Plaats van de wet voor gelovigen

[Willem]

In het algemeen kan men toch wel stellen dat de wet voor in Christus gerechtvaardigden een leefregel is tot dankbaarheid. Praktisch gezien zou men dan toch kunnen stellen dat in de uitwerking - als het recht ligt - er geen verschil te zien zal zijn tussen het gereformeerde belijden en het antinomiaanse belijden.
Want enkel in de heiliging heeft de wet zijn functie in de ware christen.

Toch hanteert de Heidelbergse Catechismus de wet wel ook in het leven van de gelovige als ontdekking aan de zonde. Eigenlijk nog méér dan ze het vanuit de dankbaarheid benaderen.
De wet is geplaatst in het stuk van de dankbaarheid (vooral tegen antinomianisme denk ik), maar als je de vraag ziet die hier al eerder werd aangehaald (waarom laat God de wet dan zo scherp preken), zie je dat die met name fungeert als zonde-ontdekking.

Jij hebt recent Luthers Galaten-verklaring gelezen, toch? Hoe ziet Luther de wet in het leven van de gelovige?

Een citaat bij Galaten 5 vs 8:

Vreesachtige en reeds vroeger door de veelheid van hun zonden verschrikte mensen moet men Christus als Heiland en geschenk inprenten, niet als voorbeeld en wetgever. Maar voor zelfverzekerde en verharde mensen geldt het voorbeeld van Christus, opdat zij aan het Evangelie geen gelegenheid tot vrijheid voor het vlees ontlenen en zo nog zelfverzekerder worden.

n.a.v van de functie van de wet, als tuchtmeester tot Christus. Luther maakt een groot onderscheid tussen de wet (of wetten) bezien in het aardse, maatschappelijke licht of bezien in het goddelijke licht. In het aardse leven is de wet tot bedwinging van uitleving van zonde. De natuurlijke mens gehoorzaamd de wet of door angst voor de straf of om van anderen gezien te worden. Het goddelijke licht is een totaal andere dimensie. Dan vervloekt de wet. De wet is enkel de tuchtmeester tot Christus. De wet doodt. HIer worden ook n.a.v van de wet ook scherpe woorden gebruikt.

Van de gelovige echter, zie Galaten 5:13, "Want gij zijt tot vrijheid geroepen, broeders; alleen gebruikt de vrijheid niet tot een oorzaak voor het vlees, maar dient elkander door de liefde."
Hier staat het m.i. duidelijk geformuleerd. Op theologienet.nl is alles ook na te lezen.

..Opdat de christenen, dus niet, zoals wij zeiden, deze vrijheid zouden misbruiken, legt de apostel hun vlees de dienstbaarheid door de wet op en die houdt wederzijdse liefde in.
Daarom moeten de vromen er zichzelf aan herinneren, dat zij in hun geweten wel vrij zijn van de vloek der wet, van de zonden en van de dood en dat dan alleen om Christus' wil, maar dat zij naar het lichaam dienstknechten zijn.

Luther waarschuwt wel dat velen de vrijheid van de Geest trekken in de vrijheid van het vlees. En m.i. zit daar het onderscheid. De nieuwe, de geestelijke mens is vrij. De oude, de vleselijke mens is dienstbaar aan de wet. Ook na ontvangen genade.

En de hoofsom der wet is liefde tot God en liefde tot de naaste. m.i. is dus het vlees - ook van de gerechtvaardigde - dienstbaar aan de wet.
En Heb. 12 vs 14 zegt: Jaagt den vrede na met allen, en de heiligmaking, zonder welke niemand den Heere zien zal;

Ben het dus geheel met Zonderling eens. De gelovige staat dus in het aardse - vleselijke - leven niet boven de wet maar is er dienstbaar aan.

[Zonderling]

Luther waarschuwt wel dat velen de vrijheid van de Geest trekken in de vrijheid van het vlees. En m.i. zit daar het onderscheid. De nieuwe, de geestelijke mens is vrij. De oude, de vleselijke mens is dienstbaar aan de wet. Ook na ontvangen genade.

Ik weet niet of ik het hiermee wel eens ben. De oude mens moet namelijk meer en meer sterven. We kunnen dus moeilijk een argument halen uit de oude mens om de blijvende betekenis van de wet te handhaven. M.i. is trouwens de wet juist ook een regel voor het leven van de nieuwe, de geestelijke mens. Maar niet in het stuk van de rechtvaardigmaking of om iets toe te voegen aan de volmaakte offerande en gehoorzaamheid van Christus, maar alleen omdat de nieuwe mens der zonde gestorven is en daarom ook meer en meer Christus gelijkvorming moet zijn.

[Willem]

Luther waarschuwt wel dat velen de vrijheid van de Geest trekken in de vrijheid van het vlees. En m.i. zit daar het onderscheid. De nieuwe, de geestelijke mens is vrij. De oude, de vleselijke mens is dienstbaar aan de wet. Ook na ontvangen genade.

Ik weet niet of ik het hiermee wel eens ben. De oude mens moet namelijk meer en meer sterven. We kunnen dus moeilijk een argument halen uit de oude mens om de blijvende betekenis van de wet te handhaven. M.i. is trouwens de wet juist ook een regel voor het leven van de nieuwe, de geestelijke mens. Maar niet in het stuk van de rechtvaardigmaking of om iets toe te voegen aan de volmaakte offerande en gehoorzaamheid van Christus, maar alleen omdat de nieuwe mens der zonde gestorven is en daarom ook meer en meer Christus gelijkvorming moet zijn.

Daar moet ik over nadenken. De oude mens moet idd meer en meer sterven. Aan de wet. En het blijvende van de wet voor de oude mens is dan blijvend zolang we in dit leven zijn.
En de nieuwe mens heeft idd de wet als leefregel. Maar de nieuwe mens kan niet zondigen en kan dus ook nooit iets doen tegen de wet.

[Tiberius]

Als van Christus gezegd wordt (Ps40) "Uw wet is in het midden mijns ingewands."...

Inderdaad, en omdat Christus de vervulling van de wet is, zijn wij er van verlost.

Nee, deze antinomiaanse dwaling is onjuist en wordt door Paulus scherp veroordeeld: "Welker verdoemenis rechtvaardig is."

De HC verwoordt helder en Bijbels waarom juist de wet in het stuk der dankbaarheid zo scherp gepreekt moet worden:
Eerstelijk opdat wij ons leven lang onzen zondigen aard hoe langer hoe meer leren kennen, en des te begeriger zijn, om de vergeving der zonden en de gerechtigheid in Christus te zoeken. Daarna, opdat wij zonder ophouden ons benaarstigen, en God bidden om de genade des Heiligen Geestes, opdat wij hoe langer hoe meer naar het evenbeeld Gods vernieuwd worden, totdat wij tot deze voorgestelde volkomenheid na dit leven geraken.

Hoe bizar.. om in deze reactie dit woord van Paulus geciteerd te krijgen. Ik begrijp werkelijk niet dat ik dit van een broeder om mijn oren krijg. Hoe schaamteloos kunnen bijbelteksten toegepast worden..
Alsof ik beweer dat we het kwade moeten doen.?

Sorry, het was niet mijn bedoeling om dat zo één op één op jou toe te passen.

Wat ik wil laten zien is, dat jij de vloek van de wet en de eis van de wet met elkaar vereenzelvigt; evenals de antinomianen dat doen. Maar de Bijbel leert ons duidelijk, dat Christus wel de vloek weggenomen, maar niet de eis van de wet weggenomen heeft.

Ik acht de lering die de HC brengt niet bijbels.

Onderbouw dat dan maar.

Ik ken de context van dit HC antwoord verder niet, ik verbaas me werkelijk over de inhoud.

Dat lijkt me onjuist. Volgens mij weet je heel goed, in welk verband de HC dit spreekt.

[huisman]

Dus:
* 1. De wet heeft geen enkele rol onder het NT in het stuk van de rechtvaardigmaking van de zondaar voor God, omdat Christus deze wet vervuld heeft. (Trouwens: dit was onder het OT sinds de zondeval niet anders.)
* 2. De wet houdt echter zijn functie als altijddurende uitdrukking van wat alleen voor Gods heiligheid bestaan kan; en in die zin is de wet ook een regel des levens voor de gelovigen onder het NT.

Hier ben ik het dus helemaal mee eens. Deze twee punten komen overeen met al de teksten die in dit topic genoemd worden.

[refo]

De HC gebruikt deze vraag eigenlijk als een opstap van de wet naar het gebed: vergeef ons onze schulden. Het is een didactische aaneenknoping van twee leerdelen. De functie van de wet in het leven van de gelovige geeft het toch niet echt bijbels weer.

De verwijsteksten van het deel van het antwoord dat begint met 'daarna' slaan niet op de argumentatie. Die gaan geen van allen over het scherpelijk preken van de wet, waardoor een mens met genade steeds meer tot God gaat bidden. En ook niet een 'steeds meer het beeld Gods gelijkvormig worden'. Zoek maar op. In de SV of in de HSV.

[Tiberius]

Ik heb hier wat postings weggehaald die duidelijk over de grens van de forumregels gaan, voor overleg in het modteam.

[Marnix]

Inderdaad, en omdat Christus de vervulling van de wet is, zijn wij er van verlost.

Nee, deze antinomiaanse dwaling is onjuist en wordt door Paulus scherp veroordeeld: "Welker verdoemenis rechtvaardig is."

De HC verwoordt helder en Bijbels waarom juist de wet in het stuk der dankbaarheid zo scherp gepreekt moet worden:
Eerstelijk opdat wij ons leven lang onzen zondigen aard hoe langer hoe meer leren kennen, en des te begeriger zijn, om de vergeving der zonden en de gerechtigheid in Christus te zoeken. Daarna, opdat wij zonder ophouden ons benaarstigen, en God bidden om de genade des Heiligen Geestes, opdat wij hoe langer hoe meer naar het evenbeeld Gods vernieuwd worden, totdat wij tot deze voorgestelde volkomenheid na dit leven geraken.

Hoe bizar.. om in deze reactie dit woord van Paulus geciteerd te krijgen. Ik begrijp werkelijk niet dat ik dit van een broeder om mijn oren krijg. Hoe schaamteloos kunnen bijbelteksten toegepast worden..
Alsof ik beweer dat we het kwade moeten doen.?

Sorry, het was niet mijn bedoeling om dat zo één op één op jou toe te passen.

Wat ik wil laten zien is, dat jij de vloek van de wet en de eis van de wet met elkaar vereenzelvigt; evenals de antinomianen dat doen. Maar de Bijbel leert ons duidelijk, dat Christus wel de vloek weggenomen, maar niet de eis van de wet weggenomen heeft.

Ik acht de lering die de HC brengt niet bijbels.

Onderbouw dat dan maar.

Ik ken de context van dit HC antwoord verder niet, ik verbaas me werkelijk over de inhoud.

Dat lijkt me onjuist. Volgens mij weet je heel goed, in welk verband de HC dit spreekt.

Mijn reactie even opnieuw maar dan zonder het gedeelte over het feit dat de HC niet onfeilbaar is:

De Bijbel leert dat de voor de wet gestorven zijn, dood voor de wet. Dat is totaal wat anders dan wanneer je zegt: Nee, de vloek van de wet heeft wel afgedaan maar de eis van de wet niet. We zijn niet meer onder de wet, we zijn gestorven voor de wet maar de eis van de wet geldt nog steeds voor ons? En in Galaten 3 staat dat de wet tuchtmeester tot Christus was, totdat het geloof gekomen zou zijn, nu staan we door Christus niet meer onder die leermeester. Als er wordt gesteld dat de wet ons steeds meer onze zonde moet laten inzien zodat we steeds meer de vergeving gaan zoeken wordt daarmee gesuggereerd dat de wet ook voor gelovigen nog steeds tuchtmeester tot Christus is (en met iedere zondag de wet lezen en vervolgens schuldbelijdenis doen wordt dat ook in de praktijk zo toegepast) staat dat haaks op wat in o.a. Galaten 3 staat.

[Afgewezen]

Als er wordt gesteld dat de wet ons steeds meer onze zonde moet laten inzien zodat we steeds meer de vergeving gaan zoeken wordt daarmee gesuggereerd dat de wet ook voor gelovigen nog steeds tuchtmeester tot Christus is (en met iedere zondag de wet lezen en vervolgens schuldbelijdenis doen wordt dat ook in de praktijk zo toegepast) staat dat haaks op wat in o.a. Galaten 3 staat.

Maar hoe zie je dan de klacht van Paulus in Rom. 7? Hij klaagt daar toch over het feit dat hij niet voldoet aan de wet.
Ik vind dit toch een heel lastige materie.

[memento]

De Bijbel leert dat de voor de wet gestorven zijn, dood voor de wet. Dat is totaal wat anders dan wanneer je zegt: Nee, de vloek van de wet heeft wel afgedaan maar de eis van de wet niet. We zijn niet meer onder de wet, we zijn gestorven voor de wet maar de eis van de wet geldt nog steeds voor ons? En in Galaten 3 staat dat de wet tuchtmeester tot Christus was, totdat het geloof gekomen zou zijn, nu staan we door Christus niet meer onder die leermeester. Als er wordt gesteld dat de wet ons steeds meer onze zonde moet laten inzien zodat we steeds meer de vergeving gaan zoeken wordt daarmee gesuggereerd dat de wet ook voor gelovigen nog steeds tuchtmeester tot Christus is (en met iedere zondag de wet lezen en vervolgens schuldbelijdenis doen wordt dat ook in de praktijk zo toegepast) staat dat haaks op wat in o.a. Galaten 3 staat.

Dus niet meer: Ik ellendig mens, wie zal mij verlossen uit lichaam dezes doods?

[Tiberius]

De Bijbel leert dat de voor de wet gestorven zijn, dood voor de wet. Dat is totaal wat anders dan wanneer je zegt: Nee, de vloek van de wet heeft wel afgedaan maar de eis van de wet niet. We zijn niet meer onder de wet, we zijn gestorven voor de wet maar de eis van de wet geldt nog steeds voor ons? En in Galaten 3 staat dat de wet tuchtmeester tot Christus was, totdat het geloof gekomen zou zijn, nu staan we door Christus niet meer onder die leermeester. Als er wordt gesteld dat de wet ons steeds meer onze zonde moet laten inzien zodat we steeds meer de vergeving gaan zoeken wordt daarmee gesuggereerd dat de wet ook voor gelovigen nog steeds tuchtmeester tot Christus is (en met iedere zondag de wet lezen en vervolgens schuldbelijdenis doen wordt dat ook in de praktijk zo toegepast) staat dat haaks op wat in o.a. Galaten 3 staat.

En ook de hele strekking van de wet maar vergeten? Bijvoorbeeld zoals ik aangegeven heb in Exodus 19, Leviticus 18, Efeze 2, etc?

[Willem]

De Bijbel leert dat de voor de wet gestorven zijn, dood voor de wet. Dat is totaal wat anders dan wanneer je zegt: Nee, de vloek van de wet heeft wel afgedaan maar de eis van de wet niet. We zijn niet meer onder de wet, we zijn gestorven voor de wet maar de eis van de wet geldt nog steeds voor ons? En in Galaten 3 staat dat de wet tuchtmeester tot Christus was, totdat het geloof gekomen zou zijn, nu staan we door Christus niet meer onder die leermeester. Als er wordt gesteld dat de wet ons steeds meer onze zonde moet laten inzien zodat we steeds meer de vergeving gaan zoeken wordt daarmee gesuggereerd dat de wet ook voor gelovigen nog steeds tuchtmeester tot Christus is (en met iedere zondag de wet lezen en vervolgens schuldbelijdenis doen wordt dat ook in de praktijk zo toegepast) staat dat haaks op wat in o.a. Galaten 3 staat.

Dus niet meer: Ik ellendig mens, wie zal mij verlossen uit lichaam dezes doods?

Er is zijn nog meerdere hoofdstukken in de Galaten. Galaten 3 gaat over de rol van de wet in de rechtvaardigmaking (nihil) en wat dan dus het doel of oogmerk van de wet is. (tuchtmeester tot Christus).
Het gaat echter telkenmale fout in deze discussie omdat - blijkbaar - de notie ontbreekt dat de wedergeborene een "tweemens" is. De oude mens is nog altijd dienstbaar aan de wet. De nieuwe mens is vrij. De nieuwe mens kan ook niet zondigen en wil wat God wil.
Mensen die dus menen dat ze dingen mogen omdat ze "vrij van de wet zijn" maken naar de vleselijke mens misbruik van de vrijheid die hun - in de rechtvaardigmaking - geschonken is.

[Hansie]

De Bijbel leert dat de voor de wet gestorven zijn, dood voor de wet. Dat is totaal wat anders dan wanneer je zegt: Nee, de vloek van de wet heeft wel afgedaan maar de eis van de wet niet. We zijn niet meer onder de wet, we zijn gestorven voor de wet maar de eis van de wet geldt nog steeds voor ons? En in Galaten 3 staat dat de wet tuchtmeester tot Christus was, totdat het geloof gekomen zou zijn, nu staan we door Christus niet meer onder die leermeester. Als er wordt gesteld dat de wet ons steeds meer onze zonde moet laten inzien zodat we steeds meer de vergeving gaan zoeken wordt daarmee gesuggereerd dat de wet ook voor gelovigen nog steeds tuchtmeester tot Christus is (en met iedere zondag de wet lezen en vervolgens schuldbelijdenis doen wordt dat ook in de praktijk zo toegepast) staat dat haaks op wat in o.a. Galaten 3 staat.

Dus niet meer: Ik ellendig mens, wie zal mij verlossen uit lichaam dezes doods?

jawel, want dat sterfelijke lichaam neigt nog steeds naar zonde, maar de Geest is het onderpand. We horen uit te kijken naar dat onvergankelijke lichaam dat we zullen krijgen.dit lichaam is slecht nog een tijdelijk omhulsel.Wat uit vlees is, is vlees.En daarom roept Paulus het uit, ik ellendig mens.
De wet was tuchtmeester totdat Jezus kwam, staat er duidelijk, voltooid verleden tijd!

[TSD]

De wet was tuchtmeester totdat Jezus kwam, staat er duidelijk, voltooid verleden tijd!

Volgens mij moet je dat wel in de goede context lezen. Die verleden tijd komt voort uit het feit dat Paulus aan de Galaten laat zien dat de wet voor de Joden was ingesteld om hen apart te houden en vermening met de wereld te voorkomen, totdat Christus kwam. In die zin was de wet een tuchtmeester tot Christus en heeft deze functie van de wet voor het Jodendom afgedaan omdat Christus was gekomen.

Dat blijkt ook dat hij daar niet spreekt als betrekking hebbend op de Galaten (in de vorm van 'gij') maar over zichzelf en zijn volk (lees: 'wij"). Lees ook wat de kanttekeningen hierover zeggen.

Vergelijk het ook wat Paulus hierover uitgebreid in de Romeinenbrief schrijft. Als hij schrijft dat hij gestorven is aan de Wet. schrijft hij eerst dat de Wet heilig en goed is, vervolgens schrijft hij: "Is dan het goed mij de dood geworden? Dat zij verre, maar de zonde is mij de dood geworden".

Daarmee laat Paulus de wet volledig staan, wat ook volledig in lijn is met wat de Heere Jezus zelf heeft gezegd dat hij niet is gekomen om de wet te ontbinden maar die te vervullen en dat er geen "tittel noch jota" op de aare zou vallen!

Gods volk is wel vrij van de 'vloek van de wet' maar daarmee is de wet voor hen nog niet ontbonden. De wet zijn niet zomaar een paar regeltjes voor degenen die Christus niet kennen, zo wil God gediend worden! Een gelovige wil, als het goed is, uit dankbaarheid God dienen. En dus zal een gelovige naar de wet willen leven. De wet is een 'regel om naar te leven' geworden ("om die te doen uit dankbaarheid").

Wil dan een gelovige niet meer weten wat die wet is en hoe die verstaan moet worden, weet deze het dan volmaakt? Nee toch? Zie psalm 139, die toch gedicht is door een kind van God.

[Erasmiaan]

De Bijbel leert dat de voor de wet gestorven zijn, dood voor de wet. Dat is totaal wat anders dan wanneer je zegt: Nee, de vloek van de wet heeft wel afgedaan maar de eis van de wet niet. We zijn niet meer onder de wet, we zijn gestorven voor de wet maar de eis van de wet geldt nog steeds voor ons? En in Galaten 3 staat dat de wet tuchtmeester tot Christus was, totdat het geloof gekomen zou zijn, nu staan we door Christus niet meer onder die leermeester. Als er wordt gesteld dat de wet ons steeds meer onze zonde moet laten inzien zodat we steeds meer de vergeving gaan zoeken wordt daarmee gesuggereerd dat de wet ook voor gelovigen nog steeds tuchtmeester tot Christus is (en met iedere zondag de wet lezen en vervolgens schuldbelijdenis doen wordt dat ook in de praktijk zo toegepast) staat dat haaks op wat in o.a. Galaten 3 staat.

Dus niet meer: Ik ellendig mens, wie zal mij verlossen uit lichaam dezes doods?

jawel, want dat sterfelijke lichaam neigt nog steeds naar zonde, maar de Geest is het onderpand. We horen uit te kijken naar dat onvergankelijke lichaam dat we zullen krijgen. Dit lichaam is slecht nog een tijdelijk omhulsel.Wat uit vlees is, is vlees.En daarom roept Paulus het uit, ik ellendig mens.

Toch doe je hier te kort aan de dure prijs die Christus betaald heeft, om Zijn volk niet alleen met ziel, maar ook met lichaam te kopen. Ons lichaam is niet slechts een tijdelijk omhulsel, maar een tempel van de Heilige Geest.

De wet was tuchtmeester totdat Jezus kwam, staat er duidelijk, voltooid verleden tijd!

De wet is inderdaad geen tuchtmeester meer, maar een leefregel. Maar dat heeft o.a. Zonderling al genoegzaam duidelijk gemaakt.