Abba ~ papa

[Zonderling]

In een kerkblad las ik een artikel van een predikant over de aanspreektitel die je in een persoonlijk gebed kunt gebruiken.
Volgens hem leerde de Heere Jezus ons dat we heel vertrouwelijk met God mogen omgaan, net zoals je dat met je aardse vader mag doen.
Dominee vond het jammer dat in alle vertalingen het vertaald is met Vader. In het Grieks staat Abba, waar je het woord papa al in zou horen.
Als de Heere Jezus vader bedoeld had, zou er pater hebben gestaan.

Wat de vertaling betreft, er staan twee woorden:
- abba = Aramees voor pap(p)a of vader
- patèr = Grieks voor vader

Het tweede woord 'patèr' kunnen we toch echt het beste met vader vertalen.
Het eerste woord 'abba' is in de SV en vele andere vertalingen onvertaald gebleven; inderdaad horen we hierin een intieme klank zoals ook in het woord pappa.
Het tweede woord licht het eerste woord toe, dus je kunt moeilijk zeggen dat de Heere Jezus het woord 'patèr' niet bedoeld heeft, want dat staat er namelijk ook exact in het Grieks.

Wel zou je het eerste woord 'abba' eventueel kunnen vervangen door 'pap(p)a', maar ik vind het wel terecht dat 'abba' als woord uit een andere taal is blijven staan, omdat het ook geen Grieks woord is. Net zoals we ook 'hallelujah' of 'amen' in het Nieuwe Testament niet vertalen, omdat dit Hebreeuwse woorden zijn, die in het Grieks niet vertaald zijn; dus ook niet in het Nederlands.

Kortom, wat deze dominee over de vertaling zegt, is een beetje onzin. Maar het is zonder meer waar dat we in het woord 'abba' ons woord 'pap(pa)' mogen horen!

Zie ook Rom. 8:15 met de kanttekening:

Het woord Abba betekent in de Syrische taal Vader, hetwelk de apostel hier gehouden heeft, omdat het een woord is vol affectie, hetwelk de jonge kinderen bijna in alle talen behouden; en hij zet daarbij het woord Vader, niet alleen om hetzelve te verklaren, maar ook om de beweging en bijzondere affectie der gelovigen in dit roepen tot God beter uit te drukken; gelijk ook Christus deze verdubbeling van het woord Vader te dien einde heeft gebruikt in Zijn meeste benauwdheid, Mark. 14:36.

[Mara]

M.i. gaat het ook over een gevoel bij een woord.
Kinderen noemen hun vader vaak pappa (met een enkele of dubbele p).
Bij het ouder worden wordt het vaak pap, vader, pa, ouwe (vind ik persoonlijk onaangenaam klinken)
En ongetwijfeld heeft het ook met een eigen beeld te maken, wat je van een vader hebt.
Had je zelf een hele lieve vader of juist een strenge, afstandelijke vader?
God is Heilig en het woord pappa is toch met een soort kneuterigheid, kinderlijkheid omgeven.
M.i. past het niet om in een gebed het woord tot pappa te richten.

[Zonderling]

M.i. past het niet om in een gebed het woord tot pappa te richten.

Er zijn wel tere kinderen Gods (geweest) die 'je' en 'jou' spreken tot God. Vanuit een innige geloofsrelatie tot hun God en Vader in Christus.

[Mara]

M.i. past het niet om in een gebed het woord tot pappa te richten.

Er zijn wel tere kinderen Gods (geweest) die 'je' en 'jou' spreken tot God. Vanuit een innige geloofsrelatie tot hun God en Vader in Christus.

Dat zou dialect-streekgebonden kunnen zijn.
Dat is dus mogelijk.

[Curatorium]

M.i. gaat het ook over een gevoel bij een woord.
Kinderen noemen hun vader vaak pappa (met een enkele of dubbele p).
Bij het ouder worden wordt het vaak pap, vader, pa, ouwe (vind ik persoonlijk onaangenaam klinken)
En ongetwijfeld heeft het ook met een eigen beeld te maken, wat je van een vader hebt.
Had je zelf een hele lieve vader of juist een strenge, afstandelijke vader?
God is Heilig en het woord pappa is toch met een soort kneuterigheid, kinderlijkheid omgeven.
M.i. past het niet om in een gebed het woord tot pappa te richten.

Volgens mij heb je hier wel eens vaker een topic over geopend en veroordeelde je toen ook iedereen die dat woord gebruikte.
Het is heel simpel: taalkundig kan het allebei, dus mag het ook allebei.
M.i. past het dus prima om God met papa aan te spreken.
Maar door jou en mijn reformatorische opvoeding zullen we dat nooit doen, omdat we dat niet gewend zijn.
Inderdaad zijn we dat niet gewend door de genoemde redenen. Als jij 'papa' kinderlijk vindt, moet je dat zeker niet als aanspreekvorm gebruiken. Maar dat is het woord zeker niet. Er zijn nu generaties die het woord vader amper gebruiken.
Zo streekgebonden is dat niet.

Dus; ik snap wat je bedoelt. Ik heb dat gevoel ook bij het woord 'papa', maar dat is een persoonlijk gevoel. Leg dat niet aan anderen op, omdat zij door opvoeding en door verandering van de NL'se taal prima 'papa' kunnen zeggen. Het 'past ons' wel om de Heere met papa aan te spreken als voor een persoon het woord papa even heilig is als vader.

[Mara]

M.i. gaat het ook over een gevoel bij een woord.
Kinderen noemen hun vader vaak pappa (met een enkele of dubbele p).
Bij het ouder worden wordt het vaak pap, vader, pa, ouwe (vind ik persoonlijk onaangenaam klinken)
En ongetwijfeld heeft het ook met een eigen beeld te maken, wat je van een vader hebt.
Had je zelf een hele lieve vader of juist een strenge, afstandelijke vader?
God is Heilig en het woord pappa is toch met een soort kneuterigheid, kinderlijkheid omgeven.
M.i. past het niet om in een gebed het woord tot pappa te richten.

Volgens mij heb je hier wel eens vaker een topic over geopend en veroordeelde je toen ook iedereen die dat woord gebruikte.
Het is heel simpel: taalkundig kan het allebei, dus mag het ook allebei.
M.i. past het dus prima om God met papa aan te spreken.
Maar door jou en mijn reformatorische opvoeding zullen we dat nooit doen, omdat we dat niet gewend zijn.
Inderdaad zijn we dat niet gewend door de genoemde redenen. Als jij 'papa' kinderlijk vindt, moet je dat zeker niet als aanspreekvorm gebruiken. Maar dat is het woord zeker niet. Er zijn nu generaties die het woord vader amper gebruiken.
Zo streekgebonden is dat niet.

Dus; ik snap wat je bedoelt. Ik heb dat gevoel ook bij het woord 'papa', maar dat is een persoonlijk gevoel. Leg dat niet aan anderen op, omdat zij door opvoeding en door verandering van de NL'se taal prima 'papa' kunnen zeggen. Het 'past ons' wel om de Heere met papa aan te spreken als voor een persoon het woord papa even heilig is als vader.

Hoe kan ik nu via een forum iets aan iemand opleggen?
Ik leg alleen uit hoe ik het woord pappa interpreteer.
Dus veroordeel ik verder niemand, ik geef alleen mijn mening, zoals jij dat ook doet.
En jij of u is wel degelijk streekgebonden!

[Curatorium]

M.i. past het niet om in een gebed het woord tot pappa te richten.

Dan las ik verkeerd. Vond het nogal veroordelend klinken aangezien er nergens ik vind/ik denk stond.

[Mara]

M.i. past het niet om in een gebed het woord tot pappa te richten.

Dan las ik verkeerd. Vond het nogal veroordelend klinken aangezien er nergens ik vind/ik denk stond.

M.i. betekent: mijns inziens.
En zo kun je overal wel een oordeel in lezen.

[Isala]

De Heere Jezus heeft Zijn Vader nooit anders genoemd dan Vader, of Heilige Vader (Johannes 17 vers 11).
Omdat God de Vader ook heilig is, vind ik het moeilijk om Hem pappa te noemen, zoals ik mijn aardse vader noem.
Het besef van Heiligheid van God, is voor mij belangrijk in mijn gebedshouding, en in hoe ik God aanspreek.
de Heere Jezus laat dit ook zien in de aanspreekvorm van Zijn Vader.
Ik weet dat Hij mij nabij is, voor mij zorgen wil, en altijd naar mij wil luisteren.
Maar Hij is nog zoveel méér dan mijn aardse vader.
Daarom kan ik God geen pappa noemen.

[Johann Gottfried Walther]

Het gaat over de vreze Gods, kinderlijke vrees, maar ook kinderlijke liefde.

Romeinen 8v14 Want zovelen als er door den Geest Gods geleid worden, die zijn kinderen Gods.
15 Want gij hebt niet ontvangen den Geest der dienstbaarheid wederom tot vreze; maar gij hebt ontvangen den Geest der aanneming tot kinderen, door Welken wij roepen: Abba, Vader!

HC
Vraag 120
Waarom heeft ons Christus geboden, God alzo aan te spreken: Onze Vader?
Opdat Hij van stonde aan, in het begin onzes gebeds, in ons de kinderlijke vrees en toevoorzicht tot God verwekke, welke beide de grond onzes gebeds zijn, namelijk, dat God onze Vader door Christus geworden is, en dat Hijons veel minder afslaan zal hetgeen dat wij Hem met een recht geloof bidden, dan onze vaders ons aardse dingen ontzeggen.

[Zita]

Ik heb wat fragmenten beluisterd, maar het niet zo gek dat iemand tot deze vraag komt. Er zitten nogal wat ongereformeerde uitspraken in die preek.

Het is maar wat je ongereformeerd noemt. Hij waarschuwt fel tegen vrome prietpraat, dat zeker.

Ik wil wel wat citaten geven? Als je onze gereformeerde belijdenis kent is het niet moeilijk de afwijkingen te zien. Het is trouwens reen algemene kwaal onder ons geworden dat we deze dingen niet eens meer opmerken. Is dat dan niet een oordeel? Als we aan onszelf worden overgeven?

Ontopic, aub. We bespreken hier niet de gereformeerde belijdenis in het algemeen, maar de woorden waarmee wij God aanspreken.

[Tiberius]

Ontopic, aub. We bespreken hier niet de gereformeerde belijdenis in het algemeen, maar de woorden waarmee wij God aanspreken.

!