Zoekende zondaar reeds behouden?

[vragensteller]

Wat betreft Van der Groe; even doorlezen, dan zul je zien dat hij het ook heeft over een zaligmakende overtuiging voor de kennis van Christus. Mocht je me niet geloven dan zal ik vanavond nog wel wat citeren. Het is overigens vrij zinloos dat je blijft citeren. Meermalen is hier al aangetoond dat er oudvaders waren die het standpunt van Tiberius c.q. ruim aanhingen. Al zijn er dan misschien wel tien of twintig die er anders instaan; er zijn er ook velen die er zo over dachten.

Nee hoor ik geloof je. Het is idd zo dat de oudvaders er ook verschillend over dachten. Ik heb vele citaten die mijn standpunt bijvallen. Maar eerlijkheid gebied te zeggen dat er ook vele citaten zijn die Tiberius standpunt bijvallen.
Ook zijn er oudvaders die zelfs beide standpunten schijnen te leren

Als wij bij dat alles maar blijven zeggen dat bewuste Christuskennis behoort bij het wezen van het geloof en niet bij het welwezen. De vraag moet blijven: Wat dunkt u van de Christus ? Is Hij u gepast, noodzakelijk en dierbaar geworden. Mag u Hem door het geloof kennen.
Of met Abraham Hellenbroek

Hellenbroek, Vragenboekje, hfst. 1, vraag 9 en hfst. 11, vraag 5: “Is Christus te kennen
juist nodig tot zaligheid? Antw. Ja”. “Waarin moet de Middelaar al gekend worden?
Antw. 1. In Zijn Namen; 2. In Zijn ambten. 3. In Zijn naturen; 4. In Zijn staten en 5.
In Zijn weldaden”.

Hier zal een ieder het wel mee eens zijn toch?

Huisman, geloof het of niet, ik ben het volledig met je eens!
Er is een uitgaande geloofsdaad, juist omdat Hij gepast, noodzakelijk en dierbaar is geworden!

[Tiberius]

Ik ben het er ook mee eens, Huisman.

[memento]

De Schrift sluit niet uit dat er mogelijk tijd zit tussen wedergeboorte en expliciet geloof. Echter, nergens noemt de Schrift dit als aparte categorie. Laat staan dat die groep apart wordt aangesproken, van die groep gezegd wordt dat zij behouden zijn, etc.

Dat is niet helemaal waar.
Wel, dat er niet van die groep gezegd moet worden, dat ze behouden zijn, maar dat doet ook niemand hier.
Echter Petrus spreek de mensen die verslagen van hart waren anders aan dan toen ze nog van mening waren, dat de apostelen vol zoete wijn waren.

Gaat hij hun stand beschrijven? Gaat hij vertellen dat als het zo en zo is in hun hart, dat dan God Zijn werk in hun harten begonnen is? Gaat hij kenmerken opsommen, en spreken over hun "stand"?

Wat zegt Petrus precies nadat ze verslagen van hart vragen wat ze moeten doen? "Bekeert u en een ieder van u late zich dopen op de naam van Jezus Christus, tot vergeving van uw zonden, en gij zult de gave des heiligen Geestes ontvangen. 39 Want voor u is de belofte en voor uw kinderen en voor allen, die verre zijn, zovelen als de Here, onze God, ertoe roepen zal. 40 En met nog meer andere woorden getuigde hij, en hij vermaande hen, zeggende: Laat u behouden uit dit verkeerde geslacht."

Kortom, hij komt met een indringende oproep: Bekeer je! Laat je behouden! En hij wijst op de beloften van God, als argument om hen sterk aan te sporen om zich te bekeren.

Een echt andere aanspraak kan je dat niet noemen. De oproep "bekeert u" heeft uit de mond van Johannes en Jezus geklonken, gewoon tot iedere hoorder.

[vragensteller]

De Schrift sluit niet uit dat er mogelijk tijd zit tussen wedergeboorte en expliciet geloof. Echter, nergens noemt de Schrift dit als aparte categorie. Laat staan dat die groep apart wordt aangesproken, van die groep gezegd wordt dat zij behouden zijn, etc.

Dat is niet helemaal waar.
Wel, dat er niet van die groep gezegd moet worden, dat ze behouden zijn, maar dat doet ook niemand hier.
Echter Petrus spreek de mensen die verslagen van hart waren anders aan dan toen ze nog van mening waren, dat de apostelen vol zoete wijn waren.

Gaat hij hun stand beschrijven? Gaat hij vertellen dat als het zo en zo is in hun hart, dat dan God Zijn werk in hun harten begonnen is? Gaat hij kenmerken opsommen, en spreken over hun "stand"?

Wat zegt Petrus precies nadat ze verslagen van hart vragen wat ze moeten doen? "Bekeert u en een ieder van u late zich dopen op de naam van Jezus Christus, tot vergeving van uw zonden, en gij zult de gave des heiligen Geestes ontvangen. 39 Want voor u is de belofte en voor uw kinderen en voor allen, die verre zijn, zovelen als de Here, onze God, ertoe roepen zal. 40 En met nog meer andere woorden getuigde hij, en hij vermaande hen, zeggende: Laat u behouden uit dit verkeerde geslacht."

Kortom, hij komt met een indringende oproep: Bekeer je! Laat je behouden! En hij wijst op de beloften van God, als argument om hen sterk aan te sporen om zich te bekeren.

Een echt andere aanspraak kan je dat niet noemen. De oproep "bekeert u" heeft uit de mond van Johannes en Jezus geklonken, gewoon tot iedere hoorder.

Dat moet ook!

[Tiberius]

De Schrift sluit niet uit dat er mogelijk tijd zit tussen wedergeboorte en expliciet geloof. Echter, nergens noemt de Schrift dit als aparte categorie. Laat staan dat die groep apart wordt aangesproken, van die groep gezegd wordt dat zij behouden zijn, etc.

Dat is niet helemaal waar.
Wel, dat er niet van die groep gezegd moet worden, dat ze behouden zijn, maar dat doet ook niemand hier.
Echter Petrus spreek de mensen die verslagen van hart waren anders aan dan toen ze nog van mening waren, dat de apostelen vol zoete wijn waren.

Gaat hij hun stand beschrijven? Gaat hij vertellen dat als het zo en zo is in hun hart, dat dan God Zijn werk in hun harten begonnen is? Gaat hij kenmerken opsommen, en spreken over hun "stand"?

Heb je tegen mij? Ik beweer dat iig niet.

Wat zegt Petrus precies nadat ze verslagen van hart vragen wat ze moeten doen? "Bekeert u en een ieder van u late zich dopen op de naam van Jezus Christus, tot vergeving van uw zonden, en gij zult de gave des heiligen Geestes ontvangen. 39 Want voor u is de belofte en voor uw kinderen en voor allen, die verre zijn, zovelen als de Here, onze God, ertoe roepen zal. 40 En met nog meer andere woorden getuigde hij, en hij vermaande hen, zeggende: Laat u behouden uit dit verkeerde geslacht."

Precies. "Voor u is de belofte en voor uw kinderen"
Terwijl hij even daarvoor hun zonden aanwees: "dezen Jezus, Dien gij gekruist hebt".

[Erasmiaan]

De Schrift sluit niet uit dat er mogelijk tijd zit tussen wedergeboorte en expliciet geloof. Echter, nergens noemt de Schrift dit als aparte categorie. Laat staan dat die groep apart wordt aangesproken, van die groep gezegd wordt dat zij behouden zijn, etc.

Dat is niet helemaal waar.
Wel, dat er niet van die groep gezegd moet worden, dat ze behouden zijn, maar dat doet ook niemand hier.
Echter Petrus spreek de mensen die verslagen van hart waren anders aan dan toen ze nog van mening waren, dat de apostelen vol zoete wijn waren.

Gaat hij hun stand beschrijven? Gaat hij vertellen dat als het zo en zo is in hun hart, dat dan God Zijn werk in hun harten begonnen is? Gaat hij kenmerken opsommen, en spreken over hun "stand"?

Wat zegt Petrus precies nadat ze verslagen van hart vragen wat ze moeten doen? "Bekeert u en een ieder van u late zich dopen op de naam van Jezus Christus, tot vergeving van uw zonden, en gij zult de gave des heiligen Geestes ontvangen. 39 Want voor u is de belofte en voor uw kinderen en voor allen, die verre zijn, zovelen als de Here, onze God, ertoe roepen zal. 40 En met nog meer andere woorden getuigde hij, en hij vermaande hen, zeggende: Laat u behouden uit dit verkeerde geslacht."

Kortom, hij komt met een indringende oproep: Bekeer je! Laat je behouden! En hij wijst op de beloften van God, als argument om hen sterk aan te sporen om zich te bekeren.

Een echt andere aanspraak kan je dat niet noemen. De oproep "bekeert u" heeft uit de mond van Johannes en Jezus geklonken, gewoon tot iedere hoorder.

Overigens kan het geen kwaad in de prediking als nog eens genoemd wordt dat we ons huis niet op een zandgrond moeten bouwen maar op een fundament, en hoe dat fundament dan gelegd/ gevonden wordt. Tegenwoordig ziet men zand aan voor Rots of wat losse stenen voor het enige Fundament. Dus die separatie dient welzeker in de prediking een plaats te hebben. Opdat een ieder zich kan toetsen, of hij er buiten staat of dat er kennis mag zijn van die enige Rotssteen.

[Marieke]

De Schrift sluit niet uit dat er mogelijk tijd zit tussen wedergeboorte en expliciet geloof. Echter, nergens noemt de Schrift dit als aparte categorie. Laat staan dat die groep apart wordt aangesproken, van die groep gezegd wordt dat zij behouden zijn, etc.

Dat is niet helemaal waar.
Wel, dat er niet van die groep gezegd moet worden, dat ze behouden zijn, maar dat doet ook niemand hier.
Echter Petrus spreek de mensen die verslagen van hart waren anders aan dan toen ze nog van mening waren, dat de apostelen vol zoete wijn waren.

Gaat hij hun stand beschrijven? Gaat hij vertellen dat als het zo en zo is in hun hart, dat dan God Zijn werk in hun harten begonnen is? Gaat hij kenmerken opsommen, en spreken over hun "stand"?

.

Ik kan het niet beter verwoorden dan prof. Wisse het doet:

De schare die opkomt naar Gods huis brengt haar karakteristieke zielsnoden en behoeften mee. Zal tot heilige vrucht het Woord worden bediend, dan dient men zijn naam te horen noemen, zijn beeld getekend te zien. Bovendien weten velen niet, wat zij van zichzelf moeten denken. Hun moet helder en duidelijk, naar de Schrift, worden aangetoond wie en wat zij zijn, opdat zij geraken tot zelfkennis, tot verootmoediging en bekering, of ook tot het troostend inzicht, dat zij op de weg naar de hemel zijn. Gods volk moet verder worden gebracht. Maar wie iemand verder wil brengen, moet eerst nauwkeurig weten aan te wijzen waar hij staat, opdat men het punt van uitgang weet, vanwaar zo iemand verder geleid moet worden. (....)
Eveneens zal omgekeerd menigeen in wie "de wortel van de zaak" aanwezig is, zich toch niet durven houden voor een rechtvaardige, zodat hij de troost mist van de beloften en toezeggingen die aan de rechtvaardigen worden geschonken. Voor zo iemand is nodig dat helder en duidelijk wordt aangetoond waardoor het genadeleven zich meestal kenmerkt en hoe het zich vertoont, opdat hij gebracht wordt tot de overtuiging een kind van God te zijn. Maar voor dergelijke onderwijzingen en voorlichtingen is nodig kennis, veel kennis, geestelijke kennis, naar de Heilige Schrift, van de ziel en haar leven, van de gangen van de Heilige Geest in het leven der genade.

[Marieke]

En nog een heel helder citaat van prof. Wisse in antwoord op Memento:

Er worden maar weinig gelovigen gevonden die welbewust verzekerd zijn van hun aandeel in Christus.
Er is een vrij groot aantal, die gen vrijmoedigheid vinden zich tot Gods kinderen te rekenen, maar evenmin zich bij de wereld durven indelen. (...)
Met deze toestand moet diepe ernst gemaakt worden; met grote voorzichtigheid moeten zulke mensen worden behandeld. Een bijzondere zorg dient aan hen besteed. Vooral omdat hun getal verreweg de meerderheid uitmaakt van degenen, die wij, naar de aard der liefde, tot Gods volk willen rekenen. Maar daarbij nog om twee andere, zeer belangrijke redenen. Ten eerste opdat, indien zo iemand inderdaad tot de tijdgelovigen behoorde en al het genoemde bij nadere ontleding moest blijken inbeelding te zijn (iets wat meermalen is voorgekomen), dan de ware ontdekking zal plaats kunnen vinden. Voorts, opdat degenen die werkelijk een beginsel van genade bezitten, worden opgebouwd en in de weg van de middelen tot meer zekerheid worden gebracht.

[Marieke]

Op verzoek van een medeforummer:

Deze citaten van prof. Wisse komen uit het boekje "uit het zieleleven"

[-DIA-]

Dit lijkt meer op Voortgette Hogere Theologie, en daarvoor lijkt een universitaire scholing nodig te zijn...
Tenmiste... ik weet het ook niet hoor, er wordt maar doorgereneerd in een verheven taal die ik niet
altijd zo makkelijk kan bijbenen.... en soms, als ik iets opmerk, wordt daar doorgaans overheen gerdeneerd,
Beetje jammer...

[memento]

@Erasmiaan: Ik ben het met je eens dat er helder en separerend gepreekt moet worden. Helder de boodschap: In Christus of buiten Christus. Kent u Hem niet, kent u zijn verzoening nog niet, hebt u nog geen amen leren zeggen op uw volkomen onrechtvaardigheid en strafwaardigheid voor God en de redding die God in Christus u aanbiedt? Dan bent u nog een vijand van God, op weg naar het eeuwig verderf. Hebt u daarentegen amen leren zeggen op uw hopeloze verlorenheid in uzelf en u overgegeven in het geloof aan Christus, als enige middel tot zaligheid, dan bent u gered.

@Marieke: De citaten van prof. Wisse kunnen op een Bijbelse manier uitgelegd worden. Ze kunnen echter ook misbruikt worden, om een semi-3eweg prediking te rechtvaardigen, waarbij de wedergeboren maar nog niet gelovende mens veel aandacht krijgt, beschreven wordt hoe dat gaat, etc. M.i. is een goede prediking een prediking die de accenten en nadrukken van het Woord legt. Aandacht geeft aan de zaken waar het Woord aandacht aan geeft, en de zaken waar het Woord weinig aandacht aan geeft niet op de voorgrond stelt. Een prediking waarin God, en Zijn werk in Christus centraal staat. Waar de Heilige Geest de plaats krijgt die hij in het Woord vervuld: Niet op zichzelf gericht, maar in het centraal stellen van Christus.

@DIA: Je hebt gelijk. De Schrift is kinderlijk eenvoudig. Het leert ons dat wij hopeloos verloren liggen in zonde en schuld en God daarom op ons toornt. Dat er één middel is tot behoud, namelijk Christus Jezus, die met zijn leven en sterven alle schuld betaald heeft. Iedereen die in Hem gelooft is behouden en iedereen die niet in Hem gelooft is verloren. Dat er een Heilige Geest is, die in ons hart dat geloof werken wil. Als je dat onthoudt, mag je alle speculaties (zonder Schriftuurlijke basis) over hoe het zit tussen wedergeboorte en geloof, en de eventuele tijd daartussen, snel vergeten. Het gaat maar om één ding: Heb ik, arme zondaar, Christus tot verlossing van mijn zonden? En als die vraag nog negatief beantwoord moet worden: Haast je dan en spoed je, om des levens wil! Bekeer je en leef, want waarom zou je sterven?!

[vragensteller]

Dit lijkt meer op Voortgette Hogere Theologie, en daarvoor lijkt een universitaire scholing nodig te zijn...
Tenmiste... ik weet het ook niet hoor, er wordt maar doorgereneerd in een verheven taal die ik niet
altijd zo makkelijk kan bijbenen.... en soms, als ik iets opmerk, wordt daar doorgaans overheen gerdeneerd,
Beetje jammer...

Dia, met jouw posting voor deze in het topic, was ik het eens. (Meestal reageer ik alleen op de dingen waar ik het niet mee eens ben). M.i. heb je daarmee de kern wel te pakken!

[Afgewezen]

Natuurlijk is er schijngeloof. Maar daar hebben we het hier toch niet over?

Wat is het kenmerk van schijngeloof? Dat het niet afkomstig is van de Geest van Christus. Daar hadden we het wel over. Dan is het idd een schijngeloof. Voor die kant ben ik beducht als het om jouw standpunten gaat.

Het gaat om de aard is van het geloof. Daarover verschillen wij van mening. Dat het benadrukken van het rechtvaardigend karakter mogelijk schijngeloof in de hand werkt, betekent niet dat je anders over het geloof moet gaan spreken. De Evangelieverkondiging brengt altijd schijnvruchten met zich mee, denk aan de gelijkenis van de zaaier.

Die toerekening wordt nooit de mijne, zonder aanvaarding van mijn kant! Dat is het punt waar het om gaat.

Ik zeg je, dat deze situatie niet voorkomt. Waar Goddelijke toerekening is, zal de menselijke aanvaarding altijd volgen. Of ken jij voorbeelden van wedergeboren mensen, die niet tot de aanvaarding komen?

De grote vraag hier is: wat gelooft het geloof? Mijn antwoord is – en ik geloof dat ik hiermee in lijn ben met Schrift en belijdenis – is: God heeft Zich Zelf een Lam ten brandoffer voorzien. Dat is de vrijspraak zoals die in het Evangelie tot ons komt. Déze moet door ons in het geloof aanvaard worden. De toerekening is bij jou wat anders, jij ziet dat meer als het punt van het leven in de mens waarop Gods werk in de ziel een aanvang neemt. Ook al is het waar dat God die mens dan al in Christus aanziet, dát is niet de ‘toerekening’ die door ons in het geloof moet aangenomen worden. Nee, wij verstaan dat juist pas, nadát wij ‘amen’ hebben mogen zeggen op het getuigenis dat God getuigd heeft van Zijn Zoon.

Kijk eens naar Abraham:
Gen. 15:6 En hij geloofde in den HEERE; en Hij rekende het hem tot gerechtigheid.
ktt. 17 Niet dat Abram hier eerst begon te geloven, maar dat hij sterker werd in het geloof, overwinnende zijn vlees; en de grote beloften die hem God, vss. 1, 4, 5, van zijn zaad en voornamelijk van den Messias gedaan had, tot zijner ziele troost en zaligheid langs zo meer aannemende.

Wat wil je hiermee bewijzen? Dat Abraham al eerder geloofde, maar toen nog niet gerechtvaardigd was? Ik denk niet dat dat de bedoeling van deze Schriftplaats is.

Het is de vraag door welke 'bril' wij de Bijbel lezen, en zo ook de geschiedenissen van de mensen die tot Jezus komen. Een- en andermaal is gezegd dat bijv. de geschiedenis van de Kananese vrouw geen bekeringsgeschiedenis is.

Daarmee is nog niet gezegd dat het ons niet leert hoe geloof openbaar kan komen/ eruit ziet in de praktijk.
Zie verder Mark 2:5 en ktt 10:

5 En Jezus hun geloof ziende, zeide tot den geraakte: Zoon, uw zonden zijn u vergeven.
10 Namelijk zo van den geraakte als van degenen die hem droegen.

Blijkbaar was het (aanvankelijke) geloof dat Jezus hem kon genezen, niet dat Hij het gedaan heeft aan hem persoonlijk en al helemaal niet dat Hij zijn zonden al vergeven had. Ik vraag me af welke bril ik moet opzetten om hier geen geloof voorafgaand aan en volgend op de vrijspraak in te zien. Als je dit naast de gesch van de Kananese vrouw legt vind ik de overeenkomsten treffend wat betreft de uitgaande geloofsdaden en de reactie van Jezus daarop.

Wat Jezus hier tegen de geraakte zegt, is niet wat ik onder de vrijspraak versta (zie boven). Het betreft hier een verklaring van Jezus op het geloof van deze man, mogelijk te vergelijken met wat Jezus zegt tegen de bloedvloeiende vrouw “Ga heen en wees genezen van deze uw kwaal", terwijl deze vrouw al genezen was en ook wist wat Jezus aan haar gedaan had, zoals wij in het vers daarvóór lezen (Mark. 5:33, 34). Zie ook wat Jezus zei tegen de zondares die Zijn voeten zalfde, uit liefde, omdat haar veel vergeven was (!). Toch Jezus zegt tegen haar: “Uw zonden zijn u vergeven.”

[Marieke]

@Marieke: De citaten van prof. Wisse kunnen op een Bijbelse manier uitgelegd worden. Ze kunnen echter ook misbruikt worden, om een semi-3eweg prediking te rechtvaardigen, waarbij de wedergeboren maar nog niet gelovende mens veel aandacht krijgt, beschreven wordt hoe dat gaat, etc. M.i. is een goede prediking een prediking die de accenten en nadrukken van het Woord legt. Aandacht geeft aan de zaken waar het Woord aandacht aan geeft, en de zaken waar het Woord weinig aandacht aan geeft niet op de voorgrond stelt. Een prediking waarin God, en Zijn werk in Christus centraal staat. Waar de Heilige Geest de plaats krijgt die hij in het Woord vervuld: Niet op zichzelf gericht, maar in het centraal stellen van Christus.

Prof. Wisse zegt niet dat de wedergeboren maar nog niet gelovende mens veel aandacht moet krijgen, maar wel evenredig veel aandacht. En jij doet altijd wat "laatdunkend" over "beschreven wordt hoe dat gaat", maar Wisse zegt ook heel duidelijk dat "er moet worden aangetoond waardoor het genadeleven zich kenmerkt". En uiteraard alleen via een Bijbelse manier, maar ik hoop dat je wel begrijpt dat prof. Wisse ( en Marieke) dat altijd voor ogen heeft.
Als er gepreekt wordt over "de droefheid naar God werkt een onberouwelijke bekering tot zaligheid enz.", dan zal er uitgelegd moeten worden wat die droefheid naar God inhoudt, hoe dat gaat, wat de kenmerken zijn en wat die onberouwelijke bekering tot zaligheid inhoudt, waar die uit bestaat, hoe Christus hierin naar voren komt enz.. Dan laat je de bevinding ook echt uit de tekst opkomen.
En als er gepreekt wordt over "ik ben de Deur", dan zal Christus op een hele andere manier centraal staan dan in bovengenoemde tekst.
Daarom moet je m.i. niet al te laatdunkend doen over "hoe dat gaat", want dat ligt er maar net aan waar er over gepreekt wordt.
Maar goed, inmiddels zijn we wederom

[refo]

@Marieke: De citaten van prof. Wisse kunnen op een Bijbelse manier uitgelegd worden. Ze kunnen echter ook misbruikt worden, om een semi-3eweg prediking te rechtvaardigen, waarbij de wedergeboren maar nog niet gelovende mens veel aandacht krijgt, beschreven wordt hoe dat gaat, etc. M.i. is een goede prediking een prediking die de accenten en nadrukken van het Woord legt. Aandacht geeft aan de zaken waar het Woord aandacht aan geeft, en de zaken waar het Woord weinig aandacht aan geeft niet op de voorgrond stelt. Een prediking waarin God, en Zijn werk in Christus centraal staat. Waar de Heilige Geest de plaats krijgt die hij in het Woord vervuld: Niet op zichzelf gericht, maar in het centraal stellen van Christus.

Prof. Wisse zegt niet dat de wedergeboren maar nog niet gelovende mens veel aandacht moet krijgen, maar wel evenredig veel aandacht. En jij doet altijd wat "laatdunkend" over "beschreven wordt hoe dat gaat", maar Wisse zegt ook heel duidelijk dat "er moet worden aangetoond waardoor het genadeleven zich kenmerkt". En uiteraard alleen via een Bijbelse manier, maar ik hoop dat je wel begrijpt dat prof. Wisse ( en Marieke) dat altijd voor ogen heeft.
Als er gepreekt wordt over "de droefheid naar God werkt een onberouwelijke bekering tot zaligheid enz.", dan zal er uitgelegd moeten worden wat die droefheid naar God inhoudt, hoe dat gaat, wat de kenmerken zijn en wat die onberouwelijke bekering tot zaligheid inhoudt, waar die uit bestaat, hoe Christus hierin naar voren komt enz.. Dan laat je de bevinding ook echt uit de tekst opkomen.
En als er gepreekt wordt over "ik ben de Deur", dan zal Christus op een hele andere manier centraal staan dan in bovengenoemde tekst.
Daarom moet je m.i. niet al te laatdunkend doen over "hoe dat gaat", want dat ligt er maar net aan waar er over gepreekt wordt.
Maar goed, inmiddels zijn we wederom

Maar als je dat één keer hebt uitgelegd is toch voor altijd duidelijk?
Want de bijbel heeft het toch ook weinig over 'hoe dat gaat'?