Heb ik genoeg berouw? - Spurgeon

Panny
Berichten: 1809
Lid geworden op: 02 okt 2013, 16:08

Re: Heb ik genoeg berouw? - Spurgeon

Bericht door Panny »

Isala schreef:
MoesTuin schreef:Misschien een nieuwe ronde?
Voor mij is dit onderwerp een heel moeilijk onderwerp. Want hoevaak ik al niet vastgelopen ben op dit punt van te weinig berouw! Een mens kan er van in wanhoop raken.
Daarom is de vraag die ik stelde voor mij zo belangrijk:
Isala schreef:wat beveelt Christus ons te gevoelen?
Je bent bang dat je niet genoeg berouw hebt over de zonden. Onze zonden zijn ook heel groot en God is heilig.
Je beseft dat je veel zonden hebt. En je beseft ook hoe belangrijk het is dat je gereinigd wordt van je zonden.
Er is niets wat je van jezelf kunt verwachten. Het is onmogelijk dat we zelf maar iets kunnen doen om de zonde, de schuld en de straf weg te nemen.
Maar: "Het bloed van Jezus Christus, zijn Zoon, reinigt ons van alle zonden."

Weet je wat eigenlijk de grootste zonde is: het ongeloof.
Geloof je dat Christus je wilt en zal reinigen van al je zonden als je oprecht naar Hem vlucht en het alleen van Hem verwacht?
Dat is toch het bevel en ook de hoop waar de Bijbel vol mee staat?
Christus biedt ons vergeving en verlossing aan. De grootste zonde is als we dit aanbod (het Evangelie) verwerpen.
Eigenlijk twijfelen we dus aan de woorden van Christus. We vertrouwen Hem niet!
Wij plaatsen vraagtekens bij beloftes waar in de Bijbel nooit vraagtekens bij staan.

Hebreeën 11:6b
"Want die tot God komt, moet geloven, dat Hij is, en een Beloner is dergenen, die Hem zoeken."
Romeinen 10:13
Want een iegelijk, die den Naam des Heeren zal aanroepen, zal zalig worden.

Alles wat ons af houd van Christus is zonde.
De satan is blij met alle hindernissen die er opgeworpen worden tussen de zondaar en Christus.
Laat de mensen maar geloven dat ze niet tot Christus mogen komen (dat ze nog te goed of te slecht zijn). Laat de mensen maar geloven dat er in deze tijd maar een handjevol mensen zalig worden kan en dat de kans dat jij daarbij hoort eigenlijk niet aanwezig is. Laat de mensen maar ongelovig, moedeloos en hopeloos zijn.

Kijk je naar je eigen zonden, naar je berouw dan is het inderdaad allemaal te kort en onmogelijk.
En we zijn altijd nog zondiger dan we zelf denken. Denk aan alles wat doen zonder geloof, onze hoogmoed, egoïsme..
Maar het geloof richt zich niet op iets in onszelf maar op de hoop die er is in Christus.

Ik kan je aanraden deze preek van J. C. Ryle te lezen. Het onderwerp is "WAAR ZIJN UW ZONDEN?"
http://www.theologienet.nl/documenten/R ... 01Joh1.pdf
Laatst gewijzigd door Panny op 24 apr 2014, 23:06, 2 keer totaal gewijzigd.
Panny
Berichten: 1809
Lid geworden op: 02 okt 2013, 16:08

Re: Heb ik genoeg berouw? - Spurgeon

Bericht door Panny »

God is ook vrij in de wijze waarop Hij je tot het geloof brengt.
Dit kan gaan door grote verschrikking door de wet of juist meer getrokken door de liefde van God:

Uit de Redelijke Godsdienst van Wilhelmus a Brakel
Het hoofdstuk over de wedergeboorte, paragraaf VII in het eerste deel.

"De wijze van wedergeboorte is zeer verscheiden. Sommigen worden schielijk, in een korte tijd overgebracht, als in één ogenblik.(...) Sommigen worden overgebracht door en met grote verschrikkingen en ontsteltenissen der wet, des doods en der verdoemenis.(...) Sommigen op een zeer Evangelische wijze. De zaligheden en de volheid van de Middelaar Jezus Christus overstelpen de ziel en de zoetigheden van de Evangelische goederen vervullen zo hun zielen, dat ze geen tijd hebben aan hun zonden met verschrikking te denken. Maar zij worden als verslonden door het Evangelie en zij ontvangen Jezus met blijdschap. Sommigen brengt de Heere over in vele bedaardheid, door zicht op de waarheden. In bedaardheid zien ze hun zonden en ellendige staat buiten Christus en de zaligheden van de bondgenoten alsook de waarheid van de aanbieding van Christus door het Evangelie aan hen. Zij hebben niet veel smartelijke droefheid en ook geen verrukkelijke blijdschap, maar een genoegen in en een warme goedkeuring van de waarheden zowel ten opzichte van hun ellende, als zaligheid in Christus en hun aannemen van en hun vertrouwen op Christus. Dit zijn doorgaans de bestendigste en meest vaste christenen. Sommigen worden geleidelijk aan bekeerd, met vele wisselingen van droefheid, blijdschap, geloof, ongeloof, strijden, overwinningen, vallen, opstaan. En dit is de gewone weg, die God doorgaans houdt in de bekering van de meesten. Als ik zeg geleidelijk aan, dan bedoel ik de bekering in den brede, van de eerste overtuiging tot de bewustheid dat men Christus aanneemt (...)".

Uit: http://www.refoweb.nl/vragenrubriek/279
Gebruikersavatar
Posthoorn
Berichten: 6465
Lid geworden op: 04 dec 2008, 11:22

Re: Heb ik genoeg berouw? - Spurgeon

Bericht door Posthoorn »

We hebben allemaal zo onze eigen Brakel... Lees dit dan ook eens van hem:
LXXIX. Nu is overig, dat wij een begerige tot de rechtvaardigmaking besturen
in het zoeken ervan, door het voorstellen van de middelen, die daartoe strekken, welke wij
zo zullen voorstellen, dat ze meteen zullen kunnen dienen tot proeven en kentekenen
dat iemand gerechtvaardigd is
.
1. Een mens, die begeert in zijn consciëntie gerechtvaardigd te zijn, tracht eerst naar
een gezicht van zijn zondig hart, en van de zondige uitgangen deszelfs in gedachten,
woorden, daden, doen, laten en van de manier in die allen; en naar een gezicht van zijn
verdoemelijkheid; en hij voege daarbij een droefheid over zijn zondige, verdoemelijke
staat. Ik zeg droefheid, niet zulke, of zulk een trap van verbrijzeling, van schrik, van
wanhoop, gelijk vele onkundigen van de weg des Heeren eerst willen hebben, eer zij
durven denken, dat ze gerechtvaardigd zijn. En, omdat zij dat niet hebben, zoals zij het
zich voorstellen, verwerpen ze alles, en leven in een gestadige onvastheid en onrust;
maar droefheid is ook de walg van zichzelf, de ganse ontblootheid, de
verontwaardiging, de ledigheid, het inzinken in zijn verdoemelijkheid, hartzeer,
kwijnen, het verstandig zien, dat men zo is, en het bevestigen: ja, zó ben ik.
Men moet ook onderscheid maken tussen een onbekeerde, die u begint te zoeken, en
een bekeerde, die nu al in Christus gelooft, 't zij dat hij het weet, 't zij dat hij eraan
twijfelt. Velen, in hun begin, hebben veel meer de geest der dienstbaarheid tot vrees,
en meer slaafse vreze en schrik, waardoor ze tot Christus gedreven worden, en meer
wettisch werk, hoewel niet allen op dezelfde wijze en in dezelfde trap. Maar de
bekeerden hebben meer Evangelische schaamte, walg, kleinheid, verontwaardiging en
wraaklust over zich zelf; doch ook zeer ongelijk. Doch dit is zeker, dat zeer zelden
iemand met blijdschap tot Christus komt, zoals Zachéus; dat weinigen, alleen door de
kennis van waarheid en goedkeuring van dezelve, overgaan in Christus; maar de
gewone weg is verlegenheid, droefheid, vreze; enz.
Niet dat zulks is een voorwaarde, die men eerst hebben moet, eer men komen mag;
maar als een hoedanigheid, zonden welke hij niet zal willen komen. Zodat allen, die
tot de rechtvaardigmaking begeren te komen, die moeten vooraf trachten naar een
gezicht en bevoel van ellende; zie dit in degenen, die op de Pinksterdag gelovig
werden; Hand. 2: 47, Zij werden verslagen in het hart. De stokbewaarder werd zeer
bevende. Hand. 16: 29. De tollenaar van verre staande, wilde ook zelfs de ogen niet
opheffen naar den hemel, maar sloeg op zijn borst, zeggende: O, God! Wees mij
zondaar genadig
, Lukas 18: 13.
Die nooit van deze bovengestelde gestalten de een of ander geweten heeft, en die deze
nooit hartelijk en bijblijvende, totdat hij tot het geloof in Christus, en de
rechtvaardigmaking kwam, enigszins gehad heeft, en zich evenwel gerechtvaardigd
houdt, die bedriegt zichzelf. Die door dezen weg dezelve niet zoekt, zal ze nooit
bekomen; ja, zelfs die op een Evangelische wijze, of door de kennis en erkentenis van
de waarheid, tot geloof en rechtvaardigmaking gekomen zijn, die hadden ook zelf
deze gestalte, hoewel ze door de liefde en waarheid ras verslonden werden; doch,
daarna komt ze gevoelig zich openbaren.
Daarom wilt u tot de rechtvaardigmaking komen, begin van uzelf, en leer bij uzelf
verlegen te worden, en komt zo gevoelig ontbloot, zondig en verdoemelijk, om om niet
gerechtvaardigd te worden door de verlossing, die in Christus Jezus is
. (Red. Godsdienst, H. 34).
eilander
Moderator
Berichten: 16786
Lid geworden op: 15 okt 2007, 21:42

Re: Heb ik genoeg berouw? - Spurgeon

Bericht door eilander »

Goede aanvulling, @Posthoorn. Ik vind de gedeelten allebei mooi.
Die laatste alinea vind ik wel bijzonder:
Daarom wilt u tot de rechtvaardigmaking komen, begin van uzelf, en leer bij uzelf
verlegen te worden, en komt zo gevoelig ontbloot, zondig en verdoemelijk, om om niet
gerechtvaardigd te worden door de verlossing, die in Christus Jezus is.
De Marrow-men zouden - denk ik - zeggen: Daarom, wilt u tot de rechtvaardigmaking komen, begin met het gaan tot de Heere Jezus, Die leert u alles.

Maar misschien zit er minder verschil tussen dan je zou denken.
Gebruikersavatar
Tiberius
Administrator
Berichten: 33198
Lid geworden op: 12 jan 2006, 09:49
Locatie: Breda

Re: Heb ik genoeg berouw? - Spurgeon

Bericht door Tiberius »

rekcor schreef:
eilander schreef:
rekcor schreef:Een waar gelovige verliest geen tijd met te analyseren of hij/zij een waar geloof heeft. Die is veel te druk bezig met evangeliseren!
Zo. Wat doe je dan met de tekst: Onderzoekt uzelven, of gij in het geloof zijt, beproeft uzelven (2 Kor.13:5)?
Natuurlijk is het goed om af en toe stil te staan bij deze vraag. Ik krijg soms echter de indruk dat we bijna voortdurend met deze vraag (moeten) zijn. Tenminste, eigenlijk iedere meditatie die ik in een blad als de SB lees, gaat over deze vraag.
Hoeveel SB- meditaties heb je dit jaar al gelezen?
Gebruikersavatar
SecorDabar
Berichten: 1541
Lid geworden op: 14 okt 2011, 16:18

Re: Heb ik genoeg berouw? - Spurgeon

Bericht door SecorDabar »

Om op Ds. C.H. Spurgeon terug te komen: Heb ik genoeg berouw?

Ik lees op dit moment met instemming zijn boekje: Alles uit genade.
daar las ik op blz.94 en 95 het volgende hierover dit berouw:

De mensen hebben wonderlijke denkbeelden omtrent hetgeen berouw is.
Velen beelden zich in dat er zo en zovele tranen gestort, zo en zovele zuchten geslaakt,
zo en zoveel wanhoop in het hart ervaren moet worden, eer zij geloven mogen,
dat er waarlijk berouw in hun hart is.

Toch begrijp ik wel wat zij eigenlijk bedoelen, want in de dagen
mijner duisternis placht ik dezelfde gevoelens te koesteren.
Ik wenste berouw te hebben, maar ik dacht, dat ik er niet toe in staat was,
terwijl ik toch wezenlijk al die tijd wél berouw had over mijn zonden.
Hoe vreemd dit ook moge klinken: ik gevoelde, dat ik niet kon gevoelen.
Ik placht naar eenzame plaatsen te gaan om te wenen, omdat ik niet kon wenen,
en ik gaf mij over aan ene diepe, bittere smart, omdat ik geen smart gevoelde over de zonde.
Mijn hart versmolt van angst, omdat ik dacht, dat mijn hart zo hard was als graniet.
Mijn hart brak, omdat ik bedacht, dat het niet verbroken wilde worden.

Nu weet ik, dat ik juist datgene ten toon spreidde, dat ik dacht niet te bezitten.
Maar toen wist ik dat niet.
Zo zal ik dan enige woorden hierover zeggen en "De Trooster" (De Heilige Geest) bidden,
dat Hij ze toepasse op hun hart.
Herinner u, dat de mens die waarlijk berouw heeft, nooit tevreden is met zijn eigen berouw.
Wij kunnen evenmin een volmaakt berouw hebben, als wij een volmaakt leven kunnen leiden.
Hoe zuiver onze tranen ook zijn, altijd zal er nog iets onreins in wezen.
Er zal in ons berouw nog altijd iets wezen, waarover wij berouw moeten hebben.
Maar luister!
Berouw te hebben, dat is van gedachten te veranderen omtrent de zonde, en omtrent Christus,
en omtrent alle grote dingen Gods.
Hierin is de smart gelegen.
Maar het voornaamste is toch, dat het hart van de zonde afgekeerd en tot Christus wordt gewend.
Als de Heilige Geest ons tot Christus wendt, wendt Hij ons af van de zonde.
Secor Dabar = Gedenkt het Woord (Psalm 119:49)


Al kunnen wij niets doen zonder de Geest,
toch zal de Geest niets doen zonder het Woord.
(Ds. Ebenezer Erskine)
Plaats reactie