durven te zeggen. Laten we voorzichtig zijn.

PS Een eikenboom kan wel wat beoordelen als hij daar licht van Boven over krijgt. Ik heb het niet over veroordelen.
© -DIA- Laatst actief: 00 xxx 24??
Jantje
Berichten: 16185
Lid geworden op: 18 mei 2017, 20:42
Locatie: Walcheren - jantjevanrefoforum@gmail.com

Re: Vaders en moeders in Israël

Bericht door Jantje »

Tiberius schreef:Een eikenboom der gerechtigheid oordeelt niet; dat doen de kleine vossen.
Inderdaad. Eikenbomen der gerechtigheid zien zichzelf niet zo, vanwege de kenmerkende ootmoed. In die zin snap ik die meneer wel waar jij over sprak.
Was getekend,
uw medeforummer Jantje
HersteldHervormd
Berichten: 5986
Lid geworden op: 29 jun 2019, 21:20

Re: Vaders en moeders in Israël

Bericht door HersteldHervormd »

Tiberius schreef:Een eikenboom der gerechtigheid oordeelt niet; dat doen de kleine vossen.
Scherp, maar o zo waar...
Dankbaarheid is de moeder van alle deugden.
mail: broederhh@gmail.com
Gebruikersavatar
samanthi
Berichten: 7880
Lid geworden op: 16 jul 2009, 10:30
Locatie: rotterdam

Re: Vaders en moeders in Israël

Bericht door samanthi »

-DIA- schreef:
Vervolgde schreef:Mogelijk ben ik in een rijke geestelijke omgeving geboren. Ik heb een aantal doorgeleide christen gekend. En onder hen waren een aantal eikenbomen der gerechtigheid. En ze waren vaders en moeders in Israël. Niet alleen hun bevindelijke leven in alle eenvoud is me bijgebleven. Maar ook hun waarschuwingen voor een naamchristendom en een nabij-komend christendom. Dat waren waarschuwingen die niet uit de lucht kwamen vallen. Vaak ben ik getuige geweest van hun verdriet en pijn waaruit die waarschuwingen ontstonden.

Hadden ze in alle vrijheid mogen getuigen, dan klonk het toch regelmatig: Denk je dat jij het alleen bent? Ik behoor ook tot het volk hoor!! Daar moet je ook eerbied voor hebben. Niet iedereen wordt hetzelfde geleid. Vaak volgde er dan een slotgebed waarin gesmeekt werd of de Farizeeër uit het midden mocht weggedaan worden. Zelfs als jongere met weinig kennis kon ik de valsheid hierin onderkennen.

Vandaar is het voor mij, als ik iemand met alle nadruk hoor zeggen dat hij/zij er wel bij hoort en gerespecteerd moet worden, als het hijsen van een rode vlag. Een soort waarschuwing: pas op met zo iemand.
Ik wil maar zeggen, vaders en moeders wezen nadrukkelijk aan: dat is goud en dat is valse munt.
Ik moet denken aan de eerste tijd na pinkeren. De apostelen werden in grote waarde gehouden. En niemand durfde zich bij hen te voegen. Dat zijn ook zaken die praktijk waren. Er waren er die als het ware (menselijk gesproken) dwars door je heen keken. We hebben het ook meegemaakt hoe mensen waar ik zelf (vooral toen, maar nu ook nog wel) hoog tegenop keek, maar te weinig de gave van onderscheiding had, en (dat moet ook beleefd worden, om de verschrikking daarvan te horen) uiteindelijk als een vijand van van God stierven. Mensen waarvan je dacht: Het zijn begenadigde mensen.

Wij zijn mensen, en we zijn van nature zo onuitsprekelijk arglistig van hart, dat we wel bang moeten zijn om onszelf te bedriegen. Ik denk dat er nu minder mensen zijn die het verstaan, al weten we het niet, maar uit wat we horen en zien lijkt alle vrees voor zelfbedrog bijna weg. In elk geval is het veel minder, en toch zijn we dezelfde mensen met hetzelfde dodelijk arglistige hart. Weinig wordt er ook meer voor zelfbedrog gewaarschuwd. Deze dingen wetend en het van nabij meegemaakt, en een beetje zelfkennis moet ons zeer voorzichtig maken.
Ik weet niet of dit te posten dan wel niet... Het mag niet tot spot zijn, want er lijken nu wel meer mensen die soms heel wat durven te zeggen. Laten we voorzichtig zijn.

PS Een eikenboom kan wel wat beoordelen als hij daar licht van Boven over krijgt. Ik heb het niet over veroordelen.

Handelingen 5
13  En van de anderen durfde niemand zich bij hen voegen; maar het volk hield hen in grote achting.
14 En er werden meer en meer toegedaan, die den Heere geloofden, menigten beide van mannen en van vrouwen;

Dat is echt uit zijn verband getrokken, deze tekst staat na de gebeurtenis met Ananias en Safira,
Er staat ook niet niemand en er staat ook dat er meer en meer toegedaan werden.

Ik kijk nooit op tegen mensen, daat zit de fout, het gaat om de Heere Jezus en Dien gekruisigd, Gods volk is een volk wat fouten maakt, daarom moet je op de Heere Jezus alleen zien.
O HEERE, wat is de mens, dat Gij hem kent? Het kind des mensen, dat Gij het acht?
Canada
Berichten: 51
Lid geworden op: 01 dec 2018, 17:42
Locatie: Ontario

Re: Vaders en moeders in Israël

Bericht door Canada »

Ik vind dit een mooi onderwerp. Enkele losse opmerkingen.

Er is een tekort aan vaders en moeders in Israel en dat is jammer voor onze jeugd. Er leeft een groot gevaar onder Gods volk om met een minimum tevreden te zijn.

In de jaren 60 waren er minstens drie leden in onze gemeente in Canada die bevindelijk wisten gerechtvaardigd te zijn. Ze gaven geestelijke leiding vooral aan de kleinen in de genade, en waren erg gunnend.

Er is een gevaar dat we het verleden verbloemen. Herinneringen aan vaders en moeders in Israel werden opgedaan toen we nog (erg) jong waren en weinig onderscheid hadden. Niet alles wat blinkt is goud. Hun oordeel en hun voorbeeld waren lang niet perfekt, net zoals Abraham, David, Hiskia, enz.

Mijn vrouw heeft het liever over haar “dode vrienden”: de puriteinen.

Ik heb zelf hele goede herinneringen aan verschillende bezoeken bij een ouderling in Barendrecht in de jaren 80/90. Ik voelde me als een klein jochie bij deze grote in Gods koninkrijk. Hij is tot grote zegen geweest in de CGK van dit dorp.

In de jaren 50 hadden we heel vaak gezelschappen in huis. Mijn oudere broer herinnerde dat het vaak jaloersheid opwekte.

Volgens John Newton weten vaders en moeders in Israel zelf niet dat zij het zijn.
-DIA-
Berichten: 32701
Lid geworden op: 03 okt 2008, 00:10

Re: Vaders en moeders in Israël

Bericht door -DIA- »

Canada schreef:
Volgens John Newton weten vaders en moeders in Israel zelf niet dat zij het zijn.
Ik geloof ook dat dit waarheid is.
© -DIA- Laatst actief: 00 xxx 24??
Cantate
Berichten: 227
Lid geworden op: 04 jul 2009, 12:03

Re: Vaders en moeders in Israël

Bericht door Cantate »

-DIA- schreef:
Canada schreef:
Volgens John Newton weten vaders en moeders in Israel zelf niet dat zij het zijn.
Ik geloof ook dat dit waarheid is.
De enige moeder in Israël die in de Bijbel genoemd wordt, wist het wel van zichzelf hoor!
Richteren 5 vers 7: "... totdat ik, Debora, opstond, dat ik opstond, een moeder in Israël.
Gebruikersavatar
pierre27
Berichten: 5385
Lid geworden op: 10 sep 2005, 12:00
Locatie: Eemvallei

Re: Vaders en moeders in Israël

Bericht door pierre27 »

Ik vind het een interessant onderwerp. Ik herken wel een en ander. Met name dat mensen vormend voor mij zijn geweest maar die God ook weer uit mijn leven heeft gehaald omdat God alleen de eer toekomt. Ik hoorde jaren geleden een predikant zeggen, soms gaat Gods volk met een lamp op hun rug, dat je later zei, dat was een kind van God. Schijn en zijn lopen dwars door elkaar heen.
Zalig is de mens, welken de Heere de zonden niet toerekent.
Gebruikersavatar
helma
Berichten: 18661
Lid geworden op: 11 sep 2006, 10:36
Locatie: Veenendaal

Re: Vaders en moeders in Israël

Bericht door helma »

Wat betekent precies 'doorgeleid'
Dat je weten mag dat je zonden vergeven zijn?
Gebruikersavatar
J.C. Philpot
Berichten: 8916
Lid geworden op: 22 dec 2006, 15:08

Re: Vaders en moeders in Israël

Bericht door J.C. Philpot »

helma schreef:Wat betekent precies 'doorgeleid'
Dat je weten mag dat je zonden vergeven zijn?
Het word denk ik verschillend geïnterpreteerd. Sommigen zullen zeggen dat dat kinderen Gods zijn die in een bewuste vierschaarervaring hebben meegemaakt.

Ik denk persoonlijk dat het "weten mag dat je zonden vergeven zijn" niet automatisch betekend dat je een doorgeleid kind van God bent. Je hebt zuigelingen in de genade, en vaders en moeders in de genade. In de leerschool van de Heilige Geest worden Gods kinderen geoefend, worden ze kleiner in zichzelf en wassen ze op in de genade en kennis van de Heere Jezus. Doorgeleid betekend in mijn ogen dat je door dit proces verder geleid en gerijpt bent, en Christus meerder gelijkvorming geworden bent.

Het is ook geen theologische term met een vaststaande definitie.
Man is nothing: he hath a free will to go to hell, but none to go to heaven, till God worketh in him to will and to do of His good pleasure.

George Whitefield
HersteldHervormd
Berichten: 5986
Lid geworden op: 29 jun 2019, 21:20

Re: Vaders en moeders in Israël

Bericht door HersteldHervormd »

Ik denk dat het ook te maken heeft met hoeveel aren je draagt. Bij de een is dat meer dan bij de andere. Waarom kwamen er bij Spurgeon veel tot geloof en bij de andere weer niet? Ik weet het niet, God wel.
Dankbaarheid is de moeder van alle deugden.
mail: broederhh@gmail.com
Gebruikersavatar
Forummer
Berichten: 1718
Lid geworden op: 23 sep 2020, 19:51

Re: Vaders en moeders in Israël

Bericht door Forummer »

-DIA- schreef:
Vervolgde schreef:Mogelijk ben ik in een rijke geestelijke omgeving geboren. Ik heb een aantal doorgeleide christen gekend. En onder hen waren een aantal eikenbomen der gerechtigheid. En ze waren vaders en moeders in Israël. Niet alleen hun bevindelijke leven in alle eenvoud is me bijgebleven. Maar ook hun waarschuwingen voor een naamchristendom en een nabij-komend christendom. Dat waren waarschuwingen die niet uit de lucht kwamen vallen. Vaak ben ik getuige geweest van hun verdriet en pijn waaruit die waarschuwingen ontstonden.

Hadden ze in alle vrijheid mogen getuigen, dan klonk het toch regelmatig: Denk je dat jij het alleen bent? Ik behoor ook tot het volk hoor!! Daar moet je ook eerbied voor hebben. Niet iedereen wordt hetzelfde geleid. Vaak volgde er dan een slotgebed waarin gesmeekt werd of de Farizeeër uit het midden mocht weggedaan worden. Zelfs als jongere met weinig kennis kon ik de valsheid hierin onderkennen.

Vandaar is het voor mij, als ik iemand met alle nadruk hoor zeggen dat hij/zij er wel bij hoort en gerespecteerd moet worden, als het hijsen van een rode vlag. Een soort waarschuwing: pas op met zo iemand.
Ik wil maar zeggen, vaders en moeders wezen nadrukkelijk aan: dat is goud en dat is valse munt.
Ik moet denken aan de eerste tijd na pinkeren. De apostelen werden in grote waarde gehouden. En niemand durfde zich bij hen te voegen. Dat zijn ook zaken die praktijk waren. Er waren er die als het ware (menselijk gesproken) dwars door je heen keken. We hebben het ook meegemaakt hoe mensen waar ik zelf (vooral toen, maar nu ook nog wel) hoog tegenop keek, maar te weinig de gave van onderscheiding had, en (dat moet ook beleefd worden, om de verschrikking daarvan te horen) uiteindelijk als een vijand van van God stierven. Mensen waarvan je dacht: Het zijn begenadigde mensen.

Wij zijn mensen, en we zijn van nature zo onuitsprekelijk arglistig van hart, dat we wel bang moeten zijn om onszelf te bedriegen. Ik denk dat er nu minder mensen zijn die het verstaan, al weten we het niet, maar uit wat we horen en zien lijkt alle vrees voor zelfbedrog bijna weg. In elk geval is het veel minder, en toch zijn we dezelfde mensen met hetzelfde dodelijk arglistige hart. Weinig wordt er ook meer voor zelfbedrog gewaarschuwd. Deze dingen wetend en het van nabij meegemaakt, en een beetje zelfkennis moet ons zeer voorzichtig maken.
Ik weet niet of dit te posten dan wel niet... Het mag niet tot spot zijn, want er lijken nu wel meer mensen die soms heel wat durven te zeggen. Laten we voorzichtig zijn.

PS Een eikenboom kan wel wat beoordelen als hij daar licht van Boven over krijgt. Ik heb het niet over veroordelen.
Bij ons wordt er juist wel heel erg veel gewaarschuwd voor zelfbedrog. Zo sterk dat het je best wel beïnvloed. Het geestelijke klimaat zit zo vol angst voor zelfbedrog. Dit raak je niet zomaar kwijt. Het gaat zover dat als ik bewust een mooi muziek nummer opzet om mijn hoofd te richten op God, en ik voel vrede, dan denk ik: de duivel geeft dat vredige gevoel om me te laten denken dat ik goed bezig ben.

Ik denk dus dat we wel moeten bewust zijn dat het evenwicht bewaard moet blijven. Het continue blijven hameren op het gevaar van zelfbedrog, kan het gevaar van niet durven geloven met zich mee brengen. Van denken dat het geloof iets héél hoogs en héél verhevens is en daarom héél onbereikbaar. Dan houden we mensen af van Christus. Laten we daar wel om blijven denken.

En, hoe goed ik het ook kan begrijpen dat er mensen zijn die naar de gezelschappen terugverlangen, we moeten ons ook realiseren dat er juist ook uit die gezelschappen verkeerde uitwassen zijn ontstaan, zoals de vierschaar beleving e.d. dwingend aan anderen opleggen.

Omschrijvingen als: " Het waren mensen waar je hoge achting voor had, en je kon je niet voorstellen dat die mensen ook zondigen konden... Als je op straat zo iemand tegenkwam waren meteen je gedachten bij de eeuwige dingen. Ze dwongen respect en eerbied af" vind ik toch wel wat naar mens verheerlijking neigen. Als het goed is dwingt de God van zulke mensen eerbied en respect af.

Bij die God moeten we zijn. Hij geeft genade. Geen mens kan ons dat geven, hoe doorgeleid ook en hoe er ook tegenop gekeken wordt als eikenboom.
De wereld staat in brand, maar wij gooien olie op het vuur door ons toekijken aan de kant
Plaats reactie