Nationale Synode 2013

[jakobmarin]

Vandaag en morgen deze synode.

Credotekst Nationale Synode 2013

WIJ GELOVEN IN DE LEVENDE GOD: VADER, ZOON EN HEILIGE GEEST


God de Vader

Hij, de Schepper en de oorsprong van alle leven,
heeft ons de aarde toevertrouwd
om die te beheren en behoeden.
Ons heeft Hij ervoor bestemd
met Hem en onze medemens te leven
in trouw, in liefde en in vrede.
Maar waar wij God vergeten en verlaten
- dat doen we al sinds mensenheugenis -
verliezen we de zin van ons bestaan.
Daar maakt het kwaad zich breed,
in liefdeloosheid, ontrouw en geweld:
een wereld die gedoemd is in het oordeel te vergaan.
Toch blijft God trouw aan wat Hij schiep!
Dat spoort ons aan naast anderen te gaan staan,
in al hun moeiten klein of groot.
Aan zijn zorgende hand vertrouwen we ons toe,
zowel tijdens ons leven als in het moment van onze dood.


Jezus Christus

God is de Levende, die we werkelijk kennen mogen
door zijn Zoon Jezus Christus, geboren uit Israël,
in wie wij Gods verborgen hartklop horen.
Jezus is de rechtvaardige, die de wil van God heeft gedaan
en ons deze wil heeft voorgeleefd.
Hij heeft onze schuld op zich genomen en gedragen,
aan het kruis van Golgotha ons weer met God verzoend.
Zijn graf was niet het einde: Hij is opgestaan!
Daarom heeft voor ons de dood niet meer het laatste woord.

Sinds Pasen klinkt het evangelie voort,
het woord van omkeer tot nieuw leven.
Het verkondigt ons Gods vrede die het verstand te boven gaat.
Geen mens is meer een hopeloos geval
want in de muur van dood en schuld,
heeft Jezus een deur geopend
naar de Vader en elkaar.
Naar Hem zien we verlangend uit:
Kom, Heer Jezus, kom!


De Heilige Geest

Met Pinksteren is de Heilige Geest uitgestort.
Hij kwam en hij komt met een regen van gaven.
Hij opent ons oog en ons hart voor Jezus
en maakt voor Hem plaats in ons leven.
De getuigenissen van profeten en apostelen,
doorademd van de Geest,
leren ons te gaan in Jezus’ spoor
om met vallen en opstaan
een leven te leven door Gods genade.
Dat brengt ons bij onze naaste
om helper te zijn waar geen helper is,
te bidden waar mensen verstomd zijn
en te spreken voor wie monddood zijn gemaakt.

De vreugde van dit evangelie bindt ons samen,
wij horen bij elkaar en zijn aan elkaar gegeven
in het ene lichaam van Christus, zijn kerk.
Het doet ons pijn dat die eenheid in Christus
onder ons zo gebroken is, onzichtbaar haast.
Daar kunnen we niet in berusten,
want de goede Herder heeft één kudde.
In ons land groeit de gemeenschap van hen
die komend uit de wereldwijde christenheid,
aan hun geloof enthousiast uiting geven.
Samen willen we kerk zijn in Nederland
en elkaar bemoedigen in geloof, hoop en liefde.
Wij bidden dat hiervan een sprake mag uitgaan
naar allen met wie we in gesprek zijn,
ook met hen die een andere godsdienst belijden.
Zo zijn we onderweg naar de dag
dat Jezus Christus terugkomt.
Dan zal God alle kwaad tenietdoen,
zijn vrede en gerechtigheid ons schenken:
een nieuwe hemel en een nieuwe aarde.

Jammer dat er enkele reformatorische kerken gemist worden...
Zoveel mis is er toch niet met deze credotekst?

[DDD]

Volgens mij is er zelfs helemaal niets mis mee, integendeel. Wat het oplevert vraag ik me af, maar dat is de vraag niet.

Ik moet steeds aan de foto van ds. Meeuwse denken bij zijn bemerkingen bij dit initiatief in het RD. De foto zei genoeg.

[Luther]

Vandaag en morgen deze synode.

Credotekst Nationale Synode 2013

WIJ GELOVEN IN DE LEVENDE GOD: VADER, ZOON EN HEILIGE GEEST


God de Vader

Hij, de Schepper en de oorsprong van alle leven,
heeft ons de aarde toevertrouwd
om die te beheren en behoeden.
Ons heeft Hij ervoor bestemd
met Hem en onze medemens te leven
in trouw, in liefde en in vrede.
Maar waar wij God vergeten en verlaten
- dat doen we al sinds mensenheugenis -
verliezen we de zin van ons bestaan.
Daar maakt het kwaad zich breed,
in liefdeloosheid, ontrouw en geweld:
een wereld die gedoemd is in het oordeel te vergaan.
Toch blijft God trouw aan wat Hij schiep!
Dat spoort ons aan naast anderen te gaan staan,
in al hun moeiten klein of groot.
Aan zijn zorgende hand vertrouwen we ons toe,
zowel tijdens ons leven als in het moment van onze dood.


Jezus Christus

God is de Levende, die we werkelijk kennen mogen
door zijn Zoon Jezus Christus, geboren uit Israël,
in wie wij Gods verborgen hartklop horen.
Jezus is de rechtvaardige, die de wil van God heeft gedaan
en ons deze wil heeft voorgeleefd.
Hij heeft onze schuld op zich genomen en gedragen,
aan het kruis van Golgotha ons weer met God verzoend.
Zijn graf was niet het einde: Hij is opgestaan!
Daarom heeft voor ons de dood niet meer het laatste woord.

Sinds Pasen klinkt het evangelie voort,
het woord van omkeer tot nieuw leven.
Het verkondigt ons Gods vrede die het verstand te boven gaat.
Geen mens is meer een hopeloos geval
want in de muur van dood en schuld,
heeft Jezus een deur geopend
naar de Vader en elkaar.
Naar Hem zien we verlangend uit:
Kom, Heer Jezus, kom!


De Heilige Geest

Met Pinksteren is de Heilige Geest uitgestort.
Hij kwam en hij komt met een regen van gaven.
Hij opent ons oog en ons hart voor Jezus
en maakt voor Hem plaats in ons leven.
De getuigenissen van profeten en apostelen,
doorademd van de Geest,
leren ons te gaan in Jezus’ spoor
om met vallen en opstaan
een leven te leven door Gods genade.
Dat brengt ons bij onze naaste
om helper te zijn waar geen helper is,
te bidden waar mensen verstomd zijn
en te spreken voor wie monddood zijn gemaakt.

De vreugde van dit evangelie bindt ons samen,
wij horen bij elkaar en zijn aan elkaar gegeven
in het ene lichaam van Christus, zijn kerk.
Het doet ons pijn dat die eenheid in Christus
onder ons zo gebroken is, onzichtbaar haast.
Daar kunnen we niet in berusten,
want de goede Herder heeft één kudde.
In ons land groeit de gemeenschap van hen
die komend uit de wereldwijde christenheid,
aan hun geloof enthousiast uiting geven.
Samen willen we kerk zijn in Nederland
en elkaar bemoedigen in geloof, hoop en liefde.
Wij bidden dat hiervan een sprake mag uitgaan
naar allen met wie we in gesprek zijn,
ook met hen die een andere godsdienst belijden.
Zo zijn we onderweg naar de dag
dat Jezus Christus terugkomt.
Dan zal God alle kwaad tenietdoen,
zijn vrede en gerechtigheid ons schenken:
een nieuwe hemel en een nieuwe aarde.

Jammer dat er enkele reformatorische kerken gemist worden...
Zoveel mis is er toch niet met deze credotekst?

Euhm... om eerlijk te zijn vind ik wel veel mis met deze credotekst.
- De diepte van de zondeval kan ik er maar moeilijk in terug vinden. Alle ellende is vooral vervelend, maar ik krijg via deze tekst niet scherp wat moedwillige afkeer van God is, wat schuld is.
- Verder is het toepassende werk van de Heilige Geest vrij algemeen geformuleerd. Ik mis erin dat er een wonder in het leven van een mens moet gebeuren. Hij moet totaal en radicaal omkeren, bekeren, wedergeboren worden.

Beide lijken me nogal essentieel. Dus ja, ik snap wel dat een deel van de reformatorische kerken is thuis gebleven. Anderzijds had men dit het beste op die Nat. Synode kunnen zeggen.

[DDD]

Is er dan ook iets mis met de Twaalf Artikelen, of is dat anders?

[Luther]

Is er dan ook iets mis met de Twaalf Artikelen, of is dat anders?

Ik zou dat als enige belijdenis inderdaad te summier vinden; niet als je ze leest zoals de HC ze uitlegt.

[Jongere]

Is er dan ook iets mis met de Twaalf Artikelen, of is dat anders?

Ik zou dat als enige belijdenis inderdaad te summier vinden; niet als je ze leest zoals de HC ze uitlegt.

Dat ben ik met je eens. De Twaalf Artikelen zijn natuurlijk een machtige belijdenis, maar ook geheel gericht op wat er in die tijd beleden moest worden.
De kerk is niet stil blijven staan. Met name door Augustinus en door de Reformatie is er ook veel verdieping gekomen in het zicht op de zonde.
Ik ben het daarom ook met je eens dat dit credo voor mij de kern niet raakt. Al ligt mijn moeite vooral bij het 'project' zelf. Dat is niet omdat ik niet naar eenheid zou verlangen, overigens. In die hoek word je soms wel snel gezet als je niet gelukkig bent met de Nationale Synode.

[Germanicus]

Ik was erbij vandaag, in Dordrecht.

[parsifal]

Is er dan ook iets mis met de Twaalf Artikelen, of is dat anders?

Ik zou dat als enige belijdenis inderdaad te summier vinden; niet als je ze leest zoals de HC ze uitlegt.

Dat ben ik met je eens. De Twaalf Artikelen zijn natuurlijk een machtige belijdenis, maar ook geheel gericht op wat er in die tijd beleden moest worden.
De kerk is niet stil blijven staan. Met name door Augustinus en door de Reformatie is er ook veel verdieping gekomen in het zicht op de zonde.
Ik ben het daarom ook met je eens dat dit credo voor mij de kern niet raakt. Al ligt mijn moeite vooral bij het 'project' zelf. Dat is niet omdat ik niet naar eenheid zou verlangen, overigens. In die hoek word je soms wel snel gezet als je niet gelukkig bent met de Nationale Synode.

Is het niet zo dat de oude belijdenissen voornamelijk over "Wie God is" gaan, terwijl onze belijdenisgeschriften veel meer gaan over "Wie God voor mij is". De laatste belijdenissen hebben ook meer aandacht voor de staat van de mens nodig.

[Tiberius]

Het gebeurt niet vaak, maar vandaag las ik, in het verslag op refdag, een uitspraak van een remonstrantse dominee, waar ik het helemaal mee eens ben.

Het was deze opmerking van ds. T. Mikkers richting de nationale synode (c.q. de heren Verboom, Knevel, Van den Brink, et al):

Maar is er nog wel een prijs die jullie voor eenheid kunnen betalen? Jullie hebben toch alles al opgegeven?

[Germanicus]

Het gebeurt niet vaak, maar vandaag las ik, in het verslag op refdag, een uitspraak van een remonstrantse dominee, waar ik het helemaal mee eens ben.

Het was deze opmerking van ds. T. Mikkers richting de nationale synode (c.q. de heren Verboom, Knevel, Van den Brink, et al):

Maar is er nog wel een prijs die jullie voor eenheid kunnen betalen? Jullie hebben toch alles al opgegeven?

Hm, ik heb het RD-artikel niet gelezen, maar de bovenstaande weergave klopt volgens mij niet. Andries Knevel vroeg juist aan ds. Mikkers of hij eigenlijk nog wel een prijs voor eenheid wilde/hoefde te betalen, aangezien zij alles toch al opgegeven hadden (verwijzend naar Dordt 1618-19).

Naschrift: Het RD heeft de conversatie terecht weergegeven. Ook in het RD is het Knevel die de opmerking maakt.

[Tiberius]

Ok, ik zie het ja.
Dan ben ik het eens een keer met Knevel eens.

[Marco]

Euhm... om eerlijk te zijn vind ik wel veel mis met deze credotekst.
- De diepte van de zondeval kan ik er maar moeilijk in terug vinden. Alle ellende is vooral vervelend, maar ik krijg via deze tekst niet scherp wat moedwillige afkeer van God is, wat schuld is.

Ik ben allang blij met wat er staat. En ik vraag me af of een credotekst ooit scherp zou kunnen krijgen, hoe groot de diepte van de schuld wel is.

- Verder is het toepassende werk van de Heilige Geest vrij algemeen geformuleerd. Ik mis erin dat er een wonder in het leven van een mens moet gebeuren. Hij moet totaal en radicaal omkeren, bekeren, wedergeboren worden.

De Heilige Geest komt er in geloofsbelijdenissen in het algemeen wat bekaaid vanaf. Wat dat betreft begrijp ik je punt. Aan de andere kant: je moet deze tekst zien in het kader van het ontstaan ervan. Net zoals de Dordtse Leerregels eenzijdig te noemen zijn als belijdenis, of de 12 artikelen op dit vlak ook heel beperkt zijn. Deze tekst is opgesteld als verklaring van kerken die de verdeeldheid voelen, en daar pijn aan leiden. Een tekst als deze heeft dus vooral als doel, uit te leggen hoe dat zit, en waar die pijn vandaan komt. Het toepassende werk van de Heilige Geest heeft daar nu eenmaal niet zo'n rol in.

Zelf heb ik trouwens ook zo mijn bedenkingen bij de tekst, maar ik kan er nog niet de vinger achter leggen. Het komt op mij wat wollig over allemaal. Het staat er wel, maar dan net-niet. Of zo..

[Luther]

Euhm... om eerlijk te zijn vind ik wel veel mis met deze credotekst.
- De diepte van de zondeval kan ik er maar moeilijk in terug vinden. Alle ellende is vooral vervelend, maar ik krijg via deze tekst niet scherp wat moedwillige afkeer van God is, wat schuld is.

Ik ben allang blij met wat er staat. En ik vraag me af of een credotekst ooit scherp zou kunnen krijgen, hoe groot de diepte van de schuld wel is.

- Verder is het toepassende werk van de Heilige Geest vrij algemeen geformuleerd. Ik mis erin dat er een wonder in het leven van een mens moet gebeuren. Hij moet totaal en radicaal omkeren, bekeren, wedergeboren worden.

De Heilige Geest komt er in geloofsbelijdenissen in het algemeen wat bekaaid vanaf. Wat dat betreft begrijp ik je punt. Aan de andere kant: je moet deze tekst zien in het kader van het ontstaan ervan. Net zoals de Dordtse Leerregels eenzijdig te noemen zijn als belijdenis, of de 12 artikelen op dit vlak ook heel beperkt zijn. Deze tekst is opgesteld als verklaring van kerken die de verdeeldheid voelen, en daar pijn aan leiden. Een tekst als deze heeft dus vooral als doel, uit te leggen hoe dat zit, en waar die pijn vandaan komt. Het toepassende werk van de Heilige Geest heeft daar nu eenmaal niet zo'n rol in.

Zelf heb ik trouwens ook zo mijn bedenkingen bij de tekst, maar ik kan er nog niet de vinger achter leggen. Het komt op mij wat wollig over allemaal. Het staat er wel, maar dan net-niet. Of zo..

Eens met je laatste zin, en dan vraag ik me direct af: Wat heeft het dan nog voor zin om zogenaamd een te zijn, als dat alleen maar kan door wollig, vaag en oppervlakkig te blijven. Laten de kerken naast elkaar blijven bestaan en een ieder doen waar ze goed in zijn.

[DDD]

Ok, ik zie het ja.
Dan ben ik het eens een keer met Knevel eens.

Ach, ik weet niet wat nu een groter wonder is.

[jakobmarin]

Ik was erbij vandaag, in Dordrecht.

Evenals Izak Koole, dat is dan weer mooi, dat er toch een GerGem-man aanwezig is!