Geloof en bekering (en het Evangelie)

[Panny]

Ik zat de laatste week na te denken over hoe de Bijbel spreekt over bekering, geloof en het evangelie en hoe er in de rechterflank van de reformatorische gezindte (waar ik kerk) vaak over gesproken en gedacht wordt. Binnen de reformatorische gezindte wordt er op verschillende manieren over deze zaken gedacht.
Maar we moeten allemaal de waarheid onderzoeken, vooral in de Bijbel.

Sorry dat het bericht wat lang geworden is (ik had dit niet van te voren gedacht).
En als ik dingen schrijf die niet Bijbels zijn. Graag corrigeren!
En misschien zijn sommige stukjes ook te zwart-wit?

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Wat als eerste opvalt is hoe de Bijbel elke lezer/hoorder (ons dus) nodigt zich te bekeren en te geloven:

2 Kronieken 30:9b Want de HEERE, uw God, is genadig en barmhartig, en zal het aangezicht van u niet afwenden, zo gij u tot Hem bekeert.
Jesaja 45:22 Wendt u naar Mij toe, wordt behouden, alle gij einden der aarde! Want Ik ben God, en niemand meer.
Jesaja 55:6,7 Zoekt den HEERE, terwijl Hij te vinden is; roept Hem aan, terwijl Hij nabij is. De goddeloze verlate zijn weg, en de ongerechtige man zijn gedachten; en hij bekere zich tot den HEERE, zo zal Hij Zich Zijner ontfermen, en tot onzen God, want Hij vergeeft menigvuldiglijk.
Ezechiël 18:32 Want Ik heb geen lust aan den dood des stervenden, spreekt de Heere HEERE; daarom bekeert u en leeft.
Mattheus 7:7, 8 Bidt, en u zal gegeven worden; zoekt, en gij zult vinden; klopt, en u zal opengedaan worden. Want een iegelijk, die bidt, die ontvangt; en die zoekt, die vindt; en die klopt, dien zal opengedaan worden
Handelingen 3:19a Betert u dan, en bekeert u, opdat uw zonden mogen uitgewist worden;
Hebreeën 11:6b Want die tot God komt, moet geloven, dat Hij is, en een Beloner is dergenen, die Hem zoeken
2 Korinthiërs 5:20 Zo zijn wij dan gezanten van Christus wege, alsof God door ons bade; wij bidden van Christus wege: laat u met God verzoenen.
1 Timotheüs 2:4 Welke wil, dat alle mensen zalig worden, en tot kennis der waarheid komen.
1 Johannes 2:2 En Hij is een verzoening voor onze zonden; en niet alleen voor de onze, maar ook voor de zonden der gehele wereld.
Openbaringen 3:20 Zie, Ik sta aan de deur, en Ik klop; indien iemand Mijn stem zal horen, en de deur opendoen, Ik zal tot hem inkomen, en Ik zal met hem avondmaal houden, en hij met Mij.

Dit is een hele bijzonder boodschap:
- God wilt dat we ons bekeren van onze zonden en 'omkeren' naar Hem toe.
- God zal ons dan zeker genadig zijn: al onze zonden vergeven en het eeuwige leven schenken!
- God brengt deze boodschap heel dichtbij ons! Hij nodigt ons, Hij klopt op ons hart, Hij geeft ons verschillende beloftes...

In de Dordse Leerregels is het ook heel mooi samengevat:
"Doch zovelen als er door het Evangelie geroepen worden, die worden ernstiglijk geroepen. Want God betoont ernstiglijk en waarachtiglijk in Zijn Woord wat Hem aangenaam is, namelijk dat de geroepenen tot Hem komen. Hij belooft ook met ernst allen, die tot Hem komen, en geloven, de rust der zielen en het eeuwige leven."

Bijzonder is ook hoe Paulus het Evangelie brengt (2 Korinthiërs 5:20).
Hij preekt "alsof God door Hem bidt, hij bidt ons van Christus wege: laat u met God verzoenen".
Hij smeekt in Gods Naam zijn hoorders (en lezers) zich te bekeren en te geloven in Christus.

Als ik eerlijk ben is dit volgens mij niet de manier waarop alle dominees in de rechter flank van de reformatorische gezindte (rechtse flank van de GerGem, GerGem in Ned, Oud GerGem, etc. ) preken.
Er zijn dominees die eigenlijk hoofdzakelijk preken hoe God een mens bekeert. De mens kan niets doen (dus wordt ook niet iedereen opgeroepen tot geloof en bekering), het enige wat je eigenlijk kan doen is veel onder het Woord komen omdat God daar wilt werken.
Het is de bedoeling dat je je toetst aan de kenmerken die gepredikt worden zodat je kunt herkennen of God in je begonnen is. En nadat je voldoende beleeft hebt van je zonden en vastgelopen bent in jezelf en in de Wet dan is het Evangelie voor jou bedoeld en komt Christus in beeld.
Waar kan ik deze manier van prediking terug vinden in de Bijbel? Ik ben bang dat dit een afwijken is van de Bijbel maar ook zeker van de oudvaders.
Het is niet volgens de Bijbels als je wacht totdat je bepaalde kenmerken heb van de wedergeboorte waarmee je recht heb om tot Christus te gaan.
Wij zijn zondaars en ons hart is zo hard als steen, en we hebben niet genoeg berouw over de zonden. Maar juist daarom zouden we direct moeten vluchten naar Christus.
Om me heen zie ik dat deze manier van prediken zoveel verwarring en twijfel zaait. Mensen worden niet aangesproken door het Evangelie, want het is niet voor hen denken ze. Op deze manier kunnen we vaak ook rustig doorleven zonder dat we beseffen dat we elke keer Christus verwerpen.

Het is waar dat de Heilige Geest een mens overtuigt van zonde en getuigt van Christus en dat de mens van nature dood is. Maar we zien ook in de geschiedenis dat God vooral werkt door een zuivere verkondiging van Zijn Woord.
Ik denk dat we niet moeten proberen (met ons menselijk verstand) de oproep tot bekering en geloof, het aanbod van genade, samen te brengen met de leer van de uitverkiezing.
Dit doet de Bijbel ook niet in de oproep tot geloof en bekering en beloftes die daarbij gegeven worden. Dit heeft hele grote gevolgen voor de manier waarop gepredikt wordt en hoe mensen denken.

Het Evangelie komt niet zomaar vrijblijvend tot ons! Het is ook een boodschap van zeer grote waarde.
We kunnen het Evangelie niet eenvoudig negeren met "we kunnen ons niet bekeren", Christus elke keer weer verwerpen, en rustig doorleven met een vage hoop dat God ons een keer veranderd voordat het te laat is. God eist dat we ons bekeren, we kunnen ons er dan niet zo makkelijk vanaf maken.
Ook al doen we dit met vrome praatjes zoals: "Het gaat zomaar niet",'"het is alleen voor de uitverkorenen", "we moeten eerst aan onze zonden ontdekt worden" . Er is wordt zoveel gezegd wat we volgens mij niet eens terug kunnen vinden in de Bijbel.
Beseffen we dan wel dat me maar één keer leven en dat ons leven maar kort is. En dat we buiten Christus straks voor eeuwig in de hel zullen zijn?

Romeinen 2
4 Of veracht gij den rijkdom Zijner goedertierenheid, en verdraagzaamheid, en lankmoedigheid, niet wetende, dat de goedertierenheid Gods u tot bekering leidt?
5 Maar naar uw hardigheid, en onbekeerlijk hart, vergadert gij uzelven toorn als een schat, in den dag des toorns, en der openbaring van het rechtvaardig oordeel Gods.

Je hoort ook hele bijzondere denkbeelden over bekeringen en tot geloof komen (die je niet eens zo terug kan vinden in de Bijbel). Het lijkt wel of het een voorwaarde is om met allerlei omwegen naar Christus te gaan.
Maar als we het Nieuwe Testament lezen komen de meeste mensen heel eenvoudig tot geloof!
Het Evangelie wordt gepredikt en de Heilige Geest komt mee in deze prediking.
En wat we lezen is dat hoorders (zonder allerlei omwegen) tot geloof komen.

Handelingen 4
4 En velen van degenen, die het woord gehoord hadden, geloofden; en het getal der mannen werd omtrent vijf duizend.
Handelingen 8
12 Maar toen zij Filippus geloofden, die het Evangelie van het Koninkrijk Gods, en van den Naam van Jezus Christus verkondigde, werden zij gedoopt, beiden, mannen en vrouwen.
Handelingen 18
8b en velen van de Korinthiërs, hem horende, geloofden, en werden gedoopt.

[sirdanilot]

Hele mooie evenwichtige posting, Panny, die denk ik ook een belangrijk punt aanstipt.

[Martijn]

Een mooie, maar ook herkenbare posting.

Toen ik het las moest ik denken aan een preek die ik pasgeleden hoorde waarin de dominee opmerkte of we wisten waar de Heere Jezus zijn prediking mee begon:
Mattheus 4:17 Van toen aan heeft Jezus begonnen te prediken en te zeggen: Bekeert u; want het Koninkrijk der hemelen is nabij gekomen.

[ejvl]

Ik zou graag een stukje willen citeren van evangelist van Dooijeweerd.

Wat heerlijk als je de hele dag door telkens weer in je gedachten bij deze dingen terecht komt. Ik had vroeger een vriend die in de handel zat. Moest ook naar beurzen voor zijn werk. Toen kwam de Heere in zijn leven. Hij moest op een beurs staan in Duitsland. En alles van de Heere was zo nieuw, zo vers, zo diep. Die omgang met de Heere, nieuw en teer. Toen ik hem aan de telefoon had zei hij half lachend: “Ik moest vandaag vaak naar de wc. Ik denk dat jij begrijpt waarom... Even alleen met de Heere!”

Het is niet zo belangrijk wanneer het begonnen is. Het is er! Je kunt niet meer zonder Hem! Het grootste wonder van alle eeuwen: Een zondig mensenkind dat niet meer zonder de Heere kan. Heerlijk om een preek te horen. Heerlijk om in het Woord te lezen. De stille hunkering in je hart om meer en meer van de Heere te weten... In Zijn heerlijkheid, in Zijn grootheid, in Zijn barmhartigheid. Ik kan soms zo naar die begintijd terugverlangen. Die tijd waarin je hart vuriger ging kloppen als je over Jezus hoorde.

Weet je, broeder, je zegt: “En elke keer hoop ik dat dit het moment zal zijn dat Christus zich aan mij openbaart als mijn Verlosser.” Daar is Hij volop mee bezig! Stapje voor stapje ga je meer van Zijn onmisbaarheid en heerlijkheid zien. Bijna elke dag zie je meer in Hem. Zo openbaart Hij zich aan je.
Dat je Hem nog niet durft omhelzen als je persoonlijk Verlosser, begrijp ik heel goed. Dat is de natuurlijke schroom van een mensenkind die zijn zonden gaat beseffen. Maar het is ook een gevolg van je opvoeding en de prediking. Wij hebben geleerd om afstand te houden van het “aannemen van Jezus.” Er kwam vroeger een gezin nieuw in onze gemeente. Uit een heel andere omgeving. En wat denk je? Die man sprak steeds maar over Jezus. We wisten helemaal geen raad met hem. Maar dat bedoelt de Bijbel niet! De Bijbel wil dat we naar Jezus vluchten met heel ons bestaan. Hij alleen is Zaligmaker, Hij alleen is de Verlosser. Niemand, niemand anders!!!! Ik wil ook geen andere Verlosser. Hij heeft Zijn leven voor mij gegeven... en voor jou!

Wanneer mag je Hem nou aannemen als je Verlosser, als je Zaligmaker? Het is eigenlijk zo kinderlijk eenvoudig. Denk aan de kamerling van Handelingen 8. Hij heeft de preek van Filippus aangehoord. Woord voor woord is in Zijn hart doorgedrongen. En dan is daar ineens een groot water, rivier of meer, ik weet het niet. “Kijk”, roept hij. “Water. Nu kan ik toch gedoopt worden!?” zegt die heiden uit Ethiopië. Lees dan vers 37 eens: “En Filippus zei: Als u met heel uw hart gelooft, is het geoorloofd. En hij antwoordde en zei: “Ik geloof dat Jezus Christus de Zoon van God is” En hij nam Jezus aan!!
Waar zit nu toch de fout?

Ik hoor het zo vaak zeggen: “En dat neemt Jezus maar aan”... Ja, maar dat mag ook, dat MOET ook. Alleen door Hem aan te nemen worden we een kind van God. Er zijn nog steeds mensen onder ons die heel veel praten over een leven met de Heere. Omgang met Hem. “Ja, Jezus is nog zo verborgen voor me.” Dat kan niet! Dat mag niet! We kunnen geen leven met de Heere hebben zonder Jezus. “Niemand komt tot de Vader dan door Mij!”

Weet je waar het probleem zit? Hoe houd je je handen. Probeer je Jezus te pakken met de open kant van je handen naar beneden. ‘Neem’ je Hem? Of neem je Hem aan met twee handen geopend omhoog houdend... om te ontvangen? Om een gunst te krijgen. Wil je Jezus nemen als ‘rechthebber’ of als een schuldig mens? Als de heilige Geest je ogen opent, gaan vanzelf je handen ook staan als die van een bedelaar. Dat is de eenvoud van ons geloof. Voor een groot deel zijn we dat in de kerken kwijtgeraakt; dat eenvoudig kinderlijke geloof. “Ik geloof Heere, kom mijn ongelovigheid te hulp.” En dan is Hij er. Hij staat als het ware te popelen om Zich weg te geven. Ook aan jou! Het is Jezus liefste werk: mensen te zaligen.

Hoe kun je nou toch tot Jezus gaan als je zo zondig bent??? Heel goed gedacht! Maar de Bijbel leert me iets anders hoor. De Bijbel zegt dat we dan JUIST tot Jezus moeten gaan. Om door hem gewassen te worden. Schoon gemaakt van al mijn zonden. Dat kan Hij alleen. Je kunt dat zelf nooit!!! Maar Hij zegt: Kom tot Mij. Op een andere plaats: “Wie tot Mij komt zal ik, zeker niet uitwerpen.” Bedel maar bij de Heere God en houd je handen maar op om Jezus te ontvangen. Wat heerlijk om van die oudvaders te leren. Om door hen ook de weg gewezen te krijgen: je kunt niets zonder Hem, zonder Jezus.

Je zegt: “Ik heb ook verschillende momenten gehad (in de kerk en onder het zelf lezen of bidden) dat ik echt de liefde van Christus voelde voor zondaren.”

Zo openbaarde Hij Zich aan je, om je maar te overtuigen dat Hij je zoekt. Dat Hij het goede met je voor heeft. Geef je aan Hem over en Hij zal zichzelf steeds meer en meer aan je wegschenken. Vlucht maar naar Hem toe, zoals je bent. In Openbaring 22 staat het heel duidelijk: “En de Geest en de bruid zeggen: Kom! En laat hij die het hoort, zeggen: Kom! En laat hij die dorst heeft, komen; en laat hij die wil, het water des levens nemen, voor niets.”

Als je Hem niet aanneemt ben je reddeloos verloren en ga je voor eeuwig verloren. En als je Hem aanneemt... dan heb je het eeuwige leven. Dat ontvang je dan niet later, na je sterven. Nee! Dat heb je op het moment dat je Jezus aanneemt.

Je schrijft: “Maar op dat moment voel ik ook drempels: Mag ik Hem wel zo aannemen? Dan heb ik twijfels. Want om me heen en in de kerk hoor ik ook dingen die ik helemaal niet zo ken. Bijvoorbeeld als er bepaalde beschrijvingen gegeven worden van bekeringen. Ik heb nooit nachten wakker geleden en gehuild om mijn zonden. Ik ben niet vastgelopen in de wet en de toorn van God gevoeld.”

Modelbekeringen zijn niet van waarde. De Heere onze God handelt met iedereen afzonderlijk en heel speciaal. Je kunt niet zeggen: Paulus heeft het zo en zo beleefd, dus zo moet het. Onzin! Jouw weg is de weg die God met je houdt, gaat. Wat zei die dichter ook weer?

Toen vluchtte’ ik tot Jezus
Hij heeft mij gered
Hij heeft mij verlost van het vonnis der wet….

Zoek ook niet naar een bijzonder verhaal. Dat hebben de Bijbelheiligen ook niet gedaan. Zij getuigden van Jezus en niets anders!

Je schrijft: “Als ik mensen om me heen over bekering hoor praten, dan hebben ze het vooral over dat God ons moet ontdekken aan de zonden en ons hart verbreken. Als ik zulke dingen hoor dan twijfel ik. Heb ik Christus dan wel nodig als een echte zondaar? Ik ben dan bang dat ik te hoogmoedig en te trots ben, dat ik niet genoeg berouw heb. Ik vraag steeds aan God of hij van mij een nederige zondaar wilt maken die niets van zichzelf verwacht maar alles van God.”

Is dat nog niet zo dan bij jou? Verwacht je dan toch nog iets van jezelf? Moet je toch zelf nog iets doen? Laat je zaligen. Laat Jezus niet tevergeefs roepen, maar nodig Hem binnen in je persoonlijke leven. Daar wil Hij binnenkomen. Dan ontvang je ook kracht om te strijden tegen alle kwaad. Maar dan word je ook bevrijd van je ‘opknapneigingen’ die toch niets opleveren. Laat je wassen, laat je reinigen, laat je Verlossen.

God heeft geen ‘berouwweegschaal’ om jouw berouw te wegen. Hij weet hoe zondig je bent. Maar Hij heeft ook de kreet van Jezus gehoord op Golgotha: “Het is volbracht”. “Het is geheeld”, is misschien een nog betere vertaling. De breuk tussen God en de mens is geheeld, door het offer van Jezus. Jij hoeft die breuk niet meer te helen, maar je mag rusten in het volbrachte werk van Jezus.

“Maar ik wil toch niets liever dan rust en vrede te vinden in Christus, dat Hij op de eerste plaats staat in mijn leven, dat ik Hem mag dienen,” zeg je. Vertel dat maar aan Hem. Hij wacht erop om je genadig te zijn. Geef je maar aan Hem over en houd je handen maar op. Hij is getrouw. Heb je nooit eens in de kerk gezeten net alsof heel de preek voor jou was? Dat de Heere je als het ware een omhelzing gaf? Wat was het dan goed. Dan zijn er geen puzzels. Dan gaat de kerk te vroeg uit. Dan is de preek te kort. Een klein voorproefje van wat wacht voor hen die de Heere Jezus durfden aannemen.

Hartelijke groeten en Gods zegen,
Evangelist J. W. N. van Dooijeweert

Even ter aanvulling; van welk woord in de Bijbel komt ons woord “aannemen”?
λαμβανω lam’bano, ww
Vertaling:
1) nemen
1a) met de hand nemen, grijpen, om te gebruiken
1a1) iets oppakken dat gedragen moet worden
1a2) op zich nemen
1b) nemen om weg te brengen
1b1) zonder geweld, d.w.z. wegnemen, verwijderen
1c) nemen wat eigendom is, tot eigendom maken
1c1) opeisen, aanschaffen
1c1a) aan zich verbinden als metgezel, bediende
1c2) van dat wat eenmaal genomen en niet losgelaten wordt, de hand leggen op

http://www.refoweb.nl/vragenrubriek/216 ... -aannemen/

[Posthoorn]

Ik wist niet dat ev. Van Dooijeweerd zulke misleidende dingen schrijft!

[sirdanilot]

^ Ga je ons ook nog verblijden met de informatie waarom dit misleidend is, of houd je het bij een verbitterde en niet-helpende posting voor vandaag?

[Posthoorn]

^ Ga je ons ook nog verblijden met de informatie waarom dit misleidend is, of houd je het bij een verbitterde en niet-helpende posting voor vandaag?

Zeker, als je daar prijs op stelt.
Op deze manier jaag je de mensen de bloemhoven in in plaats van naar het kruis van Christus!
Je wordt niet geleidelijk, stapje voor stapje met God verzoend. Wie dat denkt, heeft nog weinig begrip van zonde en genade.

[Mara]

De moderne christen wil graag de ellendekennis overslaan.
En dat gevaar zit er met deze manier van evangeliseren wel in, denk ik.
Anderzijds houdt hij de Boodschap eenvoudig. Gezien zijn functie, begrijp ik dat wel.
Maar ik moet Posthoorn wel gelijk geven met haar kanttekeningen.

[ejvl]

^ Ga je ons ook nog verblijden met de informatie waarom dit misleidend is, of houd je het bij een verbitterde en niet-helpende posting voor vandaag?

Zeker, als je daar prijs op stelt.
Op deze manier jaag je de mensen de bloemhoven in in plaats van naar het kruis van Christus!
Je wordt niet geleidelijk, stapje voor stapje met God verzoend. Wie dat denkt, heeft nog weinig begrip van zonde en genade.

Ik stel er wel prijs op als je dat zou willen doen Posthoorn.
Als ik het lees vind ik het juist een evenwichtig stukje, er wordt namelijk ook gezegd dat het God is die werkt en dat wij het zelf niet kunnen doen, ook worden de drie stukken genoemd.
Mijns inziens is het niet anders als een stukje van Spurgeon wat eerder op het forum is geplaatst of stukjes van een aantal puriteinen of oudvaders met eenzelfde soort inhoud.

[Posthoorn]

Ik stel er wel prijs op als je dat zou willen doen Posthoorn.
Als ik het lees vind ik het juist een evenwichtig stukje, er wordt namelijk ook gezegd dat het God is die werkt en dat wij het zelf niet kunnen doen, ook worden de drie stukken genoemd.
Mijns inziens is het niet anders als een stukje van Spurgeon wat eerder op het forum is geplaatst of stukjes van een aantal puriteinen of oudvaders met eenzelfde soort inhoud.

Ik héb het al gedaan: je wordt niet 'geleidelijk' met God verzoend, zo min als je 'geleidelijk' in het huwelijk treedt. Er is een kloof tussen God en de zondaar en die wordt niet gedempt door ons verlangen, maar alleen door het bloed van Jezus Christus, aangegrepen door het geloof. Die vraagsteller heeft er tenminste nog enig besef van dat hij vrede met vinden. Dan moet ev. Van Dooijeweert hem die vrede niet aanpraten! Van een man als hij verwacht je iets anders.

[refo]

Heb je het eigenlijk wel gelezen? Je commentaar slaat namelijk nergens op.

[Posthoorn]

Heb je het eigenlijk wel gelezen? Je commentaar slaat namelijk nergens op.

Je bedoelt dat Van Dooijeweerd dit ook zegt? Zeker, maar wat houdt het 'aannemen' bij Hem in? Ik mis toch echt de notie van de openbaring van Christus aan de ziel. Als die er niet is, is er ook van aannemen geen sprake. "Wie de Zoon aanschouwt en in Hem gelooft..."
En nee, wat v. D. die openbaring noemt, ís het niet. Dat gaat niet 'stapje voor stapje', maar het is het licht dat opgaat in de duisternis.

[huisman]

Ik stel er wel prijs op als je dat zou willen doen Posthoorn.
Als ik het lees vind ik het juist een evenwichtig stukje, er wordt namelijk ook gezegd dat het God is die werkt en dat wij het zelf niet kunnen doen, ook worden de drie stukken genoemd.
Mijns inziens is het niet anders als een stukje van Spurgeon wat eerder op het forum is geplaatst of stukjes van een aantal puriteinen of oudvaders met eenzelfde soort inhoud.

Ik héb het al gedaan: je wordt niet 'geleidelijk' met God verzoend, zo min als je 'geleidelijk' in het huwelijk treedt. Er is een kloof tussen God en de zondaar en die wordt niet gedempt door ons verlangen, maar alleen door het bloed van Jezus Christus, aangegrepen door het geloof. Die vraagsteller heeft er tenminste nog enig besef van dat hij vrede met vinden. Dan moet ev. Van Dooijeweert hem die vrede niet aanpraten! Van een man als hij verwacht je iets anders.

Laat ik jou weerleggen mat vader Brakel.

Sommigen worden allengskens bekeerd. Er zijn veel afwisselingen van droefheid, blijdschap, geloof, ongeloof, strijden, overwinnen, vallen en opstaan. Dit is, volgens Brakel, de meest gewone weg,

Synoniemen van allengskens: gaandeweg, geleidelijk, langzamerhand

[Posthoorn]

Laat ik jou weerleggen met vader Brakel.

Sommigen worden allengskens bekeerd. Er zijn veel afwisselingen van droefheid, blijdschap, geloof, ongeloof, strijden, overwinnen, vallen en opstaan. Dit is, volgens Brakel, de meest gewone weg,

Synoniemen van allengskens: gaandeweg, geleidelijk, langzamerhand

Het gaat hier bij Brakel over de hele bekeringsweg. Maar Brakel kent ook zeker een moment dat het geloof Christus aanneemt tot verzoening en vergeving!

[Sheba]

De vraag van de vraagsteller was wanneer mag je Christus aannemen? Dus kennelijk wist diegene niet of hij of zij Christus eigendom was. Hij voelt en merkt wel wat veranderingen. Maar noemt Christus nog niet Zijn Zaligmaker...

Een kenmerk van een waar gelovige is oa dat je kunt zeggen. Ik weet dat mijn verlosser leeft. Let op het woordje mijn.... En als je weet dat je Verlosser weet ben je ook ergens van verlost... En waarvan je verlost ben, weet je ook! En als je Hem kent als jouw persoonlijke Verlosser zal Zijn Genade groter en dieper worden, je eigen zondigheid wordt steeds zwarter... Dus wel degelijk ellendekennis!

En dan gaat ds. D. zeggen het is er? Wat heerlijk dat je steeds weer bij die gevoelens en verlangens uitkomt? Zonder dat de vraagsteller weet of het werkelijk zo is?

Zolang Christus nog niet geopenbaard is aan jou verkeer je nog steeds in een levensgevaarlijke situatie. M.i. Had de ds terug moeten verwijzen naar het Woord. Naar Christus. Verwijzen naar zoeken, kloppen en bidden. En dat te blijven doen! Omdat wie zoekt zal vinden... En dan pas is het goed. Daarvoor niet. Wanneer je met alles daarvoor al tevreden bent blijft er twijfel, onzekerheid!
En dat las ik afgelopen week bij Bonar... Dat houdt het leven van de heiligmaking onder de maat. Dat leven kan er pas zijn als er de rechtvaardigmaking is! Niet eerder!
Achteraf kan je inderdaad zeggen toen en toen was God al in mijn leven bezig. Maar niet vooraf. Hoe kan een blinde zien of het werkelijk Christus is?