Gelezen, gedacht, gehoord...

[Posthoorn]

Zo is dat, en dat weet deze dominee heel goed, want hij is niet dom. Hij is echter feitelijk een baptist,

Wat mij stoort is dat jij suggereert dat een baptist per definitie geen belofteprediking heeft. Dat is onzin. Een baptist beperkt het alleen niet tot de gedoopten, maar predikt het Evangelie aan een ieder die het hoort. Trouwens, dat doet een goede niet-baptistische prediker ook.

[Guy]

Ik denk dat ds. Verschuure 1950 bedoelt ipv 1953?

[Posthoorn]

Nee, hij zegt dat God 'het' niet aan ons allemaal belooft. Maar dat komt in dit verband in mijn beleving op hetzelfde neer. Los daarvan heb ik een dooptoespraak gehoord, en die was even onrechtzinnig.

Het gaat om een misverstand. Ds. Verschuure en veel predikanten in de GG zien 'belofte' als een onvoorwaardelijke toezegging. Terwijl de reformatorische opvatting van 'belofte' altijd de voorwaarde van het geloof veronderstelt. Zie bijv. Hebr. 4:1,2: Laat ons dan vrezen, dat niet te eniger tijd, de belofte van in Zijn rust in te gaan nagelaten zijnde, iemand van u schijne achtergebleven te zijn. Want ook ons is het Evangelie verkondigd, gelijk als hun; maar het woord der prediking deed hun geen nut, dewijl het met het geloof niet gemengd was in degenen die het gehoord hebben.

[Erasmiaan]

Nee, hij zegt dat God 'het' niet aan ons allemaal belooft. Maar dat komt in dit verband in mijn beleving op hetzelfde neer. Los daarvan heb ik een dooptoespraak gehoord, en die was even onrechtzinnig.

Dan concludeer ik dat die dooptoespraak gewoon rechtzinnig was. Ik wijs op het boekje "Verbond, prediking en geestelijk leven - een toelichting vanuit de Gereformeerde Gemeenten" waarin op pagina 96 staat: "Echter, er is nog meer bezinning nodig. Dat laat de geschiedenis van de Gereformeerde Gemeenten ons zien. Een droeve schorsing van ds. R. Kok vindt in 1950 plaats. Hem wordt verweten aanbod en belofte in de prediking samen te laten vallen. Dat wil zeggen dat in het aanbod van genade dezelfde beloften aan een ieder geschonken worden. Elke separatie ten aanzien van de beloften ontbrak."

"Via het aanbod van genade en beloften worden hoorders gewezen op Christus. Het aanbod van genade wil nooit zeggen dat je geloeven moet dat je een kind des verbonds bent. Uitgangspunt is dat alle hoorders kinderen des toorns zijn, tenzij je wederom geboren wordt. Wie nog geen kind van God is, mag wel tot God naderen in het gebruik van de genademiddelen. In de prediking wordt Christus en Zijn weldaden ernstig aangeboden. Echter, pleiten op de beloften is geloofswerk voor Gods kinderen, in Christus zijn de verbondsbeloften hun eigendom geworden." (p.100)

Ds. Verschuure spreekt hiermee volledig in lijn. En hij vervalt niet in de andere eenzijdigheid door dan alleen maar het aanbod aan gebrokenen en verslagenen te verkondigen. Dat zegt hij namelijk ook met zoveel woorden in dit stukje tekst. Kortom: hij opereert mijns inziens volledig en verantwoord in lijn met het gevoelen binnen de GG en ook in lijn met de belijdenisgeschriften.

[Erasmiaan]

Ik denk dat ds. Verschuure 1950 bedoelt ipv 1953?

Dat denk ik ook.

[mulder]

Sterker nog de ''nieuwere' predikanten in de Ggin laten het onderscheid tussen aanbod en belofte bij tijden los net zoals ds.Kok. Dus de huidige kerk die voorkomt uit 53 is daarin ten goede veranderd.

[Geytenbeekje]

Sterker nog de ''nieuwere' predikanten in de Ggin laten het onderscheid tussen aanbod en belofte bij tijden los net zoals ds.Kok. Dus de huidige kerk die voorkomt uit 53 is daarin ten goede veranderd.

En vind je die wisseling jammer ?
en zo ja : Waarom ?

[DDD]

Mij is nu niet helemaal helder waar het nu om gaat: zijn de uitspraken van ds. Verschuure nu in strijd met wat de GG zelf leert, volgens DDD? Of in strijd met de DL? Dat zou ik wel goed willen onderscheiden.

De GG leren in ieder geval (ook) wat in de DL staat. Maar het is in dit geval allebei aan de orde, mijns inziens.

[DDD]

Zo is dat, en dat weet deze dominee heel goed, want hij is niet dom. Hij is echter feitelijk een baptist,

Wat mij stoort is dat jij suggereert dat een baptist per definitie geen belofteprediking heeft. Dat is onzin. Een baptist beperkt het alleen niet tot de gedoopten, maar predikt het Evangelie aan een ieder die het hoort. Trouwens, dat doet een goede niet-baptistische prediker ook.

Dat is een goed punt. Daar wil ik eens over nadenken. Hij beperkt de waarde van de doop op een hypercalvinistisch-baptistische manier, zonder de consequentie te trekken dat de kinderdoop niet hoeft, overigens. Die ziet hij als een opdracht van God.

Het is natuurlijk ook goed mogelijk dat je zowel remonstrant als baptist bent. Of iets daartussenin.

[DDD]

Nee, hij zegt dat God 'het' niet aan ons allemaal belooft. Maar dat komt in dit verband in mijn beleving op hetzelfde neer. Los daarvan heb ik een dooptoespraak gehoord, en die was even onrechtzinnig.

Het gaat om een misverstand. Ds. Verschuure en veel predikanten in de GG zien 'belofte' als een onvoorwaardelijke toezegging. Terwijl de reformatorische opvatting van 'belofte' altijd de voorwaarde van het geloof veronderstelt. Zie bijv. Hebr. 4:1,2: Laat ons dan vrezen, dat niet te eniger tijd, de belofte van in Zijn rust in te gaan nagelaten zijnde, iemand van u schijne achtergebleven te zijn. Want ook ons is het Evangelie verkondigd, gelijk als hun; maar het woord der prediking deed hun geen nut, dewijl het met het geloof niet gemengd was in degenen die het gehoord hebben.

Je mist het onderscheid tussen beloften van het genadeverbond en evangeliebeloften.

[Jantje]

Sterker nog de ''nieuwere' predikanten in de Ggin laten het onderscheid tussen aanbod en belofte bij tijden los net zoals ds.Kok. Dus de huidige kerk die voorkomt uit 53 is daarin ten goede veranderd.

Als dat waar is, kunnen ze per direct samengaan.

[DDD]

Nee, hij zegt dat God 'het' niet aan ons allemaal belooft. Maar dat komt in dit verband in mijn beleving op hetzelfde neer. Los daarvan heb ik een dooptoespraak gehoord, en die was even onrechtzinnig.

Dan concludeer ik dat die dooptoespraak gewoon rechtzinnig was. Ik wijs op het boekje "Verbond, prediking en geestelijk leven - een toelichting vanuit de Gereformeerde Gemeenten" waarin op pagina 96 staat: "Echter, er is nog meer bezinning nodig. Dat laat de geschiedenis van de Gereformeerde Gemeenten ons zien. Een droeve schorsing van ds. R. Kok vindt in 1950 plaats. Hem wordt verweten aanbod en belofte in de prediking samen te laten vallen. Dat wil zeggen dat in het aanbod van genade dezelfde beloften aan een ieder geschonken worden. Elke separatie ten aanzien van de beloften ontbrak."

"Via het aanbod van genade en beloften worden hoorders gewezen op Christus. Het aanbod van genade wil nooit zeggen dat je geloeven moet dat je een kind des verbonds bent. Uitgangspunt is dat alle hoorders kinderen des toorns zijn, tenzij je wederom geboren wordt. Wie nog geen kind van God is, mag wel tot God naderen in het gebruik van de genademiddelen. In de prediking wordt Christus en Zijn weldaden ernstig aangeboden. Echter, pleiten op de beloften is geloofswerk voor Gods kinderen, in Christus zijn de verbondsbeloften hun eigendom geworden." (p.100)

Ds. Verschuure spreekt hiermee volledig in lijn. En hij vervalt niet in de andere eenzijdigheid door dan alleen maar het aanbod aan gebrokenen en verslagenen te verkondigen. Dat zegt hij namelijk ook met zoveel woorden in dit stukje tekst. Kortom: hij opereert mijns inziens volledig en verantwoord in lijn met het gevoelen binnen de GG en ook in lijn met de belijdenisgeschriften.

Het cursieve deel is zeker geen leer van de GG, maar is inderdaad een standpunt dat binnen de GG vanouds gevonden werd. Maar het vetgedrukte deel ook, en dat ontkent de dominee duidelijk. Bovendien is dit geen synodaal goedgekeurd boek, dus je kunt eventuele afwijkingen van Louter genade niet zomaar op het conto van de Gereformeerde Gemeente schrijven.

Maar goed, het is een onderwerp waarover je uren kunt spreken en dat vind ik eigenlijk zonde van mijn tijd.

[Erasmiaan]

Nee, hij zegt dat God 'het' niet aan ons allemaal belooft. Maar dat komt in dit verband in mijn beleving op hetzelfde neer. Los daarvan heb ik een dooptoespraak gehoord, en die was even onrechtzinnig.

Dan concludeer ik dat die dooptoespraak gewoon rechtzinnig was. Ik wijs op het boekje "Verbond, prediking en geestelijk leven - een toelichting vanuit de Gereformeerde Gemeenten" waarin op pagina 96 staat: "Echter, er is nog meer bezinning nodig. Dat laat de geschiedenis van de Gereformeerde Gemeenten ons zien. Een droeve schorsing van ds. R. Kok vindt in 1950 plaats. Hem wordt verweten aanbod en belofte in de prediking samen te laten vallen. Dat wil zeggen dat in het aanbod van genade dezelfde beloften aan een ieder geschonken worden. Elke separatie ten aanzien van de beloften ontbrak."

"Via het aanbod van genade en beloften worden hoorders gewezen op Christus. Het aanbod van genade wil nooit zeggen dat je geloeven moet dat je een kind des verbonds bent. Uitgangspunt is dat alle hoorders kinderen des toorns zijn, tenzij je wederom geboren wordt. Wie nog geen kind van God is, mag wel tot God naderen in het gebruik van de genademiddelen. In de prediking wordt Christus en Zijn weldaden ernstig aangeboden. Echter, pleiten op de beloften is geloofswerk voor Gods kinderen, in Christus zijn de verbondsbeloften hun eigendom geworden." (p.100)

Ds. Verschuure spreekt hiermee volledig in lijn. En hij vervalt niet in de andere eenzijdigheid door dan alleen maar het aanbod aan gebrokenen en verslagenen te verkondigen. Dat zegt hij namelijk ook met zoveel woorden in dit stukje tekst. Kortom: hij opereert mijns inziens volledig en verantwoord in lijn met het gevoelen binnen de GG en ook in lijn met de belijdenisgeschriften.

Het cursieve deel is zeker geen leer van de GG, maar is inderdaad een standpunt dat binnen de GG vanouds gevonden werd. Maar het vetgedrukte deel ook, en dat ontkent de dominee duidelijk. Bovendien is dit geen synodaal goedgekeurd boek, dus je kunt eventuele afwijkingen van Louter genade niet zomaar op het conto van de Gereformeerde Gemeente schrijven.

Maar goed, het is een onderwerp waarover je uren kunt spreken en dat vind ik eigenlijk zonde van mijn tijd.

Het boek is goedgekeurd door het Deputaatschap. Letterlijk: "Is Zijn verbond en woorden een publicatie van en onder verantwoordelijkheid van het Deputaatschap, ook met deze publicatie wil het Deputaatschap graag zijn instemming betuigen. Voor wat betreft de inhoudelijke weergave van de opvattingen over verbond, beloften, prediking en geestelijk leven, kan het Deputaatschap zich in de inhoud goed vinden.[...]
namens het Deputaatschap Vertegenwoordiging en Voorlichting van de Gereformeerde Gemeenten, ds. J.J. van Eckeveld."

Het vetgedrukte deel ontkent de ds. zeker niet, het gaat hier over de evangeliebeloften zoals blijkt uit het verband van het boekje. Het voelt wat krampachtig aan, hoe graag je wil dat wat ds. Verschuure schrijft niet klopt.

[Jantje]

@Erasmiaan, hoe zie jij het stukje van ds. C. Harinck wat ik citeerde in relatie met het stukje van ds. Verschuure? Dat spreekt elkaar toch ook niet tegen? Dus in die zin onderschrijft de visie van ds. Harinck toch ook wat ds. Verschuure zegt? Of zie ik daarin wat over het hoofd?

[eilander]

Wat jammer dat de duidelijke en appellerende taal van o.a. de Erskines niet (meer) klinkt. Ik kan het niet laten dit toch even te verzuchten.