Gelezen, gedacht, gehoord...

[Jantje]

Je moet dit niet serieus nemen ook. Het slaat als een tang op een varken.

Verder eens met @merel.

[Ambtenaar]

Ik heb het overigens niet over het leegtrekken van andere gemeenten in de buurt. Daar schiet niemand iets mee op. Als een gemeente in ledenaantal gelijk blijft, maar de doorstroming is jaarlijks 10 procent, is dat nog steeds een heel zorgelijke ontwikkeling.

Dat vind ik wel meevallen. Nieuw bloed in de gemeente brengt schwung. Van de 90% zal vast de helft nooit veranderen, dus de basis heb je altijd. Maar of je daar nu gelukkig van wordt, hangt maar net af van de wijze waarop zij hun rol als gemeentelid invullen.

[Jeremiah]

Dat Elspeet erg verlinkst is algemeen bekend. Maar dat nu zelfs meegewerkt wordt aan Refoweb vind ik écht treurig en jammer.

Waarom?

[Arja]

Want Gij doet mijn lamp lichten. – Psalm 18:29

Het kan zo zijn dat onze ziel in donkerheid verkeert. En als dit een geestelijke donkerheid is, dan kan geen menselijke kracht ons licht brengen. Geloofd zij God! Hij kan onze duisternis verlichten en meteen ‘onze lampen doen lichten.’ Zelfs al zijn we omringd door ‘een duisternis die getast kan worden, toch kan Hij het donker op doen klaren en het meteen helder licht rondom ons maken. De genade is dat niemand de lamp kan uitblazen als Hij die aansteekt. Ook zal hij niet uitgaan door gebrek aan olie of vanzelf opbranden door het verstrijken van de tijd. De lampen die de Heere in het begin aanstak, branden nog. De lampen van de Heere kunnen onderhoud nodig hebben, maar Hij doet ze niet uit. Laat ons dan als een nachtegaal in het donker zingen. Verwachting zal ons muziek geven en hoop zal de toon aangeven. Spoedig zullen wij ons verheugen in een lamp die God doet lichten. Je bent nu misschien somber en treurig. Het is misschien het weer of lichamelijke zwakte of de overrompeling van plotselinge zorg. Maar wat er ook voor deze duisternis gezorgd heeft, het is God alleen Die licht zal brengen. Je ogen zijn op Hem alleen. Spoedig zal de lamp van de Heere je beschijnen. En later zal je, op Zijn eigen goede tijd, daar zijn waar je geen kaars of zonlicht nodig heb. Halleluja!

C. H. Spurgeon

[merel]

Je moet dit niet serieus nemen ook. Het slaat als een tang op een varken.

Verder eens met @merel.

We worden het steeds vaker eens jantje.

[Nasrani]

Blijf bij ons…
-Lukas 24:29
 
Dringend verzoek
 
Als de Emmaüsgangers niets gezegd hadden, was de Heere Jezus waarschijnlijk doorgelopen. Dan waren hun ogen dus ook gesloten gebleven. Hoe vaak is dat bij jou al gebeurd? Dat je hart werd aangeraakt, bijvoorbeeld tijdens een preek of door een bijzondere gebeurtenis, maar dat je vervolgens niet aan de Heere vroeg: ‘Blijf bij mij!’ Je liet Hem verder lopen…. Hij sprak tot je hart, maar je deed er niets mee. Weet je, de Heere Jezus komt graag wonen in je hart. Daar dringt Hij op aan, maar Hij dwingt je niet. Zeker behouden worden is honderd procent Gods werk. Maar wat kunnen wij de Heilige Geest tegenwerken en teleurstellen! Vaak gebeurt dat onbewust. Maar daarom is het niet minder erg. De Emmaüsgangers vragen echter dringend aan Jezus: ‘Blijf bij ons!’ Ze verlangen naar méér onderwijs. Wat doe jij? Laat je Jezus verder lopen? Of nodig je Hem uit om binnen te komen?
 
‘Zie, Ik sta aan de deur en Ik klop’ (Openb. 3:20)

Bron: Dagboek Volharding 2020

Verstuurd vanaf mijn SM-J330FN met Tapatalk

[Ad Anker]

Pleiten op de beloften

En als Hij met hen vergaderd was, beval Hij hun, dat zij van Jeruzalem niet scheiden zouden, maar verwachten de beloften des Vaders, die gij (zeide Hij) van Mij gehoord hebt. Handelingen 1:4

Wanneer je je nu voorgenomen hebt te bidden en weet waarom je bidden wilt, dan moet je erop toezien dat je een goed fundament legt voor je gebed, zodat je bidden geen verloren moeite is. Bidden zou immers verloren moeite zijn als je toch niet ontvangt waarom je bidt! Daarom moet je eerst onderzoeken of God datgene waarom je bidt ook waarlijk toegezegd heeft - dat is: of God je bede in Zijn Woord beloofd heeft te geven - bijvoorbeeld deze belofte: 'En al wat gij zult begeren in het gebed, gelovende, zult gij ontvangen' (Mattheüs 21:22). Of deze belofte: 'Bidt, en u zal gegeven worden, zoekt en gij zult vinden, klopt, en u zal opengedaan worden' (Mattheüs 7:7) Deze en andere beloften moet je eerst maar aan God voorleggen en erop pleiten en jezelf erdoor opwekken om gelovig te bidden. Want als God niet had bevolen te bidden en niet beloofd had te geven, dan konden alle schepselen met al hun bidden nog niet één enkel graankorreltje van Hem krijgen.
Daarom, als je wilt bidden moet je God Zijn Woord voorhouden en zeggen: 'O, lieve Heere, U heeft ons - wat wij bidden - toch beloofd? Dat moeten wij geloven en het staat in Uw Woord dat wij onze bede ook zullen ontvangen, ach lieve Heere, wilt U mijn gebreken niet aanzien, maar Uw Goddelijke waarheid, goedheid, en rechtvaardigheid en doe toch wat U beloofd hebt, want U hebt het beloofd en daarmee heeft U, door Uw eigen Woord - uit milde barmhartigheid - U ertoe verplicht het te doen.'

Maarten Luther

[J.C. Philpot]

My Lord I Did Not Choose You

My Lord I did not choose You
For that could never be
My heart would still refuse You
Had You not chosen me

You took the sin that stained me
Cleansed me, made me new
Of old, You have ordained me
That I should live in You

My Lord I did not choose You
For that could never be
My heart would still refuse You
Had You not chosen me

Unless Your grace had called me
And taught my opening mind
The world would have enthralled me
To heavenly glories blind

My Lord I did not choose You
For that could never be
My heart would still refuse You
Had You not chosen me

My heart knows none above You
For Your rich grace I thirst
I know that if I love You
You must have loved me first

My Lord I did not choose You
For that could never be
My heart would still refuse You
Had You not chosen me

[DDD]

Mooi!

Ik ga op zoek naar een mooie uitvoering hiervan.

[samanthi]

My Lord I Did Not Choose You

My Lord I did not choose You
For that could never be
My heart would still refuse You
Had You not chosen me

You took the sin that stained me
Cleansed me, made me new
Of old, You have ordained me
That I should live in You

My Lord I did not choose You
For that could never be
My heart would still refuse You
Had You not chosen me

Unless Your grace had called me
And taught my opening mind
The world would have enthralled me
To heavenly glories blind

My Lord I did not choose You
For that could never be
My heart would still refuse You
Had You not chosen me

My heart knows none above You
For Your rich grace I thirst
I know that if I love You
You must have loved me first

My Lord I did not choose You
For that could never be
My heart would still refuse You
Had You not chosen me

Zo waar. Mooi.

[samanthi]

1 Johannes 3

23 En dit is Zijn gebod, dat wij geloven in den Naam van Zijn Zoon Jezus Christus, en elkander liefhebben, gelijk Hij ons een gebod gegeven heeft. 24 En die Zijn geboden bewaart, blijft in Hem, en Hij in denzelven. En hieraan kennen wij, dat Hij in ons blijft, namelijk uit den Geest, Dien Hij ons gegeven heeft.


1 Johannes 4

19 Wij hebben Hem lief, omdat Hij ons eerst liefgehad heeft.

[Isala]

Gelezen:
In het tijdschrift Weet kwam ik een artikel tegen dat Obama zijn verkiezingsstrijd voerde op een bouwwerk, wat verwees naar een aan Zeus gewijd altaar.

Het Pergamonmuseum in Berlijn, met het echte altaar en de Isjtarpoort, werd in 1930 voltooid.
De hoofdrolspeler die dit bedacht en mogelijk maakte was Albert Speer, en hij werd later de rechterhand van Hitler.
Hitler liet van het Pergamonaltaar een replica maken, vanwaar hij zijn haattoespraken liet klinken.

http://weet-magazine.nl/artikelen/Weet% ... altaar.pdf

[DDD]

Ik heb het overigens niet over het leegtrekken van andere gemeenten in de buurt. Daar schiet niemand iets mee op. Als een gemeente in ledenaantal gelijk blijft, maar de doorstroming is jaarlijks 10 procent, is dat nog steeds een heel zorgelijke ontwikkeling.

Dat vind ik wel meevallen. Nieuw bloed in de gemeente brengt schwung. Van de 90% zal vast de helft nooit veranderen, dus de basis heb je altijd. Maar of je daar nu gelukkig van wordt, hangt maar net af van de wijze waarop zij hun rol als gemeentelid invullen.

Niet als er jaarlijks tien procent aan de ene kant binnen komt, en aan de andere kant 10 procent jaarlijks vertrekt. Dan verschuift een gemeente heel snel. Niet iedere schwung is fijn. Het is niet prettig als oude leden hun gemeente niet meer herkennen.

[Ad Anker]

Het is in de persoonlijke gemeenschap met God dat de gelovige en Christus het allermeest alleen zijn. Dat is het moment bij uitstek waarop alle andere mensen en zaken naar de achtergrond verdwijnen. Dan komt Jezus dichtbij en neemt Hij de ziel op in de gemeenschap en vreugde waar geen vreemde iets mee te maken heeft. Zo'n gemeenschap kende de aartsvader in Pniël. Hij was alleen. Het gordijn van de nacht verhulde het toneel voor elk oog. Alle geluiden verstomden in stilte. Alleen de stem van gebed klom op. Behalve Jakob en de Engel van het Verbond was er niemand aanwezig. Het was op dat moment dat Christus Zichzelf bekendmaakte, Jakob een geestelijk ridderschap verleende en hem als een overwinnaar en gezegend man achterliet. Geliefden, wij hebben de meeste kracht in het gebed wanneer we alleen met de Sterke worstelen. Onze gedachten en gevoelens worden door anderen gedeeld wanneer we gezamenlijk tot God naderen. Maar verlangt u, zoon van Jakob, naar Zijn waardigheid en zegen? Laat ieder ander dan vertrekken wanneer u de heilige tegenwoordigheid van Christus zoekt. O zalig uur, wanneer Christus en het hart elkaar in heilige, vertrouwelijke, liefdevolle gemeenschap ontmoeten! Welke zonde verblijft er in iemands hart? Welk verdriet leeft in zijn diepste gevoelens? Welke rivaal strijdt om Zijn liefde? Waar verlangt hij intens naar? Waar bidt hij vurig om? Welke wolk verdonkerd de heldere zonneschijn? In dit alles vindt hij vergeving, medeleven en rust in de omgang met Jezus.

Uit: de volheid van Christus, belicht vanuit het leven van Jozef als onderkoning. Octavius Winslow, De Banier, 2019

[pierre27]

Het is in de persoonlijke gemeenschap met God dat de gelovige en Christus het allermeest alleen zijn. Dat is het moment bij uitstek waarop alle andere mensen en zaken naar de achtergrond verdwijnen. Dan komt Jezus dichtbij en neemt Hij de ziel op in de gemeenschap en vreugde waar geen vreemde iets mee te maken heeft. Zo'n gemeenschap kende de aartsvader in Pniël. Hij was alleen. Het gordijn van de nacht verhulde het toneel voor elk oog. Alle geluiden verstomden in stilte. Alleen de stem van gebed klom op. Behalve Jakob en de Engel van het Verbond was er niemand aanwezig. Het was op dat moment dat Christus Zichzelf bekendmaakte, Jakob een geestelijk ridderschap verleende en hem als een overwinnaar en gezegend man achterliet. Geliefden, wij hebben de meeste kracht in het gebed wanneer we alleen met de Sterke worstelen. Onze gedachten en gevoelens worden door anderen gedeeld wanneer we gezamenlijk tot God naderen. Maar verlangt u, zoon van Jakob, naar Zijn waardigheid en zegen? Laat ieder ander dan vertrekken wanneer u de heilige tegenwoordigheid van Christus zoekt. O zalig uur, wanneer Christus en het hart elkaar in heilige, vertrouwelijke, liefdevolle gemeenschap ontmoeten! Welke zonde verblijft er in iemands hart? Welk verdriet leeft in zijn diepste gevoelens? Welke rivaal strijdt om Zijn liefde? Waar verlangt hij intens naar? Waar bidt hij vurig om? Welke wolk verdonkerd de heldere zonneschijn? In dit alles vindt hij vergeving, medeleven en rust in de omgang met Jezus.

Uit: de volheid van Christus, belicht vanuit het leven van Jozef als onderkoning. Octavius Winslow, De Banier, 2019

Prachtig, dank voor het delen.