Praktische vroomheid

[Margriet]

Weet je Helma, voor mij lag dat iets anders, ik was altijd alleen met de kinderen en was daar dan zoveel mee bezig , dat ik mijzelf " vergat ". Ik denk dus dat dit iets is voor ouder en ouders . Natuurlijk is de opvoeding van je kinderen belangrijk , maar om ze echt bij Hem te kunnen brengen moet je je eigen relatie met Hem niet vergeten! Dat sluipt er soms in!Ik vond het - zeker alleen - best moeilijk!!

[learsi]

In deze topic wil ik samen met jullie nadenken over praktische vroomheid. Daarmee wordt bedoeld: Bijbellezen, bidden, mediteren, vasten, gezinsgodsdienst, etc.

Twee vragen:
1. Hoe kijk je aan tegen praktische vroomheid? Vindt je zaken als gezinsgodsdienst, mediteren, etc belangrijk?
2. In het begin van de Nadere Reformatie zijn handboeken geschreven die praktische tips gaven hoe je praktische vroomheid vorm kan geven, vaak inclusief voorbeeld-gebeden en meditaties. Ken je zulke boeken? En wat vind je ervan: een handboek voor de vroomheid?

1. Praktiese vroomheid is niet te scheiden van de geloofsgemeenschap met Christus(...zonder Mij kunt gij niets doen...) In afhankelijkheid van Hem leert een mens Gods Woord te overdenken(Psalm1), het onderwijs over dit Woord van hem te verwachten(als de discipelen), te mediteren over het Woord en met al onze vragen over dit Woord tot Hem te gaan, opdat Hij ons onderwijst. De vraag van de discipelen wordt ook onze vraag....."Heere leer ons bidden"......Spreken over de Heere met vrouw en kinderen en mensen die je in het dagelijks leven ontmoet wordt gaandeweg een steeds grotere wens en in afhankelijkheid van Hem worden ook op deze weg vorderingen gemaakt(schaamte verandert zo in vrijmoedigheid)

2.Boeken kunnen middelen zijn om duidelijker kijk op praktiese vroomheid te krijgen. De Heere kan en wil het lezen van boeken zegenen tot groei van praktiese vroomheid. Boeken(net als commentaren) kunnen echter niet de plaats innemen van de persoonlijke doordenking in afhankelijkheid van het onderwijs van Woord en Geest.

h.g. Learsi

[helma]

@Helma, heb je een link van die lezing? Hebben we op weg naar de vakantiebestemming wat te luisteren.

Ik weet niet of die lezingen online staan; ik had een paar cd's van mijn zus geleend.
er is toen een soort conferentie geweest vn Stichting Tabernakel ofzo?

Ik dek trouwens dat je ze wel kan vinden op Sermonaudio; familyworshipping
Het lijkt mij sterk dat hij die lezingen in zijn eigen gemeente niet gedaan heeft
dan is er geen vertaling bij, maar dat zal voor jullie ook geen probleem zijn

[Fjodor]

In deze topic wil ik samen met jullie nadenken over praktische vroomheid. Daarmee wordt bedoeld: Bijbellezen, bidden, mediteren, vasten, gezinsgodsdienst, etc.

Twee vragen:
1. Hoe kijk je aan tegen praktische vroomheid? Vindt je zaken als gezinsgodsdienst, mediteren, etc belangrijk?
2. In het begin van de Nadere Reformatie zijn handboeken geschreven die praktische tips gaven hoe je praktische vroomheid vorm kan geven, vaak inclusief voorbeeld-gebeden en meditaties. Ken je zulke boeken? En wat vind je ervan: een handboek voor de vroomheid?

1. Heel belangrijk
2. In eerste instantie lijkt een handboek me lastig. Dan worden het weer snel verplichtingen. Ik weet wel dat verplichtingen niet slecht zijn, maar dan worden het zo snel dingen die afgevinkt moeten worden. Het lijkt me echter wel goed om ons geestelijk leven, alleen of met elkaar te spiegelen aan de bijbel en aan dat van andere gelovigen. Hoewel we daarin voorzichtig moeten zijn. Ik denk dat hier de christelijke vrijheid om de hoek komt kijken. Sommige mensen zullen uren van hun tijd besteden aan het bidden voor allerlei belangrijke zaken. Anderen zullen hard werken, en veel geld willen verdienen om daarmee de gemeente in allerlei opzicht (bijvoorbeeld bijbelvertaling, arme mensen hier en in het buitenland, zendelingen) te ondersteunen. Dat laatste mogen we toch wel praktische vroomheid noemen? Volgens mij moeten we dat zelfs zo noemen.

[Floortje]

Praktische vroomheid..
In het gezin bestaat dit inderdaad uit o.a. bijbellezen, gesprekken, bidden, boekbesprekingen en dergelijke.

Maar praktische vroomheid houdt veel meer in. Praktische vroomheid is iets wat kinderen aan je kunnen zien, dus zonder woorden bestaat er een bepaalde kracht.
Praktische vroomheid betekent vooral: je vijanden liefhebben, je naasten liefhebben, anderen goed doen, herbergzaam zijn, niet vleselijk maar geestelijk zijn ziende op het leven na dit leven, zelf de minste willen zijn, niet op anderen neerkijken, niet praten over dominee's en anderen waar de kinderen bij zijn enz..

Kinderen en ouders moeten zich bekeren. Dit moet toch wel heel en heel erg duidelijk de essentie zijn van de gezamelijke gezinsgodsdienst.

Voor God is het gezamelijke doen en laten in een gezin misschien een middel, maar laten we ons toch niet voleten met al onze goede praktische vroomheid-gezinsomstandigheden.

Met klem zegt Petrus: Bekeert u, bekeert u..

[jvdg]

Praktische vroomheid..
In het gezin bestaat dit inderdaad uit o.a. bijbellezen, gesprekken, bidden, boekbesprekingen en dergelijke.

Maar praktische vroomheid houdt veel meer in. Praktische vroomheid is iets wat kinderen aan je kunnen zien, dus zonder woorden bestaat er een bepaalde kracht.
Praktische vroomheid betekent vooral: je vijanden liefhebben, je naasten liefhebben, anderen goed doen, herbergzaam zijn, niet vleselijk maar geestelijk zijn ziende op het leven na dit leven, zelf de minste willen zijn, niet op anderen neerkijken, niet praten over dominee's en anderen waar de kinderen bij zijn enz..

Kinderen en ouders moeten zich bekeren. Dit moet toch wel heel en heel erg duidelijk de essentie zijn van de gezamelijke gezinsgodsdienst.

Voor God is het gezamelijke doen en laten in een gezin misschien een middel, maar laten we ons toch niet voleten met al onze goede praktische vroomheid-gezinsomstandigheden.

Met klem zegt Petrus: Bekeert u, bekeert u..

Floortje, je hebt heel mooi verwoord hoe een christen dient te staan in een onchristelijke wereld.
Die praktijk, ach, wat mij betreft, wat een tekortkomingen.

[Floortje]

Toch behoort die kracht de praktijk te zijn.
Praktische vroomheid bestaat niet alleen uit huisgodsdienst voor- en in het gezin.

Praktische godsdienst betekent: je kinderen bij naam dagelijks één voor één bij God te brengen in het gebed.

'Toen hoorde God...'

[jvdg]

Toch behoort die kracht de praktijk te zijn.
Praktische vroomheid bestaat niet alleen uit huisgodsdienst voor- en in het gezin.

Praktische godsdienst betekent: je kinderen bij naam dagelijks één voor één bij God te brengen in het gebed.

'Toen hoorde God...'

Ja, amen.

[Floortje]

De satan is zoveel listiger dan wij denken. Hij is veel meer dan geniaal.
Die vuile satan vindt het zo heerlijk om refo's uit refo-Nederland te bedwelmen met welvaart en godsdienst en saamhorigheid.
Huisgodsdienst is goed.
Ouders moet God smeken om leven en bekering, voor henzelf en voor hun kinderen.
Val niet in de listen van de satan door volledig op te gaan in je gezin en in de huisgodsdienst.
De satan heeft refo-Nederland in zijn greep.
Het gaat om bekering.
Ieder moment van de dag kan het eeuwigheid zijn.
Wij denken in onze hoogmoed slim te zijn, maar de satan staat hier verre boven, maar wij zien dit in onze zondige natuur niet.

Eeuwig is eeuwig.
Tachtig jaren hier in dit leven vallen in het niet bij deze oneindige eeuwigheid.

[huisman]

Toch behoort die kracht de praktijk te zijn.
Praktische vroomheid bestaat niet alleen uit huisgodsdienst voor- en in het gezin.

Praktische godsdienst betekent: je kinderen bij naam dagelijks één voor één bij God te brengen in het gebed.

'Toen hoorde God...'

Ja, amen.

Wat missen wij die praktische vroomheid toch vaak. Ik kwam op mijn vakantie in contact met eenvoudige orthodoxe Rooms-katholieken. Was toch onder de indruk van hun vroomheid in het gewone leven. Een leven helemaal doortrokken met het besef dat zij een door God gegeven leven leven.

[jvdg]

Toch behoort die kracht de praktijk te zijn.
Praktische vroomheid bestaat niet alleen uit huisgodsdienst voor- en in het gezin.

Praktische godsdienst betekent: je kinderen bij naam dagelijks één voor één bij God te brengen in het gebed.

'Toen hoorde God...'

Ja, amen.

Wat missen wij die praktische vroomheid toch vaak. Ik kwam op mijn vakantie in contact met eenvoudige orthodoxe Rooms-katholieken. Was toch onder de indruk van hun vroomheid in het gewone leven. Een leven helemaal doortrokken met het besef dat zij een door God gegeven leven leven.

Ja, ja, we hebben het o.a. mogen ervaren op een Engels eilandje waar een klooster was gevestigd.
Op een terras waar we onze lunch nuttigden nam een engelsman plaats aan ons tafeltje.
Wss. door het gebed wat wij deden kreeg hij vrijmoedigheid om te spreken over Zijn Zaligmaker.
En zo kwam er een gesprek tot stand waarin Christus als De Zaligmaker centraal stond.
En we wisten niet achter welke kerkelijke muur hij zich bevond.

Nimmer heb ik zo genoten van een eenvoudige maaltijd.

Wat is de Heere groot en goed.
Niet alleen over kerkmuren heen, maar ook in eenvoudige ontmoetingen.
Wat een troost!

Soli Deo Gloria.

[Floortje]

Wij als Nederlandse refo's moeten weer terug naar praktische vroomheid..
Eenvoud is niet iets wat past bij deze huidige tijd..
Laten we toch met elkaar een beetje terugkijken naar eenvoud en ware.. waarzaligmakende vroomheid.