Hendrik de 3de schreef:Fjodor schreef:Het gaat mij erom dat je toestemt dat geloven een werk is. Dit werk is dan het instrument dat zalig maakt op grond van het werk van Christus.
En daar stem ik dus niet mee in! Want het is gewoon een foute gedachtegang. Het werkzame geloof is het instrument dat zalig maakt op grond van Christus. Daar klopt toch niks van? Het geloof of het werk van het geloof of het werk dat voortvloeit uit het geloof (hoe je het ook wil noemen) zalig niet. Het werk van Christus is enkel de grond van de zaligheid. En dat wordt niet door het geloof verkregen of door het geloof benadrukt. Christus werk is volmaakt genoeg. Daar heeft ons geloof niks mee van doen. Het is het middel waardoor we in de Christus mogen delen, maar het is geen middel waardoor we zalig worden. Alleen door een toegepaste Christus wordt men zalig.
Fjodor schreef:Mm, ik heb nog steeds het idee dat dit expliciet gaat over het voorafgaande werk.. Over het zich druk maken om Gods oproep.
Nee jij stelde dat ik zou zeggen: eerst moet er een wonder plaatsvinden voordat Christus aangenomen kan worden.
Dat zeg ik hier niet. Het wonder is dat Christus aangenomen wordt. Dat we dus uit louter genade de zaligheid mogen ontvangen dat we niet verdiend hebben. Dat is het wonder, dat is genade.
Maar voordat er een wonder aan de ziel plaats zal vinden, zal een mens toch echt aan zichzelf ontdekt moeten worden of beter gezegd van God geleerd worden. Dat is wat ik hier zeg, ja daar is het voorafgaande werk bij betrokken, maar het was het antwoord op je vraag.
Fjodor schreef:Hier houdt het voor mij echt op. Gerechtigheid en geen offers staat er zo vaak in het OT. Ik snap best wat je bedoelt. Het hele Luther - Kohlbrugge verhaal. En dat zijn ook heel mooie lijnen. Maar op het moment dat je zegt dat de oproep tot bekering niet bedoeld is om mensen te activeren dan houdt het echt op. Als er één reactie op die oproep in de bijbel is die gewaardeerd wordt dan is het wel een geactiveerde reactie. Alle geredeneer ten spijt.
Dit is geen geredeneer Fjodor, dit is de beleving van Gods Kerk. Dit is de weg ter zaligheid.
En dan wordt de gerechtigheid van God gehandhaafd, de eis van God! Want door recht wordt genade geleerd. Sion wordt door recht verlost.
Dan blijft Gods recht staan, maar dan zal een mens daar onder moeten bukken. Dat is geen geredeneer, nogmaals dat is wat ons de Bijbel leert.
De oproep tot bekering roept ons niet op tot activisme, en daar bedoel ik mee en dat is al zo vaak in dit topic door mij gezegd, dat de mens niet gaan werken! Dat de mens niet de zaligheid moeten verdienen met werken of met geloven. Nee het is Gods gave. Door U, door U alleen!
De oproep roept dan niet op tot activisme, maar wel tot ootmoed en vernedering. Dan brengt dat, als die oproep tenminste naar binnen slaat in de ziel, ons aan de Troon van de Genade, om daar te smeken en te zuchten gelijk de tollenaar: wees mij zondaar genadig!
Ik snap niet waarom mensen met deze lijn moeite hebben, dat is toch wat de Bijbel ons leert? Wat ons al eeuwen is voorgehouden?
Fjodor schreef:Je herinterpreteert de gehele schrift hè, op jouw manier. De oproep tot bekering is niet bedoeld om je te bekeren maar om om bekering te gaan smeken. Goddelozen en tollenaren zijn geen mensen die ontkennen dat God bestaat of die mensen hun geld aftroggelen, nee geldt voor iedereen voor zover ze zich daar bewust van zijn.
Ik pas, zo kun je de bijbel echt alles laten zeggen.
Nee jij legt dingen in de Bijbel die er niet staan. Dat de mens zich er van bewust is dat er een kloof is tussen God en de mens? Dat de mens nog niet zo kwaad is al sommige hier wel beweren, maar dat hij nog zelfs persoonlijk weet dat hij zondig is en dat hij eigenlijk verdiend heeft om de eeuwige dood te sterven. Nee zo goed is de mens nog zelfs, dat ze weten dat Christus een Zaligmaker is en dat ook voor hun wilt zijn, maar dat ze alleen nog een besluit mogen nemen (en dan zeggen we het nog op een vrome reformatorische manier dat God het dan (nog net) gewerkt heeft) of we op Zijn aanbieding wel of niet ingaan. Het moet toch niet gekker worden hoor Fjodor, dan beweer jij dat ik de Bijbel alles laat zeggen?
Nee de Bijbel zegt ons dat we van nature God-loochenaars zijn, dat we vijanden van God en van Goddelijke zaken zijn. Dat we Hem bespotten en zelfs Hem laten kruisigen. Dat we tot de hemel toe verhoogd zijn geweest, maar dat we geen heerlijkheid en geen beminnelijkheid aan Hem zagen, nee we zagen in Hem niks. We moeten Hem niet en we haten Hem van nature. Nee het is niet zo best met de mens gesteld. En de mens weet van nature helemaal niet dat er een Zaligmaker nodig is en al helemaal niet hebben ze de keus of ze wel of niet voor Hem kiezen. Dat noemen we remonstrants. Laten we Schriftuurlijk blijven! De mens is doemwaardig en helwaardig en geneigd tot alle kwaad en kan geen één goed voortbrengen. Ja er is geen enkel mens dat hier beneden God zoekt, tot niet één toe!
Over 'Genade door recht' schrijft ds Pieters vandaag een verhelderend stuk. Maar volgens mij zegt hij wel wat anders dan in het stuk hierboven over het recht van God wordt beweerd:
" Genade door recht of voor recht?
Sommigen zeggen, dat het is ‘genade door recht’, anderen zeggen, dat het is ‘genade voor recht’. “Wat is nu waar?”, vraagt iemand.
De uitdrukking ‘genade door recht’ wil zeggen, dat God geen genade verleent, dan alleen op een strikt eerlijke, rechtvaardige manier. De uitdrukking ‘genade voor of in plaats van recht’ duidt aan: wanneer God met ons zou handelen zoals het wat ons betreft recht/verdiend was, was het verloren, maar God verleent ons in plaats van recht/verdienste genade.
‘Genade door recht’ heeft betrekking op het werk van Christus, Zijn verdiensten. God verleent aan doemwaardige zondaren genade, maar er is wel duur voor betaald. Het is geen genade die onrechtvaardig zou zijn.
Denk aan het volgende voorbeeld: een rechter vindt een verdachte erg sympathiek en daarom veroordeelt hij hem niet, maar spreekt hij hem vrij, hoewel de verdachte schuldig en strafwaardig is. U voelt, dat de genade/goedheid van die rechter onrechtvaardig is. Dat die rechter de verdachte sympathiek vindt, is niet verkeerd, maar hij moet wel eerlijk blijven, recht spreken. Hij mag in de rechtszaal geen genade voor of in de plaats van recht laten gelden.
Maar stel u voor, dat een rechter een schuldige veroordeelt tot een boete van € 10.000. Die veroordeelde heeft echter niets om te betalen. En nu komt de rechter van zijn zetel af en zegt: “Als rechter heb ik je veroordeeld om die boete te betalen, maar uit eigen zak zal ik jou nu die € 10.000 geven, zodat je ze kunt betalen.”
Kijk, dan is er recht geschied, en tegelijkertijd is er genade gegeven. Er is genade geschonken aan die veroordeelde, zonder dat hij het heeft verdiend, het is dus genade in plaats van recht (genade voor recht). Maar tegelijk is er recht geschied, want de straf is voltrokken.
Nu kan dit niet bij doodstraf. Maar stel u voor, dat dit ook zou kunnen. Dan kon het volgende gebeuren: een misdadiger heeft de doodstraf verdiend. De rechter is strikt eerlijk en veroordeelt hem tot de doodstraf. Iemand neemt de plaats van de ter dood veroordeelde in. Zo geschiedt er enerzijds recht en wordt er anderzijds toch genade aan de misdadiger bewezen. Ik haast mij erbij te zeggen, dat het onder de mensen niet kan, maar bij God is het wel goed.
Wat is er nu gebeurd? God veroordeelt in Zijn heilig Woord u, als schuldige, volstrekt terecht tot de straf van de eeuwige dood. Hij bewijst in Zijn wet u geen genade in plaats van recht, maar spreekt recht. Nu komt in het evangelie de Plaatsvervanger, Sions Borg. Hij neemt de plaats in van u, de helwaardige zondaar, en laat Zich aan het vloekhout der schande op Golgotha nagelen, om zo voor u kwijtschelding te verdienen, en ontslag van rechtsvervolging te bewerk¬stelligen. Voor u, de schuldige en veroordeelde. Nu ontvangt u genade door recht (want Christus heeft betaald en volkomen aan Gods rechtvaardige eisen voldaan!) en u ontvangt ook genade in plaats van recht (genade voor recht), omdat u niet hebt verdiend, dat God Zijn Zoon gaf en dat Die in uw plaats de straf droeg.
Wat God betreft is er voldaan aan het recht en wordt genade bewezen op grond van recht. Maar u, misdadiger, hebt er geen recht op dat er voor u een Borg zou zijn. Dus dat deze Borg uw plaats inneemt en uw straf draagt, is puur genade, waarop u geen recht hebt. Zo kun je zeggen, aan u wordt niet gedaan, wat recht was, namelijk straf, maar u krijgt in plaats van recht, genade.
Deze twee zegswijzen spreken elkaar dus niet tegen, maar vullen elkaar aan en bezien dezelfde zaak vanuit een verschillende gezichtshoek. Zou God met ons doen, wat wij hebben verdiend, wat van ons uit recht is, dan waren wij al in de hel. Dat Hij schuldvergeving schenkt, is dus niet, waarop wij recht hebben, maar het is puur onverdiende genade: genade voor recht. Toch is het niet onrechtvaardig van onze Hemelse Rechter om ons deze genade te bewijzen, want Hij heeft Zelf voor een Plaatsbekleder gezorgd, Die de straf droeg en aan het recht volkomen voldeed, zodat het genadebewijs rust op rechtsgronden! Dan is het dus toch genade aan de schuldige door het recht van de Borg.
O, dat Christus ons zo dierbaar wordt! Dat we zo, met de tollenaar uit Lukas 18, de toevlucht tot Hem nemen. Die tollenaar had geen rechten, maar pleitte op het verzoenend offerbloed. Daarom roept Paulus ons toe: laten we met vrijmoedigheid toegaan tot de Troon der genade, om barmhartigheid en genade te krijgen, te vinden.
W. Pieters"
Maar wat te denken van: