Berichtdoor Dodo » 09 Jul 2021, 19:15
De laatste dagen heb ik Het einde voor beginners gelezen, door Chazia Mourali.
Het eerste deel van het boek is het verhaal van de moeder van schrijfster. De moeder heeft al twee keer kanker gehad, maar het is teruggekomen en nu is er niets meer aan te doen.
De schrijfster is enig kind, en maakt alle ziekenhuisbezoeken mee. Het is een akelig verhaal, artsen die maar de helft vertellen, zorgpersoneel dat zelfs hardhandig is, artsen die maar blijven behandelen omdat er nooit gevraagd wordt wat de zieke eigenlijk zelf wil. Het is zo erg, dat ik het haast niet kan geloven. Het speelt allemaal een kleine twintig jaar geleden, maar het leest af en toe alsof het zestig jaar geleden gebeurde.
Toch is het niet alleen kommer en kwel. Ze hebben ook goede tijden samen. Na een tijdje komt de moeder in een hospice terecht, wat ze zelf hebben moeten vinden want de deskundigen hadden daar nooit op gewezen. Vanaf dan is de zorg zoals het moet zijn.
Het tweede deel gaat de schrijfster in op wat gebeurd is, en ze schrijft een aantal stukken over het hoe en waarom er zoveel fout ging. Hoe gaat dokters om met de dood?
Ze maakt ook een lijst van aanbevelingen voor mensen in zo'n situatie. Zoek een second opinion. Vraag door. Maak opnames van de gesprekken. Fixeer niet op nog en nog en nog een behandeling. Vraag wat de behandeling oplevert, en wat het kost in pijn en lijden.
Ze breekt ook een lans voor palliatieve zorg. Haar moeder werd zo goed verzorgd in het hospice (een Joods hospice in Amsterdam, Immanuel). Daar zagen ze de mens, niet alleen de kwaal.
De schrijfster denkt ook hardop na over sterven. Waarom is dat zo erg? Waarom zijn mensen daar zo bang voor? Ze is zelf niet gelovig, maar ze geeft wel ruimte aan mensen die dat wel zijn en daar steun aan ontlenen.
Al met al vond ik dit een heel interessant boek, dat iedereen zou moeten lezen die bij kankerpatiënten betrokken zijn, en iedereen die bij palliatieve zorg betrokken is.