TV

[Dodo]

Laat ik eens een onverdacht boek nemen als voorbeeld. In Zijn arm de lammeren, door Cornelis Lambregtse. Het is nog Zeeuws ook.
In dat boek wordt gelogen, ik geloof gestolen, omgegaan met onkerkelijke buurkinderen, brand gesticht, er wordt van anderen gezegd: die gaan naar de hel, ik denk dat er ook gevochten wordt, het gaat maar door.
Moet je dat boek dan maar niet lezen?

[J.C. Philpot]

Laat ik eens een onverdacht boek nemen als voorbeeld. In Zijn arm de lammeren, door Cornelis Lambregtse. Het is nog Zeeuws ook.
In dat boek wordt gelogen, ik geloof gestolen, omgegaan met onkerkelijke buurkinderen, brand gesticht, er wordt van anderen gezegd: die gaan naar de hel, ik denk dat er ook gevochten wordt, het gaat maar door.
Moet je dat boek dan maar niet lezen?

Er is wel een verschil.

In het door jou genoemde boek staan de betreffende zaken in een breder verband, om het leven van alledag van een zeeuws gezin en daarbinnen de weg van Fransje naar God realistisch te beschrijven. De door jou aangehaalde zaken zijn in dit boek niet puur amusement.

Een boek waar zonden op een veel uitgebreidere manier worden beschreven, en puur als amusement functioneren, vind ik het een heel andere kwestie. Het doel daarvan is niet dat het ons dichter bij God brengt.

De bijbel (zoals door DDD aangehaald) valt onder de eerste door mij beschreven categorie.

[DDD]

Een boek of een film die puur als amusement bedoeld zijn, zijn sowieso niet goed. Overigens mag je best een vermaak hebben in een goed geschreven boek. Maar een boek moet wat mij betreft meer zijn dan enkel vermaak. Anders dient het geen doel.

Daar hebben we het dus wat mij betreft niet over. Het ging hier om een artikel wat de stelling bevatte dat goede films er niet zijn en daar ook nog wat -mijns inziens- onzinargumenten bij voegde.

Overigens vind ik wel dat er een verschil zou kunnen worden aangevoerd, en dat is dat de fantasie meer geprikkeld wordt door beeld dan door tekst, bij althans de meeste mensen.

[Dodo]

Laat ik eens een onverdacht boek nemen als voorbeeld. In Zijn arm de lammeren, door Cornelis Lambregtse. Het is nog Zeeuws ook.
In dat boek wordt gelogen, ik geloof gestolen, omgegaan met onkerkelijke buurkinderen, brand gesticht, er wordt van anderen gezegd: die gaan naar de hel, ik denk dat er ook gevochten wordt, het gaat maar door.
Moet je dat boek dan maar niet lezen?

Er is wel een verschil.

In het door jou genoemde boek staan de betreffende zaken in een breder verband, om het leven van alledag van een zeeuws gezin en daarbinnen de weg van Fransje naar God realistisch te beschrijven. De door jou aangehaalde zaken zijn in dit boek niet puur amusement.

Een boek waar zonden op een veel uitgebreidere manier worden beschreven, en puur als amusement functioneren, vind ik het een heel andere kwestie. Het doel daarvan is niet dat het ons dichter bij God brengt.

De bijbel (zoals door DDD aangehaald) valt onder de eerste door mij beschreven categorie.

Maar (betere)films willen ook iets uitdragen, bijvoorbeeld het foute van discriminatie, of de strijd tegen het kwaad. Daarom is het veel te kort door de bocht om van een film of boek te zeggen: er komen foute dingen in voor. Het gaat om het totaalplaatje, wat is de boodschap? Wat is de strekking?

[J.C. Philpot]

Laat ik eens een onverdacht boek nemen als voorbeeld. In Zijn arm de lammeren, door Cornelis Lambregtse. Het is nog Zeeuws ook.
In dat boek wordt gelogen, ik geloof gestolen, omgegaan met onkerkelijke buurkinderen, brand gesticht, er wordt van anderen gezegd: die gaan naar de hel, ik denk dat er ook gevochten wordt, het gaat maar door.
Moet je dat boek dan maar niet lezen?

Er is wel een verschil.

In het door jou genoemde boek staan de betreffende zaken in een breder verband, om het leven van alledag van een zeeuws gezin en daarbinnen de weg van Fransje naar God realistisch te beschrijven. De door jou aangehaalde zaken zijn in dit boek niet puur amusement.

Een boek waar zonden op een veel uitgebreidere manier worden beschreven, en puur als amusement functioneren, vind ik het een heel andere kwestie. Het doel daarvan is niet dat het ons dichter bij God brengt.

De bijbel (zoals door DDD aangehaald) valt onder de eerste door mij beschreven categorie.

Maar (betere)films willen ook iets uitdragen, bijvoorbeeld het foute van discriminatie, of de strijd tegen het kwaad. Daarom is het veel te kort door de bocht om van een film of boek te zeggen: er komen foute dingen in voor. Het gaat om het totaalplaatje, wat is de boodschap? Wat is de strekking?

Ik kan volgen wat je zegt. Er is een gebied waar wat minder zwart en wit is, en waar we voor Gods aangezicht persoonlijk de juiste keuze moeten maken.

Ik ben echter wel bezorgt of we de volgende zaken ons nog wel voldoende stellen:

* Zou de volmaakt Heilige Gods Zoon, Jezus Christus, hier naar kijken?
* Brengt dit mij dichter bij God, of verder van Hem vandaan?
* Is de verhouding van gebed + devotioneel lezen (de bijbel en de geschriften die hierop gebaseerd zijn) en andere zaken in orde? Met andere woorden, zorg ik voldoende voor mijn ziel (1e prioriteit), en komt het andere pas daarna?

[Dodo]

Ik kan volgen wat je zegt. Er is een gebied waar wat minder zwart en wit is, en waar we voor Gods aangezicht persoonlijk de juiste keuze moeten maken.

Ik ben echter wel bezorgt of we de volgende zaken ons nog wel voldoende stellen:

* Zou de volmaakt Heilige Gods Zoon, Jezus Christus, hier naar kijken?
* Brengt dit mij dichter bij God, of verder van Hem vandaan?
* Is de verhouding van gebed + devotioneel lezen (de bijbel en de geschriften die hierop gebaseerd zijn) en andere zaken in orde? Met andere woorden, zorg ik voldoende voor mijn ziel (1e prioriteit), en komt het andere pas daarna?

Hier ben ik het helemaal mee eens.

[Lilian1975]

Ik kan de redenering vermaak over zonden wel volgen. En heb eerder ook betoogd.; Is hetgeen geschreven is, geschreven met het doel je bijv.dichter bij God te brengen?
Maar merk ook wel een soort spagaat . Want hoe ga je om dan met de jongens die soldaat, boef en politie spelen? Schietspelletjes probeerde ik altijd om te buigen. Dat wel. Maar verder?

[DDD]

Vermaak in zonden lijkt me sowieso nooit goed. Ook niet in kerstverhalen en zondagsschoolvertellingen. En ook niet in kinderspel.

Maar dat brengt mijns inziens niet vanzelfsprekend mee dat je niet naar gespeelde zonde mag kijken. Hoewel ik vind dat daar wel een spanningsveld in is. Want bij bepaalde zonden is het naspelen ervan op zich al zondig, kan ik me voorstellen. Maar ook in dat geval is er oneindig veel meer nuance nodig dan in het kortzichtige artikel in het RD waarop Jantje mij vroeg om te reageren.

Met de criteria van JC Philpot kan ik wel instemmen.

[DDD]

Ik zie dat het artikel bovenaan staat bij het aantal gelezen artikelen. En ja hoor, GeenStijl heeft het ontdekt. Wat een heerlijke reclame weer voor Gods dienst. Ik snap niet dat het RD zulke onnozele artikelen publiceert.

Er zijn toch werkelijk wel betere artikelen over dit onderwerp te plaatsen. Het artikel van ds. Meeuwse vond ik ook niet erg overtuigend, maar het bevatte in ieder geval geen onzin.

[Herman]

De dienst aan God heeft niets met vermenging met een wereldse leefstijl te maken. Als je daar toch wilt gaat zitten, dan oordeelt de Schrift dat je geen twee heren kunt dienen.

[parsifal]

De dienst aan God heeft niets met vermenging met een wereldse leefstijl te maken. Als je daar toch wilt gaat zitten, dan oordeelt de Schrift dat je geen twee heren kunt dienen.

Hier ben ik het deels mee eens. Maar het wereldse kan in veel dingen zitten. Ik denk bijvoorbeeld dat dat met het hart te maken heeft. En de tv of netflix zijn dan niet anders dan boeken. Muziek van zeg Michael W.Smith of Abba is niet wereldser dan die van Bach of Mozart en een korte broek is niet wereldser dan een driedelig pak.

[J.C. Philpot]

Ik zou weleens de relatie onderzocht willen hebben van kerkverlating en mediagebruik. Ik zie hier een heel groot verband tussen. Ouders die hun kinderen elke dag de visie en geest van de wereld laten opnemen, moeten niet vreemd opkijken als de kinderen niks meer met het christelijk geloof hebben. Ik zie dat om me heen gebeuren.

Dan vraag ik me af:
- Is het voor de ziel van onszelf en onze kinderen dan zo'n groot offer om op het gebied van mediagebruik te vasten? Wat zegt dit dan over onze prioriteiten?
- Waarom doen we zo graag met alles mee? Waarom is onze houding zo vaak "wat kan nog net wel", in plaats dat we van het randje vandaan willen blijven, om de Heere geen verdriet te doen? Wat zegt dat over onze hartsgesteldheid?
- Overigens is onthouding niet genoeg. We moeten ons en onze kinderen vullen met de schrift en vervuld worden met de Heilige Geest.

Ik ben de laatse tijd door wat ik op dit gebied en op het gebied van het schriftgezag waarneem er van overtuigd geworden dat we veel verder heen zijn als Reformatorische Gezindte als we beseffen.

Gelukkig kom ik ook andere voorbeelden tegen, van oprecht geestelijk leven en een tere wandel met God. Maar in deze tijd komt er naar mijn mening wel een grote scheiding openbaar.

[Terri]

Ik zou weleens de relatie onderzocht willen hebben van kerkverlating en mediagebruik. Ik zie hier een heel groot verband tussen. Ouders die hun kinderen elke dag de visie en geest van de wereld laten opnemen, moeten niet vreemd opkijken als de kinderen niks meer met het christelijk geloof hebben. Ik zie dat om me heen gebeuren.

Dan vraag ik me af:
- Is het voor de ziel van onszelf en onze kinderen dan zo'n groot offer om op het gebied van mediagebruik te vasten? Wat zegt dit dan over onze prioriteiten?
- Waarom doen we zo graag met alles mee? Waarom is onze houding zo vaak "wat kan nog net wel", in plaats dat we van het randje vandaan willen blijven, om de Heere geen verdriet te doen? Wat zegt dat over onze hartsgesteldheid?
- Overigens is onthouding niet genoeg. We moeten ons en onze kinderen vullen met de schrift en vervuld worden met de Heilige Geest.

Ik ben de laatse tijd door wat ik op dit gebied en op het gebied van het schriftgezag waarneem er van overtuigd geworden dat we veel verder heen zijn als Reformatorische Gezindte als we beseffen.

Gelukkig kom ik ook andere voorbeelden tegen, van oprecht geestelijk leven en een tere wandel met God. Maar in deze tijd komt er naar mijn mening wel een grote scheiding openbaar.

Hier ben ik het van harte mee eens.
Wat kan je verlangen naar een opwekking.
Terugkeer met belijdenis van zonde en schuld naar de God van de Bijbel en voor het eerst of opnieuw afscheid nemen van al die dingen die ons van Hem afhouden en ons lauw maken.
Alleen overspoelt het me dan, waar te beginnen? Het zit overal doorheen geweven, deze tijdsgeest van afval en vervlakking. Maar ook deze hartenkreet hoort Hij!
Tegelijk de wens Maranatha!

[Mara]

- Waarom doen we zo graag met alles mee? Waarom is onze houding zo vaak "wat kan nog net wel", in plaats dat we van het randje vandaan willen blijven, om de Heere geen verdriet te doen? Wat zegt dat over onze hartsgesteldheid?

Dat vind ik heel moeilijk. Mijn moeder voedde ons zo op. En het gevolg was dat ik als kind nergens van durfde te genieten, want deed ik dan de Heere verdriet?
Op een schoolreis stonden meisjes uit mijn klas te huppelen op een muziekje uit een draaiorgel. Ik wilde zo graag meedoen, maar durfde het niet.
Ik mocht meedoen met onderlinge wedstrijden bij turnen, daar zat ook een vrije oefening bij op muziek. (van de Kilima Hawaiins.)
Ik durfde het thuis niet te zeggen.
We speelden buiten en een moeder kwam ons roepen: kom gauw, Paulus de boskabouter op televisie. Wij kenden Paulus van de radio, dus ik rende mee. Maar wat klopte mijn hartje bang.
Het is o.m. een reden dat ik dolgraag naar een uitvoering van de Matth. Passion wil, maar het gewoon niet kan.

[Zeeuw]

- Waarom doen we zo graag met alles mee? Waarom is onze houding zo vaak "wat kan nog net wel", in plaats dat we van het randje vandaan willen blijven, om de Heere geen verdriet te doen? Wat zegt dat over onze hartsgesteldheid?

Toch is dat wel een arbitrair iets. Want 'wat kan wel' zit ook in de opvoeding etc. Wat de ene wel vindt kunnen, vindt de andere niet.