Daalmeijer schreef:Ik heb 12 weken in dit tehuis als zorgenkindje rondgehangen.
ik was rond de 8 jaar dus dit moet geweest zijn in 1969.
ik kan me herinneren de grote speelruimte met aan de kant van de gang dat was afgescheiden met glas en onderin kastjes waar ruimte was voor ieder kind en kastje met eigen speelgoed. Er waren twee broertjes die kiepauto's en kranen hadden waar mee ze diverse zaden konden vervoeren ik was als kind hier heel erg door onder de indruk en kon heel lang kijken naar het spelen hiermee.
op zondag gingen we in een lange rij naar de kerk en kregen onze zondagse kleren aan. En we mochten 's avonds bij de directrice boven op haar kamer samen zingen.
veel van de brieven die ik naar huis had geschreven waren niet aangekomen, mijn moeder vertelde dat ze me had opgehaald als ze had geweten dat ik zo'n heimwee had.
hoe meer ik schrijf des temeer herinnerringen er naar boven komen.
Allemaal heel herkenbaar. De speelzaal. Vooral als het regende was je gedwongen om je in de speelzaal te vermaken. Ja. die kastjes, met je 'kostbaarheden'. Tegenwoordig zijn er beter beveiligde kluisjes! En soms was er nogal wat afgunst als de ene mooier speelgoed had dan de ander...
En dan die beruchte 'weegdagen', je moest immers aankomen? Maar hoe men dat ook probeerde het is hun nooit gelukt om mij te veranderen. Ik denk overigens dat de pedagogische benadering van toen wel geheel herzien is.
En dan zondag's in een langer rij richting de Aarweg. Dan kwamen langs de hervormde kerk, en daar zochten we altijd even wat daar voor de deur lag. Niet zelden dat we met een reeks dubbeltjes rijker naar huis gingen! Tja, het was wel op zondag verdiend, maar daar dachten we als kind niet verder over na. En de dagelijkse wandelingen, naar het bos, of naar het Oranjepark! Mooie vijver daar, en daar hebben we voor het eerst die grote libellen gezien.