Toelichting (hopelijk, ik ben hier nog niet helemaal klaar mee):
Johannes 19:36: Want deze dingen zijn geschied, opdat de Schrift vervuld worde: [61]Geen been van Hem zal verbroken worden
Johannes citeert hier Ps.34:20
"Hij behoedt al zijn beenderen, niet een daarvan wordt gebroken."
Wat zeggen nu veel uitleggers: Kijk, dat is een verwijzing naar het joodse paaslam, want in Ex.12:46 staat dat van het paaslam geen been gebroken mag worden.
Die verwijzing naar Ex.12:46 had Johannes natuurlijk ook zelf kunnen bedenken, maar hij verwijst daar niet naar, nee, hij verwijst naar de Rechtvaardige van Psalm 34: God zorgt dat geen been van hem gebroken zal worden. Johannes mijdt juist die link met de ongebroken beenderen van het joodse paaslam. Hij mijdt ook de beschrijving van het joodse paasmaal, hij wil het daar het liefst niet over hebben. Wel geeft hij, denk ik, de nieuwtestamentische betekenis van het joodse paasmaal in hoofdstuk 15-17.
Hij wijst op het paaslam van het nieuwe verbond: daar gaat het om.
Nu zal de uitdrukking 'geen been zal gebroken worden' ongetwijfeld iets betekenen als: hij zal "heel" bewaard blijven, zuiver en rein, zonder gebrek. Dit kan voor dieren en mensen gezegd worden, blijkbaar. Voor wat de mens betreft wijst het op zijn rechtvaardigheid.
Johannes citeert Ps.34:20 en niet Ex.12:46. Als je nu zegt dat Johannes Jezus laat sterven op het uur dat de joodse paaslammeren geslacht worden, dan had het Johannes toch heel mooi uitgekomen om te wijzen op Ex.12:46? (zoals andere uitleggers doen).
Johannes wil blijkbaar niet dat Jezus al te zeer gezien wordt als een oudtestamentisch joods paaslam.
Er is wel 'schaduw' in de Wet, maar meer ook niet: het nieuwe is de werkelijkheid.
Vgl.: het joodse paaslam en zijn bloed kon het oordeel wel voorbij laten trekken, maar niet opheffen. Het oordeel blijft langskomen en het joodse paaslam-bloed blijft nodig, totdat het oordeel zelf uitgeschakeld is. Dat is nu gebeurd met het nieuwe verbond. Jezus' offer is dus van een totaal andere orde dan het joodse paaslamoffer. De twee offers hebben dan ook weinig gemeen
niet de keuze op de 10de,
niet het onderzoek en het accoord van de priesters,
niet de slachting op de 14de,
niet geroosterd,
niet de verbranding van de resten,
behalve dan dat het een offer van smetteloos bloed=leven is.
Jezus lijkt meer op de eerstgeborenen van het exodusverhaal, die onder het oordeel vallen en gedood worden. Alleen kon hij dat oordeel dragen en overwinnen.
groet
Aad