Eisen of pleiten? (uit: Waar ging de preek van afgelopen zondag over?)

[Ouderling]

Ik zal de laatste zijn die zwijgt over Gods beloften.
Ook de laatste die zal zeggen dat God het hierbij laat.
Ook de laatste die zegt dat je dan niet meer mag bidden en roepen.
Ook de laatste die zegt dat Gods volk niet heilig mag pleiten op beloften aan hem/haar toegezegd.
Maar als ik tijdelijke en eeuwige straffen verdiend heb, dan kan het voor iedereen, behalve voor mij.
Als Hij dán zicht geeft op de Middelaar, op de Zaligmaker Die verlossen kan en wil, is dat zo onverdiend en zo'n wonder. Dat is niet iets waar je dan op rekent omdat je nog wat te eisen en te pleiten had.
Maar dan wordt genade genade.

Het lijkt op wat ik schreef maar toch een groot verschil. Hier wordt gezegd dat Gods volk heilig mag pleiten op beloften hem toegezegd.
Ik zeg op grond van o.a. onze Heidelberger dat iedereen in de gemeente mag pleiten om de vervulling van Gods beloften in hun leven. Vraag en antwoord 74 zegt het immers zo duidelijk. Wij dopen onze kleine kinderen omdat hun de verlossing van hun zonden door Christus bloed en de Heilige Geest die het geloof werkt zijn toegezegd. Maar toezegging is nog geen vervulling. Daar ligt tussen het smekend pleiten van de zondaar.
Helaas gaan velen verloren met een toegezegde belofte die ze hebben laten liggen omdat ze er ten diepste geen belang bij hebben. Zie bv 1 Korinthe 10 1-13 en Hebreën 3:7-19

De discussie gaat nu een hele andere kant op. Die ga ik niet beginnen.

[Ad Anker]

We zijn de taal van Ralph Erskine in bv. "De zwangere belofte" echt finaal kwijt als we dit anders vinden. Ik zou eruit willen citeren maar daar ontbreekt me nu de tijd voor.

Ik houd me aanbevolen voor dat citaat.

Op 2 december 2019 postte ik dit in 'gelezen, gedacht, gehoord' uit de Zwangere belofte en is wel toepasselijk:
Sommige waardige godgeleerden stellen het geloof tot de voorwaarde van het verbond; maar hun rechtzinnige verklaring daarvan toont ons, dat zij het niet durven stellen tot een eigenlijke conditie. Indien iemand, die rechtzinnigheid voorwendt, zulks doet, zo ontdekt hij zeer duidelijk zijn blindheid, en openbaart zijn misvatting van het verbond der genade. Dat verbond is een vrije belofte in CHRISTUS JEZUS, aangezien het geloof zelf, en al de zegeningen, die het vergezellen en volgen, volstrekt beloofd zijn. Eigenlijke voorwaarden aan onze kant te stellen, zou in waarheid de natuur van het Evangelie kleineren en verbreken. Waar is de vrijheid van de genade, indien zij conditioneel is? Het Evangelie zou daardoor veranderd worden in een wet, en het vrije genadeverbond in een conditioneel verbond der werken. Ja, men zou daardoor de vrede verbreken van een arm en verootmoedigd zondaar. Want, wanneer hij begint te denken, dat zulk of zulk een conditie van hem geëist wordt, eer hij enig recht heeft op de belofte, dan deinst hij terug, en durft niet geloven, omdat hij meent, dat hij deze en gene voorwaarde of vereiste mist. Dus verhardt deze wettische droom zijn hart tegen het Evangelie, en het kweekt zijn ongeloof hoe langer hoe meer aan, tot oneer van God, en tot verderf van hemzelf. Maar integendeel, wanneer hij zien kon, dat de belofte vrij en volstrekt was, “zonder geld en zonder prijs,” Jes. 55:1, en dat in dit verbond geen andere voorwaarde is, dan CHRISTUS' gehoorzaamheid tot de dood, welke tot voldoening van God is opgebracht, dan wordt er voor hem een deur geopend, om op deze grond te pleiten om alles wat hij nodig heeft. Dan zegt hij: “Heere! geef mij het geloof om CHRISTUS wil; geef mij de bekering, geef mij genade, om CHRISTUS wil, welke de voorwaarde van al de genade van het nieuw verbond volbracht heeft, en door wie al de beloften zich vrijelijk uitlaten.” Indien iemand het aanbod van het Evangelie met zoveel termen en conditiën bezwaren wil, dan doet hij als iemand die een beker wijn zijn vriend wil aanbieden, maar die eerst op het vuur zo brandend heet maakt, dat hij die niet durft proeven, om niet gebrand te worden. Het is een bijzondere eigenschap van de belofte, dat ze vrij, volstrekt en voor ons zonder enige voorwaarde zij. Was dat niet zo, dan zou niemand kunnen geloven.

[Jantje]

We zijn de taal van Ralph Erskine in bv. "De zwangere belofte" echt finaal kwijt als we dit anders vinden. Ik zou eruit willen citeren maar daar ontbreekt me nu de tijd voor.

Ik houd me aanbevolen voor dat citaat.

Eigenlijk moet je het hele boek lezen, want uit heel veel blijkt dat hij benadrukt dat zalig worden een éénzijdig werk van God is. En toch spreekt hij vrijmoedig over het werkzaam zijn met de beloften. Dat gaat echt wat verder dan wat @Ouderling zegt: dat Gods volk mag pleiten op de belofte.

Vooraf: in de onderstaande citaten komt het woordje 'eisen' niet voor geloof ik. Maar ik zou het prima willen laten vallen, als onderstaande taal ook vanaf de kansels klinken mag.

Rom. 11:26: “De Verlosser zal uit Sion komen, en zal de goddeloosheden afwenden van Jakob.” De zin is: “Hij zal hen komen bekeren, en de goddeloosheden van hen afwenden.” O zondaar! Hoe staat u nu deze uitlegging aan? Is hier dan niet een deur der hope voor u geopend? Kan de Heere Jezus uit kracht van Zijn ambt en volgens Zijn belofte, waartoe gij geroepen wordt om daarop te pleiten, u niet bekeren, zodat gij zeggen moogt: “Bekeer mij Heere, zo zal ik bekeer zijn.” Het is Zijn verbond en Zijn belofte, dat Hij zondaren bekeren zal, Rom. 11:27 “En dit is hun een verbond van Mij, als Ik hun zonden zal wegnemen.”

Komt dan zonder vrees voor vermetelheid, en neemt om niet alles wat gij nodig hebt.

(dit is pleiten zoals Erskine dat uitlegt)
“O, ik heb geen kracht evenmin als ik gerechtigheid heb. Daarom zal ik uit mijzelf gaan, tot het Woord der belofte, en tot Christus in dat Woord, zowel om kracht als om gerechtigheid. Ik zal Zijn kracht omhelzen, welke beloofd wordt, en henengaan in de mogendheden des Heeren.”

Over de absolute beloften: “Wie maar wil, die kome, en schrijve door een hartelijke toestemming des geloofs zijn naam daaronder. Dus zijn zij voor alle mensen die ze horen, een staand recht om te geloven.”

Hier spreekt hij ongelovigen toe: “Zo ziet ook uw belang in de belofte en uw recht daartoe, als leden van de zichtbare kerk. Hoewel u van nature daartoe geen recht hebt, nochtans hebt u het door de genadige bedeling des hemels een eis daarop: Handelingen 2:39 “Want u komt de belofte toe en uw kinderen, en allen die daar verre zijn, zovelen als er de Heere toe roepen zal.”
(…) De belofte is een brief uit de hemel, die bij u, o zondaar, bezorgd wordt. Neem hem dan, doe hem open en lees hem met toepassing op u zelf, want “het is een getrouw woord en aller aanneming waardig dat Jezus Christus in de wereld gekomen is om zondaren zalig te maken.”
Hoewel u het beloofde niet bezit vóór u gelooft, nochtans hebt u zo’n goed recht om door het geloof daarvan bezit te nemen, als het gebod van God en de roeping van het evangelie daartoe geven kunnen. Dit recht is u in de doop verzegeld, ziehier dan uw recht.
Pleit op uw recht zoals u zien kunt dat de Heere u daartoe roept, Ezech. 36:37. De Heere zegt daar, nadat het verbond der belofte geopend en aan u voorgesteld wordt: “Hierom zal Ik van den huize Jakobs verzocht worden, dat Ik het hun doe.” Pleit dan, dat een souverein God, Die Zich ontfermt diens Hij Zich ontfermen wil, aan u een nieuw hart en een nieuwe Geest geven wil. Ook dat wordt hier beloofd: “Dat Hij u Zijn Geest in het binnenste wil geven en u doen wandelen in Zijn inzettingen en dat Hij u tot een God wil zijn en u tot Zijn volk maken wil, volgens Zijn belofte.
Pleit, dat Hij, die u een belofte gegeven heeft, om daarop te pleiten, u ook de beloofde genade schenke.

Met de eerste drie citaten heb ik geen enkele moeite. Het laatste citaat en ook het citaat van @Ad Anker deel ik niet. Het spijt me zeer, maar ik kan daar niet in mee. Volgens mij wordt de doop dan te ver veralgemeniseert. Ik ben overigens zeer benieuwd of ds. G.H. Kersten hier ook iets over zegt in zijn dogmatiek.

[Erasmiaan]

Beste mensen, het gaat hier om woorden waarin ik een ieder wel kan begrijpen die hier wat roept.
Voor een ander kun je gerust op grond van Gods Woord spreken over eisen en pleiten hoewel ik zelf ook nooit maar dan ook nooit die woorden zal gebruiken. Ja, de Heere zegt: roept, klopt en bidt. Dat mag ook en dat moet ook. Maar ik kan Jantje en Erasmiaan zeer goed begrijpen. Want als je als uitgewerkte, verdoemelijke zondaar die werkelijk alles verzondigd heeft, neervalt en een welgevallen krijgt aan de straffen der ongerechtigheid, dan reken je nergens meer op, niet op genade, niet op Christus, maar alleen dat je met tijdelijke en eeuwige straffen om zult komen.
Als in die weg dan van Boven Christus geopenbaard wordt, is dat enkel genade. Niet omdat ik zo gepleit heb, ook niet omdat ik iets geëist heb. Maar dan is dat omdat God van eeuwigheid mij heeft liefgehad met een eeuwige liefde.

Juist ja. Hier heb ik niets aan toe te voegen.

Ik wel.
Niemand zegt hier dat mijn bidden, smeken, pleiten iets aan mijn zaligheid toe zou doen. Het is eenzijdige genade maar het gaat wel in de weg van bidden,smeken pleiten. Nogmaals leer van het onderwijs wat Jezus geeft in de gelijkenis van de onrechtvaardige rechter.
Als ik Jantje lees had de weduwe in die gelijkenis thuis moeten blijven en wachten dat de rechter naar haar toe kwam.
Als de HEERE in de nood brengt die onhoudbaar wordt dan gaat de zondaar bidden, zoeken, kloppen. Hij kan niet meer anders. Zie Bartimeūs . Gij Zone Davids ontferm U mijner. Zelfs na de bestraffing blijft hij roepen.Zelfs zoveel te meer.

.....en Jezus stond stil. Dat is het wonder dat elke zondaar die roept en pleit op Gods eigen Woord zal moeten ervaren.

Maar niet eisen. Daar ging het over, huisman. Dit is toch echt andere taal dan die in de preek gebezigd wordt.

[eilander]

Met de eerste drie citaten heb ik geen enkele moeite. Het laatste citaat en ook het citaat van @Ad Anker deel ik niet. Het spijt me zeer, maar ik kan daar niet in mee. Volgens mij wordt de doop dan te ver veralgemeniseert. Ik ben overigens zeer benieuwd of ds. G.H. Kersten hier ook iets over zegt in zijn dogmatiek.

Je bent in elk geval eerlijk hierover. Dat waardeer ik. Ik geloof dat het zeer bijbelse taal is. Erskine staat hierin ook bepaald niet alleen.

[Posthoorn]

Met de eerste drie citaten heb ik geen enkele moeite. Het laatste citaat en ook het citaat van @Ad Anker deel ik niet. Het spijt me zeer, maar ik kan daar niet in mee. Volgens mij wordt de doop dan te ver veralgemeniseert. Ik ben overigens zeer benieuwd of ds. G.H. Kersten hier ook iets over zegt in zijn dogmatiek.

Ds. Kersten was het daarmee eens, getuige zijn laatste publicatie, de uitleg van het Verbond der genade door de Erskines en E. Fisher. In dit boekje wordt het bekende onderscheid gemaakt tussen het 'recht van toegang' op de beloften van élke hoorder van het Evangelie, en het 'recht van bezit', dat de gelovige heeft, 'uit kracht van de vereniging met Christus'.

[Adagio]

Helaas gaan velen verloren met een toegezegde belofte die ze hebben laten liggen

Belooft de Heere iets wat Hij niet waar maakt? Een mens is de vader der leugenen toegevallen, maar God daarentegen is getrouw, Die nooit laat varen de werken van Zijn Handen. Je gelooft toch ook niet in een afval der heiligen?

6. Want God, Die rijk is in barmhartigheid, neemt, naar het onveranderlijk voornemen der verkiezing, den Heiligen Geest van de Zijnen, ook zelfs in hun droevig vallen, niet geheel weg, en laat hen zó ver niet vervallen, dat zij van de genade der aanneming en van den staat der rechtvaardigmaking uitvallen, of dat zij zondigen ten dode, of tegen den Heiligen Geest, en, van Hem geheel verlaten zijnde, zichzelven in het eeuwige verderf storten.
9. Van deze bewaring der uitverkorenen tot de zaligheid, en van de volharding der ware gelovigen in het geloof, kunnen de gelovigen zelven verzekerd zijn, en zij zijn het ook, naar de mate des geloofs, waarmede zij zekerlijk geloven dat zij zijn en altijd blijven zullen ware en levende leden der Kerk, dat zij hebben vergeving der zonden en het eeuwige leven.
10. En dienvolgens spruit deze verzekerdheid niet uit enige bijzondere openbaring, zonder of buiten het Woord geschied, maar uit het geloof aan de beloften Gods, die Hij in Zijn Woord zeer overvloedig tot onzen troost geopenbaard heeft; uit het getuigenis des Heiligen Geestes, Die met onzen geest getuigt dat wij kinderen en erfgenamen Gods zijn (Rom. 8:16, 17); eindelijk, uit de ernstige en heilige oefening van een goede consciëntie en van goede werken. En zo de uitverkorenen Gods deze vasten troost in deze wereld niet hadden, dat zij de overwinning behouden zullen, mitsgaders dit onbedrieglijk pand der eeuwige heerlijkheid, zo zouden zij de ellendigste van alle mensen zijn.
13. Wanneer ook het vertrouwen der volharding wederom levend wordt in degenen die van den val weder opgericht worden, zo brengt dat in hen niet voort enige dartelheid of veronachtzaming der godzaligheid, maar een veel grotere zorg om de wegen des Heeren vlijtiglijk waar te nemen, die van tevoren bereid zijn, opdat zij, daarin wandelende, de verzekerdheid van hun volharding zouden mogen behouden, en opdat het aanschijn des verzoenden Gods (waarvan de aanschouwing den godvruchtigen zoeter is dan het leven, en waarvan de verberging bitterder is dan de dood), om het misbruik van Zijn Vaderlijke goedertierenheid niet wederom van hen afgekeerd worde, en zij alzo in zwaarder kwellingen des gemoeds vervallen.
14. Gelijk het God nu beliefd heeft dit Zijn werk der genade door de prediking des Evangelies in ons te beginnen, alzo bewaart, achtervolgt en volbrengt Hij het door het horen, lezen en overleggen daarvan, mitsgaders door vermaningen, bedreigingen, beloften en het gebruik der heilige sacramenten.

[Bezorgd]

Met de eerste drie citaten heb ik geen enkele moeite. Het laatste citaat en ook het citaat van @Ad Anker deel ik niet. Het spijt me zeer, maar ik kan daar niet in mee. Volgens mij wordt de doop dan te ver veralgemeniseert. Ik ben overigens zeer benieuwd of ds. G.H. Kersten hier ook iets over zegt in zijn dogmatiek.

Je bent in elk geval eerlijk hierover. Dat waardeer ik. Ik geloof dat het zeer bijbelse taal is. Erskine staat hierin ook bepaald niet alleen.

Ik vraag me dan wel af Jantje, of je de doopvisie van Calvijn onderschrijft.

[Posthoorn]

Helaas gaan velen verloren met een toegezegde belofte die ze hebben laten liggen

Belooft de Heere iets wat Hij niet waar maakt? Een mens is de vader der leugenen toegevallen, maar God daarentegen is getrouw, Die nooit laat varen de werken van Zijn Handen. Je gelooft toch ook niet in een afval der heiligen?

God belooft inderdaad weleens dingen die niet doorgaan. Denk maar aan het volk Israël, dat God beloofde in Kanaän te brengen. Maar het merendeel van hen is niet ingegaan door hun ongeloof (Hebr. 3 en 4).

[Posthoorn]

Met de eerste drie citaten heb ik geen enkele moeite. Het laatste citaat en ook het citaat van @Ad Anker deel ik niet. Het spijt me zeer, maar ik kan daar niet in mee. Volgens mij wordt de doop dan te ver veralgemeniseert. Ik ben overigens zeer benieuwd of ds. G.H. Kersten hier ook iets over zegt in zijn dogmatiek.

Je bent in elk geval eerlijk hierover. Dat waardeer ik. Ik geloof dat het zeer bijbelse taal is. Erskine staat hierin ook bepaald niet alleen.

Ik vraag me dan wel af Jantje, of je de doopvisie van Calvijn onderschrijft.

Misschien moeten we er niet van alles bij halen wat niet direct met de zaak te maken heeft. Het Evangelie geeft de volmacht, niet de (kinderd)doop. Dus de beloften van het Evangelie komen tot elke hoorder van het Evangelie, gedoopt of ongedoopt, kerkelijk meelevend of komend uit de wereld.

[Jantje]

Inderdaad. Eens.

@Mods, kan dit onderwerp afgesplitst worden? Een titel kan ik zo gauw niet bedenken.

[HersteldHervormd]

Waarom komen er allerlei namen voorbij, bij wie we evt een antwoord moeten zoeken/vinden?

Jezus zegt: Ik ben de Weg, de Waarheid en het Leven. Dus laten we toch meer luisteren wat er uit Zijn mond komt.

Matteüs 11:5  De blinden worden ziende, en de kreupelen wandelen; de melaatsen worden gereinigd, en de doven horen; de doden worden opgewekt, en den armen wordt het Evangelie verkondigd. 6 En zalig is hij, die aan Mij niet zal geërgerd worden.

Marcus 6:34 De liefde van Jezus voor de herderloze schapen

Johannes 12:45 tot het einde. Weer zo een ruimte bij Hem, maar ook de totale afsnijding van alles van de mens

[Posthoorn]

Waarom komen er allerlei namen voorbij, bij wie we evt een antwoord moeten zoeken/vinden?

Omdat het soms zinnig is bij het doordenken van een probleem anderen te raadplegen die dat reeds vóór ons gedaan hebben.

[refo]

In psalm 25 staat het woord pleiten niet. Dat is een dichterlijke vrijheid.

In Psalm 81 staat het woord eisen niet. Dat is een dichterlijke vrijheid.

Nu moet je niet zo technisch gaan doen.

29) doe uw mond wijd open,
Dat is, spreek en begeer al wat gij wilt, Ik zal het u overvloediglijk geven; te weten indien gij naar mijn wil en wetten leeft. Zie dergelijke belofte Joh. 15:7, en 1 Joh. 3:22.

Dit zegt de kanttekening. Lijkt er best veel op toch?

Inderdaad. En psalm 25 heeft een heel andere inhoud.

[refo]

Toen zei Jezus tot die mens: "Strek uw hand uit."
Dit bevel werd gericht tot een mens, die ten enenmale onbekwaam was om te gehoorzamen.