Kerst en bevinding

Valcke
Berichten: 7605
Lid geworden op: 31 aug 2018, 17:55

Re: Kerst en bevinding

Bericht door Valcke »

Dan zijn we weer terug bij 'Kerstfeest', waar het topic mee begon. Maar met die verklaring van ds. Schot wordt het er (met alle respect) niet beter op. Want een beleving van 'Kerst' is niet afzonderlijk verkrijgbaar! Christus is van Zijn weldaden en ambten nimmer gescheiden.

Hoe dan ook is deze uitleg van de 'standen' een andere dan de ware (gereformeerde) leer van de standen in het leven van de heiligmaking.
Dat mensen proberen vanuit hun achtergrond de gereformeerde leer / de leer van de oudvaders op één lijn te brengen met wat zij horen of in het verleden gehoord hebben in hun eigen kerkgenootschap en vanuit het gezelschapsleven, begrijp ik, maar tegelijkertijd ben ik ervan overtuigd dat juist dán moet gelden dat de kerk gereformeerd en gereformeerd wordende is (reformata et reformanda). Dat wil zeggen, dat we ook bereid moeten zijn om van onbijbelse leringen en uitdrukkingen afscheid te nemen en tot de zuiverder leer van de vaderen terug te keren.
Gebruikersavatar
Forummer
Berichten: 1718
Lid geworden op: 23 sep 2020, 19:51

Re: Kerst en bevinding

Bericht door Forummer »

Geheel mee eens. Toevallig gisteren nog met iemand over die uitdrukking 'reformata et reformanda' gehad. Dat het eigenlijk een hele mooie uitdrukking is die te weinig toegepast wordt.
De wereld staat in brand, maar wij gooien olie op het vuur door ons toekijken aan de kant
Gebruikersavatar
Maanenschijn
Berichten: 4030
Lid geworden op: 01 jan 2016, 14:33

Re: Kerst en bevinding

Bericht door Maanenschijn »

Herman schreef:Als iets niet bijbels is, dan kan het wel oprecht klinken, maar het niet zijn.

Overigens heb ik in het boek van Van Dam, 'Komt luistert toe' al eenmaal een veroordeling gelezen waarin de dominee onder het mom van deze uitspraak iemands oprechte belijdenis van haar zondevergeving onder het tafelkleed heeft geveegd. Vooral dit laatste hindert mij zeer om positieve gedachten te formuleren.
Oneens.

Als eerste: je laat je beoordeling beïnvloeden door het negatieve frame wat je hebt opgedaan door het lezen van een boekje

Als tweede: iets is oprecht of niet oprecht. Iets wat niet bijbels is, kan zeker wel oprecht zo beleefd worden. Dat is dan ook mijn stelling. Met kromme woorden werd door eenvoudige mensen een zielsbevinding onder woorden gebracht. In hedendaagse taal: ervaringen in het geloofsleven nadat (belangrijk!) er sprake is van rechtvaardigend geloof.

Dat de gewraakte term later is bevangen en gekaapt voor allerlei onbijbelse dogma’s is triest zat, maar doet aan de oprechte beleving daarvan niets af.

Gods kinderen ervaren met regelmaat “Heere, bekeer mij, dan zal ik bekeerd zijn”. Zij weten en mogen niet ontkennen dat er een Borg is voor hun schuld. De schud is bedekt. Maar in de beleving kan men daar met regelmaat niet bijkomen (door ongeloof). De schuld is in eigen waarneming niet vergeven. Zo ken ik deze uitdrukking. En ben daarbij wars van allerlei onbijbelse uitwerkingen en zeker de niet-pastorale meetlat van een ambtsdrager.
Wie lege handen heeft, kan ze altijd vouwen.
Willem87
Berichten: 134
Lid geworden op: 04 nov 2020, 00:15

Re: Kerst en bevinding

Bericht door Willem87 »

GGotK schreef:
Valcke schreef:
Maanenschijn schreef:Je gaat voorbij aan het juiste gebruik van de uitdrukking. Het kleinste geloof is genoeg voor een volkomen rechtvaardiging van de zondaar. Maar in de beleving van de gerechtvaardigde zondaar kan het geheel anders liggen. Daar kan in de beleving bedekte schuld nog wel eens geen vergeven schuld zijn. KDD gaf dat al aan.
De uitdrukking lijkt mij sowieso in strijd met Psalm 32:1, waar volgens de kenmerken van het Hebreeuws het ene woord uit het andere verklaard wordt. Volgens mij mogen we dus zo niet spreken. Het gaat m.i. verkeerd wanneer mensen vanuit de beleving Bijbelse termen op hun situatie gaan toepassen buiten de betekenis die die termen in de Bijbel hebben.
Dit wordt ook wel onderkend door dominees die de de zogenaamde 'standenleer' in sterke mate bezigen in hun prediking.
Een stukje uit de SB van 2017, geschreven door ds A. Schot:
Wat beleeft een zondaar voor wie het Kerstfeest mag worden? Een zondaar die met een geloofsoog in de kribbe mag
zien, vindt alles in de Zaligmaker, alles wat hij nodig heeft. Daar ontbreekt helemaal niets aan. Wie Hem vindt, vindt het leven.
Wat is de nuttigheid van Christus geboorte? ‘Dat Hij onze Middelaar is, en met Zijn onschuld en volkomen heiligheid mijn zonde, waarin ik ontvangen en geboren ben, voor Gods aangezicht bedekt (HC, Zondag 36). Als de schuld bedekt ligt, deelt de zondaar in Gods zalige gemeenschap. Mogelijk komt van dit woordje ‘bedekt’ de uitdrukking ‘Een bedekte schuld is nog geen vergeven schuld’. We moeten met deze uitdrukking wel oppassen. In Psalm 32 is een bedekte schuld wel degelijk een vergeven schuld. Maar de bedoeling van deze uitdrukking is om aan te geven dat met Kerstfeest de verzoening nog niet is aangebracht. Er loopt daarom een weg van Bethlehem naar Golgotha. Dat is in het bevindelijke leven opnieuw zo’n grote verborgenheid.
Des Heeren wegen zijn door een mens niet te doorgronden.
De wijzen uit het oosten hadden eenvoudigweg het geloof geschonken gekregen in het hart.
Even als de van God verkoren herders uit de velden van Efratha.
De inleving van zonde en schuld in eigen hart zullen ze ook vast hebben gevoeld.
Omdat ze ook alles zagen in de kribbe in Jezus.
Mensen in onze dagen zetten soms ook graag vraagtekentjes bij alles.
Om er een beetje bij te horen en mee te praten.
Ik zeg niet dat er nooit twijfel is. Maar ik was ook ooit in een kring van kerkleden.
De meeste hebben me nooit een strobreed in de weg gelegd. Behalve de predikant van de gemeente.
Mensen spraken soms lof over me. En als de predikant het hoorde dan keek hij me aan alsof hij zo jaloers was als de pest.
En de talenten werden me niet gegund zo kunnen we nog wel even doorgaan. Mensen zijn maar moeilijke vertroosters. Daarbij hand in eigen boezem en we hebben genoeg aan ons eigen zondenpak.
Zeg maar gewoon Willem.
KDD
Berichten: 1503
Lid geworden op: 17 okt 2020, 21:40

Re: Kerst en bevinding

Bericht door KDD »

Valcke schreef:Dan zijn we weer terug bij 'Kerstfeest', waar het topic mee begon. Maar met die verklaring van ds. Schot wordt het er (met alle respect) niet beter op. Want een beleving van 'Kerst' is niet afzonderlijk verkrijgbaar! Christus is van Zijn weldaden en ambten nimmer gescheiden.

Hoe dan ook is deze uitleg van de 'standen' een andere dan de ware (gereformeerde) leer van de standen in het leven van de heiligmaking.
Dat mensen proberen vanuit hun achtergrond de gereformeerde leer / de leer van de oudvaders op één lijn te brengen met wat zij horen of in het verleden gehoord hebben in hun eigen kerkgenootschap en vanuit het gezelschapsleven, begrijp ik, maar tegelijkertijd ben ik ervan overtuigd dat juist dán moet gelden dat de kerk gereformeerd en gereformeerd wordende is (reformata et reformanda). Dat wil zeggen, dat we ook bereid moeten zijn om van onbijbelse leringen en uitdrukkingen afscheid te nemen en tot de zuiverder leer van de vaderen terug te keren.
Ik vind veel onderwijs over deze zaken bij de oudvaders die rijmen met wat mij geleerd is. Vaak schrijft je omtrent deze zaken wat de opwas in de kennis van de Zaligmaker niet is. Hier weer. Hoe beschrijf jij dan de opwas in de kennis van Christus?
Gebruikersavatar
Herman
Moderator
Berichten: 11945
Lid geworden op: 29 dec 2001, 12:21
Locatie: Geldermalsen

Re: Kerst en bevinding

Bericht door Herman »

Maanenschijn schreef:Oneens.

Als eerste: je laat je beoordeling beïnvloeden door het negatieve frame wat je hebt opgedaan door het lezen van een boekje

Als tweede: iets is oprecht of niet oprecht. Iets wat niet bijbels is, kan zeker wel oprecht zo beleefd worden. Dat is dan ook mijn stelling. Met kromme woorden werd door eenvoudige mensen een zielsbevinding onder woorden gebracht. In hedendaagse taal: ervaringen in het geloofsleven nadat (belangrijk!) er sprake is van rechtvaardigend geloof.

Dat de gewraakte term later is bevangen en gekaapt voor allerlei onbijbelse dogma’s is triest zat, maar doet aan de oprechte beleving daarvan niets af.

Gods kinderen ervaren met regelmaat “Heere, bekeer mij, dan zal ik bekeerd zijn”. Zij weten en mogen niet ontkennen dat er een Borg is voor hun schuld. De schud is bedekt. Maar in de beleving kan men daar met regelmaat niet bijkomen (door ongeloof). De schuld is in eigen waarneming niet vergeven. Zo ken ik deze uitdrukking. En ben daarbij wars van allerlei onbijbelse uitwerkingen en zeker de niet-pastorale meetlat van een ambtsdrager.
We zijn het inderdaad fors oneens. Een nieuwe dimensie om eens te onderzoeken.

Allereerst over het begrip oprecht. Ik neem dat wat bijbelser en letterlijker dan jij. Vergelijk de opmerking over Zacharias en Elisabeth in Lukas 1. Oprecht heeft dan ook een component van juistheid. In jouw component van oprecht zit ook naïviteit. Mijn vrouw meent doorgaans oprecht de weg te kennen, maar stuurt me wel linksaf waar we rechts hadden gemoeten. Dat onderdeel wil ik niet uitvlakken en dat tekent het pastoraal schrijnende onder deze discussie. Als iemand vanuit oprechte motieven € 100.000 investeert, maar dat later als gevolg van een fraude lijkt kwijt te raken, dan stellen we toch wat vragen bij de schijnbare lichtgelovigheid van diegene die bestolen is. Hoe oprecht is dan nog oprecht? Of kunnen we dat pas vaststellen als we werkelijk weten hoe goed iemand op dat moment geïnformeerd is?

Bezien we dan dit probleem, dan merk je tussen haakjes op dat de moeiten en onderscheidingen blijkbaar vooral opkomen uit ongeloof. Het lukt mij niet om daar vergoelijkend over te spreken. Veel geestelijke duisternis is namelijk niet alleen het gevolg van ongeloof maar ook van een gebrekkig onderwijs. Luther houdt ons nog de belijdenis voor dat we tegelijk zondaar en rechtvaardig zijn, in onze kringen is het gebruikelijk om die zaken tegen elkaar uit te spelen. En dan komt de belijdenis toch tegen die gevoelens in het geweer. DL 5 spreekt over heel zware tijden, waarin somtijds het gevoel van Gods genade verdwenen kan zijn, maar zelfs dan blijft nog enig licht over in de zielen van de gelovigen. Ook Lloyd Jones wijdt daar een aantal keer geestelijk onderwijs aan, in zijn boek over geestelijke depressiviteit en schrijft onomwonden dat veel christenen duisternis over zich halen. Op enig moment hebben ze de liefde in Christus ervaren en kunnen spreken van de rechtvaardiging van de goddeloze. Maar later is dat allemaal weg, omdat ze het juiste begrip daarvan niet hebben.

Tot slot. De uitdrukking zoals ik die ken luidt: 'bedekte schuld is nog geen vergeven schuld'. De gearceerde woorden geven een suggestie van voortgang. Het ene is nog niet het andere, maar dat kan dus nog komen. Daarmee krijgt het niet alleen een plaats in de 'oprecht bedoelde woorden' van een eenvoudig gelovige, maar ook en wat mij betreft vooral een normerende werking binnen de standen in het genadeleven. En het legitimeert daarmee iets onbijbels.
Gebruikersavatar
Herman
Moderator
Berichten: 11945
Lid geworden op: 29 dec 2001, 12:21
Locatie: Geldermalsen

Re: Kerst en bevinding

Bericht door Herman »

KDD schreef:Ik vind veel onderwijs over deze zaken bij de oudvaders die rijmen met wat mij geleerd is. Vaak schrijft je omtrent deze zaken wat de opwas in de kennis van de Zaligmaker niet is. Hier weer. Hoe beschrijf jij dan de opwas in de kennis van Christus?
Ik heb een vraag. De oudvaders omvatten hier in Nederland de periode 1600-1750 en in het laatste tijdvak hebben we alleen Van der Groe die we die status toekennen. Wie vallen bij jou allemaal onder de oudvaders?
Gebruikersavatar
Forummer
Berichten: 1718
Lid geworden op: 23 sep 2020, 19:51

Re: Kerst en bevinding

Bericht door Forummer »

Herman schreef:
Maanenschijn schreef:Oneens.

Als eerste: je laat je beoordeling beïnvloeden door het negatieve frame wat je hebt opgedaan door het lezen van een boekje

Als tweede: iets is oprecht of niet oprecht. Iets wat niet bijbels is, kan zeker wel oprecht zo beleefd worden. Dat is dan ook mijn stelling. Met kromme woorden werd door eenvoudige mensen een zielsbevinding onder woorden gebracht. In hedendaagse taal: ervaringen in het geloofsleven nadat (belangrijk!) er sprake is van rechtvaardigend geloof.

Dat de gewraakte term later is bevangen en gekaapt voor allerlei onbijbelse dogma’s is triest zat, maar doet aan de oprechte beleving daarvan niets af.

Gods kinderen ervaren met regelmaat “Heere, bekeer mij, dan zal ik bekeerd zijn”. Zij weten en mogen niet ontkennen dat er een Borg is voor hun schuld. De schud is bedekt. Maar in de beleving kan men daar met regelmaat niet bijkomen (door ongeloof). De schuld is in eigen waarneming niet vergeven. Zo ken ik deze uitdrukking. En ben daarbij wars van allerlei onbijbelse uitwerkingen en zeker de niet-pastorale meetlat van een ambtsdrager.
We zijn het inderdaad fors oneens. Een nieuwe dimensie om eens te onderzoeken.

Allereerst over het begrip oprecht. Ik neem dat wat bijbelser en letterlijker dan jij. Vergelijk de opmerking over Zacharias en Elisabeth in Lukas 1. Oprecht heeft dan ook een component van juistheid. In jouw component van oprecht zit ook naïviteit. Mijn vrouw meent doorgaans oprecht de weg te kennen, maar stuurt me wel linksaf waar we rechts hadden gemoeten. Dat onderdeel wil ik niet uitvlakken en dat tekent het pastoraal schrijnende onder deze discussie. Als iemand vanuit oprechte motieven € 100.000 investeert, maar dat later als gevolg van een fraude lijkt kwijt te raken, dan stellen we toch wat vragen bij de schijnbare lichtgelovigheid van diegene die bestolen is. Hoe oprecht is dan nog oprecht? Of kunnen we dat pas vaststellen als we werkelijk weten hoe goed iemand op dat moment geïnformeerd is?

Bezien we dan dit probleem, dan merk je tussen haakjes op dat de moeiten en onderscheidingen blijkbaar vooral opkomen uit ongeloof. Het lukt mij niet om daar vergoelijkend over te spreken. Veel geestelijke duisternis is namelijk niet alleen het gevolg van ongeloof maar ook van een gebrekkig onderwijs. Luther houdt ons nog de belijdenis voor dat we tegelijk zondaar en rechtvaardig zijn, in onze kringen is het gebruikelijk om die zaken tegen elkaar uit te spelen. En dan komt de belijdenis toch tegen die gevoelens in het geweer. DL 5 spreekt over heel zware tijden, waarin somtijds het gevoel van Gods genade verdwenen kan zijn, maar zelfs dan blijft nog enig licht over in de zielen van de gelovigen. Ook Lloyd Jones wijdt daar een aantal keer geestelijk onderwijs aan, in zijn boek over geestelijke depressiviteit en schrijft onomwonden dat veel christenen duisternis over zich halen. Op enig moment hebben ze de liefde in Christus ervaren en kunnen spreken van de rechtvaardiging van de goddeloze. Maar later is dat allemaal weg, omdat ze het juiste begrip daarvan niet hebben.

Tot slot. De uitdrukking zoals ik die ken luidt: 'bedekte schuld is nog geen vergeven schuld'. De gearceerde woorden geven een suggestie van voortgang. Het ene is nog niet het andere, maar dat kan dus nog komen. Daarmee krijgt het niet alleen een plaats in de 'oprecht bedoelde woorden' van een eenvoudig gelovige, maar ook en wat mij betreft vooral een normerende werking binnen de standen in het genadeleven. En het legitimeert daarmee iets onbijbels.
Heldere post waar ik mij goed in kan vinden.

Ik twijfel zeker niet aan de oprechtheid van de mensen die @Maanenschijn bedoelt. Maar uitspraken mogen en moeten getoetst worden.

Ik twijfel ook niet aan de oprechtheid van bijvoorbeeld Luther als het om zijn avondmaalsvisie gaat. Toch zijn we het er met elkaar wel over eens dat zijn visie niet juist was. Hoe oprecht iemand is, zegt dus niets over de juistheid ervan.
Niet alles wat goed bedoeld is, is ook echt goed.
De wereld staat in brand, maar wij gooien olie op het vuur door ons toekijken aan de kant
KDD
Berichten: 1503
Lid geworden op: 17 okt 2020, 21:40

Re: Kerst en bevinding

Bericht door KDD »

Herman schreef:
KDD schreef:Ik vind veel onderwijs over deze zaken bij de oudvaders die rijmen met wat mij geleerd is. Vaak schrijft je omtrent deze zaken wat de opwas in de kennis van de Zaligmaker niet is. Hier weer. Hoe beschrijf jij dan de opwas in de kennis van Christus?
Ik heb een vraag. De oudvaders omvatten hier in Nederland de periode 1600-1750 en in het laatste tijdvak hebben we alleen Van der Groe die we die status toekennen. Wie vallen bij jou allemaal onder de oudvaders?
Zo zie ik het ongeveer ook.
Valcke
Berichten: 7605
Lid geworden op: 31 aug 2018, 17:55

Re: Kerst en bevinding

Bericht door Valcke »

KDD schreef:
Valcke schreef:Dan zijn we weer terug bij 'Kerstfeest', waar het topic mee begon. Maar met die verklaring van ds. Schot wordt het er (met alle respect) niet beter op. Want een beleving van 'Kerst' is niet afzonderlijk verkrijgbaar! Christus is van Zijn weldaden en ambten nimmer gescheiden.

Hoe dan ook is deze uitleg van de 'standen' een andere dan de ware (gereformeerde) leer van de standen in het leven van de heiligmaking.
Dat mensen proberen vanuit hun achtergrond de gereformeerde leer / de leer van de oudvaders op één lijn te brengen met wat zij horen of in het verleden gehoord hebben in hun eigen kerkgenootschap en vanuit het gezelschapsleven, begrijp ik, maar tegelijkertijd ben ik ervan overtuigd dat juist dán moet gelden dat de kerk gereformeerd en gereformeerd wordende is (reformata et reformanda). Dat wil zeggen, dat we ook bereid moeten zijn om van onbijbelse leringen en uitdrukkingen afscheid te nemen en tot de zuiverder leer van de vaderen terug te keren.
Ik vind veel onderwijs over deze zaken bij de oudvaders die rijmen met wat mij geleerd is. Vaak schrijft je omtrent deze zaken wat de opwas in de kennis van de Zaligmaker niet is. Hier weer. Hoe beschrijf jij dan de opwas in de kennis van Christus?
Het leven van de heiligmaking bestaat (naar ik meen op grond van Gods Woord) hierin dat een mens meer en meer zijn volstrekte afhankelijkheid om van vrije genade te leven, leert. Een vrije genade die Hem door God in Christus ten deel is gevallen op grond van de volmaakte verzoening en gerechtigheid van Christus. In dit leven der genade leert een mens ook meer en meer zijn zonde te zien en te bewenen, in het bijzonder de verdorvenheden van zijn hart. Ook leert hij meer en meer Zich in de handen van God in Christus onbepaald over te geven. Dit gaat gepaard met een sterk verlangen om niet naar één, maar naar al de geboden van God te mogen leven, waarbij een mens echter gedurig aanloopt tegen zijn eigen gebrek, zodat hij niet minder, maar juist méér zondaar wordt voor God en van genade moet leven. Het kan een mens soms ook ten deel vallen dat hij meer zicht krijgt op bepaalde delen uit het verlossingswerk. Daarin is echter geen specifieke orde, want in de grond heeft zo'n mens aan alle weldaden van Christus deel. En toen hij/zij begenadigd werd, heeft Hij Christus ook mogen omhelzen als een volkomen Zaligmaker voor zijn ziel, tot wijsheid, rechtvaardigheid, heiligheid en een volkomen verlossing.
Valcke
Berichten: 7605
Lid geworden op: 31 aug 2018, 17:55

Re: Kerst en bevinding

Bericht door Valcke »

Maanenschijn schreef:(...) Met kromme woorden werd door eenvoudige mensen een zielsbevinding onder woorden gebracht. In hedendaagse taal: ervaringen in het geloofsleven nadat (belangrijk!) er sprake is van rechtvaardigend geloof.

(...) Gods kinderen ervaren met regelmaat “Heere, bekeer mij, dan zal ik bekeerd zijn”.
Met deze delen uit je post kan ik het van harte eens zijn.
KDD
Berichten: 1503
Lid geworden op: 17 okt 2020, 21:40

Re: Kerst en bevinding

Bericht door KDD »

Valcke schreef:
KDD schreef:
Valcke schreef:Dan zijn we weer terug bij 'Kerstfeest', waar het topic mee begon. Maar met die verklaring van ds. Schot wordt het er (met alle respect) niet beter op. Want een beleving van 'Kerst' is niet afzonderlijk verkrijgbaar! Christus is van Zijn weldaden en ambten nimmer gescheiden.

Hoe dan ook is deze uitleg van de 'standen' een andere dan de ware (gereformeerde) leer van de standen in het leven van de heiligmaking.
Dat mensen proberen vanuit hun achtergrond de gereformeerde leer / de leer van de oudvaders op één lijn te brengen met wat zij horen of in het verleden gehoord hebben in hun eigen kerkgenootschap en vanuit het gezelschapsleven, begrijp ik, maar tegelijkertijd ben ik ervan overtuigd dat juist dán moet gelden dat de kerk gereformeerd en gereformeerd wordende is (reformata et reformanda). Dat wil zeggen, dat we ook bereid moeten zijn om van onbijbelse leringen en uitdrukkingen afscheid te nemen en tot de zuiverder leer van de vaderen terug te keren.
Ik vind veel onderwijs over deze zaken bij de oudvaders die rijmen met wat mij geleerd is. Vaak schrijft je omtrent deze zaken wat de opwas in de kennis van de Zaligmaker niet is. Hier weer. Hoe beschrijf jij dan de opwas in de kennis van Christus?
Het leven van de heiligmaking bestaat (naar ik meen op grond van Gods Woord) hierin dat een mens meer en meer zijn volstrekte afhankelijkheid om van vrije genade te leven, leert. Een vrije genade die Hem door God in Christus ten deel is gevallen op grond van de volmaakte verzoening en gerechtigheid van Christus. In dit leven der genade leert een mens ook meer en meer zijn zonde te zien en te bewenen, in het bijzonder de verdorvenheden van zijn hart. Ook leert hij meer en meer Zich in de handen van God in Christus onbepaald over te geven. Dit gaat gepaard met een sterk verlangen om niet naar één, maar naar al de geboden van God te mogen leven, waarbij een mens echter gedurig aanloopt tegen zijn eigen gebrek, zodat hij niet minder, maar juist méér zondaar wordt voor God en van genade moet leven. Het kan een mens soms ook ten deel vallen dat hij meer zicht krijgt op bepaalde delen uit het verlossingswerk. Daarin is echter geen specifieke orde, want in de grond heeft zo'n mens aan alle weldaden van Christus deel. En toen hij/zij begenadigd werd, heeft Hij Christus ook mogen omhelzen als een volkomen Zaligmaker voor zijn ziel, tot wijsheid, rechtvaardigheid, heiligheid en een volkomen verlossing.
Helder. Bedankt.
-DIA-
Berichten: 32701
Lid geworden op: 03 okt 2008, 00:10

Re: Kerst en bevinding

Bericht door -DIA- »

Kerstfeest 2022.
Vanmorgen de preek van ds. E. Venema:
1 Timotheüs 1:15
'Dit is een getrouw woord en alle aanneming waardig, dat Christus Jezus in de wereld gekomen is om zondaren zalig te maken, van welke ik de voornaamste ben'
Een zeer bijzondere kerstboodschap
1. Vanwaar komt deze kerstboodschap
2. De inhoud van deze kerstboodschap
3. Voor wie is deze kerstboodschap

Kerstfeest 2022. Jaarlijks herdenken we de geboorte van de Heere Jezus. In de volheid van de tijd is Hij gekomen. Voor wie? Paulus verwonderde zich erover, toen hij zei: 'Dit is een getrouw woord en alle aanneming waardig, dat Christus Jezus in de wereld gekomen is om zondaren zalig te maken, van welke ik de voornaamste ben.'
Vanuit deze kerngedachte sprak dominee E. Venema deze preek, en spreekt hij nog nadat hij gestorven is. Nooit kunnen we deze leraar vergeten.
Zo laat Gij, HEER', Uw knecht,
Naar ’t woord, hem toegezegd,
Thans henengaan in vrede.
© -DIA- Laatst actief: 00 xxx 24??
Bezorgd
Berichten: 5394
Lid geworden op: 24 mar 2018, 15:53

Re: Kerst en bevinding

Bericht door Bezorgd »

Geest en leven, beleefde bevinding in deze preek:

https://kerkdienstgemist.nl/stations/24 ... 8400002406

Bijzonder mooi.

Thema voor de preek:

'De HEERE onderwijst Maria en de kerk niet direct maar stapsgewijs'

Over de geplaveide weg van Nazareth naar Bethlehem
Over de onbegrijpelijke weg die er volgt in Bethlehem
GerefGemeente-lid
Berichten: 6575
Lid geworden op: 14 apr 2021, 23:55
Locatie: Zeeland

Re: Kerst en bevinding

Bericht door GerefGemeente-lid »

Ik heb er ook nog één, waarvan ik vermoed dat hij alléén vandaag nog online staat:
https://kerkdienstgemist.nl/stations/13 ... 4280001325

Liturgie:
Psalm 72: 7
Belijdenis van Nicéa
2 Korinthe 8: 1-15
Lofzang van Maria: 1, 6 en 7
Psalm 113: 3 en 4
Psalm 73: 14

Tekst: 2 Korinthe 8: 9
De Kerstboodschap voor arme zondaren
1. Boodschap van genade
2. Boodschap van armoede
3. Boodschap van rijkdom
Het kromme kan niet recht gemaakt worden, en hetgeen dat ontbreekt, kan niet geteld worden. (Prediker 1: 14 en 15)
Alles heeft een bestemden tijd, en alle voornemen onder den hemel heeft zijn tijd. (...) een tijd om te zwijgen (...). (Prediker 3: 1 en 7m)
Plaats reactie