Sterven op een planeet

Gebruikersavatar
John Galt
Berichten: 1222
Lid geworden op: 24 jun 2017, 22:09

Re: Sterven op een planeet

Bericht door John Galt »

Dat klopt, maar geldt dat niet voor de meeste dingen die door mensen worden gesproken? "Ik zal...", "Ik wil..." Wat maakt dit tot een ernstiger uitspraak?
Who is John Galt? :quoi
-DIA-
Berichten: 32701
Lid geworden op: 03 okt 2008, 00:10

Re: Sterven op een planeet

Bericht door -DIA- »

John Galt schreef:Dat klopt, maar geldt dat niet voor de meeste dingen die door mensen worden gesproken? "Ik zal...", "Ik wil..." Wat maakt dit tot een ernstiger uitspraak?
Ook dat zijn trotse uitspraken die geen rekening houden met God.
Jakobus schrijft daar ook in zijn brief over.
© -DIA- Laatst actief: 00 xxx 24??
gallio
Berichten: 1963
Lid geworden op: 14 jan 2004, 16:01

Re: Sterven op een planeet

Bericht door gallio »

-DIA- schreef:
John Galt schreef:Dat klopt, maar geldt dat niet voor de meeste dingen die door mensen worden gesproken? "Ik zal...", "Ik wil..." Wat maakt dit tot een ernstiger uitspraak?
Ook dat zijn trotse uitspraken die geen rekening houden met God.
Jakobus schrijft daar ook in zijn brief over.
Dat zegt ze dus niet. Ze geeft aan klaar te zijn om...
Haar vriend heeft plannen om daar een kolonie op te starten en Claire Elise is bereid om mee te gaan en ev. daar te sterven. Zegt ze.
-DIA-
Berichten: 32701
Lid geworden op: 03 okt 2008, 00:10

Re: Sterven op een planeet

Bericht door -DIA- »

gallio schreef:
-DIA- schreef:
John Galt schreef:Dat klopt, maar geldt dat niet voor de meeste dingen die door mensen worden gesproken? "Ik zal...", "Ik wil..." Wat maakt dit tot een ernstiger uitspraak?
Ook dat zijn trotse uitspraken die geen rekening houden met God.
Jakobus schrijft daar ook in zijn brief over.
Dat zegt ze dus niet. Ze geeft aan klaar te zijn om...
Haar vriend heeft plannen om daar een kolonie op te starten en Claire Elise is bereid om mee te gaan en ev. daar te sterven. Zegt ze.
Waar zou ze dan klaar voor zijn? Denk u dat dit een rechte zaak is? Denkt u dat dit de weg van God is?
© -DIA- Laatst actief: 00 xxx 24??
gallio
Berichten: 1963
Lid geworden op: 14 jan 2004, 16:01

Re: Sterven op een planeet

Bericht door gallio »

-DIA- schreef:
gallio schreef:
-DIA- schreef:
John Galt schreef:Dat klopt, maar geldt dat niet voor de meeste dingen die door mensen worden gesproken? "Ik zal...", "Ik wil..." Wat maakt dit tot een ernstiger uitspraak?
Ook dat zijn trotse uitspraken die geen rekening houden met God.
Jakobus schrijft daar ook in zijn brief over.
Dat zegt ze dus niet. Ze geeft aan klaar te zijn om...
Haar vriend heeft plannen om daar een kolonie op te starten en Claire Elise is bereid om mee te gaan en ev. daar te sterven. Zegt ze.
Waar zou ze dan klaar voor zijn? Denk u dat dit een rechte zaak is? Denkt u dat dit de weg van God is?
Dat denk ik allemaal niet - het zal wel gezegd zijn om de entertainment wereld er even aan te herinneren dat zij er ook nog is. Je moet natuurlijk wel investeren in je carriere als zanger. Meer waarde kan ik er op het moment niet aan hechten.
-DIA-
Berichten: 32701
Lid geworden op: 03 okt 2008, 00:10

Re: Sterven op een planeet

Bericht door -DIA- »

gallio schreef: Dat denk ik allemaal niet - het zal wel gezegd zijn om de entertainment wereld er even aan te herinneren dat zij er ook nog is. Je moet natuurlijk wel investeren in je carriere als zanger. Meer waarde kan ik er op het moment niet aan hechten.
Verdere vraag en dan moet het duidelijk zijn. Zou dat in de gunst van God zijn of onder Zijn toelating? Dan weten eindelijk wat ik bedoelde.
© -DIA- Laatst actief: 00 xxx 24??
Gebruikersavatar
Forummer
Berichten: 1718
Lid geworden op: 23 sep 2020, 19:51

Re: Sterven op een planeet

Bericht door Forummer »

Dat weten wij niet, DIA. Vanuit ons eigen gevoel zijn we geneigd om te zeggen dat dit enkel onder God toelating is, mocht het ooit zover komen. Maar hierover zijn geen uitspraken in Gods Woord, dus zullen we het niet weten. Theoretisch zou het zelfs Gods plan kunnen zijn dat er mensen op Mars gaan wonen en daar sterven. Maar ook dat weten wij niet. Daarom moeten we er ook maar niet in gaan roeren. We denken al zo vaak te weten hoe God denkt, terwijl we er niets van begrijpen. Ons eigen gevoel blijkt vaak een slechte raadgever te zijn!

Een gelovige astronaut zou kunnen zeggen: ruimtevaart is kennelijk onder Gods gunst, want anders zou Hij de eerste raket (en alle volgende) wel hebben laten ontploffen.
Zelf ben ik weer minder geneigd om het op die manier te zien. Maar ik maak dan wel weer dankbaar gebruik van het GPS systeem dat de ruimtevaart mogelijk heeft gemaakt.

Ik heb mij persoonlijk ook wel eens verschrikkelijk vergist door uit verschillende omstandigheden te concluderen dat iets Gods wil was. Ik was daar oprecht en biddend mee bezig. En toch moest ik later zeggen dat ik mij daarin vergist heb.

Het blijven moeilijke dingen DIA. En niet overal is een pasklaar antwoord op.

Zelf heb ik in ieder geval niet de behoefte om op Mars te gaan wonen. En het zou me uiteindelijk ook niet verbazen als dat uiteindelijk niet eens écht mogelijk is. Maar dat is weer gevoel...
De wereld staat in brand, maar wij gooien olie op het vuur door ons toekijken aan de kant
-DIA-
Berichten: 32701
Lid geworden op: 03 okt 2008, 00:10

Re: Sterven op een planeet

Bericht door -DIA- »

De laatste poging en stop ik (misschien wel helemaal, maar wel gedwongen).
Kunt u bedenken dat de aarde aan de mens is gegeven om die te bouwen, te beheren? Zien we het wanbeheer van de mens? Zien we de aarde kreunen onder de gevolgen daarvan? Wat moet een nietig mensje dan ook de ruimte nog meer vervuilen? Is Mars de mens gegeven om daar te sterven? Kan een trots en verwaand mensenkind, met opgeheven schild tegen zijn Maker, daar zijn Hem, zijn Rechter ontmoeten? En zeg nu niet: Dat op hij de aarde ook niet. Dat is wel waar, maar daagt hier de mens God niet uit? Heeft hij niet genoeg aan de aarde die om zijnentwil onder vloek ligt?
Denk nu eens redelijk en christelijk na, en dan ga ik nu stoppen, met de vraag in die me vervuld: in welke wereld zijn we terecht gekomen zijn... Waar alles wankelt en alles nieuw moet worden, en we dat niet aan zijn Schepper overlaten, nee wij willen dat zelf omdat wij ons groot wanen. Groter dan God, dat is toch uit alles te merken?

Maar we haast gaan moeten maar aannemen dat deze gedachten "uit de prehistorie" komen, zoals die Supermarktmanager in Glanerbrug het zei, die een kassière, nee mag geen kassier heten, ontslagen bij Jumbo, vanwege gelakte nagels, en door zijn collega van Coop met gejuich werd binnengehaald met de Grote Leugen: "We leven niet meer in de prehistorie". Wat een demagogie! Zou het al 10 jaar geleden zijn dat ook de Coop zo'n kassier misschien hierop zou aanspreken? Ik wou maar zeggen, dat wilde ik ook even kwijt, en dat doe ik dan hier maar.

Aan de reactie hierop moeten we dan maar zien of er nog plaats is voor normaal denken. Want ik acht het niet normaal als een mens zich de ruimte in laat schieten om daar verantwoording af leggen voor zijn Schepper.
© -DIA- Laatst actief: 00 xxx 24??
Gebruikersavatar
Forummer
Berichten: 1718
Lid geworden op: 23 sep 2020, 19:51

Re: Sterven op een planeet

Bericht door Forummer »

Het wanbeheer waaronder de aarde zucht, en de trots van de mens wordt zeker gezien DIA.

Sterker nog, het zou mij niet verbazen als de mensheid zichzelf grote schade berokkent met al zijn technologie.
De wereld staat in brand, maar wij gooien olie op het vuur door ons toekijken aan de kant
CvdW
Berichten: 2928
Lid geworden op: 23 mar 2015, 13:07

Re: Sterven op een planeet

Bericht door CvdW »

-DIA- schreef:De laatste poging en stop ik (misschien wel helemaal, maar wel gedwongen).
Kunt u bedenken dat de aarde aan de mens is gegeven om die te bouwen, te beheren? Zien we het wanbeheer van de mens? Zien we de aarde kreunen onder de gevolgen daarvan? Wat moet een nietig mensje dan ook de ruimte nog meer vervuilen? Is Mars de mens gegeven om daar te sterven? Kan een trots en verwaand mensenkind, met opgeheven schild tegen zijn Maker, daar zijn Hem, zijn Rechter ontmoeten? En zeg nu niet: Dat op hij de aarde ook niet. Dat is wel waar, maar daagt hier de mens God niet uit? Heeft hij niet genoeg aan de aarde die om zijnentwil onder vloek ligt?
Denk nu eens redelijk en christelijk na, en dan ga ik nu stoppen, met de vraag in die me vervuld: in welke wereld zijn we terecht gekomen zijn... Waar alles wankelt en alles nieuw moet worden, en we dat niet aan zijn Schepper overlaten, nee wij willen dat zelf omdat wij ons groot wanen. Groter dan God, dat is toch uit alles te merken?

Maar we haast gaan moeten maar aannemen dat deze gedachten "uit de prehistorie" komen, zoals die Supermarktmanager in Glanerbrug het zei, die een kassière, nee mag geen kassier heten, ontslagen bij Jumbo, vanwege gelakte nagels, en door zijn collega van Coop met gejuich werd binnengehaald met de Grote Leugen: "We leven niet meer in de prehistorie". Wat een demagogie! Zou het al 10 jaar geleden zijn dat ook de Coop zo'n kassier misschien hierop zou aanspreken? Ik wou maar zeggen, dat wilde ik ook even kwijt, en dat doe ik dan hier maar.

Aan de reactie hierop moeten we dan maar zien of er nog plaats is voor normaal denken. Want ik acht het niet normaal als een mens zich de ruimte in laat schieten om daar verantwoording af leggen voor zijn Schepper.
Het verband in de laatste zin begrijp ik niet. Door technische mogelijkheden is een mens in staat om onderwater te kijken. Prachtige schepping is daar te zien. Ik kan aan de hand van foto's indenken dat het zicht vanuit de ruimte naar de aarde heel mooi is. Zien we hierin Gods Macht en Wijsheid? Door mijn zonde is helaas niets volmaakt. De Heere geeft gelukkig nog dat we in de natuur Zijn Scheppingswerk mogen opmerken. O Heere hoe groot zijn Uw werken!
-DIA-
Berichten: 32701
Lid geworden op: 03 okt 2008, 00:10

Re: Sterven op een planeet

Bericht door -DIA- »

CvdW schreef:
-DIA- schreef:De laatste poging en stop ik (misschien wel helemaal, maar wel gedwongen).
Kunt u bedenken dat de aarde aan de mens is gegeven om die te bouwen, te beheren? Zien we het wanbeheer van de mens? Zien we de aarde kreunen onder de gevolgen daarvan? Wat moet een nietig mensje dan ook de ruimte nog meer vervuilen? Is Mars de mens gegeven om daar te sterven? Kan een trots en verwaand mensenkind, met opgeheven schild tegen zijn Maker, daar zijn Hem, zijn Rechter ontmoeten? En zeg nu niet: Dat op hij de aarde ook niet. Dat is wel waar, maar daagt hier de mens God niet uit? Heeft hij niet genoeg aan de aarde die om zijnentwil onder vloek ligt?
Denk nu eens redelijk en christelijk na, en dan ga ik nu stoppen, met de vraag in die me vervuld: in welke wereld zijn we terecht gekomen zijn... Waar alles wankelt en alles nieuw moet worden, en we dat niet aan zijn Schepper overlaten, nee wij willen dat zelf omdat wij ons groot wanen. Groter dan God, dat is toch uit alles te merken?

Maar we haast gaan moeten maar aannemen dat deze gedachten "uit de prehistorie" komen, zoals die Supermarktmanager in Glanerbrug het zei, die een kassière, nee mag geen kassier heten, ontslagen bij Jumbo, vanwege gelakte nagels, en door zijn collega van Coop met gejuich werd binnengehaald met de Grote Leugen: "We leven niet meer in de prehistorie". Wat een demagogie! Zou het al 10 jaar geleden zijn dat ook de Coop zo'n kassier misschien hierop zou aanspreken? Ik wou maar zeggen, dat wilde ik ook even kwijt, en dat doe ik dan hier maar.

Aan de reactie hierop moeten we dan maar zien of er nog plaats is voor normaal denken. Want ik acht het niet normaal als een mens zich de ruimte in laat schieten om daar verantwoording af leggen voor zijn Schepper.
Het verband in de laatste zin begrijp ik niet. Door technische mogelijkheden is een mens in staat om onderwater te kijken. Prachtige schepping is daar te zien. Ik kan aan de hand van foto's indenken dat het zicht vanuit de ruimte naar de aarde heel mooi is. Zien we hierin Gods Macht en Wijsheid? Door mijn zonde is helaas niets volmaakt. De Heere geeft gelukkig nog dat we in de natuur Zijn Scheppingswerk mogen opmerken. O Heere hoe groot zijn Uw werken!
Nu zeg ik iets wat u waarschijnlijk toch ook niet wilt... We kunnen -zie Hellenbroek- God ok kennen uit de natuur, maar zou je daarvoor de aarde moeten verlaten? Ik stel het even zo voor. Een man wil naar Mars. Hij weet dat hi niet terug kan, en dat het zijn dood wordt. Zou die man (of vrouw) naar Mars gaan om daar God uit Zijn schepping te kennen? Ik geloof het niet. Zou die dan van te voren de psalm hebben ingestudeerd: Hoe groot zijn HEER' Uw werken? Zouden die grote werken Gods zich daar niet tegen die man gaan keren? Het is slechts om te overdenken.
© -DIA- Laatst actief: 00 xxx 24??
Mara
Berichten: 23141
Lid geworden op: 15 jun 2010, 15:54

Re: Sterven op een planeet

Bericht door Mara »

gallio schreef: Dat zegt ze dus niet. Ze geeft aan klaar te zijn om...
Haar vriend heeft plannen om daar een kolonie op te starten en Claire Elise is bereid om mee te gaan en ev. daar te sterven. Zegt ze.
Dan is het toch een uitspraak die geeft te kennen dat ze geen rekening houdt met een Schepper, die aan het begin en het einde van een leven staat?
Zij die dit wel erkennen, hebben ook stervensgenade nodig.
Als er schaduw is, dan moet er ook licht zijn ~ Spurgeon
Gebruikersavatar
John Galt
Berichten: 1222
Lid geworden op: 24 jun 2017, 22:09

Re: Sterven op een planeet

Bericht door John Galt »

Maar waarom zou er verschil zijn tussen een missie naar Mars en een expeditie naar de oerwouden van Papoea of naar de Zuidpool? Waarom wilde de mens zo graag onontdekte landstreken ontdekken? Meestal uit interesse of winstbejag. Toen Columbus naar het westen uitvoer, dachten mensen ook dat hij van de aarde zou afvallen. Was het onder Gods gunst of onder Zijn toelating dat hij in Amerika aankwam?
Who is John Galt? :quoi
Mara
Berichten: 23141
Lid geworden op: 15 jun 2010, 15:54

Re: Sterven op een planeet

Bericht door Mara »

John Galt schreef:Maar waarom zou er verschil zijn tussen een missie naar Mars en een expeditie naar de oerwouden van Papoea of naar de Zuidpool? Waarom wilde de mens zo graag onontdekte landstreken ontdekken? Meestal uit interesse of winstbejag. Toen Columbus naar het westen uitvoer, dachten mensen ook dat hij van de aarde zou afvallen. Was het onder Gods gunst of onder Zijn toelating dat hij in Amerika aankwam?
Het gaat mij om de uitspraak "ik ben bereid om daar te sterven."
Ik weet niet of al die ontdekkers en avonturiers God om bijstand hebben gebeden.
Als de dood nog in Amerika zit, bij wijze van spreken, wordt er soms heel makkelijk over gepraat.
Maar het moet er maar eens op aankomen.
Wie wel eens verhalen heeft gelezen of docu's heeft gezien van wereldreizigers, kan zien hoe er vaak doodsangst kan zijn.
Overlevenden van een vliegtuigramp in een afgelegen gebied, gaan op zoek naar redding.
Een mens heeft van nature geen bereidheid om te sterven.
De dood is de laatste vijand.
Als er schaduw is, dan moet er ook licht zijn ~ Spurgeon
Gebruikersavatar
John Galt
Berichten: 1222
Lid geworden op: 24 jun 2017, 22:09

Re: Sterven op een planeet

Bericht door John Galt »

Oké, ik gaf al helemaal in het begin aan dat ik haar spreken over de dood raar vond. En dat zal iedere refoforummer met jou en mij eens zijn. Maar dit draadje gaat niet over: Hoe praat je over de dood? maar over: mag ruimtevaart / mogen we naar andere planeten toe? Die discussie wordt iedere keer vertroebeld door het steeds over haar manier van spreken over de dood te hebben, terwijl allerlei argumenten over ruimtereizen blijven liggen.
Who is John Galt? :quoi
Plaats reactie