Zekerheid van geloof

Gebruikersavatar
Johann Gottfried Walther
Berichten: 4755
Lid geworden op: 05 feb 2008, 15:49

Zekerheid van geloof

Bericht door Johann Gottfried Walther »

Door heel wat mensen wordt Van der Groe aanbevolen, vooral om zijn boek:
Toetssteen van ware en valse genade.

Maar van Van der Groe's herontdekking van de Reformatorische leer van de zekerheid van het geloof hoor je maar weinig.

http://www.downloadpreken.com/artikelen/A243.pdf

Tijdens de Reformatie en kort daarna was het algemeen de leer dat de zekerheid van het geloof bij het WEZEN van geloof hoort. Juist Theodorius van der Groe heeft aangetoond, dat losmaken van geloof en kennis van Christus, geloof en zekerheid, een nieuwere leer is, die in de Nadere Reformatie is geleerd. Maar die bij de Reformatie en het begin van de Nadere Reformatie niet werd geleerd.

Ook Van der Groe geeft aan dat er twijfel kan zijn, en zwak geloof, maar nochthans er zekerheid zal blijven, omdat dit bij het WEZEN van geloof hoort.
"Zie, de Heere is gekomen met Zijn vele duizenden heiligen, om gericht te houden tegen allen, en te straffen alle goddelozen onder hen, vanwege al hun goddeloze werken, die zij goddelooslijk gedaan hebben, en vanwege alle harde woorden, die de goddeloze zondaars tegen Hem gesproken hebben"
Gebruikersavatar
liz boer
Berichten: 2989
Lid geworden op: 18 jun 2018, 15:31

Re: Zekerheid van geloof

Bericht door liz boer »

Johann Gottfried Walther schreef:Door heel wat mensen wordt Van der Groe aanbevolen, vooral om zijn boek:
Toetssteen van ware en valse genade.

Maar van Van der Groe's herontdekking van de Reformatorische leer van de zekerheid van het geloof hoor je maar weinig.

http://www.downloadpreken.com/artikelen/A243.pdf

Tijdens de Reformatie en kort daarna was het algemeen de leer dat de zekerheid van het geloof bij het WEZEN van geloof hoort. Juist Theodorius van der Groe heeft aangetoond, dat losmaken van geloof en kennis van Christus, geloof en zekerheid, een nieuwere leer is, die in de Nadere Reformatie is geleerd. Maar die bij de Reformatie en het begin van de Nadere Reformatie niet werd geleerd.

Ook Van der Groe geeft aan dat er twijfel kan zijn, en zwak geloof, maar nochthans er zekerheid zal blijven, omdat dit bij het WEZEN van geloof hoort.
Geen zekerheid hebben of zekerheid verdacht maken is eigenlijk remonstrants.
Die leren: Dat men geen zekerheid van de toekomende volharding in dit leven kan hebben zonder bijzondere openbaring. Want door deze leer wordt de vaste troost der ware gelovigen in dit leven weggenomen, en de twijfeling der pausgezinden in de Kerk weder ingevoerd; terwijl de Heilige Schrift deze zekerheid telkens afleidt, niet uit een bijzondere en buitengewone openbaring, maar uit de eigen merktekenen der kinderen Gods, en uit de zeer standvastige beloften Gods. Inzonderheid de apostel Paulus: Geen schepsel zal ons kunnen scheiden van de liefde Gods, welke is in Christus Jezus, onzen Heere , Rom. 8:39,. En Johannes: Die Zijn geboden bewaart, blijft in Hem, en Hij in denzelven. En hieraan kennen wij dat Hij in ons blijft, namelijk uit den Geest, Dien Hij ons gegeven heeft , 1 Joh. 3:24,.

Die leren: Dat de leer van de verzekerdheid der volharding en der zaligheid uit haar eigen aard en natuur een oorkussen des vleses is, en voor de godvruchtigheid, goede zeden, gebeden en andere heilige oefeningen schadelijk; maar dat het daarentegen prijselijk is daaraan te twijfelen. Want dezen betonen dat zij de kracht der Goddelijke genade en de werking des inwonenden Heiligen Geestes niet kennen. En zij wederspreken den apostel Johannes, die het tegendeel met uitgedrukte woorden leert in zijn eersten Zendbrief: Geliefden, nu zijn wij kinderen Gods, en het is nog niet geopenbaard wat wij zijn zullen. Maar wij weten, dat als Hij zal geopenbaard zijn, wij Hem zullen gelijk wezen; want wij zullen Hem zien gelijk Hij is. En een iegelijk die deze hoop op Hem heeft, die reinigt zichzelven, gelijk Hij rein is. , 1 Joh. 3:2, 3,. Daarenboven worden dezen wederlegd door de voorbeelden van de heiligen, zo des Ouden als des Nieuwen Testaments, dewelke, alhoewel zij van hun volharding en zaligheid zeker waren, nochtans in de gebeden en andere oefeningen der godzaligheid volhardende zijn geweest.
Zo God voor ons is, wie kan tegen ons zijn?
Erasmiaan
Berichten: 8596
Lid geworden op: 17 okt 2005, 21:25

Re: Zekerheid van geloof

Bericht door Erasmiaan »

De vraag is natuurlijk wel of jullie dit soort uitspraken ook onderschrijven:
ds. T. van der Groe schreef:Nu moet ik hier ook nog bijvoegen, dat ik gevoel en altijd zonder enige twijfel gevoeld hebt, dat de christenen van onze tijd meestal zeer zwak in het geloof zijn, omdat de Geest Gods thans - helaas!- grotelijks vanwege onze zonden onder ons ontbreekt, en dat het wat bijzonders en zeldzaams in deze tijd is, als men ergens een werkelijk sterk en werkzaam gelovige vindt, die veel vrucht in Christus heeft en door Hem draagt; ik ontmoet ze althans zeer zelden. Hierbij acht ik en moet ik ook stellen, dat het ware geloof soms, onder des Heeren wijze toelating, in een christen wel tot zo'n hoge trap van dodigheid, zwakheid en laagte kan komen, en dat hetgeen wat overgebleven is wel eens een geruime tijd zo diep verborgen en als begraven kan liggen onder verdorvenheden, bestrijdingen, enz., dat het nauwelijks te merken is, dat er enig geloof of verzekerdheid in de christen overgebleven is; net als een klein kooltje of vonkje vuur, dat onder een hoop as ligt en nauwelijks te vinden is, hoe men er ook in roert. Nochtans is het element van het vuur werkelijk in de as en er zou in korte tijd een groot vuur uit kunnen ontstaan. Zo is er ook in zo'n geval in een waar gelovig christen toch nog altijd een vonk van geloof en vast vertrouwen, ofschoon hij dat zelf niet eens gevoelt en opmerkt en God is machtig om in korte tijd dat kleine vonkje door Zijn Geest weer zo aan te blazen en er zoveel stof van hemelse genade aan toe te voegen, dat het hele hart daardoor aangestoken wordt en van geloof, vertrouwen en liefde weer gaat branden.
Als een christen eens in zo'n toestand van grote zwakgelovigheid is, dan denk ik dat het zo met hem gesteld is, dat hij wel duizend gedachten in zich heeft, dat hij verloren zal gaan, tegen één gedachte dat hij behouden zal worden. Dan wordt hij zeer in zijn gemoed gekweld en onderdrukt met nare angsten, verschrikkingen, moedeloosheden en ongelovige vrees, bestrijdingen en twijfelmoedigheid.
Als DIA op dit forum wel eens dergelijke opmerkingen plaatst dan is het forum dikwijls te klein.
Gebruikersavatar
Johann Gottfried Walther
Berichten: 4755
Lid geworden op: 05 feb 2008, 15:49

Re: Zekerheid van geloof

Bericht door Johann Gottfried Walther »

Erasmiaan schreef:De vraag is natuurlijk wel of jullie dit soort uitspraken ook onderschrijven:
ds. T. van der Groe schreef:Nu moet ik hier ook nog bijvoegen, dat ik gevoel en altijd zonder enige twijfel gevoeld hebt, dat de christenen van onze tijd meestal zeer zwak in het geloof zijn, omdat de Geest Gods thans - helaas!- grotelijks vanwege onze zonden onder ons ontbreekt, en dat het wat bijzonders en zeldzaams in deze tijd is, als men ergens een werkelijk sterk en werkzaam gelovige vindt, die veel vrucht in Christus heeft en door Hem draagt; ik ontmoet ze althans zeer zelden. Hierbij acht ik en moet ik ook stellen, dat het ware geloof soms, onder des Heeren wijze toelating, in een christen wel tot zo'n hoge trap van dodigheid, zwakheid en laagte kan komen, en dat hetgeen wat overgebleven is wel eens een geruime tijd zo diep verborgen en als begraven kan liggen onder verdorvenheden, bestrijdingen, enz., dat het nauwelijks te merken is, dat er enig geloof of verzekerdheid in de christen overgebleven is; net als een klein kooltje of vonkje vuur, dat onder een hoop as ligt en nauwelijks te vinden is, hoe men er ook in roert. Nochtans is het element van het vuur werkelijk in de as en er zou in korte tijd een groot vuur uit kunnen ontstaan. Zo is er ook in zo'n geval in een waar gelovig christen toch nog altijd een vonk van geloof en vast vertrouwen, ofschoon hij dat zelf niet eens gevoelt en opmerkt en God is machtig om in korte tijd dat kleine vonkje door Zijn Geest weer zo aan te blazen en er zoveel stof van hemelse genade aan toe te voegen, dat het hele hart daardoor aangestoken wordt en van geloof, vertrouwen en liefde weer gaat branden.
Als een christen eens in zo'n toestand van grote zwakgelovigheid is, dan denk ik dat het zo met hem gesteld is, dat hij wel duizend gedachten in zich heeft, dat hij verloren zal gaan, tegen één gedachte dat hij behouden zal worden. Dan wordt hij zeer in zijn gemoed gekweld en onderdrukt met nare angsten, verschrikkingen, moedeloosheden en ongelovige vrees, bestrijdingen en twijfelmoedigheid.
Als DIA op dit forum wel eens dergelijke opmerkingen plaatst dan is het forum dikwijls te klein.
Geen probleem mee, lees maar eens goed wat hij voor de rest allemaal nog schrijft.

Zoals wat Van der Groe het zegt ben ik het bij DIA nog nooit tegen gekomen, DIA roept altijd dat zekerheid van het geloof is voor zeer sommigen, en dan op zeer sommige momenten.
Terwijl Van der Groe zegt: volgens hem, de christenen die hij kent, in zijn tijd... en dan nog wel: ALS EEN CHRISTEN EENS IN ZO'N TOESTAND VAN ZWAKGELOVIGHEID IS...

Hij haalt ook aan:

Men kan die artikelen vinden bij Jac. Triglandt in zijn 'Kerkelijke geschiedenissen',
blz.644 en vervolgens. Die artikelen zijn in twee kolommen naast elkaar gesteld en
wel zodanig, dat wat men als waarheid leert, in de ene kolom staat, en in de andere,
wat men daar tegenover als leugen en dwaling verwerpt. Nu zal ik het derde artikel
hier eens overnemen, zoals men dat bij Triglandt vinden kan.
Artikel 3. Over het zaligmakend geloof.
"Wij bekennen, dat in onze belijdenis en Catechismus schriftuurlijk geleerd wordt: 1.
Dat het zaligmakend geloof niet kan wezen zonder kennis van de Persoon en
verdiensten van Jezus Christus, en dat niemand kan zalig worden, dan die de
weldaden van Christus met een oprecht geloof aanneemt.
Hiertegen verwerpen wij - let wel - als onschriftuurlijk en strijdig tegen onze
belijdenis en Catechismus: 1. Dat de mensen zalig kunnen worden door een geloof
hetwelk zonder kennis van de Persoon en verdiensten van Jezus Christus is.
"Wij bekennen, dat in onze belijdenis en Catechismus schriftuurlijk geleerd wordt:
2. Dat tot een waar geloof vereist wordt - let wel - een vast vertrouwen des harten,
waardoor een ieder gelovig mens - let wel - zichzelf verzekerd houdt, dat niet alleen
anderen, maar ook hem vergeving der zonden, eeuwige gerechtigheid en zaligheid van
God geschonken is, alleen om de verdienste van Jezus Christus".
Hiertegen verwerpen wij - let wel - als onschriftuurlijk en strijdig tegen onze
belijdenis en Catechismus: 2. Dat tot een waar geloof niet vereist wordt - let wel - een
vast vertrouwen, waardoor de gelovige - let wel - zich verzekerd houdt, dat hem al zijn
zonden om de voldoening van Christus vergeven zijn.
"Zie, de Heere is gekomen met Zijn vele duizenden heiligen, om gericht te houden tegen allen, en te straffen alle goddelozen onder hen, vanwege al hun goddeloze werken, die zij goddelooslijk gedaan hebben, en vanwege alle harde woorden, die de goddeloze zondaars tegen Hem gesproken hebben"
Gebruikersavatar
Johann Gottfried Walther
Berichten: 4755
Lid geworden op: 05 feb 2008, 15:49

Re: Zekerheid van geloof

Bericht door Johann Gottfried Walther »

Ook zegt hij:

Ik acht, dat het oprecht geloof bestaat uit twee delen, te weten: kennis en vertrouwen.
Over de kennis zal ik hier kortheidshalve niet uitweiden, omdat daarover geen
bezwaar bestaat; maar over het vertrouwen, hetgeen voornamelijk het wezen des
geloofs is waar het hier alleen op aankomt, zal ik mijn waarachtig gevoelen hier
neerstellen met de eigen woorden van Willem Teellinck in zijn 'Huysboeck' op blz.
100, omdat ik geen betere woorden kan vinden om mijn gevoelen uit te drukken. Zij
luidde aldus:
"Wat het vertrouwen betreft, hetwelk het andere deel des geloofs is; dat is een
verzekerdheid des harten, steunende op de beloften Gods, die in het Evangelie
geopenbaard zijn, welke een christen heeft, dat al zijn zonden om Christus' wil
vergeven zijn. Dit scheidt het zaligmakend geloof van alle andere soorten van geloof,
want de duivel gelooft ook, maar hij heeft geen vertrouwen op de genade Gods, maar
hij beeft, Jac.2:19. Zo geloven ook veel mensen, dat Christus de Zaligmaker is, ja - let
wel - sommigen verschijnen ook te vertrouwen dat Hij hun Zaligmaker is, maar hun
vertrouwen is niet gefundeerd op Gods beloften, zoals die in het Evangelie
geopenbaard zijn, maar steunt alleen op een sterke inbeelding van hun hersenen, die
hun tenslotte begeeft, omdat het maar voor een tijd is, Luc.8:13, en hen beschaamd
laat, Matth.7:21. Het ware vertrouwen ontstaat dus uit de bijzondere toe-eigening van
de beloften Gods ter zaligheid in Christus gedaan, zoals die in het Evangelie
geopenbaard zijn, als namelijk het gelovig gemoed de beloften der zaligheid in
Christus zó aanmerkt en aanneemt, alsof die in het bijzonder tot hem zelf gezegd
waren, en wel zodanig, dat hij die aan zijn hart min of meer opdringt, dan of God in 't
bijzonder en bij name hem toesprak en hem dit of dat beloofde en daardoor zijn ziel
daar mee troostte. Zo maakt hij door deze bijzondere toe-eigening zich eigen, wat God
in het algemeen in Zijn Woord voorstelt en beloofd heeft. Deze toe-eigening is het die
ons deel aan Christus doet hebben; daarmee grijpen wij Christus aan en worden zo
nauw met Hem verenigd, dat Hij de onze en wij de Zijne worden, Gal.2:20 en kanttek.
Gal.2:16, zodat ook al Zijn verdiensten de onzen worden en daaruit ontstaat al dat
vertrouwen, waar wij hier nu over spreken, zoals de apostel ons dat leert, dat wij
hebben vrijmoedigheid en de toegang met vertrouwen door het geloof aan Hem,
Ef.3:12".
Ziedaar deze verzekerdheid des harten; deze toe-eigening der beloften Gods van de
zaligheid en vergeving der zonden in Christus; dit aangrijpen van Christus, ons in de
beloften des Evangelies aangeboden; dit vertrouwen der ziel op Christus en op de
beloften van Gods genade, in het heilig Woord aan ons geopenbaard, dit, dit is bij mij
het enige wáárzaligmakende geloof. Ik ken geen ander geloof, waar de mens door
zalig kan worden of deel aan Christus krijgen. Indien iemand een geloof stelt, welks
wezen niet is een aannemen van Christus; een toe-eigenen van Gods beloften voor
zichzelf; een verzekering des gemoeds van de genadige vergeving der zonden in
Christus; een vertrouwen, verlaten, rusten en steunen des harten op Christus, en op
Gods eigen Woord en genadige beloften in het heilige Evangelie; dan verklaar ik
ronduit, dat ik aan zulk een gesteld geloof part noch deel wil hebben, maar dat met
mijn ganse hart verwerp voor nu en altijd.
Wanneer iemand mij nu wil vragen, zoals soms wel gebeurd is, of een oprecht
christen, die het ware geloof in zijn hart heeft, daardoor nu ook noodzakelijk en altijd
van zijn zaligheid en van Gods genade in Christus verzekerd is, dan zal ik daar eerst
eens algemeen op antwoorden uit het boekje 'Zielseenzame meditatiën'; door Jan
Eswijler (blz.369 van de oude en echte druk):
"En uit deze grond of dit geestelijk genadedeel behoudt hij daarom altijd een
verzekerd gemoed en een altijddurende vrijmoedigheid tot God, want hieruit kennen
wij, dat wij uit de waarheid zijn, en wij zullen onze harten verzekeren voor Hem; en
ofschoon ons hart ons veroordeelt naar ons vlesen deel, God is meerder dan ons hart
en Hij kent alle dingen van Zijn eigen werk in ons naar het geestelijk genadedeel. En
indien ons hart ons niet veroordeelt - wat het werkelijk uit die geestelijk grond in ons,
die uit God geboren is, ook niet kan - zo hebben wij vrijmoedigheid om met een
waarachtig hart - let wel - in volle verzekerdheid des geloofs gedurig en elk ogenblik
met al onze bevindelijke verlegenheden in vertrouwen tot de open troon te gaan, om
genadekracht en hulp, onderworpen aan Zijn wil, voor ons af te bidden, Hebr.4:16 en
10:22".
En verder wil ik hier (uit vrees dat het tot hier toe door sommigen wat te veel over het
hoofd gelezen mocht worden) met grote letters ook nog bijvoegen het korte
aantekeningetje, dat hier onder de tekst in dat boekje te vinden is, en dat woordelijk
als volgt luidt: "EEN GELOVIGE IS ALTIJD UIT ZIJN GENADEDEEL
GROOTMOEDIG, VRIJMOEDIG, EN VERZEKERD IN ZIJN STAAT".
"Zie, de Heere is gekomen met Zijn vele duizenden heiligen, om gericht te houden tegen allen, en te straffen alle goddelozen onder hen, vanwege al hun goddeloze werken, die zij goddelooslijk gedaan hebben, en vanwege alle harde woorden, die de goddeloze zondaars tegen Hem gesproken hebben"
Zeeuw
Berichten: 11529
Lid geworden op: 19 sep 2018, 08:28

Re: Zekerheid van geloof

Bericht door Zeeuw »

Johann Gottfried Walther schreef:Ook zegt hij:

Ik acht, dat het oprecht geloof bestaat uit twee delen, te weten: kennis en vertrouwen.
Over de kennis zal ik hier kortheidshalve niet uitweiden, omdat daarover geen
bezwaar bestaat; maar over het vertrouwen, hetgeen voornamelijk het wezen des
geloofs is waar het hier alleen op aankomt, zal ik mijn waarachtig gevoelen hier
neerstellen met de eigen woorden van Willem Teellinck in zijn 'Huysboeck' op blz.
100, omdat ik geen betere woorden kan vinden om mijn gevoelen uit te drukken. Zij
luidde aldus:
"Wat het vertrouwen betreft, hetwelk het andere deel des geloofs is; dat is een
verzekerdheid des harten, steunende op de beloften Gods, die in het Evangelie
geopenbaard zijn, welke een christen heeft, dat al zijn zonden om Christus' wil
vergeven zijn. Dit scheidt het zaligmakend geloof van alle andere soorten van geloof,
want de duivel gelooft ook, maar hij heeft geen vertrouwen op de genade Gods, maar
hij beeft, Jac.2:19. Zo geloven ook veel mensen, dat Christus de Zaligmaker is, ja - let
wel - sommigen verschijnen ook te vertrouwen dat Hij hun Zaligmaker is, maar hun
vertrouwen is niet gefundeerd op Gods beloften, zoals die in het Evangelie
geopenbaard zijn, maar steunt alleen op een sterke inbeelding van hun hersenen, die
hun tenslotte begeeft, omdat het maar voor een tijd is, Luc.8:13, en hen beschaamd
laat, Matth.7:21. Het ware vertrouwen ontstaat dus uit de bijzondere toe-eigening van
de beloften Gods ter zaligheid in Christus gedaan, zoals die in het Evangelie
geopenbaard zijn, als namelijk het gelovig gemoed de beloften der zaligheid in
Christus zó aanmerkt en aanneemt, alsof die in het bijzonder tot hem zelf gezegd
waren, en wel zodanig, dat hij die aan zijn hart min of meer opdringt, dan of God in 't
bijzonder en bij name hem toesprak en hem dit of dat beloofde en daardoor zijn ziel
daar mee troostte. Zo maakt hij door deze bijzondere toe-eigening zich eigen, wat God
in het algemeen in Zijn Woord voorstelt en beloofd heeft. Deze toe-eigening is het die
ons deel aan Christus doet hebben; daarmee grijpen wij Christus aan en worden zo
nauw met Hem verenigd, dat Hij de onze en wij de Zijne worden, Gal.2:20 en kanttek.
Gal.2:16, zodat ook al Zijn verdiensten de onzen worden en daaruit ontstaat al dat
vertrouwen, waar wij hier nu over spreken, zoals de apostel ons dat leert, dat wij
hebben vrijmoedigheid en de toegang met vertrouwen door het geloof aan Hem,
Ef.3:12".
Ziedaar deze verzekerdheid des harten; deze toe-eigening der beloften Gods van de
zaligheid en vergeving der zonden in Christus; dit aangrijpen van Christus, ons in de
beloften des Evangelies aangeboden; dit vertrouwen der ziel op Christus en op de
beloften van Gods genade, in het heilig Woord aan ons geopenbaard, dit, dit is bij mij
het enige wáárzaligmakende geloof. Ik ken geen ander geloof, waar de mens door
zalig kan worden of deel aan Christus krijgen. Indien iemand een geloof stelt, welks
wezen niet is een aannemen van Christus; een toe-eigenen van Gods beloften voor
zichzelf; een verzekering des gemoeds van de genadige vergeving der zonden in
Christus; een vertrouwen, verlaten, rusten en steunen des harten op Christus, en op
Gods eigen Woord en genadige beloften in het heilige Evangelie; dan verklaar ik
ronduit, dat ik aan zulk een gesteld geloof part noch deel wil hebben, maar dat met
mijn ganse hart verwerp voor nu en altijd.
Wanneer iemand mij nu wil vragen, zoals soms wel gebeurd is, of een oprecht
christen, die het ware geloof in zijn hart heeft, daardoor nu ook noodzakelijk en altijd
van zijn zaligheid en van Gods genade in Christus verzekerd is, dan zal ik daar eerst
eens algemeen op antwoorden uit het boekje 'Zielseenzame meditatiën'; door Jan
Eswijler (blz.369 van de oude en echte druk):
"En uit deze grond of dit geestelijk genadedeel behoudt hij daarom altijd een
verzekerd gemoed en een altijddurende vrijmoedigheid tot God, want hieruit kennen
wij, dat wij uit de waarheid zijn, en wij zullen onze harten verzekeren voor Hem; en
ofschoon ons hart ons veroordeelt naar ons vlesen deel, God is meerder dan ons hart
en Hij kent alle dingen van Zijn eigen werk in ons naar het geestelijk genadedeel. En
indien ons hart ons niet veroordeelt - wat het werkelijk uit die geestelijk grond in ons,
die uit God geboren is, ook niet kan - zo hebben wij vrijmoedigheid om met een
waarachtig hart - let wel - in volle verzekerdheid des geloofs gedurig en elk ogenblik
met al onze bevindelijke verlegenheden in vertrouwen tot de open troon te gaan, om
genadekracht en hulp, onderworpen aan Zijn wil, voor ons af te bidden, Hebr.4:16 en
10:22".
En verder wil ik hier (uit vrees dat het tot hier toe door sommigen wat te veel over het
hoofd gelezen mocht worden) met grote letters ook nog bijvoegen het korte
aantekeningetje, dat hier onder de tekst in dat boekje te vinden is, en dat woordelijk
als volgt luidt: "EEN GELOVIGE IS ALTIJD UIT ZIJN GENADEDEEL
GROOTMOEDIG, VRIJMOEDIG, EN VERZEKERD IN ZIJN STAAT".
Ik ben eigenlijk benieuwd welk punt je wil maken. Het is veel informatie. Goede boodschappen. Maar, wat wil je duiden?
Gebruikersavatar
Johann Gottfried Walther
Berichten: 4755
Lid geworden op: 05 feb 2008, 15:49

Re: Zekerheid van geloof

Bericht door Johann Gottfried Walther »

Zie begin van dit topic, de aandacht erop vestigen dat Ds. V.d. Groe, teruggaat naar de Reformatie en kort daarna, en duidelijk spreek over dat de zekerheid van het geloof iets is van het (let wel) WEZEN van het geloof.
En het is een lezenswaardig document van hem.
"Zie, de Heere is gekomen met Zijn vele duizenden heiligen, om gericht te houden tegen allen, en te straffen alle goddelozen onder hen, vanwege al hun goddeloze werken, die zij goddelooslijk gedaan hebben, en vanwege alle harde woorden, die de goddeloze zondaars tegen Hem gesproken hebben"
Zeeuw
Berichten: 11529
Lid geworden op: 19 sep 2018, 08:28

Re: Zekerheid van geloof

Bericht door Zeeuw »

Johann Gottfried Walther schreef:Zie begin van dit topic, de aandacht erop vestigen dat Ds. V.d. Groe, teruggaat naar de Reformatie en kort daarna, en duidelijk spreek over dat de zekerheid van het geloof iets is van het (let wel) WEZEN van het geloof.
En het is een lezenswaardig document van hem.
O ja, eens. Maar wellicht heb je er bepaalde zake die je wilde aanstippen.
Ik vind het een erg teer en moeilijk punt. Ik denk dat er momenten kunnen zijn waar die zekerheid zo,heel klein kan zijn. Momenten van twijfel, waar het moeilijk is een lichtpuntje te zien.
Gebruikersavatar
J.C. Philpot
Berichten: 8890
Lid geworden op: 22 dec 2006, 15:08

Re: Zekerheid van geloof

Bericht door J.C. Philpot »

Kan er in dit opzicht in jullie opinie onderscheid gemaakt worden tussen subjectieve zekerheid en objectieve zekerheid?

* Objectieve zekerheid: zeker zijn van het borgwerk van Christus en de vastigheid van Zijn beloften
* Subjectieve zekerheid: zeker zijn van mijn aandeel daaraan
Man is nothing: he hath a free will to go to hell, but none to go to heaven, till God worketh in him to will and to do of His good pleasure.

George Whitefield
CvdW
Berichten: 2918
Lid geworden op: 23 mar 2015, 13:07

Re: Zekerheid van geloof

Bericht door CvdW »

J.C. Philpot schreef:Kan er in dit opzicht in jullie opinie onderscheid gemaakt worden tussen subjectieve zekerheid en objectieve zekerheid?

* Objectieve zekerheid: zeker zijn van het borgwerk van Christus en de vastigheid van Zijn beloften
* Subjectieve zekerheid: zeker zijn van mijn aandeel daaraan
Wanneer Gods Woord daar ook over spreekt, dan ja.
Wat lezen we bij Calvijn?
-DIA-
Berichten: 32685
Lid geworden op: 03 okt 2008, 00:10

Re: Zekerheid van geloof

Bericht door -DIA- »

Er is een zekerheid:
A. Ik ben verloren.
Wie zal zeggen wat deze wetenschap inhoudt?
Dit is een wetenschap die we niet kennen, tenzij...

Er is een zekerheid:
B. Dit weet ik vast, God zal mij niet verlaten
Niets maakt mijn zie vervaard


Ik denk toch dat er geen ware wetenschap van het laatste kan zijn,
dan eerst het eerste bevindelijk mag zijn geleerd.
© -DIA- Laatst actief: 00 xxx 24??
Gebruikersavatar
refo
Berichten: 23794
Lid geworden op: 29 dec 2001, 11:45

Re: Zekerheid van geloof

Bericht door refo »

-DIA- schreef:Er is een zekerheid:
A. Ik ben verloren.
Wie zal zeggen wat deze wetenschap inhoudt?
Dit is een wetenschap die we niet kennen, tenzij...

Er is een zekerheid:
B. Dit weet ik vast, God zal mij niet verlaten
Niets maakt mijn zie vervaard


Ik denk toch dat er geen ware wetenschap van het laatste kan zijn,
dan eerst het eerste bevindelijk mag zijn geleerd.
Dat is het probleem. Bevinding geeft geen vastheid. Wie garandeert dat je bevinding waar is en niet gewoon een psychologisch iets? Ds Moerkerken schrijft ergens: als je op een bepaalde manier de bekering preekt, krijg je vanzelf bekeringen die zo zijn. Ik denk dat hij het negatief naar andere kerkverbanden bedoelt, maar waarom zou dat bij ons niet net zo zijn?
Het verbaast me al lange tijd: het Woord alleen is niet genoeg in onze kringen, maar bevindingen, die staan daar in belangrijkheid ver boven. Ja, zegt men dan, het moet wel rijmen met de Schrift! Maar ook daar heeft 'iedere ketter ook weer zijn letter'. Ik zeg niets van de bevindingen, die ik soms hoor, maar vraag me altijd af: wie kun je daarmee nu overtuigen? Alleen je zelf. Het is een mooi verhaal, maar het geeft geen zekerheid.
-DIA-
Berichten: 32685
Lid geworden op: 03 okt 2008, 00:10

Re: Zekerheid van geloof

Bericht door -DIA- »

refo schreef:
-DIA- schreef:Er is een zekerheid:
A. Ik ben verloren.
Wie zal zeggen wat deze wetenschap inhoudt?
Dit is een wetenschap die we niet kennen, tenzij...

Er is een zekerheid:
B. Dit weet ik vast, God zal mij niet verlaten
Niets maakt mijn zie vervaard


Ik denk toch dat er geen ware wetenschap van het laatste kan zijn,
dan eerst het eerste bevindelijk mag zijn geleerd.
Dat is het probleem. Bevinding geeft geen vastheid. Wie garandeert dat je bevinding waar is en niet gewoon een psychologisch iets? Ds Moerkerken schrijft ergens: als je op een bepaalde manier de bekering preekt, krijg je vanzelf bekeringen die zo zijn. Ik denk dat hij het negatief naar andere kerkverbanden bedoelt, maar waarom zou dat bij ons niet net zo zijn?
Het verbaast me al lange tijd: het Woord alleen is niet genoeg in onze kringen, maar bevindingen, die staan daar in belangrijkheid ver boven. Ja, zegt men dan, het moet wel rijmen met de Schrift! Maar ook daar heeft 'iedere ketter ook weer zijn letter'. Ik zeg niets van de bevindingen, die ik soms hoor, maar vraag me altijd af: wie kun je daarmee nu overtuigen? Alleen je zelf. Het is een mooi verhaal, maar het geeft geen zekerheid.
Wat ds. M. zegt is voor hem. Is het woord van de psalmist onzeker? Nee, en hij spreekt uit de bevinding.
© -DIA- Laatst actief: 00 xxx 24??
Gebruikersavatar
Herman
Moderator
Berichten: 11932
Lid geworden op: 29 dec 2001, 12:21
Locatie: Geldermalsen

Re: Zekerheid van geloof

Bericht door Herman »

De catechismus stelt twee keer de vraag hoe we iets kunnen weten, namelijk in vraag 3 en vraag 19. We kennen onze ellende uit de wet en we kunnen Jezus Christus kennen uit het Evangelie. En dat is het fundament en de vastheid van de zaligheid, namelijk Zijn Woord. (Hoe noodzakelijk het bevindelijke element ook is).
eilander
Moderator
Berichten: 16786
Lid geworden op: 15 okt 2007, 21:42

Re: RE: Re: Zekerheid van geloof

Bericht door eilander »

-DIA- schreef:Er is een zekerheid:
A. Ik ben verloren.
Wie zal zeggen wat deze wetenschap inhoudt?
Dit is een wetenschap die we niet kennen, tenzij...

Er is een zekerheid:
B. Dit weet ik vast, God zal mij niet verlaten
Niets maakt mijn zie vervaard


Ik denk toch dat er geen ware wetenschap van het laatste kan zijn,
dan eerst het eerste bevindelijk mag zijn geleerd.
Duidelijker kun je het niet zeggen, DIA. Zonder de tweede zekerheid (hoe bestreden soms ook) kun je niet getroost leven en sterven. En dat in die weg ook de eerste zekerheid geleerd wordt, geloof ik vast.
Plaats reactie