Zita schreef:Misschien was ik wel te negatief in mijn vorige bericht.
Vorig jaar heb ik twee belijdenisdiensten van mijn leerlingen mogen bijwonen. En dat was een belijdenis van het hart (voor zover ik het kan peilen). Ik heb ze nog: de leerlingen die op maandag het nog even met mij over de preek van gisteren willen hebben. De leerlingen die in hun pauze naar een Bijbelstudiegroep komen, omdat ze de Heere zoeken.
Maar deze heel mooie dingen nemen niet weg dat ik over een heel grote groep heel héél grote zorgen heb. En als docenten hebben we eigenlijk nog niet eens een goed beeld van wat er werkelijk speelt.
Kom maar met uw plannen van aanpak. Ik weet het echt niet. Natuurlijk: bezinningsdagen op het gebied van drugs en seksualiteit, bezinningsdagen over geloof en wetenschap, dagopeningen, noem maar op. We doen het allemaal. Maar ik vraag me af of we op die momenten hun hart wel raken.
Soms hoor ik in gesprekken met collega's heel mooie voorbeelden van lessen waarin er ècht over wezenlijke dingen gesproken wordt. Maar dat is niet heel maakbaar, de klas moet zich vertrouwd voelen met elkaar en met de docent. Je moet domweg tijd hebben. En juist als je het erop aanlegt, komt er totaal geen respons, of ze draaien een aangeleerd riedeltje af. Dan hoop ik maar dat het net zo gaat als bij mijzelf: dat ik van een paar lessen van de middelbare school nog weet dat het ècht ergens over ging, dat ik denklijnen meekreeg, ook al vond ik het op dat moment als leerling allemaal wel ingewikkeld en wist ik niks te zeggen.
Plan van aanpak vraag je? Weet je ik vraag me oprecht af of al de bezinningsdagen de manier zijn om er verandering in te brengen. Het probleem of oorzaak wordt op de verkeerde plek aangepakt. Waar we mee moeten stoppen is te denken dat we als reformatorische instelling met verschillende kerken zo een zijn in geloof. Dat de verschillen er niet toe doen.
Het noemen is een. Er gevolgtrekkingen uit maken en doen is twee. Wanneer dat gedaan wordt lig je eruit. Hoor je er niet meer bij. Krijg je conflicten. Of je wordt totaal genegeerd. In real life of via een forum
Op verenigingen, instellingen of scholen en in kerken.
Wanneer er (nog steeds) in kerken vanuit de uitverkiezing wordt gepredikt, is dat dodelijk.
Dan is het voor die jongere, voor die ouder en voor die docent die onder die prediking gezeten heeft, maar afwachten of je uitverkoren bent. Zoals je eerder schreef. Dan kan het alleen voor die mannen in het zwarte pak daar voorin. Wanneer je alleen vanuit dat denken denkt. Heeft dat invloed op wat je uitdraagt en hoe je leeft.
Andersom ook. Er zijn er genoeg. Ook docenten die vanuit een soort arminiaans denken leven. Er zijn mensen die toch denken dat het er allemaal niet zo toe doet. Want Jezus vergeeft je toch wel.
Het is allebei dodelijk. Het is allebei gif. Het zit op een school. En beiden voeden op. Dragen uit. Hoe verwarrend voor vele kinderen ook.
merk ik ook het verschil dat er is in denken over wat een christelijke opvoeding is. Het een vloeit misschien uit het andere voort. Ik weet het niet.
Er werd eerder in dit draadje het voorbeeld gegeven dat Gamaliel Paulus in de Wetten had onderwezen. Alsof daar iets positiefs zat. Het gevolg van dit onderwijs was niet dat Paulus een leven had in afhankelijkheid van Zijn Zaligmaker. Het gevolg was dat hij dacht het niet nodig te hebben. Paulus haalt dit onderwijs alleen als feit aan. Maar hij wist ook dat hij onder de heerschappij van de Satan stond zolang hij dacht door die wetten gezaligd te kunnen worden.
Ik zal vijandschap zetten zegt de Heere in Genesis 3. Niet uiterlijkheden. Niet Adam, niet Eva en zelfs niet de duivel. Niet feitelijk juist bijbels onderwijs. Of leven volgens de Joodse wetten. Gamaliel heeft hem niet op Christus gewezen. Kan ook niet. Want daar leefde deze leraar ook niet uit. Hij geloofde niet dat Jezus alleen de Zaligmaker is.
Ondertussen door het positief te stellen sussen we ons geweten of het allemaal niet zo erg is. Als we handelen, opvoeden niet vanuit het ware geloof. Of we starten bezinningsdagen. En zeggen als we dit of dat doen dan.... maar ondertussen verandert er niets. Of het is leeg. Omdat al die dingen gedaan worden om iets te verdienen. Als je begrijpt wat ik bedoel.
Voor mijzelf raak ik meer en meer overtuigd dat deze theologieen dodelijk zijn. Heel ons denken en handelen wordt erin gepropt.En dat het zich alleen maar versterkt door bijelkaar te kruipen. En dat de gevolgen daarvan generatie op generatie erger worden.
En ja, er zijn ook jongeren die getuigen van een leven in en met Christus.
Ik weet zeker dat die jongere dat ook zou doen op een niet christelijke of reformatorische school. Ik weet ook dat het genade is.
Dat de Heere werkt via de middelen. Maar laten we ophouden met te denken dat die middelen zuiver worden ingezet en toegepast alleen op reformatorische scholen. Of dat dat überhaupt altijd gebeurd.
Er wordt wel eens gezegd. De kerk is ziek. Dat is kerkbreed dwars door alle genootschappen heen. (Ook de mijne) Als de kerk ziek is, zijn ook de instellingen die daaruit voort komen ziek.