Daniël artikel over de "Twaalf bijlslagen van Boston"

Gebruikersavatar
helma
Berichten: 18649
Lid geworden op: 11 sep 2006, 10:36
Locatie: Veenendaal

Re: Daniël artikel over de "Twaalf bijlslagen van Boston"

Bericht door helma »

Afgewezen schreef:
GJdeBruijn schreef:
Afgewezen schreef:Maar of dit nu de goede oplossing is...
De oplossing van Ursinus is dan ook geen oplossing, alsof er een probleem is, maar een blijk van vertrouwen in geloof in de getrouwe Verbondsgod die om Jezus wil de Vader is van alle gelovigen en hun huis. In dat vertrouwen wordt er daarom gedoopt.
Ursinus zegt méér: hij gaat ervan uit dat er bij de gedoopte kinderen op de een of andere manier geloof aanwezig is. Hij zegt zelfs dat die kinderen wedergeboren zijn!
volgens mij zegt Teelinck dat ook
Fjodor
Berichten: 2970
Lid geworden op: 11 jun 2009, 23:13

Re: Daniël artikel over de "Twaalf bijlslagen van Boston"

Bericht door Fjodor »

memento schreef:
Tiberius schreef:De zekerheid van de vervulling wordt verkregen door het geloof. Wanneer men die belofte in ongeloof verwerpt, wordt deze ook niet vervuld.
Jij stelt: De zekerheid van de vervulling wordt verkregen door het geloof.

Calvijn stelt: De zekerheid van de belofte ligt in de Belover.

Hoewel het een nuanceverschil kan lijken, is dit bij Calvijn (en ook Luther) heel erg belangrijk. De belofte is zeker omdat God het beloofd. Ons geloof voegt niets aan de zekerheid van de belofte toe. De zekerheid ligt buiten ons, in God, die de belofte geeft.

De vraag is daarom niet: Geldt de belofte voor mij. Maar: geloof ik dat de Belover betrouwbaar is, en zal doen wat Hij in Zijn belofte beloofd. Sterker nog: Voor Calvijn zou de vraag "geldt de belofte voor mij" een vraag van ongeloof zijn, omdat het vraagtekens zet bij de betrouwbaarheid van God die de belofte geeft.
memento schreef:
Erasmiaan schreef:Laten we afspreken dat we alleen iemand aanhalen met een citaat of een verwijzing. Anders kan niemand jouw weergave van een bepaalde oudvader (of een bepaalde stroming) controleren.
Dat zou een versimplificering inhouden. Zeker bij iemand als Calvijn zal je zijn spreken over verbond en uitverkiezing moeten wegen in heel zijn werken. Dat is niet in eenvoudige citaten te vangen. Wat trouwens zijn visie niet minder relevant maakt.

Falsificatie is daarom veel makkelijker. Beweringen over de visie van bv Calvijn, die niet eenvoudig met een citaat te bewijzen zijn, zijn vaak wel heel eenvoudig te falsificeren door een citaat waarin het tegenovergestelde gezegd wordt.
Het lijkt mij eigenlijk wel een goed idee om dat ook maar met quotes te komen. Dan kunnen ze altijd nog in een bepaald licht gesteld worden door anderen die daar weer op reageren met andere quotes. Ik begrijp jouw visie op goed discussiëren eigenlijk best regelmatig niet. De ene keer liggen meningsverschillen allemaal in vooronderstellingen en zit er daardoor geen beweging in, en de andere keer kunnen we beter niet, dan wel citeren. :fi

En om op Calvijn in te gaan. Calvijn stelt ook zeker dat de zekerheid van de vervulling wordt verkregen door het geloof. Ook al zei Tiberius dat niet letterlijk, het is toch zo. Want het geloof brengt zijn eigen zekerheid mee. Ik citeer: '... de openbaarheid der beloften openbaart zich eerst dan, wanneer ze geloof bij ons gevonden hebben' (III, II, 32), en 'Paulus geeft geen hoop op een gelukzalige opstanding, indien wij niet de Geest in ons voelen wonen (Rom. 8:11)' (III,II, 39)
Je hebt ook gelijk dat bij Calvijn de zekerheid van mijn zaligheid in de belofte ligt. Daarvoor hoef ik niet op mijn eigen geloof te zien maar mag ik op de Heere zien. (Dit is overduidelijk in heel hoofdstuk II van boek drie; dit hoofdstuk handelt over het geloof). Daarom is de bediening van het Woord en de sacramenten ook zo belangrijk.
Hij is dus tweeledig, en volgens mij hebben Tiberius en Memento allebei gelijk, wat Calvijn betreft.
In boek drie, hoofdstuk twee, paragraaf 29 zet Calvijn de belofte en het evangelie trouwens op één lijn. Het evangelie is de belofte, en dat is het waar het geloof zijn zekerheid vandaan haalt.
Daartoe zijn de dingen gegeven, dat ze gebruikt worden; maar niet, opdat ze vergaard zouden worden - D. Bonhoeffer
Fjodor
Berichten: 2970
Lid geworden op: 11 jun 2009, 23:13

Re: Daniël artikel over de "Twaalf bijlslagen van Boston"

Bericht door Fjodor »

refo schreef: De RK-visie is dat de sacramenten de genade meebrengen ex opere operato.
Refo, wat betekent 'ex opere operato' eigenlijk letterlijk?
Daartoe zijn de dingen gegeven, dat ze gebruikt worden; maar niet, opdat ze vergaard zouden worden - D. Bonhoeffer
Fjodor
Berichten: 2970
Lid geworden op: 11 jun 2009, 23:13

Re: Daniël artikel over de "Twaalf bijlslagen van Boston"

Bericht door Fjodor »

GJdeBruijn schreef:
Afgewezen schreef:
GJdeBruijn schreef:
Afgewezen schreef:Ursinus zegt méér: hij gaat ervan uit dat er bij de gedoopte kinderen op de een of andere manier geloof aanwezig is. Hij zegt zelfs dat die kinderen wedergeboren zijn!
Diezelfde Vader die de gelovigen aanroepen, die is ook de Gever van dat geloof. Zouden we op dat punt dan niet mogen vertrouwen, terwijl we alles in het leven aan Hem toevertrouwen?
Geloof is toch niet afhankelijk van de mens, laat staan van een kind dat in zonden ontvangen en geboren wordt?
Ursinus zegt dat er geloof in die kinderen aanwezig is, of in elk geval een neiging daartoe. En dat de kinderen wedergeboren zijn. Is dat Bijbels verantwoord? Kun je dat recht praten door allerlei algemene stellingen over God te poneren Die het geloof geeft en dergelijke? Natuurlijk is dat laatste waar, maar dat geeft nog niet het recht allerlei veronderstellingen ten aanzien van de kinderen te doen, onder het motto dat dit 'vertrouwen op de Verbondsgod' is.
Als de doop een sacrament is tot versterking van het geloof, hoe kunnen de gelovige ouders dan hun geloof sterken met dit sacrament? Als ze nog niet eens mogen vertrouwen dat hun Vader ook de Vader van hun kinderen is, dan breek je eerder het geloof af, dan dat je het versterkt. En die conclusie die jij trekt, trekken de reformatoren zelf niet. Ook Ursinus niet. Jij zit vast op een conclusie op basis van wat je bij Ursinus leest, maar je redeneert met later in gebruik geraakte onderscheidingen vanuit een scholastieke denkwijze. Ursinus theologiseerde echter niet in diezelfde scholastieke systematiek. Hij theologiseerde net als Calvijn enkel vanuit een eerste en tweede oorzaak. De eerste is verborgen, en dat betreft de uitverkiezing en de vrucht op de prediking, de tweede oorzaak is de geopenbaarde wil van God die beveelt dat alle mensen geloven en zich bekeren, en dat de God van Abraham de Vader is aller gelovigen en hun zaad. Daarom dopen de reformatoren. Zonder de eerste oorzaak te vermengen met de tweede oorzaak, zoals ze dat zelf formuleren. Dat wij later met een heel ander systeem scholastische onderscheidingen zijn gaan maken is nooit bedoeld om afbreuk te doen aan het oudere systeem. Maar meer om met een ander hulpmiddel dezelfde leer te verdedigen.
Je maakt hier een sterk punt, GJdeBruijn. Mooi.
Het citaat van Afgewezen geeft wél aan dat de reformatoren beseften dat de doop de geldigheid van de wedergeboorte nodig heeft. (Ik vind het wat lastig goed te formuleren, maar ik hoop dat je het begrijpt). De reformatoren refereren in verband met de doop continu naar de innerlijke reinigen van de dopelingen, óók naar die van de kinderen.
Jij zegt dat Ursinus aangeeft dat we dopen in vertrouwen op de God van het verbond die het geloof geven moet. Toch wringt er bij mij iets. Want kijk nu, met de citaten van Afgewezen in het achterhoofd, eens naar vraag en antwoord 74 van de HC. Waarom hebben ze het daar dan opeens niet meer over die inwendige reiniging van de kinderen? Daar is het nog slechts toezegging, zoals ook het aanbod van genade toezegt, en uiterlijk in de kerk zijn.
Voor mij is dat een zeer spanningsveld waar ik niet uitkom. Want als ik naar de doop in de bijbel kijk dan is het teken en zegel van de innerlijke reiniging, níet in eerste instantie van uiterlijk in de kerk zijn of toezegging van de belofte (aanbod van genade). (Ik denk overigens wel dat het aanbod een plaats heeft, maar dan secundaire zin, primair gaat de doop over de innerlijke reiniging).
Ik ben benieuwd naar je reactie.
Daartoe zijn de dingen gegeven, dat ze gebruikt worden; maar niet, opdat ze vergaard zouden worden - D. Bonhoeffer
Gebruikersavatar
Afgewezen
Berichten: 17323
Lid geworden op: 12 mei 2005, 21:50

Re: Daniël artikel over de "Twaalf bijlslagen van Boston"

Bericht door Afgewezen »

GJdeBruijn schreef:Als de doop een sacrament is tot versterking van het geloof, hoe kunnen de gelovige ouders dan hun geloof sterken met dit sacrament? Als ze nog niet eens mogen vertrouwen dat hun Vader ook de Vader van hun kinderen is, dan breek je eerder het geloof af, dan dat je het versterkt.
Is de doop daarvoor bedoeld, om de ouders te versterken in hun geloof ten aanzien van hun kinderen? En wat moeten ze dan precies geloven? Dat ze behouden zijn? Die kant wil je toch niet op. Maar wat bedoel je dan met de stelling dat 'hun Vader ook de Vader van hun kinderen is'?
En die conclusie die jij trekt, trekken de reformatoren zelf niet. Ook Ursinus niet. Jij zit vast op een conclusie op basis van wat je bij Ursinus leest, maar je redeneert met later in gebruik geraakte onderscheidingen vanuit een scholastieke denkwijze.
Als scholastiek betekent dat je redelijk nadenkt over je theologische keuzes, is het zo gek nog niet. Ursinus deed het ook: Sacramenten hebben alleen geldigheid voor gelovigen en wedergeborenen. Maar ja, hoe zit het dan met de kinderen? Welnu, zegt Ursinus, die zijn door het geloof van hun ouders óók wedergeboren en ze hebben ook een soort geloof in zich. Probleem opgelost.
Maar zoals ik al zei, je kunt je afvragen of dat de goede oplossing is. Ursinus begeeft zich met een dergelijke denkwijze duidelijk buiten de grenzen van de Schrift. Dopen op grond van inwendige genade - want dat is eigenlijk wat hij poneert (nee, niet wat ik er in lees, maar wat er zwart op wit staat, in het Schatboek in elk geval) - is toch niet wat wij voorstaan in het gereformeerd belijden. Als sommige reformatoren die neiging toch hebben, moeten we dat niet via allerlei redeneringen goed willen praten, maar dan mogen we daar de vinger bij leggen.
Ursinus theologiseerde echter niet in diezelfde scholastieke systematiek. Hij theologiseerde net als Calvijn enkel vanuit een eerste en tweede oorzaak. De eerste is verborgen, en dat betreft de uitverkiezing en de vrucht op de prediking, de tweede oorzaak is de geopenbaarde wil van God die beveelt dat alle mensen geloven en zich bekeren, en dat de God van Abraham de Vader is aller gelovigen en hun zaad. Daarom dopen de reformatoren. Zonder de eerste oorzaak te vermengen met de tweede oorzaak, zoals ze dat zelf formuleren.
Maar wat wil je hier nu mee zeggen? Ursinus grijpt wél naar het verborgene, namelijk naar wat er in het kind aanwezig is. En uiteraard kán dat het ook het geval zijn bij pasgeboren kinderen, maar je kunt er niet van uitgaan en er zeker geen grond voor de doop van maken!
Dat wij later met een heel ander systeem scholastische onderscheidingen zijn gaan maken is nooit bedoeld om afbreuk te doen aan het oudere systeem. Maar meer om met een ander hulpmiddel dezelfde leer te verdedigen.
Dit mag je nog eens wat nader uitleggen.
Marieke
Berichten: 1317
Lid geworden op: 29 nov 2010, 22:47

Re: Daniël artikel over de "Twaalf bijlslagen van Boston"

Bericht door Marieke »

Deze keer vanuit een ander kerkverband nog een stukje over de twaalf bijlslagen.
Dat houdt de discussie levendig.

http://www.terdege.nl/index.php/compone ... pastoraal/
Gebruikersavatar
memento
Berichten: 11339
Lid geworden op: 29 dec 2001, 11:42

Re: Daniël artikel over de "Twaalf bijlslagen van Boston"

Bericht door memento »

Marieke schreef:Deze keer vanuit een ander kerkverband nog een stukje over de twaalf bijlslagen.
Dat houdt de discussie levendig.

http://www.terdege.nl/index.php/compone ... pastoraal/
Mooi artikel! Een citaat:

Boston laat de Geest wel vrij in hoe Hij een zondaar aan het einde van de wet brengt. Boston wil ook niet één van de kleinen van Christus ergeren. Het gaat hem niet zozeer om het getal van twaalf slagen, maar wel om de twaalfde slag. Dat is de genadeslag, die de zondaar van zijn oude wortel afsnijdt en Christus inplant.
Daarom zegt hij: „Dit handhaaf ik als een zekere waarheid, dat allen die in Christus zijn, afgebroken zijn van al die verschillende dingen waarop zij hun vertrouwen stelden, en dat zij die er nooit van afgebroken werden nog steeds in hun natuurlijke stam zijn."
Marieke
Berichten: 1317
Lid geworden op: 29 nov 2010, 22:47

Re: Daniël artikel over de "Twaalf bijlslagen van Boston"

Bericht door Marieke »

memento schreef:
Marieke schreef:Deze keer vanuit een ander kerkverband nog een stukje over de twaalf bijlslagen.
Dat houdt de discussie levendig.

http://www.terdege.nl/index.php/compone ... pastoraal/
Mooi artikel! Een citaat:

Boston laat de Geest wel vrij in hoe Hij een zondaar aan het einde van de wet brengt. Boston wil ook niet één van de kleinen van Christus ergeren. Het gaat hem niet zozeer om het getal van twaalf slagen, maar wel om de twaalfde slag. Dat is de genadeslag, die de zondaar van zijn oude wortel afsnijdt en Christus inplant.
Daarom zegt hij: „Dit handhaaf ik als een zekere waarheid, dat allen die in Christus zijn, afgebroken zijn van al die verschillende dingen waarop zij hun vertrouwen stelden, en dat zij die er nooit van afgebroken werden nog steeds in hun natuurlijke stam zijn."
Ik had wel een beetje een idee welke citaten eruit gehaald zouden worden :haha
Gebruikersavatar
jvdg
Berichten: 12063
Lid geworden op: 12 okt 2006, 14:07

Re: Daniël artikel over de "Twaalf bijlslagen van Boston"

Bericht door jvdg »

Marieke schreef:
memento schreef:
Marieke schreef:Deze keer vanuit een ander kerkverband nog een stukje over de twaalf bijlslagen.
Dat houdt de discussie levendig.

http://www.terdege.nl/index.php/compone ... pastoraal/
Mooi artikel! Een citaat:

Boston laat de Geest wel vrij in hoe Hij een zondaar aan het einde van de wet brengt. Boston wil ook niet één van de kleinen van Christus ergeren. Het gaat hem niet zozeer om het getal van twaalf slagen, maar wel om de twaalfde slag. Dat is de genadeslag, die de zondaar van zijn oude wortel afsnijdt en Christus inplant.
Daarom zegt hij: „Dit handhaaf ik als een zekere waarheid, dat allen die in Christus zijn, afgebroken zijn van al die verschillende dingen waarop zij hun vertrouwen stelden, en dat zij die er nooit van afgebroken werden nog steeds in hun natuurlijke stam zijn."
Ik had wel een beetje een idee welke citaten eruit gehaald zouden worden :haha
Tot op zekere hoogte had ik dat idee ook.
Maar wat onze oudvaders/uitleggers dan ook hierover hebben gedebiteerd, ik kan ze allle volgen, maar door de verschillen in uitlegging ben ik almaar meer in verwarring geraakt.
En eigenlijk kan dit niet. Er is maar één Waarheid.

Ik heb die verwarring maar uit mijn gedachten geband, en grijp maar terug naar de basis: Gods Woord, de Bijbel.
Het voert me te ver om die Bijbel in dit verband te citeren, het leidt alleen maar tot meer verwarring c.q. interpretatie.
Bidt in dezen maar om de leiding door de Heilige Geest, Hij zal het uitleggen en verklaren.
Dan verdwijnt alle verwarring.

Het lijkt me dan ook beter deze discussie niet te hoog op te voeren.
Wilhelm
Berichten: 3240
Lid geworden op: 13 okt 2007, 19:26

Re: Daniël artikel over de "Twaalf bijlslagen van Boston"

Bericht door Wilhelm »

Mooi artikel !!
Voor de duidelijkheid hier maar helemaal geplaatst. (het is tenslotte het RD niet...)
Pastoraal

Tekst: ds. J. Lohuis, Harskamp


Twaalf bijlslagen



Hoe komt het dat veel christenen twijfelen of zij deel hebben aan Christus en daarmee aan hun staat voor de eeuwigheid? De vraag waar ik in de eeuwigheid zal zijn, heeft alles te maken met de vraag of ik in Christus ben of niet. Is dat ook uw vraag?




Ds. Th. Boston (1676-1732) heeft een uitnemend leerzaam boek geschreven met de titel De viervoudige staat. Met het woordje "staat" bedoelen we de positie waarin de mens zich bevindt.
Voor de val was dat de staat der rechtheid. Wat was de mens toen gelukkig. Sinds de val leven wij van nature in de staat van totale verdorvenheid. De derde staat is die van genade of begonnen herstel. En ten slotte is er de staat van volkomen gelukzaligheid of rampzaligheid.

De grote vraag is hoe ik uit die staat van totale verdorvenheid en in de staat van genade kom! Kenmerk van de waarachtige wedergeboorte is de geloofsvereniging met Christus. Wij moeten afgesneden worden van Adam en Christus worden ingelijfd.

Veel mensen zijn onzeker aangaande hun staat. Dat komt omdat zij heen en weer blijven lopen tussen Sinaï en Golgotha. Sinaï is het verbond der werken. Daar zijn wij zo aan verbonden, dat het onmogelijk is om zelf daarvan af te komen. Daarom schrijft Boston: „De afsnijding van de rank van de natuurlijke stam wordt verricht door het snoeimes van de wet in de hand van Gods Geest."
Ons hart is zo arglistig, dat wij altijd nog ergens waardigheid vinden in onszelf.
In de twaalf bijlslagen laat Boston zien hoe Gods Geest de zondaar dat afleert. Hij heeft zelfs geen geloof. Een zondaar moet alle vertrouwen op iets buiten Christus verliezen en als een arm zondaar, die door Christus is gegrepen, Christus door het geloof aannemen, als de enige redding van zonde, vloek en dood.
Er is veel kritiek geuit op die twaalf bijlslagen. Boston zou de bekering te veel in schema hebben gebracht.Wij moeten ons echter onderzoeken waarom wij iets op die bijlslagen tegen zouden hebben. Zou het kunnen zijn dat wij met onze schijnbekering openbaar komen? Of zijn wij de mening toegedaan dat de kinderen des verbonds geen bekering nodig hebben?
Paulus was een kind des verbonds en juist hij schrijft: Ik ben door de wet aan de wet gestorven (Galaten 2:19).
Dit zijn onopgeefbare zaken. Al Gods kinderen weten het: „Ik was uitgeteerd, maar Hij zag op mij neder" (Psalm 116). Als wij dit loslaten, dan bevorderen wij de verwarring op het kerkelijk erf.

Boston laat de Geest wel vrij in hoe Hij een zondaar aan het einde van de wet brengt. Boston wil ook niet één van de kleinen van Christus ergeren. Het gaat hem niet zozeer om het getal van twaalf slagen, maar wel om de twaalfde slag. Dat is de genadeslag, die de zondaar van zijn oude wortel afsnijdt en Christus inplant.
Daarom zegt hij: „Dit handhaaf ik als een zekere waarheid, dat allen die in Christus zijn, afgebroken zijn van al die verschillende dingen waarop zij hun vertrouwen stelden, en dat zij die er nooit van afgebroken werden nog steeds in hun natuurlijke stam zijn."
En waarom handhaaft Boston dit? Omdat hij ziet dat het levensgevaarlijk is als iemand tussen de Sinaï en Golgotha tot rust komt. Ds. G. Boer sr. zegt: „Het kan zijn dat er allerlei mensen rondlopen die denken dat ze de Heere Jezus bezitten, maar hoe ze aan Hem gekomen zijn en waarvoor ze Hem nodig hebben, weten ze tot op de dag van vandaag niet."
Dat is ernstig! In Bostons dagen leerde men in de kerk een deugdzaam leven. Een uitwendig leven naar Gods geboden was alles wat tot de zaligheid nodig was.
Juist die leer brengt grote onzekerheid met zich mee. Want volgens de norm van Gods wet leef ik nooit goed genoeg. Genoeg is alleen het werk van Christus op het kruishout volbracht. Daar vond de Vader voldoening en daar vindt een uitgewerkte zondaar verzoening.
Ds. W. L. Tukker zei: „Wij moeten er aan onze haren naar toe gesleept worden." Verstaat u dat?
Ander
Berichten: 3548
Lid geworden op: 20 mar 2007, 20:50

Re: Daniël artikel over de "Twaalf bijlslagen van Boston"

Bericht door Ander »

Inderdaad een mooi artikel!
Jongere
Berichten: 7753
Lid geworden op: 14 apr 2004, 15:45

Re: Daniël artikel over de "Twaalf bijlslagen van Boston"

Bericht door Jongere »

Sowieso vind ik de stukjes van ds. Lohuis altijd mooi.
keesjanm
Berichten: 281
Lid geworden op: 06 dec 2010, 16:12

Re: Daniël artikel over de "Twaalf bijlslagen van Boston"

Bericht door keesjanm »

keesjanm schreef:In de Daniel van 3 febr. j.l. staat een interview met Ds. L. Blok over de 12 bijlslagen van Boston.
Een mooi artikel waarin op deze bekende bijlslagen wordt ingegaan. Nadrukkelijk wordt gezegd dat Boston leert dat er geen rust is buiten Christus.

Alleen deze passage riep bij mij een vraag op. Op de vraag “Vormen de bijlslagen geen stappenplan van een bekering ?” antwoordt Ds Blok onder andere :
Boston wil ons leren wat in de wedergeboorte de zondaar wordt geschonken, namelijk dat hij van Adam wordt afgesneden en in Christus wordt ingeplant, hij dit in de weg van de twaalf slagen als zijn persoonlijke troost mag leren kennenIk dacht altijd dat Boston de wedergeboorte stelt na de twaalfde bijlslag. Maar moet ik het toch zo opvatten als hier uitgelegd wordt ?
Wat is het dan een verschil .
Ds Lohuis stelt dit heel scherp :

Kenmerk van de waarachtige wedergeboorte is de geloofsvereniging met Christus. Wij moeten afgesneden worden van Adam en Christus worden ingelijfd
(...)

Het gaat hem niet zozeer om het getal van twaalf slagen, maar wel om de twaalfde slag. Dat is de genadeslag, die de zondaar van zijn oude wortel afsnijdt en Christus inplant.
hervormde
Berichten: 522
Lid geworden op: 25 jan 2008, 21:49

Re: Daniël artikel over de "Twaalf bijlslagen van Boston"

Bericht door hervormde »

Alle strijd rondom dit onderwerp zal haar wortel vinden dat het gaat om de vraag: hoe krijg ik een genadig God.

Wanneer is iemand wedergeboren? Als de laatste bijlslag de zondaar losmaakt en daarbij wordt ingeplant in Christus? Zo leert Boston dat. En let wel ik zou de laatste zijn die ontkent dat er geen noodzaak is van de vereniging met Christus. Maar ik denk wel dat we bij het spreken over dit alles voor ogen moeten houden dat de Schrift soms erg verbondsmatig spreekt. Wat trouwens ook het Doopformulier doet. Lees de woorden van Christus eens over de ware Wijnstok. Er wordt gesproken van alle rank die in Mij (Christus) geen vrucht draagt. Hij wordt weggenomen!

Ik ben de ware Wijnstok, en Mijn Vader is de Landman. Alle rank, die in Mij geen vrucht draagt, die neemt Hij weg; en al wie vrucht draagt, die reinigt Hij, opdat zij meer vrucht drage. Gijlieden zijt nu rein om het woord, dat Ik tot u gesproken heb. Blijft in Mij, en Ik in u. Gelijkerwijs de rank geen vrucht kan dragen van zichzelve, zo zij niet in den wijnstok blijft; alzo ook gij niet, zo gij in Mij niet blijft. Ik ben de Wijnstok, en gij de ranken; die in Mij blijft, en Ik in hem, die draagt veel vrucht; want zonder Mij kunt gij niets doen. Zo iemand in Mij niet blijft, die is buiten geworpen, gelijkerwijs de rank, en is verdord; en men vergadert dezelve, en men werpt ze in het vuur, en zij worden verbrand. Indien gij in Mij blijft, en Mijn woorden in u blijven, zo wat gij wilt, zult gij begeren, en het zal u geschieden. Hierin is Mijn Vader verheerlijkt, dat gij veel vrucht draagt; en gij zult Mijn discipelen zijn.

Heeft het spreken van Calvijn over een zichtbare en onzichtbare kerk misschien niet veel het stempel gedrukt op ons spreken? Hoewel ik het zelf in vele dingen eens ben met Calvijn, neem ik dit niet over. Liever wil ik spreken met de NGB dat de kerk is een vergadering ware christgelovigen. En daarom worden de kinderen van gelovige ouders gedoopt. De kerk waar we samen komen is de gemeenschap der heiligen. De ranken in de wijnstok Christus. Alleen klinkt hier wel op de achtergrond dat er sprake is van ranken die geen vruchten dragen (vgl. ook Jesaja 5). Maar daarmee is de naam van de gemeente nog steeds de gemeente des HEEREN. Het voert veel te ver om te zien in hoeverre dit denken het formulier van de Doop gevormd heeft. Gedoopte kinderen zijn Gods kinderen. Gedoopte kinderen zijn geheiligde kinderen. Gedoopte kinderen zijn afgezonderde kinderen. U komt de belofte toe. Zovele als de Heere onze God toe roepen zal. Gods kinderen? Gaat dat niet te ver? Nee! In Christus geheiligd. Maar daarom is de doop ook zo ernstig. Doopwater ziet op de reiniging door Christus' bloed, maar anderzijds ook op Gods toorn. Wee het kind (Gods kind) dat zal verdrinken in zijn of haar doopwater.
Plaats reactie