merel schreef:

Herman schreef:Neus dicht en proppen? Wordt die methode nog toegepast?

Dat niet, maar op een gegeven moment is het wel klaar met gezeur over het eten. Iets niet lekker vinden kan en mag. Dan eet je een klein beetje en wat meer van de rest. Structureel een maaltijd c.q groente niet eten gaan wij niet mee akkoord, tenzij iemand ziek is natuurlijk. En eerlijk gezegd lusten ze bij ons inmiddels ook wel bijna alles. Alleen spinazie, witlof en pastinaak bekoort nog niet zo.

Zo werkte het vroeger bij ons thuis ook en lijkt me een goede methode. Niet dat ik het toen altijd leuk vond, maar ik heb daardoor wel geleerd alles te eten en daar heb je je hele leven gemak van.

Vroeger lustte ik geen witlof, paprika, prei en andijvie en nog steeds niet.
Enige wat ik wel heb leren eten uiteindelijk is broccoli, maar die moet dan wel echt vers zijn.

Ik had het er pas met een zus over dat er vroeger zo'n vies maizenapapje over de groente ging. Over de andijvie, de witlof denk ik, koolraap. Waarom deden ze dat toch? Dat was echt smerig. Ik hou van groente, lust ze bijna allemaal, maar dat behangselpapje van vroeger... brrr.

Herman schreef:Neus dicht en proppen? Wordt die methode nog toegepast?

Ja hoor.

Een andere, vergelijkbare methode is om niets meer te geven. Als ze niet mee willen eten, krijgen ze dus niets anders. En dan eten ze op den duur vanzelf wel mee.

Nee hoor, dan eten ze een maaltijd later wel een boterhammetje meer

Courgette lasagne. Het was een succes hier. En ongemerkt veel groente. Het was echt zo'n recept waar ik vooraf dacht. Oei hoe pakt dat uit?

Ik heb vanavond een tortilla-taart gemaakt. Het is een beetje een hatseflats-recept, want je gooit er van alles in wat je kwijt wilt, maar het was wel heel lekker. In een ronde springvorm leg je een tortilla, en daar leg je een laagje op, daar weer een tortilla op, weer een laagje, en zo door. Ik had vier tortilla's. Daarop een laagje tomatensaus met kaas.
De laagjes bestonden uit witte bonen in tomatensaus, spinazie, gebakken uit met witte bonen en paprika.
De oven niet te heet en niet te lang (ik deed tien minuten op 200 graden), anders worden de tortilla's zo hard en droog.

Geytenbeekje schreef:

Ora et labora schreef:Een luchtige sla met aardappelen en snitschel. Maar dat voed niet zo net weer 6 boterhammen op.

6 boterhammen eet ik niet eens op als avondeten, wat een grote maag moet jij dan hebben

Ja haha dat komt door je opvoeding blijkbaar...Mijn moeder propte me vroeger altijd helemaal vol... dus
dan krijg je vanzelf een grotere maag!! feit!! Maar ik had het liever anders gehad!

Zoals mijn moeder altijd zo verstandig zegt: vreters worden niet geboren maar gemaakt

Herman schreef:Neus dicht en proppen? Wordt die methode nog toegepast?

Ja. Oma hanteert spartaanse methoden. Ze blijken te werken.

Vreselijk toch!

Welnee. Op latere leeftijd plukken ze er letterlijk en figuurlijk de vruchten van.

GerefGemeente-lid schreef:Welnee. Op latere leeftijd plukken ze er letterlijk en figuurlijk de vruchten van.

Letterlijk? Welke vruchten plukken ze daar letterlijk van?

Bij ons thuis moest je vroeger net zo lang aan tafel blijven zitten tot alles opwas. Alles was dan helemaal koud. Dat is op zich een begrijpelijk uitgangspunt

Ik heb er wel behoorlijk negatieve herinneringen aan over gehouden. Zodoende eten wij nu in ieder geval nooit gekookte andijvie, raapstelen, klassieke spinazie, rode kool. Brrrrr.

Dodo schreef:Ik had het er pas met een zus over dat er vroeger zo'n vies maizenapapje over de groente ging. Over de andijvie, de witlof denk ik, koolraap. Waarom deden ze dat toch? Dat was echt smerig. Ik hou van groente, lust ze bijna allemaal, maar dat behangselpapje van vroeger... brrr.

Haha, ik vond het wel lekker. Bij ons ging het ook over de bloemkool. Maizenapapjes maak ik nooit, maar maak wel regelmatig een kaassaus. Dat is in feite hetzelfde principe.

Orchidee schreef:Vreselijk toch!

Wat is erg? Dat kinderen iets onder dwang moeten doen om iets te leren?