Je had vroeger wel vaker dergelijke vaders en moeders in Israel. Ze dachten vaak laag van zichzelf, hadden contacten in allerlei kerkverbanden en waren meestal eenvoudig van persoonlijkheid. Er ging wat van hen uit, en mochten uit hun rijke omgang met de Heere spreken. Velen (ook jonge gelovigen) ontvingen onderwijs van hen.De laatste was voor hem een identificatiefiguur. Ze vertelde Teunis over vroegere generaties. „God heeft op een bijzondere manier in mijn voorgeslacht gewerkt. Mijn grootmoeder was voorzitter van de vrouwenvereniging. Mensen vanuit allerlei kerkverbanden kwamen bij haar op bezoek. Ze sprak vrijmoedig met hen over wat God aan haar ziel gedaan had.”
Een voorbeeld in deze tijd was mevr. Mijnders van Woerden, die onlangs overleed.
Dit bracht me tot de volgende vraag: kennen wij ook nog zulke geestelijke vaders en moeders?
Ik meen eens gehoord te hebben van Ds. J.R. Beeke, dat zijn ervaring is dat er nog steeds mensen bekeerd worden. Maar dat in deze tijd de meesten in de eerste beginselen blijven steken, en er zo weinig opwas is in de genade. De eikenbomen der gerechtigheid ontbreken. Ook anderen leggen daar de vinger op.
Ken jij nog zulke "doorgeleide" kinderen van God? (en dan bedoel ik niet de uitwassen die er ook zijn of persoonsverheerlijking)
Heb jij net als Luther destijds Von Staupitz had, een geestelijke vader of moeder, van wie je veel onderwijs ontvang?
En hoe komt het dat er nog maar zo weinig zijn?