Gelezen, gedacht, gehoord...

[DDD]

Ik heb in 2005 gevraagd of de begrafenis van mijn oma gefilmd kon worden, maar dat was niet de bedoeling, want niemand deed dat. Ik vind het nog steeds vervelend. Niet dat de toespraken zo bijzonder waren, maar ik had graag een video- of fotoreportage gehad.

Het zal toch steeds meer komen. Jonge mensen accepteren steeds minder dat de kerk in technologie uit het jaar nul blijft steken. Daar staat tegenover dat bezinning op het wezen en effect van moderne media ook te weinig plaatsvindt. Er zijn natuurlijk mensen die voortdurend moord en brand schreeuwen, maar zolang de gemeenteleden nergens moord of brand zien, heeft dat weinig nut. Dat kun je ook geen bezinning noemen, dat is meer paniekzaaierij.

Evenwichtige gedachten over de omgang met moderne media kom ik -en dat is natuurlijk ook standplaatsgebonden- maar erg weinig tegen. Mensen die er echt verstand van hebben, hebben er niet zoveel over te zeggen, denk ik. Omdat het zo complex is.

[J.C. Philpot]

Klopt, dat doen zij anders. Maar in levensstijl en principes veel overeenkomsten.

Wat betreft de behoudendere stroming (bijvoorbeeld de "gesloten broeders") klopt dat inderdaad. In het verleden (en misschien nu nog wel) droegen de vrouwen daar ook hoofdbedekking.

Wel is er ook een moderne stroming ontstaan (onder leiding van Ouweneem, Medema etc) die veel moderner is geworden in leer en leven, en meer richting de Charismatische beweging neigt.

[windorgel]

Klopt, dat doen zij anders. Maar in levensstijl en principes veel overeenkomsten.

Wat betreft de behoudendere stroming (bijvoorbeeld de "gesloten broeders") klopt dat inderdaad. In het verleden (en misschien nu nog wel) droegen de vrouwen daar ook hoofdbedekking.

Wel is er ook een moderne stroming ontstaan (onder leiding van Ouweneem, Medema etc) die veel moderner is geworden in leer en leven, en meer richting de Charismatische beweging neigt.

Inderdaad, er is verscheidenheid. Ik had het slechts over de mensen die ik ken uit de Vergadering. Die vrouwen dragen hoofdbedekking en lang haar. Zij voelen zich in de moderne stroming van de Vergadering minder thuis en zoeken daarom in veel dingen aansluiting bij de reformatorische kerk in hun woonplaats.

[johannes]

https://ingrazigeweiden.nl/
Ook een gesloten vergadering, mooi dagboekje gratis verkrijgbaar.
teksten HSV

[J.C. Philpot]

In verband met de Corona crisis, gratis e-book van Johannes Calvijn over Gods voorzienigheid:

https://www.gerritveldman.nl/gratis-e-b ... ienigheid/

[J.C. Philpot]

3.24.5 – Christus als spiegel van de uitverkiezing

Als wij Gods vaderlijke zachtmoedigheid zoeken en zijn hart dat ons gunstig gezind is, dan moeten we in de eerste plaats onze ogen op Christus richten. In Hem alleen vindt het hart van de Vader rust. Mattheüs 3:17 Als we de redding, het leven en de onsterfelijkheid zoeken van het hemelse koninkrijk, moeten we nergens anders onze toevlucht zoeken. Want alleen Hij is de bron van leven, het anker van redding en de erfgenaam van het koninkrijk van de hemel. Wat is anders het doel van de uitverkiezing dan dat de hemelse Vader ons adopteert als kinderen en wij door zijn gunst redding en onsterfelijkheid krijgen? Hoe je het ook wendt of keert, hoe je het ook onderzoekt, je moet wel inzien dat de bedoeling ervan niet verder reikt dan dat.

Daarom zegt de Schrift dat God degenen die Hij als zijn kinderen geadopteerd heeft, niet heeft uitgekozen in henzelf, maar in zijn Christus. Efeziërs 1:4 Want Hij kon hen alleen maar liefhebben in Hem. Hij kon hen pas eren met de erfenis van zijn koninkrijk als ze eerst deel hadden gekregen aan Hem. Als we in Hem uitverkoren zijn, zullen we de zekerheid van onze uitverkiezing niet in onszelf vinden en zelfs niet in God de Vader als we ons Hem alleen voorstellen, zonder de Zoon.

Christus is dus de spiegel waarin we onze uitverkiezing horen te zien. En dat mogen we ook doen zonder dat we bedrogen worden. Want het is zijn lichaam waarin de Vader besloten heeft hen te enten die Hij van eeuwigheid als de zijnen gewild heeft. Daarom beschouwt Hij iedereen als zijn kinderen die Hij erkent als ledematen van Christus. Dus hebben wij een duidelijk en overtuigend genoeg bewijs dat wij in het boek van het leven geschreven staan, Openbaring 3:15; 20:12-15; 21:27 als we deel hebben aan Christus.

Verder heeft Hij ons de zekerheid gegeven dat we deel hebben aan Hem, toen Hij door de prediking van het evangelie verklaard heeft dat de Vader Hem aan ons gegeven heeft, zodat Hij met al het goede dat Hij heeft, van ons zou zijn. Romeinen 8:32 De Schrift zegt over ons dat wij Hem aantrekken, Romeinen 13:14 dat wij samengroeien met Hem, Efeziërs 4:15 zodat wij mogen leven omdat Hij leeft. Deze leer wordt vaak herhaald: ‘De Vader heeft zijn eniggeboren Zoon niet gespaard, opdat een ieder die in Hem gelooft, niet verloren gaat.’ Romeinen 8:32; Johannes 3:15-16 En over wie in Hem gelooft, wordt gezegd dat hij is overgegaan van de dood naar het leven. Johannes 5:24 In die zin noemt Christus zichzelf het levensbrood. Johannes 6:35 Wie dat eet, zal voor eeuwig niet sterven. Johannes 6:51; 6:58

Hij, zeg ik, is voor ons de getuige geweest dat de hemelse Vader iedereen die Hem in geloof heeft aangenomen, zal beschouwen als zijn kinderen. Als wij meer willen dan dat we als Gods kinderen en erfgenamen beschouwd worden, dan moeten we boven Christus uit klimmen. Maar Hij is onze uiterste grens. Hoe dwaas zijn wij dan als we buiten Hem zoeken wat we in Hem al gekregen hebben en wat alleen in Hem te vinden is!

Bovendien is Hij de eeuwige wijsheid, de onveranderlijke waarheid en het vaste plan van de Vader. Daarom hoeven we niet bang te zijn dat wat Hij ons zelf vertelt ook maar het kleinste stukje afwijkt van de wil van de Vader, waar we naar zoeken. Sterker nog, Hij openbaart ons die wil betrouwbaar, zoals die vanaf het begin geweest is en altijd zal zijn.

De praktijk van deze leer moet ook floreren in onze gebeden. Weliswaar geeft het vertrouwen dat we uitverkoren zijn ons moed om God aan te roepen. Maar toch zou het de omgekeerde wereld zijn als we in onze gebeden God onze uitverkiezing op zouden dringen en met Hem een akkoord zouden willen sluiten op deze voorwaarde: ‘Heer, als ik uitverkoren ben, verhoor Mij dan.’ Want Hij wil dat we tevreden zijn met zijn beloften. We moeten niet op een andere manier te weten willen komen of Hij ons verhoren zal. We moeten zo verstandig zijn om op de juiste manier te gebruiken wat juist geschreven staat en niet onbezonnen hierheen en daarheen trekken wat binnen de perken gehouden moet worden. Dan zal dat ons van veel strikken bevrijden.

Bron: De Institutie

[Vervolgde]

Uit een oud vragenboekje.

Wat is geloof?
Dat ik mij onvoorwaardelijk onderwerp aan de macht van het Woord: “kom ik om, dan kom ik om.” Gelijk geschreven staat: “Abraham geloofde in de Heere en Hij rekende het hem tot gerechtigheid.“

Wat is derhalve hoofdzaak van het geloof?
Zich onvoorwaardelijk aan de genade overgeven.

Waarom zegt gij ‘onvoorwaardelijk’?
Omdat ik daarbij niet mag letten op werken alsof ik daarmee eerst mijn zonde zou hebben te boeten, of goed te maken, of te doen ophouden.

Wat is dus genade?
De toegenegenheid van God tot een goddeloze, volgens welke Hij hem, alleen op grond van zijn eeuwige liefde in Christus Jezus, in genade aanneemt en hem voor tijd en eeuwigheid voorziet van al datgene, wat in Zijn ogen recht en goed is.

Worden alle mensen deze genade deelachtig?
Nee, maar alleen diegenen, die zich aan het eeuwig voornemen, naar hetwelk God zich tot zaligheid verkiest, van harte onderwerpen.

Hoe kan iemand weten of hij uitverkoren is?
Alleen daaraan, dat het Evangelie tot hem gekomen is, niet in woord alleen, maar ook in kracht en in de Heilige Geest, en in vele verzekerdheid, zodat hij zich van harte tot God bekeerd heeft.

Wat is dat: ‘zich bekeren’?
Zich tot God keren met erkentenis van zijn zonde, en zich geheel overgeven aan het woord van genade en kwijtschelding van zonde, met volkomen voornemen in het hart bij de genade te volharden.

Hoe wordt de toestand, van welke men zich te bekeren heeft, ook anders in de schrift genoemd, en daarin voorgesteld als iets dat men afgelegd heeft?
De oude mens (zie Ef 4:22)

Wanneer heeft dit feitelijk plaats gevonden?
Antw. In de kruisiging en opstanding van Christus, waarin Hij alles God wederbracht en alles hersteld heeft, wat door onze schuld bedorven was, nadat wij van God waren afgevallen.

Wanneer wordt een mens de vrucht van dit werk deelachtig?
Antw. Ofschoon het heil van Christus voor ons aanwezig is, zo komt er nochtans in ons leven een zeker tijdstip, waarop wij door de Geest des geloofs in dit heil overgezet worden en van de dood in het leven overgaan. Dat is de gehele omzetting van een mens, welke hem tevreden maakt met de gerechtigheid die voor God geldt, een omzetting, die ook wedergeboorte heet.

Wat is ‘naar vlees wandelen’ en wat is ‘naar Geest wandelen’?
Naar vlees wandelen is: naar onze begrippen van godsdienst en heiligheid leven, waaruit al onze zonden voortkomen; en naar geest wandelen is: zich alleen aan de genade van Christus houden en in Hem aan de liefde van God, hetwelk alle heiliging van de Geest in zich bevat.

[J.C. Philpot]

Christus openbaart ons hier de hoogte en de diepte van de hemel en de hel. Hij bevestigt de betrouwbaarheid van Gods verbond tot in alle eeuwigheid. Het leven hier op aarde zou ons aan die betrouwbaarheid doen twijfelen. Een gelovig kind van God moet de bitterste ellende doormaken en daarin sterven. terwijl een ander verbondskind de weelde en het geluk van deze wereld mag genieten tot zijn laatste dag. Waar blijft de trouw en de waarheid van Gods beloften?

Gods Zoon geeft ons het antwoord uit de hemel. Het zijn geen geheimzinnige stemmen uit het dodenrijk, die langs een abnormale weg iets onthullen over de toestand van de gestorvenen in het dodenrijk. Wij horen hier uit de hemel het openbaringswoord van onze God, tot ons gesproken door profeten en apostelen, door Gods eigen Zoon die uit de hemel is neergedaald en ons de waarheid van het evangelie betuigt.

Wat Hij ons leert, is het onvervalste evangelie, de blijde boodschap van de verlossing. In de tekst wordt zijn naam niet afzonderlijk genoemd. Maar wanneer Gods Woord spreekt over Abraham en over Mozes en de profeten, dan is dat het verbondsevangelie van de Middelaar Jezus Christus.

Vader Abraham en zijn kind Lazarus werden niet anders zalig dan door het geloof in Gods vaste beloften. Daardoor vonden zij in leven en sterven de enige troost in de beloofde Zaligmaker, die het verbond van Gods genade met Zijn bloed bevestigd heeft.

Van dat bloed wil Christus ook spreken in deze tekst. Toen Hij hier Gods Woord liet horen over de plaats van de eeuwige pijn, waar dat Woord in zijn betrouwbaarheid bevestigd wordt, toen wist Hij wat Hemzelf te wachten stond. Vader Abraham en Lazarus en miljoenen andere zondaars kunnen alleen binnengaan in de eeuwige zaligheid, wanneer Hijzelf in hun plaats ten onder gaat in de dood en de verschrikking der hel. De vlammen van Gods oordeel zullen Hem verschroeien; geen druppel van verkoeling mag zijn lijden verzachten. Uit de diepte van de hel moet Hij straks roepen: Mijn God, mijn God, waarom hebt Gij mij verlaten?

De diepste versmaadheid en angst der hel moest Hij ondergaan, omdat vanwege de gerechtigheid en de waarheid Gods niet anders voor onze zonden betaald kon worden dan door de dood van Gods Zoon. Christus bevestigt de betrouwbaarheid van Gods verbondswoord niet alleen door zijn sprekend getuigenis, maar ook door zijn dood en bloedstorting, zijn neerdaling in de helse pijn.

Zo staat Hij hier vóór u, en spreekt tot ons over wat Hij gehoord en gezien heeft bij de Vader. En nu Hij ook volbracht heeft, wat Hij naar het Woord Gods in deze wereld kwam doen tot onze verlossing, nu bevestigt Hij nog te meer tot in eeuwigheid de betrouwbaarheid van het goddelijk verbondswoord.

Wie in de Zoon gelooft, heeft eeuwig leven; maar wie de Zoon ongehoorzaam is, zal het leven niet zien, maar de toorn van God blijft op hem! Onze God heeft zijn eigen Zoon niet gespaard, maar Hem voor ons allen overgegeven; zal Hij ons met Hem ook niet alle dingen schenken?

Christus is gestorven om onze zonden – nu leeft Hij in alle eeuwigheid. Aan Gods rechterhand is Hij de getuige van het betrouwbare Woord, dat niet liegt. Met Hem getuigt ook vader Abraham, en Lazarus, en allen die in dit leven het Woord van God hebben geloofd. Zelfs in de hel wordt dit getuigenis bevestigd aan ieder verbondskind die het in dit leven niet heeft geloofd . .. Wie is zo dwaas, dat hij God niet op zijn Woord vertrouwt? En toch gaan velen eeuwig verloren, terwijl de VerbondsGod ook tot hen zulke heerlijke beloften gesproken heeft. Heden, zo gij zijn stem hoort, verhardt uw harten niet! Want het Woord Gods is en blijft betrouwbaar tot in eeuwigheid.

[J.C. Philpot]

Bij het woord 'institutie' denken we al gauw aan de Institutie van Calvijn (1559), de sublieme onderwijzing in de christelijke leer van de bekende reformator. Vrij onbekend echter is dat nog geen halve eeuw later opnieuw een institutie is verschenen: de Institutie van Bucanus (1602). Dit vrijwel vergeten hoofdwerk van een vrijwel vergeten theoloog werd in de zeventiende eeuw veel gelezen en geprezen.

Online lezen (de voorlopige en nog incomplete hertaling): https://bucanus.nl/institutie

Kent iemand deze theoloog en dit werk?

[crossmountain]

Bijzonder column deze week in Elsevier van Liesbeth Wytzes onder de kop "Schaam je niet als je de bijbel leest".
Is de timing "toevallig", net voor het bezoek van haar partner Ferdinand Grapperhaus zondag aan de Gereformeerde Gemeente in Nederland te Barneveld?

(…)
Maar de strapatsen van Trump zijn vandaag niet het onderwerp, hij krijgt al meer dan genoeg aandacht en dat is helemaal niet goed voor hem. Die Bijbel zat me dwars. En niet alleen die van Trump.
In een interview van Fokke Obbema in de Volkskrant, in diens reeks over de zin van het leven, zegt een ex-verslaafde: 'Oordeel niet, opdat je niet geoordeeld wordt. Dat is bijbels, maar zo waar.'
Ik struikel niet over het citaat — dat is natuurlijk een waarheid als een koe. Ik struikel over het woordje 'maar'. Kennelijk zijn de Bijbel, ooit het boek der boeken, en bijbelkennis zaken geworden om je voor te schamen of om een beetje te minachten. Een suf, oubollig en achterhaald boek dat 'vandaag de dag' geen enkele relevantie meer heeft.
De mensen zijn nog wel spiritueel, zoals dat heet, maar ze lezen liever onzinboeken: Het Tibetaanse Dodenboek of de mysterieuze werken van Eckhart Tolle, of een boekje van de Zwitserse Christina von Dreien.
(…)
Pak gewoon een bijbel, daar heb je wat aan. De ex-verslaafde, die een goed verhaal had, had moeten zeggen: 'Dat is bijbels, en zo waar.' Je hoeft echt geen gelovige of een trouw kerkganger te zijn om de Bijbel te waarderen als een boek met diepe levenswijsheden.
Of het nu gaat om de Tien Geboden, die je nog steeds prima als leidraad kunt gebruiken, of om prachtige spannende verhalen, alles staat erin. Wie dat boek leest als een verzameling filosofische beschouwingen en psychologische inzichten, en niet als een betweterig boek met een vroom sausje, zal er een hoop plezier en wijsheid aan ontlenen. En zelfs degene met een hang naar mystiek zal er nog wat moois in vinden.

https://www.elsevierweekblad.nl/cultuur ... t-205497w/

[Mara]

Bijzonder column deze week in Elsevier van Liesbeth Wytzes onder de kop "Schaam je niet als je de bijbel leest".
Is de timing "toevallig", net voor het bezoek van haar partner Ferdinand Grapperhaus zondag aan de Gereformeerde Gemeente in Nederland te Barneveld?

Hij heeft ook een r.k. mis en een protestantse dienst inmiddels bijgewoond, dus of deze column nu zo gepland is, weet ik niet.
Bovendien, niet iedereen weet dat hij haar partner is.

[Terri]

Bijzonder column deze week in Elsevier van Liesbeth Wytzes onder de kop "Schaam je niet als je de bijbel leest".
Is de timing "toevallig", net voor het bezoek van haar partner Ferdinand Grapperhaus zondag aan de Gereformeerde Gemeente in Nederland te Barneveld?

(…)
Maar de strapatsen van Trump zijn vandaag niet het onderwerp, hij krijgt al meer dan genoeg aandacht en dat is helemaal niet goed voor hem. Die Bijbel zat me dwars. En niet alleen die van Trump.
In een interview van Fokke Obbema in de Volkskrant, in diens reeks over de zin van het leven, zegt een ex-verslaafde: 'Oordeel niet, opdat je niet geoordeeld wordt. Dat is bijbels, maar zo waar.'
Ik struikel niet over het citaat — dat is natuurlijk een waarheid als een koe. Ik struikel over het woordje 'maar'. Kennelijk zijn de Bijbel, ooit het boek der boeken, en bijbelkennis zaken geworden om je voor te schamen of om een beetje te minachten. Een suf, oubollig en achterhaald boek dat 'vandaag de dag' geen enkele relevantie meer heeft.
De mensen zijn nog wel spiritueel, zoals dat heet, maar ze lezen liever onzinboeken: Het Tibetaanse Dodenboek of de mysterieuze werken van Eckhart Tolle, of een boekje van de Zwitserse Christina von Dreien.
(…)
Pak gewoon een bijbel, daar heb je wat aan. De ex-verslaafde, die een goed verhaal had, had moeten zeggen: 'Dat is bijbels, en zo waar.' Je hoeft echt geen gelovige of een trouw kerkganger te zijn om de Bijbel te waarderen als een boek met diepe levenswijsheden.
Of het nu gaat om de Tien Geboden, die je nog steeds prima als leidraad kunt gebruiken, of om prachtige spannende verhalen, alles staat erin. Wie dat boek leest als een verzameling filosofische beschouwingen en psychologische inzichten, en niet als een betweterig boek met een vroom sausje, zal er een hoop plezier en wijsheid aan ontlenen. En zelfs degene met een hang naar mystiek zal er nog wat moois in vinden.

https://www.elsevierweekblad.nl/cultuur ... t-205497w/

Ze schrijft regelmatig 'positief' over het christendom.
Volgens mij is ze er mee opgegroeid, er van weg gegroeid, maar niet helemaal ont-groeid.

[DDD]

Dank voor het delen. Het valt mij ook op. Een apart gesprek waard. Veel christenen bidden ook niet voor het eten in gezelschap, valt mij op.

[Geytenbeekje]

Dank voor het delen. Het valt mij ook op. Een apart gesprek waard. Veel christenen bidden ook niet voor het eten in gezelschap, valt mij op.

Wij doen het wel in een restaurant.
Niet hardop.
Ik las wel een keer dat iemand dat wel doet, en samen ging bidden met zijn vrouw.

[samanthi]

Dank voor het delen. Het valt mij ook op. Een apart gesprek waard. Veel christenen bidden ook niet voor het eten in gezelschap, valt mij op.

Het is ons opgevallen dat als je op gewone toon hardop voor je eten bidt en niemand kijkt wat je aan het doen bent, in mijn vorige gemeente werd er bij het reisje van de zondagsschoolkinderen hardop gebeden en uit de Bijbel voorgelezen, behalve als het zo druk was dat de dominee zou moeten schreeuwen. We hebben nooit gemerkt dat er iemand ging staren.
Met mijn huidige gemeente doen we dit bij het gemeenteuitje evenzo, wij zijn het in de loop der jaren als gezin ook gaan doen.