De ziel en het ongeboren kind

[Mara]

Ik denk dat je toch moet uitgaan vanaf de conceptie, waarom zou God die alles in Zijn hand heeft en vooraf weet en regeert niet bij de eerste bevruchting al niet 2 zielen kunnen geven? Zodra de mens leeft schenkt God de ziel, en Hij weet of er in die ene bevruchte eicel meerdere levens hun oorsprong hebben.

Op zich snap ik je gedachte. Maar... als God twee zielen geeft voor een tweeling, omdat Hij dat weet, geeft Hij dan nul zielen bij een zwangerschap waarvan Hij weet dat deze maar enkele weken zal duren? (Sorry, deze vraag klinkt misschien oneerbiedig, zo bedoel ik hem niet!)

Dat zijn vraagstukken, daar kom je nooit uit. Dan ga je m.i. tornen aan de voorzienigheid Gods.
Al snap ik je vraagstelling heel goed!
Ik heb zelf een tweeling verloren, voordat ze levensvatbaar waren en door omstandigheden gebeurde dit op verschillende plaatsen (ik verbleef elders, kreeg een miskraam, ging direkt naar huis en verloor nog een vruchtje) en was daar zo verdrietig over.
Heel vreemd misschien, maar ik had toen graag gewild dat ik hen samen had kunnen begraven, zodat ze voor altijd samen konden zijn.
Maar zijn de wegen van de Heere niet hoger dan de onze?
Welk nut heeft het om een embryo maar 10 of 14 weken oud te laten worden? Dat weten we niet. De artsen zeggen dan dat er "iets fout" is dan en dat de natuur vaak ingrijpt om het "verkeerde" leven te laten stoppen om het "goede" leven een kans te geven.
Tegenwoordig is de grens van levensvatbaarheid gesteld bij 24 weken. Als een kindje dan geboren wordt, ziet het er uit als een piepklein mensje, passend in een hand.
Maar een moeder voelt haar kindje al veel eerder bewegen.
Het is heel traumatisch om het dan te moeten verliezen.
Ik denk dat God de ziel meteen na de conceptie erin legt. Dus al verlies je een klompje weefsel, het heeft een zieltje.

Zou God bij machte zijn om het later volmaakt te laten zijn?
Kan zo'n klompje later, voor eeuwig, tot lof en eer van Hem zingen?

[Luther]

Ik denk dat je toch moet uitgaan vanaf de conceptie, waarom zou God die alles in Zijn hand heeft en vooraf weet en regeert niet bij de eerste bevruchting al niet 2 zielen kunnen geven? Zodra de mens leeft schenkt God de ziel, en Hij weet of er in die ene bevruchte eicel meerdere levens hun oorsprong hebben.

Op zich snap ik je gedachte. Maar... als God twee zielen geeft voor een tweeling, omdat Hij dat weet, geeft Hij dan nul zielen bij een zwangerschap waarvan Hij weet dat deze maar enkele weken zal duren? (Sorry, deze vraag klinkt misschien oneerbiedig, zo bedoel ik hem niet!)

Gods verborgen werk kunnen wij niet narekenen. Maar deze vragen zijn wel echt vanuit de mens geredeneerd. Ik denk inderdaad dat ook die levens een ziel hebben, maar wat doet dat antwoord van mij er toe? Is er misschien een persoonlijke betrokkenheid van jou bij deze vragen?

Psalm 139 is geschreven door iemand die volgroeid is, en toen is geboren, en in leven is gebleven. Het is een prachtig loflied op Gods wonderwerken, in het scheppen van nieuw leven.
Maar...
De Heere maakt geen fouten in Zijn borduurwerk, dat zou ik ongerijmd vinden om te stellen. Toch groeien er niet-levensvatbare kinderen in moederschoten. Is dat niet Zijn werk? Ja toch?! Maar dan? Kregen zij dan toch een ziel van Hem? Prijzen zij nu, in een wel volmaakt lichaam(pje) eeuwig Zijn grote Naam?

De Heere maakt geen fouten, toch is de hele schepping onder de vloek van de zonde gekomen. Dat geldt niet alleen voor de dood, maar ook voor ziekte en handicap. De mens verstoort en verscheurt Gods borduurwerk. Ondanks dat gaat God door met het vormen van een nieuwe schepping, waar alles en allen volmaakt zullen zijn.

[Mannetje]

Is er misschien een persoonlijke betrokkenheid van jou bij deze vragen?

Ja, anders zou ik ze niet stellen.

Kan ik leven zonder antwoorden op deze vragen? Ja, God-zij-dank, ja!
Dat neemt niet weg dat de vragen wel leven, en dat ik blij ben dat er reacties komen die mijn gedachten kunnen sturen. Zie mijn wedervragen in dat licht, en niet als kritiek op gegeven reacties.
Tot zover de persoonlijke ontboezeming.

Zou God bij machte zijn om het later volmaakt te laten zijn?
Kan zo'n klompje later, voor eeuwig, tot lof en eer van Hem zingen?

Ja, ja. Waarmee ik niet durf zeggen of Hij het ook doet.