Gelezen, gedacht, gehoord...

[eilander]

http://www.refoweb.nl/vragenrubriek/250 ... /#reacties

Komt wel snel tot de conclusie dat die mevrouw een bekommerde ziel is.

"En als ik tussen de regels lees hebt u op die manier al met God te doen. Want waarom bent u zo onrustig en bekommerd en leest u de Bijbel en luistert naar preken? Is het niet omdat je met God te doen hebt gekregen?"

Is het niet vaak zo, als mensen die onder de Waarheid zijn opgevoed, voelen dat ze ouder worden, dat de dood hen wel eens aangrijnst, dat die mensen wel eens de Bijbel pakken, of een goed boek? Een overtuiging in de consciëntie is op zich geen reden om te veronderstellen dat deze mevrouw een bekommerde ziel is. Vaak, en dan geloof ik echt vaak, dat oudere mensen die zien dat het naar het einde gaat, ongerust worden, en van daaruit de Bijbel of een goed boek pakken. Ik geloof dat hier wel snel de handen opgelegd worden, en als die mevrouw waarlijk bekommerd is, dan laat ze zich echt niets in haar handen stoppen. Even terzijde opgemerkt, om te laten zien hoe makkelijk een mens zichzelf misleidt en ook wel misleidt wil worden als hij maar gerust gesteld is.

Welnee, deze vrouw wordt hier niet getekend als een bekommerde vrouw. En ze wordt ook niets in handen gestopt. Er wordt slechts gezegd: kom zoals je bent tot de Heere Jezus, Hij is een zeer gewillige Zaligmaker!
Wat zou jij tegen deze vrouw willen zeggen dan?

[DDD]

Zo zie je maar, dat ook aan de linkerzijde van de CGK de kern van het gereformeerde belijden nog recht overeind staat. (Veel cynische postings op dit forum ten spijt.)

Ik zou je optimisme graag delen. Ds. de Bruin verdedigt in dit artikel inderdaad een belangrijke kern van het gereformeerde belijden. Dat is nog iets anders dan jij schrijft. De (twitter)reactie van deze zelfde predikant op het 'vrouwenbesluit' in de GKV stem me dan weer wat minder hoopvol.

Vind je dat dan een kern van gereformeerd belijden?

[-DIA-]

http://www.refoweb.nl/vragenrubriek/250 ... /#reacties

Komt wel snel tot de conclusie dat die mevrouw een bekommerde ziel is.

"En als ik tussen de regels lees hebt u op die manier al met God te doen. Want waarom bent u zo onrustig en bekommerd en leest u de Bijbel en luistert naar preken? Is het niet omdat je met God te doen hebt gekregen?"

Is het niet vaak zo, als mensen die onder de Waarheid zijn opgevoed, voelen dat ze ouder worden, dat de dood hen wel eens aangrijnst, dat die mensen wel eens de Bijbel pakken, of een goed boek? Een overtuiging in de consciëntie is op zich geen reden om te veronderstellen dat deze mevrouw een bekommerde ziel is. Vaak, en dan geloof ik echt vaak, dat oudere mensen die zien dat het naar het einde gaat, ongerust worden, en van daaruit de Bijbel of een goed boek pakken. Ik geloof dat hier wel snel de handen opgelegd worden, en als die mevrouw waarlijk bekommerd is, dan laat ze zich echt niets in haar handen stoppen. Even terzijde opgemerkt, om te laten zien hoe makkelijk een mens zichzelf misleidt en ook wel misleidt wil worden als hij maar gerust gesteld is.

Welnee, deze vrouw wordt hier niet getekend als een bekommerde vrouw. En ze wordt ook niets in handen gestopt. Er wordt slechts gezegd: kom zoals je bent tot de Heere Jezus, Hij is een zeer gewillige Zaligmaker!
Wat zou jij tegen deze vrouw willen zeggen dan?

Als medemens kun je niets geven. Er blijft wel het gebed over. Gods Woord moet wel onderzocht worden, met een rein oogpunt. En is het enkel uit gewoonte of onrust, dan kan het alsnog gebruikt worden.
Ik heb van nabij ook gemerkt dat mensen vaak naar religie gaan vragen niet in de reine zin. Meestal is het dan toch meer uit eigenbehoud dan dat het om Gods eer gaat.
Wat het Woord zelf ons ook voorhoudt: Zoek in je jonge dagen, en dan staat er ook: wie Mij vroeg zoeken (dat slaat ook niet alleen op vroeg, jong, maar ook op ijverig, vroeg-op-zijnde) zullen Mij vinden. We kunnen dan ook één kant op wijzen.
Dat geldt toch ook voor de oude dagen. Wat me ook opvalt dat mensen (van nabij meegemaakt) dat mensen alles voor hun dierbaren overhebben. Maar heel vaak wordt hen het levende Woord onthouden. Verder geloof ik niet om hier verder op in te gaan. Ieder kan wel weten hoe vaak de praktijk is.
Ik heb het zelf eens zo gezegd: Zoekt den Heere terwijl Hij te vinden is en roept Hem aan terwijl Hij nabij is. Ik heb gemerkt dat dit vaak verzwegen wordt. Hoewel ik alleen uit een beperkte kring kan spreken, maar dan wel uit reformatorische kringen.
Ik lees daar net: Bidden doen we ook bijna niet... Dat is wat ik nu merk.

[samanthi]

http://www.refoweb.nl/vragenrubriek/250 ... /#reacties

Komt wel snel tot de conclusie dat die mevrouw een bekommerde ziel is.

"En als ik tussen de regels lees hebt u op die manier al met God te doen. Want waarom bent u zo onrustig en bekommerd en leest u de Bijbel en luistert naar preken? Is het niet omdat je met God te doen hebt gekregen?"

Is het niet vaak zo, als mensen die onder de Waarheid zijn opgevoed, voelen dat ze ouder worden, dat de dood hen wel eens aangrijnst, dat die mensen wel eens de Bijbel pakken, of een goed boek? Een overtuiging in de consciëntie is op zich geen reden om te veronderstellen dat deze mevrouw een bekommerde ziel is. Vaak, en dan geloof ik echt vaak, dat oudere mensen die zien dat het naar het einde gaat, ongerust worden, en van daaruit de Bijbel of een goed boek pakken. Ik geloof dat hier wel snel de handen opgelegd worden, en als die mevrouw waarlijk bekommerd is, dan laat ze zich echt niets in haar handen stoppen. Even terzijde opgemerkt, om te laten zien hoe makkelijk een mens zichzelf misleidt en ook wel misleidt wil worden als hij maar gerust gesteld is.

Ik ben het niet met je eens DIA als je je hele leven nee hebt gezegd zal dat nee nog krachtiger worden naarmate je ouder wordt.
Ds. P. Beekhuis zei hoe ouder, hoe kouder.

Dat is toch ook na elke preek of je verhard of je verzacht. Of ter oordeel of ter voordeel.
Je geweten heb je toegeschroeid.
Deze vrouw verwerpt nog steeds de Zaligmaker ondanks het lezen en serieus zijn.

[Jongere]

Zo zie je maar, dat ook aan de linkerzijde van de CGK de kern van het gereformeerde belijden nog recht overeind staat. (Veel cynische postings op dit forum ten spijt.)

Ik zou je optimisme graag delen. Ds. de Bruin verdedigt in dit artikel inderdaad een belangrijke kern van het gereformeerde belijden. Dat is nog iets anders dan jij schrijft. De (twitter)reactie van deze zelfde predikant op het 'vrouwenbesluit' in de GKV stem me dan weer wat minder hoopvol.

Vind je dat dan een kern van gereformeerd belijden?

Als je de vraag aan mij stelt (John Galt introduceerde deze uitdrukking namelijk); ik zie de leer van verzoening door voldoening als een van de kernen van het Bijbelse belijden, en daarmee ook van de gereformeerde belijdenis.

[-DIA-]

http://www.refoweb.nl/vragenrubriek/250 ... /#reacties

Komt wel snel tot de conclusie dat die mevrouw een bekommerde ziel is.

"En als ik tussen de regels lees hebt u op die manier al met God te doen. Want waarom bent u zo onrustig en bekommerd en leest u de Bijbel en luistert naar preken? Is het niet omdat je met God te doen hebt gekregen?"

Is het niet vaak zo, als mensen die onder de Waarheid zijn opgevoed, voelen dat ze ouder worden, dat de dood hen wel eens aangrijnst, dat die mensen wel eens de Bijbel pakken, of een goed boek? Een overtuiging in de consciëntie is op zich geen reden om te veronderstellen dat deze mevrouw een bekommerde ziel is. Vaak, en dan geloof ik echt vaak, dat oudere mensen die zien dat het naar het einde gaat, ongerust worden, en van daaruit de Bijbel of een goed boek pakken. Ik geloof dat hier wel snel de handen opgelegd worden, en als die mevrouw waarlijk bekommerd is, dan laat ze zich echt niets in haar handen stoppen. Even terzijde opgemerkt, om te laten zien hoe makkelijk een mens zichzelf misleidt en ook wel misleidt wil worden als hij maar gerust gesteld is.

Ik ben het niet met je eens DIA als je je hele leven nee hebt gezegd zal dat nee nog krachtiger worden naarmate je ouder wordt.
Ds. P. Beekhuis zei hoe ouder, hoe kouder.

Dat is toch ook na elke preek of je verhard of je verzacht. Of ter oordeel of ter voordeel.
Je geweten heb je toegeschroeid.
Deze vrouw verwerpt nog steeds de Zaligmaker ondanks het lezen en serieus zijn.

Dat is een zeer ernstige zaak. En ik geloof niet dat je je diepste zielenroerselen op een openbaar forum zet.
Ik meen er dit in te lezen: Die vrouw laat zich niets in haar handen stoppen. Ze weet wat er nodig is. We hebben het ook van nabij meegemaakt: Zegt gij tot mijn ziel: Ik ben uw heil. Eerder niet kunnen rusten. En ook niets kunnen pakken, en dat is een voorrecht denk ik. Als het waar is, een uitzien naar het heil des Heeren, zou Hij dan altijd vertoeven?

[samanthi]

http://www.refoweb.nl/vragenrubriek/250 ... /#reacties

Komt wel snel tot de conclusie dat die mevrouw een bekommerde ziel is.

"En als ik tussen de regels lees hebt u op die manier al met God te doen. Want waarom bent u zo onrustig en bekommerd en leest u de Bijbel en luistert naar preken? Is het niet omdat je met God te doen hebt gekregen?"

Is het niet vaak zo, als mensen die onder de Waarheid zijn opgevoed, voelen dat ze ouder worden, dat de dood hen wel eens aangrijnst, dat die mensen wel eens de Bijbel pakken, of een goed boek? Een overtuiging in de consciëntie is op zich geen reden om te veronderstellen dat deze mevrouw een bekommerde ziel is. Vaak, en dan geloof ik echt vaak, dat oudere mensen die zien dat het naar het einde gaat, ongerust worden, en van daaruit de Bijbel of een goed boek pakken. Ik geloof dat hier wel snel de handen opgelegd worden, en als die mevrouw waarlijk bekommerd is, dan laat ze zich echt niets in haar handen stoppen. Even terzijde opgemerkt, om te laten zien hoe makkelijk een mens zichzelf misleidt en ook wel misleidt wil worden als hij maar gerust gesteld is.

Ik ben het niet met je eens DIA als je je hele leven nee hebt gezegd zal dat nee nog krachtiger worden naarmate je ouder wordt.
Ds. P. Beekhuis zei hoe ouder, hoe kouder.

Dat is toch ook na elke preek of je verhard of je verzacht. Of ter oordeel of ter voordeel.
Je geweten heb je toegeschroeid.
Deze vrouw verwerpt nog steeds de Zaligmaker ondanks het lezen en serieus zijn.

Dat is een zeer ernstige zaak. En ik geloof niet dat je je diepste zielenroerselen op een openbaar forum zet.
Ik meen er dit in te lezen: Die vrouw laat zich niets in haar handen stoppen. Ze weet wat er nodig is. We hebben het ook van nabij meegemaakt: Zegt gij tot mijn ziel: Ik ben uw heil. Eerder niet kunnen rusten. En ook niets kunnen pakken, en dat is een voorrecht denk ik. Als het waar is, een uitzien naar het heil des Heeren, zou Hij dan altijd vertoeven?

Nee, in de Bijbel duren de bekeringen niet lang, Hij is nabij de ziel die tot Hem zucht.

Je kunt niets pakken, maar de Heere nodigt ons wel uit om tot Hem te komen.
Dat kun je afdoen met allerlei vrome smoesjes, maar je gaat voor eeuwig mee verloren.

[-DIA-]

Dat is een zeer ernstige zaak. En ik geloof niet dat je je diepste zielenroerselen op een openbaar forum zet.
Ik meen er dit in te lezen: Die vrouw laat zich niets in haar handen stoppen. Ze weet wat er nodig is. We hebben het ook van nabij meegemaakt: Zegt gij tot mijn ziel: Ik ben uw heil. Eerder niet kunnen rusten. En ook niets kunnen pakken, en dat is een voorrecht denk ik. Als het waar is, een uitzien naar het heil des Heeren, zou Hij dan altijd vertoeven?

Nee, in de Bijbel duren de bekeringen niet lang, Hij is nabij de ziel die tot Hem zucht.

Je kunt niets pakken, maar de Heere nodigt ons wel uit om tot Hem te komen.
Dat kun je afdoen met allerlei vrome smoesjes, maar je gaat voor eeuwig mee verloren.

In de Bijbel worden nauwelijks bekeringen genoemd. Over het algemeen gesproken.
Wat u smoesjes noemt, ik zou het arglistigheid noemen, daar weten we wel een beetje van. En dat we met al de vroomheid verloren blijven liggen ook wel.
Waar wilt u naartoe? Ik begrijp u wel hoor.

[ejvl]

Die vrouw laat zich niets in haar handen stoppen. Ze weet wat er nodig is.

Nee dat weet ze niet.
Ze zegt dat ze de zondekennis mist en daarom niet tot Jezus mag gaan, dat heeft ze helemaal fout.
Ze zegt dat ze geen recht heeft, maar ze heeft wel een recht, een recht om te doen wat God haar zegt te doen.
Ze zegt dat het niet met Jezus begint, maar het begint wel met Jezus, lees maar in onderstaand.

Ik moet dit laatste stuk afsluiten met de toevoeging dat, zondaar, wie u ook bent, God u nu gebiedt in Jezus Christus te geloven.
Dat is Zijn gebod. Hij gebiedt u niet iets te voelen, of iets te wezen om uzelf daar geschikt voor te maken.
U kunt niet zeggen: “Ik heb geen recht.” U hebt een volmaakt recht om te doen wat God u zegt te doen.
Zeg me niet dat u niet geschikt bent: er wordt geen geschiktheid gevraagd.
Het gebod is u gegeven, het is aan u om te gehoorzamen, niet om te redetwisten.
U kunt ook niet zeggen dat de opdracht niet aan u gericht is: dit gebod wordt verkondigd aan alle schepselen die onder de hemel zijn.

Maar ik heb niet zoveel berouw als ik zou moeten hebben.” Het is Chrístus' werk om u zo berouwvol te maken als u behoort te zijn, en naar Hem moet u toe gaan om berouw te krijgen. U zegt: “O, maar ik heb geen verbroken hart”. Het is Chrístus die uw hart moet verbreken. Het is niet zo dat u zelf uw hart moet verbreken, om vervolgens naar Christus te kunnen gaan met een voldoende verbroken hart. Kom tot Jezus precies zoals u bent, met uw harde, stenen, ongevoelige hart, en vertrouw dat hart, en al het andere, toe aan Zijn reddende kracht. “Ik schijn zelfs geen sterk verlangen te hebben”, zegt iemand. Christus zélf schenkt elk geestelijk verlangen, door Zijn Heilige Geest. Hij is een Zaligmaker die het alfabet van de genade bij de letter A begint. Hij vraagt niet van u dat u zelf eerst tot de letter B, C of D komt, en dat Hij u dan pas wil ontmoeten. Nee, Hij begint bij het begin."
@Spurgeon

[Orchidee]

Duidelijk!
Wij hadden afgelopen zondag leesdienst, ook een preek van Spurgeon.
Bemoedigend en vertroostend!

[samanthi]

Duidelijk!
Wij hadden afgelopen zondag leesdienst, ook een preek van Spurgeon.
Bemoedigend en vertroostend!

Ha hè dat vond ik ook.

[samanthi]

Dat is een zeer ernstige zaak. En ik geloof niet dat je je diepste zielenroerselen op een openbaar forum zet.
Ik meen er dit in te lezen: Die vrouw laat zich niets in haar handen stoppen. Ze weet wat er nodig is. We hebben het ook van nabij meegemaakt: Zegt gij tot mijn ziel: Ik ben uw heil. Eerder niet kunnen rusten. En ook niets kunnen pakken, en dat is een voorrecht denk ik. Als het waar is, een uitzien naar het heil des Heeren, zou Hij dan altijd vertoeven?

Nee, in de Bijbel duren de bekeringen niet lang, Hij is nabij de ziel die tot Hem zucht.

Je kunt niets pakken, maar de Heere nodigt ons wel uit om tot Hem te komen.
Dat kun je afdoen met allerlei vrome smoesjes, maar je gaat voor eeuwig mee verloren.

In de Bijbel worden nauwelijks bekeringen genoemd. Over het algemeen gesproken.
Wat u smoesjes noemt, ik zou het arglistigheid noemen, daar weten we wel een beetje van. En dat we met al de vroomheid verloren blijven liggen ook wel.
Waar wilt u naartoe? Ik begrijp u wel hoor.

Sorry DIA ik bedoelde niet dat jij vrome smoesjes heeft, het ging over die vrouw.
Ik had zelf vroeger ook altijd mijn smoezen klaar, God moet het doen, Hij is er vrij in, ik moet eerst dit of dat kennen en zo wees ik de Enige Weg af dat lees ik bij deze vrouw ook.
Ik kwam erachter dat de Heere heel gewillig is en ik onwillig.
Daar zat het op vast.
Begrijp u mij nu?

[-DIA-]

Dat is een zeer ernstige zaak. En ik geloof niet dat je je diepste zielenroerselen op een openbaar forum zet.
Ik meen er dit in te lezen: Die vrouw laat zich niets in haar handen stoppen. Ze weet wat er nodig is. We hebben het ook van nabij meegemaakt: Zegt gij tot mijn ziel: Ik ben uw heil. Eerder niet kunnen rusten. En ook niets kunnen pakken, en dat is een voorrecht denk ik. Als het waar is, een uitzien naar het heil des Heeren, zou Hij dan altijd vertoeven?

Nee, in de Bijbel duren de bekeringen niet lang, Hij is nabij de ziel die tot Hem zucht.

Je kunt niets pakken, maar de Heere nodigt ons wel uit om tot Hem te komen.
Dat kun je afdoen met allerlei vrome smoesjes, maar je gaat voor eeuwig mee verloren.

In de Bijbel worden nauwelijks bekeringen genoemd. Over het algemeen gesproken.
Wat u smoesjes noemt, ik zou het arglistigheid noemen, daar weten we wel een beetje van. En dat we met al de vroomheid verloren blijven liggen ook wel.
Waar wilt u naartoe? Ik begrijp u wel hoor.

Sorry DIA ik bedoelde niet dat jij vrome smoesjes heeft, het ging over die vrouw.
Ik had zelf vroeger ook altijd mijn smoezen klaar, God moet het doen, Hij is er vrij in, ik moet eerst dit of dat kennen en zo wees ik de Enige Weg af dat lees ik bij deze vrouw ook.
Ik kwam erachter dat de Heere heel gewillig is en ik onwillig.
Daar zat het op vast.
Begrijp u mij nu?

Ik ben toch van dezelfde lap gescheurd als u? Dan weten we het, als we een weinig zelfkennis hebben.

[-DIA-]

Die vrouw laat zich niets in haar handen stoppen. Ze weet wat er nodig is.

Nee dat weet ze niet.
Ze zegt dat ze de zondekennis mist en daarom niet tot Jezus mag gaan, dat heeft ze helemaal fout.
Ze zegt dat ze geen recht heeft, maar ze heeft wel een recht, een recht om te doen wat God haar zegt te doen.
Ze zegt dat het niet met Jezus begint, maar het begint wel met Jezus, lees maar in onderstaand.

Ik moet dit laatste stuk afsluiten met de toevoeging dat, zondaar, wie u ook bent, God u nu gebiedt in Jezus Christus te geloven.
Dat is Zijn gebod. Hij gebiedt u niet iets te voelen, of iets te wezen om uzelf daar geschikt voor te maken.
U kunt niet zeggen: “Ik heb geen recht.” U hebt een volmaakt recht om te doen wat God u zegt te doen.
Zeg me niet dat u niet geschikt bent: er wordt geen geschiktheid gevraagd.
Het gebod is u gegeven, het is aan u om te gehoorzamen, niet om te redetwisten.
U kunt ook niet zeggen dat de opdracht niet aan u gericht is: dit gebod wordt verkondigd aan alle schepselen die onder de hemel zijn.

Maar ik heb niet zoveel berouw als ik zou moeten hebben.” Het is Chrístus' werk om u zo berouwvol te maken als u behoort te zijn, en naar Hem moet u toe gaan om berouw te krijgen. U zegt: “O, maar ik heb geen verbroken hart”. Het is Chrístus die uw hart moet verbreken. Het is niet zo dat u zelf uw hart moet verbreken, om vervolgens naar Christus te kunnen gaan met een voldoende verbroken hart. Kom tot Jezus precies zoals u bent, met uw harde, stenen, ongevoelige hart, en vertrouw dat hart, en al het andere, toe aan Zijn reddende kracht. “Ik schijn zelfs geen sterk verlangen te hebben”, zegt iemand. Christus zélf schenkt elk geestelijk verlangen, door Zijn Heilige Geest. Hij is een Zaligmaker die het alfabet van de genade bij de letter A begint. Hij vraagt niet van u dat u zelf eerst tot de letter B, C of D komt, en dat Hij u dan pas wil ontmoeten. Nee, Hij begint bij het begin."
@Spurgeon

Als ze het wist (daar ging ik van uit) dan zou ze zich niets in haar handen laten stoppen.

[samanthi]

@DIA oké dan zijn wel het eens.