Statiegeldbonnen (aangetroffen) in de collectezak

[Tiberius]

Digitaal collecteren is dan een mooie oplossing, bijvoorbeeld via GIVT.

[Dodo]

Er zijn mensen die een betaalopdracht in de computer zetten, zodat ze elke maand een vast bedrag overmaken voor collectebonnen. Dan is het nog een kwestie van ophalen.
In onze gemeente-app wordt ook regelmatig een reminder uitgestuurd.

Maar het is wel serieus zo dat het tellen van de collecte-opbrengsten elke week een flinke klus is. Daar zouden geen extra klusjes bij moeten zitten, zoals bonnetjes wegbrengen of acceptgiro's verwerken.
En snoepjes die in het geld hebben gezeten zou ik nog niet aan de hond geven. Verpakt of niet. Dat is gewoon niet fris.

[Zita]

Wat die statiegeldbonnen betreft: bij heel wat supermarkten kun je ervoor kiezen om de opbrengst van het statiegeld te doneren aan een goed doel: kika of de voedselbank of iets dergelijks. Ik kan mij voorstellen dat mensen het doneren een aardig idee vinden maar zich qua goede doelen het meest verbonden voelen met de kerk. Het kan dan logisch lijken het bonnetje in de collectezak te doen.

[Boertje]

Waarom collectemunten of bonnenboekjes. Ik heb er moeite mee. Deze worden soms gekocht met het oog op de belastingaftrek. Dan vind ik het geen gift meer, immers vadertje staat betaalt mee.

[Zita]

Waarom collectemunten of bonnenboekjes. Ik heb er moeite mee. Deze worden soms gekocht met het oog op de belastingaftrek. Dan vind ik het geen gift meer, immers vadertje staat betaalt mee.

Huh? Je geeft toch nog steeds? Je kunt zelfs meer geven, omdat de staat meebetaalt.
Ik wens de ouders van gezinnen succes als collectemunten en -bonnen worden afgeschaft. Ik kan mij het gejammer op zondagochtend nog wel herinneren als er iets te laat bedacht werd dat er geen bonnen waren opgehaald. Alle portemonnees omkeren: als jij nou €5 geeft en verder allemaal €0,10, kom je toch nog een beetje normaal uit enzovoorts.

[Boertje]

Geef je dan ook meer. Geloof er niets van. Dus als jij je terggave van de belastingdienst krijgt dan gaat er een x bedrag extra in de collectezak. Ik hou je eraan.

Nee als je geeft geef je niet met het oog op "welk bedrag krijg ik er van terug" doe je dit wel dan geef je dus niet met het hart. Of zie ik dit nu verkeerd?

[DDD]

Dat zie je inderdaad verkeerd.

Zo zijn in sommige gemeenten de bedragen van de collectebonnen al afgestemd op het bedrag dat je terugkrijgt. Zo kun je kiezen voor 0.60 of 3.75 bijvoorbeeld.

En verder geef ik gewoon een bepaald percentage van mijn beoogde inkomen weg. En daarbij houd ik ook rekening met de belastingaftrek.

En overigens is het mijns inziens onzin dat je dingen niet met je hart kunt doen als je je verstand erbij moet gebruiken. Er zijn heel veel mensen die met hun hoofd werken maar dat met hun hele hart doen.

[refo]

Geef je dan ook meer. Geloof er niets van. Dus als jij je terggave van de belastingdienst krijgt dan gaat er een x bedrag extra in de collectezak. Ik hou je eraan.

Nee als je geeft geef je niet met het oog op "welk bedrag krijg ik er van terug" doe je dit wel dan geef je dus niet met het hart. Of zie ik dit nu verkeerd?

Zeker wel. Toen het in Gouda ingevoerd werd, gingen de opbrengsten significant omhoog.

[Boertje]

Toch blijf ik het vreemd vinden, een bonnensysteem of Collecte munten, zoiets heb je echt niet in de RK. Ik blijf het typisch een stukje gecalculeerde protestantse vrijgevigheid vinden.

[FlyingEagle]

In vind de collectemunten erg handig. Je kunt als consument bijna nergens meer rollen muntgeld kopen of je moet er extra voor betalen. Dat geld geef ik nu niet aan de bank maar aan de kerk.

De kerk heeft aangegeven wat ze ongeveer nodig hebben per PE om de financiën op orde te houden, daar houd ik dan ook rekening mee.

Trouwens de zakjes zijn ook hanteerbaarder geworden, niet meer zo loeizwaar.

[Nasrani]

Waarom collectemunten of bonnenboekjes. Ik heb er moeite mee. Deze worden soms gekocht met het oog op de belastingaftrek. Dan vind ik het geen gift meer, immers vadertje staat betaalt mee.

Het scheelt de diaconie of kerkvoogdij aardig wat geld heb ik wel eens begrepen...
Bij brief en muntgeld moet er per storting een x bedrag worden betaald.

[Dodo]

De kerkrentmeesters houden er geld aan over door bonnen die kwijtraken of in de was terechtkomen.
Daarnaast hebben wij een regeling met een marktkoopman. Hij neemt de munten af. Win-win.

[DDD]

Toch blijf ik het vreemd vinden, een bonnensysteem of Collecte munten, zoiets heb je echt niet in de RK. Ik blijf het typisch een stukje gecalculeerde protestantse vrijgevigheid vinden.

In de RK heb je een veel hogere vaste vrijwillige bijdrage. Los daarvan: als je googled op collectebonnen en parochie, kom je een heel aantal voorbeelden tegen. Dus die stelling is niet juist.

[Adagio]

's Zondagsmorgens ging ik van huis naar Manchester, een weg van ongeveer vijf mijlen en ik geloof als ik ooit van mijn leven gebeden heb dat God mij op die dag wilde verschijnen als een God in de voorzienigheid en in de genade, het dan was gedurende de tijd dat ik deze vijf mijlen ging. Toen ik begon te preken, werden de twee pond en tien shilling geheel weggenomen, en ik geloof dat de Heere met mij was. Maar toen ik klaar was, kwam de duivel opnieuw met zijn beschuldiging dat ik een smaad zou werpen op de zaak Gods. ,,En weet je wel", zei hij, ,,wat je morgen te betalen hebt, en dat je niets hebt?" Ik kon hem niet één woord terugzeggen, doch beefde als een blad en wenste dat ik er nooit gekomen was. 0, hoe zuchtte en kreunde ik in mijn ziel.
Toen ik de kerk verliet, was er een oude dame die mij de hand toestak en er een halve guinje in lag. Wat was dit mij een wonder. 0, dacht ik, wie weet of God nog niet iemand anders beweegt om mij het ontbrekende te geven. 0, wat stortte ik mijn ziel voor Hem uit, dat Hij voor mij wilde heengaan, en mij doen toekomen wat ik nodig had, opdat ik alzo een ander bewijs mocht ontvangen dat Hij met mij was, dat Hij mijn God was, en dat ik, een arme worm, Zijn dienstknecht was. Ik kreeg zo'n opening en zo'n aandrang in het gebed, dat ik geloofde dat Hij het hoorde en dat Hij mij zou antwoorden.
De tijd van de middagpreek brak aan, en ik dacht goed te spreken over hetgeen ik ervaren en gevoeld had van het goede Woord des levens. Maar toen ik het gedaan had, overviel mij mijn oude vrees hoe ik de twee pond en tien shilling bij elkaar kon krijgen. Al bevende ging ik de consistoriekamer binnen, en vond daar de oude dame die mij 's morgens een halve guinje gegeven had. Zij schudde mij de hand en zei: ,,Meneer, toen ik naar huis ging, sloeg mij mijn hart evenals Davids hart hem sloeg."
Bij het horen van deze woorden beefde ik zeer. Zij wil zeker de halve guinje terughebben, dacht ik. Wat zal ik beginnen?
Maar in plaats daarvan, zei de oude dame: ,,Mijn hart sloeg mij, omdat ik u niet meer gegeven heb; maar nu heb ik mijn zakboekje bij mij en zal u nog twee pond geven."
Hierop barstte ik in een vloed van tranen uit, want ik kon mij niet inhouden. De oude dame stond daar zeer verwonderd over, en vroeg mij wat mij scheelde. Ik zei haar toen, dat ik zaterdagavond een aanzegging gekregen had van iemand, die ik twee pond en tien shilling schuldig was, dat ik ze hem 's maandags betalen moest, en indien ik in gebreke bleef, hij mij zou vervolgen. ,,En nu ik zie, dat de Heere het in uw hart gegeven heeft om mij het geld te geven en ik nog zes pennies overhoud, nu smelt mijn ziel in liefde tot God als de Gever en tot u als het instrument."
De oude dame barstte daarop ook in tranen uit, en beiden weenden wij van blijdschap. ,,0", zei ze, ,,het is beter te geven dan te ontvangen."
Maar zo kon ik er niet over denken, want ik was zo vervuld van de goedheid, barmhartigheid, vriendelijkheid, getrouwheid en heerlijkheid van God aan zulk een waardeloze worm, als maar mogelijk was. Er was geen plaats voor iets anders. Mij dunkt, ik zal nooit de uitdrukking van het gezicht van de oude dame vergeten, toen zij al het geld uit haar zakboekje nam - naar het mij toescheen een tien of twaalf pond - en dit op tafel legde, terwijl de tranen haar over de wangen liepen.
Zij zei: ,,Alles is het uwe, want u krijgt het allemaal."
,,0 nee", riep ik uit, ,,God verhoede dat ik dit doen zou! Hij heeft het in uw hart gegeven, om mij het bedrag van hetgeen ik schuldig ben, te schenken en nog zes pennies meer. Nu durf ik niet één penny meer te nemen en wil het ook niet. Het is niet van mij. Wat God in uw hart gaf om mij te schenken is het mijne, maar de rest is het uwe."
Zij zegende mij en ik zegende haar, zodat er over en weer niets dan zegeningen waren. Zij loofde God dat Hij het in haar hart gegeven had om Zijn dienstknecht in zijn nood te ondersteunen, en ik loofde God in mijn ziel, dat ik het ontvangen had. Dus geefster en ontvanger prezen te zamen God en Hij kreeg al de eer. 0, hoe zoet was mij die tekst, toen ik uit de consistoriekamer kwam: ,,De HEERE heeft grote dingen bij ons gedaan; dies zijn wij verblijd" (Ps. 126:3). En wat had ik een troostrijke en blijde nacht in het beschouwen van de grootheid van mijn Verbonds-God, in voorzienigheid en genade bewezen aan zo'n onwaardig schepsel! Ik haatte mijzelf om mijn ellendig wantrouwen van Hem, Die zo menig keer op zo'n wonderlijke wijze mij verschenen was en Die mij altijd hulp verleend had in tijd van nood.

[Mara]

Ik wens de ouders van gezinnen succes als collectemunten en -bonnen worden afgeschaft. Ik kan mij het gejammer op zondagochtend nog wel herinneren als er iets te laat bedacht werd dat er geen bonnen waren opgehaald. Alle portemonnees omkeren: als jij nou €5 geeft en verder allemaal €0,10, kom je toch nog een beetje normaal uit enzovoorts.

Als je op zondagochtend pas bedenkt dat er collectegeld nodig is, ja, dan gebeurt dit.
Wij hadden vroeger thuis een blik waarin muntgeld werd gedaan, voor een deurcollecte, heitje voor een karweitje en ook het kerkgeld.
Die goede gewoonte heb ik in mijn eigen huis ook meteen ingesteld.
Nooit zoeken naar je portemonnee, terwijl je aardappels overkoken, de collectant in de regen staat te wachten.
Zeker nu er steeds minder contant betaald wordt, houd ik het blikje goed in de gaten, de kinderen doen er ook euromunten in als ze die hebben.
In onze kerk zijn er wel muntjes verkrijgbaar, maar wij gebruiken ze tot nu toe niet.
Met bid- en dankdagen betaal ik altijd een bedrag via bankoverschrijving.