helma schreef:Gallio, ik voorzie een voortgaande lijn. Het gaat nu over onschuldig speelgoed maar het doel is het denken om te turnen.
Lees je de berichten van Jonothon van Maren?
Het hoort allemaal bij elkaar.
En dat juist zien we niet, of.... (en dat geldt zeker voor verschillende mensen) die
willen we niet zien. Merk eens op hoe snel een gesprek een wending neemt als je over de tijdsomstandigheden begint. Dat is heel opmerkelijk, daar een goed werkend verstand alleen al voldoende is om hier iets op te merken. Weet je het het ten diepste is? Zal ik het zeggen? Ik las het pas ook ergens. Mensen, en vooral jongere mensen willen naar de toekomst zien. Ze willen gelukkig zijn op de aarde. En een toekomst die verre van rooskleurig is past niet in het denken en streven van de mens. Ik kan zo geen bron noemen, maar toen ik dit las was dit precies wat ik al lang goed aanvoelde.
Misschien vreemd, maar ik heb als kind altijd gedacht dat de tijd van de wederkomst nabij was, en daar kon me niemand afbrengen. Alleen het tegen beter weten in, in het jong zijn, kon ik soms wel eens denken dat het misschien niet zo erg was. Maar dat was dan tegen mijn eigen gevoel in. Voor de duidelijkheid, ik spreek nu over begin jaren 60, van de vorige eeuw. 1960-1965, zeg maar. Ik heb in die tijd enorm veel op zijn kop zien gaan. Mijn eerste grote schrik die ik me herinner was in 1966. Het laatste jaar op de Lagere School (nu basisschool) toen de 'meester' aan de klas vertelde dat toen meer dan 50 % van alle Nederlanders Rooms Katholiek was. Dit had op mij een enorme impact. Van moslims hadden we bijna nooit gehoord, alleen als een vreemde godsdienst in verre landen. Kerkverlating kwam op gang, maar ieder in het dorp was zo ongeveer nog lid van de kerk, en gedoopt. Maar daar hield het bij velen al mee op. De kerk was om te trouwen, kinderen te dopen en voor kerst en (misschien) oudejaarsavond. Daarna is het heel snel bergafwaarts gegaan. Wie dit allemaal op een rijtje heeft, (ik noemde slechts een fractie van de zaken) moet wel zien dat we in ongekende tijden leven.