Statiegeldbonnen (aangetroffen) in de collectezak

[TSD]

Daarnaast ga je dan als kerk bepalen (en niet als individueel lid) hoeveel er naar de diaconie gaat. Ook dat vind ik een verkeerd signaal, dan wordt het geven aan de armen wel heel indirect

Hoe wordt het dan in de regel bepaald? M.a.w. is het een vast afgesproken percentage? Kan het bedrag fluctueren?
Onze kerk doet meer dan alleen geld geven, wij zamelen als gemeente ook goederen - kleding, voedsel, luiers, speelgoed, verzorgingsartikelen - in en geven dat gestructureerd aan de mensen die hier behoefte aan hebben.
Eveneens worden de krachten soms gebundeld met andere kerken hier om bijv een gezamenlijke maaltijd te organiseren.

Gewoon, een aparte zak voor de diaconie, ieder lid kan er dan in doen wat hij/zij wil geven.

[TSD]

ik vind 10% voor de diaconie best wel schandalig

Dat ligt er toch aan?
Misschien heeft de diaconie in die gemeente niet zoveel nodig.

Misschien eigen gemeenteleden niet (al is10% wel heel erg weinig) maar dan toch zeker de armen buiten de gemeente. “De armen christelijke handreiking te doen” is toch niet alleen de eigen gemeente?

Daarnaast ga je dan als kerk bepalen (en niet als individueel lid) hoeveel er naar de diaconie gaat. Ook dat vind ik een verkeerd signaal, dan wordt het geven aan de armen wel heel indirect

Dat laatste is inderdaad wel bijzonder. Of 10% veel of weinig is vind ik per geval kunnen verschillen.

Als je 10% van wat iemand totaal geeft voor de armen bestemd en dat ook nog veel kunt vinden, heb je volgens mij niet het besef van de nood die er is. Ik schat, obv de jaarcijfers het in onze gemeente circa 25% is. (dus wat leden zelf in de diaconiezak stoppen tov het totaal wat gegeven wordt)

[Zeeuw]

Als je 10% van wat iemand totaal geeft voor de armen bestemd en dat ook nog veel kunt vinden, heb je volgens mij niet het besef van de nood die er is. Ik schat, obv de jaarcijfers het in onze gemeente circa 25% is. (dus wat leden zelf in de diaconiezak stoppen tov het totaal wat gegeven wordt)

Ik vind dat de kerk in eerste instantie voor de eigen leden moet zorgen. Als er bv een jonge gemeente is, die net een kerkgebouw en bv een pastorie gekocht heeft, zullen dat soort lasten relatief hoger liggen. Als dan de noden van de gemeente gewoon verzorgd kunnen worden, is dat toch goed? In de loop van de tijd zal de balans wellicht wat verschuiven.

Ik vind dat de zorg voor anderen niet perse via de kerk hoeft te lopen. Ik geef bv aan goede doelen buiten mijn kerk, waarmee dan wellicht het bedrag wat ik voor de diaconie geef wat lager wordt.

[Dodo]

Er staat bij ons elke week in het kerkblad wat de opbrengsten van de collectes zijn. We hebben er drie per dienst, en het loopt ongeveer gelijk op. Dus een derde voor de diaconie, een derde voor de kerkrentmeesters, en een derde voor de uitgangscollecte (is elke keer een ander doel).
De collecten samenvoegen en als kerk een verdeelsleutel toepassen zou ik echt heel fout vinden. De mensen zijn dan niet meer vrij om hun geld te geven aan hun favoriete doel.
Elektronisch betalen in de collecte zie ik voorlopig ook nog niet gebeuren. Er is nog steeds een flink deel dat niet internetbankiert, en een groter deel dat niet met de mobiel bankiert. Collectebonnen bestellen via de webshop is al voor een aantal mensen een te grote stap.

[DDD]

Ik denk dat afgezien van ouderen vrijwel iedereen een telefoon meeneemt naar de kerk. Dus dat lijkt mij geen bezwaar.

Maar 90 procent voor jezelf en 10 procent voor de ander collecteren is wel een wat droevige verdeling, mijns inziens.

Ik neem mijn telefoon nooit mee, behalve als er bijzonderheden in de familie zijn.

Ik ook niet en in onze gemeente zijn er velen! Dus dat is (gelukkig) niet overal zo.

Ik voel een nieuwe poll aankomen.

Ik vermoed dat het overgrote deel van de gespreksdeelnemers oudere mensen zijn, net als ik. Sommige gemeenten bestaan ook vooral uit oudere mensen. Maar een 'gezonde' gemeente bestaat voor een aanzienlijk deel uit mensen onder de 40.

[Jantje]

Ik neem ook nooit mijn telefoon mee. En ik ben onder de 40.

[Dodo]

Hoe anoniem geef je, als je elektronisch betaalt in de collecte?

[Boertje]

Bij ons gaan er altijd 2 collectezakken rond: de eerste is voor de gemeente zelf, de tweede wisselt. Dat kan de ene week diaconie zijn de andere week bijvb emerituskas. De collectezak voor de gemeente heeft een geel kruis, zodat er geen verwisselingen ontstaan. Daarnaast hangt er voor de zending een bakje bij de kerkdeur. Tijdens het HA is er nog een extra collecte.

[Tiberius]

Ik neem ook nooit mijn telefoon mee. En ik ben onder de 40.

Ik ben boven de 40 en neem altijd mijn telefoon mee.

Hoe anoniem geef je, als je elektronisch betaalt in de collecte?

Net zo anoniem als contant.

[Dodo]

Ik neem ook nooit mijn telefoon mee. En ik ben onder de 40.

Ik ben boven de 40 en neem altijd mijn telefoon mee.

Hoe anoniem geef je, als je elektronisch betaalt in de collecte?

Net zo anoniem als contant.

Hoe komen die bijdragen dan in de bankafschriften terecht? In een batch?

[Tiberius]

Zoiets ja. Alles komt in een keer binnen via Slimpay.
Wel kan de penningmeester de opbrengst per collecteronde zien. Dus als jij de enige bent in een kleine gemeente die gebruik maakt van de digitale collecte, is het niet heel anoniem natuurlijk.

[Zeeuw]

Ik neem ook nooit mijn telefoon mee. En ik ben onder de 40.

Ik ben boven de 40 en neem altijd mijn telefoon mee.

Hoe anoniem geef je, als je elektronisch betaalt in de collecte?

Net zo anoniem als contant.

In de HHK bestaat de zg vrijwillige bijdrage. Deze is zeker niet anoniem.

[DDD]

Hoe tref je het zo. Uit de nieuwsbrief van een kerk, vers van de pers. Zo gek was mijn idee dus niet eens.

Bericht van de Telcommissie
Zoals al jaren gebruikelijk is, proberen wij bij de nadering van de vakantieperiode, de buitenlandse munten en biljetten die in de collectezakjes zijn aangetroffen, om te wisselen in euro’s. Wij hopen dat u, als u één of meer van onderstaande landen gaat bezoeken, een deel van deze munten en/of biljetten wilt overnemen. Alles bij elkaar vormt het een aardige bijdrage voor de bestrijding van de onderhoudskosten van X.
Het gaat om de volgende landen en bedragen:
Canada
munten $ 15 € 10
VS
munten/biljetten $ 4,20/12 € 14
Zwitserland
munten fr 18,20 € 15
munten fr 18,50 € 15
munten/biljet fr 20/10 € 25
munten fr 16,50 € 14
munten/biljet fr 16/20 € 31
Om af te spreken hoe een en ander kan worden geregeld en betaald, kunt u contact opnemen met X.

[Dodo]

Ik neem ook nooit mijn telefoon mee. En ik ben onder de 40.

Ik ben boven de 40 en neem altijd mijn telefoon mee.

Hoe anoniem geef je, als je elektronisch betaalt in de collecte?

Net zo anoniem als contant.

In de HHK bestaat de zg vrijwillige bijdrage. Deze is zeker niet anoniem.

Behalve voor een paar kerkrentmeesters is het wel anoniem hoor. Als het goed is, ik neem niet aan dat ze lijsten van bijdragen publiceren.

[-DIA-]

's Zondagsmorgens ging ik van huis naar Manchester, een weg van ongeveer vijf mijlen en ik geloof als ik ooit van mijn leven gebeden heb dat God mij op die dag wilde verschijnen als een God in de voorzienigheid en in de genade, het dan was gedurende de tijd dat ik deze vijf mijlen ging. Toen ik begon te preken, werden de twee pond en tien shilling geheel weggenomen, en ik geloof dat de Heere met mij was. Maar toen ik klaar was, kwam de duivel opnieuw met zijn beschuldiging dat ik een smaad zou werpen op de zaak Gods. ,,En weet je wel", zei hij, ,,wat je morgen te betalen hebt, en dat je niets hebt?" Ik kon hem niet één woord terugzeggen, doch beefde als een blad en wenste dat ik er nooit gekomen was. 0, hoe zuchtte en kreunde ik in mijn ziel.
Toen ik de kerk verliet, was er een oude dame die mij de hand toestak en er een halve guinje in lag. Wat was dit mij een wonder. 0, dacht ik, wie weet of God nog niet iemand anders beweegt om mij het ontbrekende te geven. 0, wat stortte ik mijn ziel voor Hem uit, dat Hij voor mij wilde heengaan, en mij doen toekomen wat ik nodig had, opdat ik alzo een ander bewijs mocht ontvangen dat Hij met mij was, dat Hij mijn God was, en dat ik, een arme worm, Zijn dienstknecht was. Ik kreeg zo'n opening en zo'n aandrang in het gebed, dat ik geloofde dat Hij het hoorde en dat Hij mij zou antwoorden.
De tijd van de middagpreek brak aan, en ik dacht goed te spreken over hetgeen ik ervaren en gevoeld had van het goede Woord des levens. Maar toen ik het gedaan had, overviel mij mijn oude vrees hoe ik de twee pond en tien shilling bij elkaar kon krijgen. Al bevende ging ik de consistoriekamer binnen, en vond daar de oude dame die mij 's morgens een halve guinje gegeven had. Zij schudde mij de hand en zei: ,,Meneer, toen ik naar huis ging, sloeg mij mijn hart evenals Davids hart hem sloeg."
Bij het horen van deze woorden beefde ik zeer. Zij wil zeker de halve guinje terughebben, dacht ik. Wat zal ik beginnen?
Maar in plaats daarvan, zei de oude dame: ,,Mijn hart sloeg mij, omdat ik u niet meer gegeven heb; maar nu heb ik mijn zakboekje bij mij en zal u nog twee pond geven."
Hierop barstte ik in een vloed van tranen uit, want ik kon mij niet inhouden. De oude dame stond daar zeer verwonderd over, en vroeg mij wat mij scheelde. Ik zei haar toen, dat ik zaterdagavond een aanzegging gekregen had van iemand, die ik twee pond en tien shilling schuldig was, dat ik ze hem 's maandags betalen moest, en indien ik in gebreke bleef, hij mij zou vervolgen. ,,En nu ik zie, dat de Heere het in uw hart gegeven heeft om mij het geld te geven en ik nog zes pennies overhoud, nu smelt mijn ziel in liefde tot God als de Gever en tot u als het instrument."
De oude dame barstte daarop ook in tranen uit, en beiden weenden wij van blijdschap. ,,0", zei ze, ,,het is beter te geven dan te ontvangen."
Maar zo kon ik er niet over denken, want ik was zo vervuld van de goedheid, barmhartigheid, vriendelijkheid, getrouwheid en heerlijkheid van God aan zulk een waardeloze worm, als maar mogelijk was. Er was geen plaats voor iets anders. Mij dunkt, ik zal nooit de uitdrukking van het gezicht van de oude dame vergeten, toen zij al het geld uit haar zakboekje nam - naar het mij toescheen een tien of twaalf pond - en dit op tafel legde, terwijl de tranen haar over de wangen liepen.
Zij zei: ,,Alles is het uwe, want u krijgt het allemaal."
,,0 nee", riep ik uit, ,,God verhoede dat ik dit doen zou! Hij heeft het in uw hart gegeven, om mij het bedrag van hetgeen ik schuldig ben, te schenken en nog zes pennies meer. Nu durf ik niet één penny meer te nemen en wil het ook niet. Het is niet van mij. Wat God in uw hart gaf om mij te schenken is het mijne, maar de rest is het uwe."
Zij zegende mij en ik zegende haar, zodat er over en weer niets dan zegeningen waren. Zij loofde God dat Hij het in haar hart gegeven had om Zijn dienstknecht in zijn nood te ondersteunen, en ik loofde God in mijn ziel, dat ik het ontvangen had. Dus geefster en ontvanger prezen te zamen God en Hij kreeg al de eer. 0, hoe zoet was mij die tekst, toen ik uit de consistoriekamer kwam: ,,De HEERE heeft grote dingen bij ons gedaan; dies zijn wij verblijd" (Ps. 126:3). En wat had ik een troostrijke en blijde nacht in het beschouwen van de grootheid van mijn Verbonds-God, in voorzienigheid en genade bewezen aan zo'n onwaardig schepsel! Ik haatte mijzelf om mijn ellendig wantrouwen van Hem, Die zo menig keer op zo'n wonderlijke wijze mij verschenen was en Die mij altijd hulp verleend had in tijd van nood.

Let toch, en zie op vromen en oprechten;
Want, wat men denk' van d' uitkomst hunner paân,
God kroont met vreê het einde Zijner knechten.
Maar, durft men stout des HEEREN wet versmaân,
Dan zal Gods wraak den berg van hoogmoed slechten,
En 't boos geslacht, ten grond' toe, doen vergaan.