Zondag of sabbat?

[Zonderling]

@Sola Scriptura,

Ik begrijp je gedachtegang wel.
De ceremoniële en burgerlijke wetten van Mozes zijn ons niet gesteld.
Maar de 10 woorden zijn een eeuwige wet die ook door Christus is samengevat en herhaald.
Het vierde gebod heeft dus ook nu geldigheid, de vraag is alleen hoe/op welke wijze.
Daarover kunnen we misschien van mening verschillen, maar het is te simpel om te zeggen dat wij niet terugmoeten naar de Thora. We moeten over de Thora met onderscheid spreken en de eeuwigdurende (zedelijke) wet goed onderscheiden van de wetten die alleen het Joodse volk golden.

De tekst uit Romeinen 14 vat ik niet op als tekst die betrekking heeft op de wekelijkse rustdag, maar op de joodse feestdagen die door de 'zwakken' destijds nog werden onderhouden hoewel het schaduwen waren die vervuld waren in Christus.

Zonderling

[Sola Scriptura]

Dus volgens u bedoelde Jezus hier de tien geboden?

mat 5:
17 Meent niet, dat Ik gekomen ben om de wet of de profeten te ontbinden; Ik ben niet gekomen om te ontbinden, maar om te vervullen. 18 Want voorwaar, Ik zeg u: Eer de hemel en de aarde vergaat, zal er niet één jota of één tittel vergaan van de wet, eer alles zal zijn geschied.

*

En wie bepaald of je dan de was op mag hangen of fietsen? snap je wat ik bedoel, waar is de grens? en deze westerse cultuur komt zondag goed uit, maar ook de dag valt te bespreken.

Verder wil ik wel eens gaan bestuderen of de eerste christenen ook de sabbat hielden.

[Zonderling]

@Sola Scriptura,

Zeg maar gewoon 'je' hoor.

Ik bedoelde vooral de teksten 'Gij zult God liefhebben met geheel uw hart.... en uw naaste als uzelf'.
Dit is een samenvatting van de 10 woorden uit Exodus 20.
Deze 10 woorden gelden voor alle mensen van alle tijden uit kracht van een scheppingsordening.
De 10 woorden zijn geen geboden aan het Joodse volk, maar aan iedereen.
De sabbat vindt zijn oorsprong als zevende dag in de schepping, dus ook het 4e gebod is een scheppingsordening. Het blijft in kracht óók na de komst van Christus.

Christus heeft zeker ook de 10 geboden vervuld, maar niet op zo'n manier dat de mens hier niets meer mee van doen heeft. Zalig worden door de Wet is onmogelijk, alleen Christus heeft de Wet vervuld, maar de mens blijft als schepsel Gods tot in eeuwigheid gehoorzaamheid aan Zijn Schepper verschuldigd.

M.vr.gr.,
Zonderling

[Sola Scriptura]

Kan dat niet leiden tot verkramptheid en wetticisme?
En wie bepaald de grens en toepassing?

[Zonderling]

Niemand bepaalt de grens en toepassing.
Dat zal iedereen voor zijn eigen geweten moeten bepalen.

Maar het 'nalaten' van dagelijks werk en in plaats daarvan de dag besteden in 'openbare en private godsdienstige oefeningen' en zaken van barmhartigheid en noodzakelijkheid beschouw ik niet als een last, integendeel.

Het zou voor ons vreugde moeten zijn zo te doen, tot verkramptheid en wetticisme hoeft dit dus in het geheel niet te leiden. De Westminster Confessie (eerder hier geciteerd) heeft het wat mij betreft heel goed verwoord.

[cosmo]

Uiteraard, de 1e christengemeente komt samen op de 1e dag der week en stopten met de sabbat, maar dat wil niet zeggen dat het hele houden van de sabbat (incl. al de ge- en verboden) is verschoven naar de zondag.

Dat men op zondag samenkwam wil niet zeggen dat men zonder meer de sabbath had afgeschaft. Dat vind ik nogal een vreemde conclusie.

[freek]

Niemand bepaalt de grens en toepassing.
Dat zal iedereen voor zijn eigen geweten moeten bepalen.

Maar het 'nalaten' van dagelijks werk en in plaats daarvan de dag besteden in 'openbare en private godsdienstige oefeningen' en zaken van barmhartigheid en noodzakelijkheid beschouw ik niet als een last, integendeel.

Het zou voor ons vreugde moeten zijn zo te doen, tot verkramptheid en wetticisme hoeft dit dus in het geheel niet te leiden. De Westminster Confessie (eerder hier geciteerd) heeft het wat mij betreft heel goed verwoord.

Dat vind ik dus ook. Het is juist héérlijk om de wekelijkse beslommeringen te laten rusten. Maar als ik bijvoorbeeld van m'n ouders commentaar krijg als ik sms op zondag ('dat hoort niet op zondag'), dan denk ik wel: tja, daar zie ik geen enkele grond voor in de bijbel, tenzij dat we een soort sabbath hebben. En die hebben we denk ik niet.

[Jongere]

Even mijn oude vraag herhalen: in hoeverre is het apostelconvent (Hand. 15) hier nu van toepassing? Daar heb ik nog niets over gelezen volgens mij en ik vraag me dat af.

[Erasmiaan]

Niemand bepaalt de grens en toepassing.
Dat zal iedereen voor zijn eigen geweten moeten bepalen.

Maar het 'nalaten' van dagelijks werk en in plaats daarvan de dag besteden in 'openbare en private godsdienstige oefeningen' en zaken van barmhartigheid en noodzakelijkheid beschouw ik niet als een last, integendeel.

Het zou voor ons vreugde moeten zijn zo te doen, tot verkramptheid en wetticisme hoeft dit dus in het geheel niet te leiden. De Westminster Confessie (eerder hier geciteerd) heeft het wat mij betreft heel goed verwoord.

Dat vind ik dus ook. Het is juist héérlijk om de wekelijkse beslommeringen te laten rusten. Maar als ik bijvoorbeeld van m'n ouders commentaar krijg als ik sms op zondag ('dat hoort niet op zondag'), dan denk ik wel: tja, daar zie ik geen enkele grond voor in de bijbel, tenzij dat we een soort sabbath hebben. En die hebben we denk ik niet.

Gelukkig corrigeren je ouders je nog wel, hier en daar...

[freek]

Niemand bepaalt de grens en toepassing.
Dat zal iedereen voor zijn eigen geweten moeten bepalen.

Maar het 'nalaten' van dagelijks werk en in plaats daarvan de dag besteden in 'openbare en private godsdienstige oefeningen' en zaken van barmhartigheid en noodzakelijkheid beschouw ik niet als een last, integendeel.

Het zou voor ons vreugde moeten zijn zo te doen, tot verkramptheid en wetticisme hoeft dit dus in het geheel niet te leiden. De Westminster Confessie (eerder hier geciteerd) heeft het wat mij betreft heel goed verwoord.

Dat vind ik dus ook. Het is juist héérlijk om de wekelijkse beslommeringen te laten rusten. Maar als ik bijvoorbeeld van m'n ouders commentaar krijg als ik sms op zondag ('dat hoort niet op zondag'), dan denk ik wel: tja, daar zie ik geen enkele grond voor in de bijbel, tenzij dat we een soort sabbath hebben. En die hebben we denk ik niet.

Gelukkig corrigeren je ouders je nog wel, hier en daar...

Ik heb het sms-je toch gestuurd

[Sola Scriptura]

Even mijn oude vraag herhalen: in hoeverre is het apostelconvent (Hand. 15) hier nu van toepassing? Daar heb ik nog niets over gelezen volgens mij en ik vraag me dat af.

hele goeie vraag!

[JolandaOudshoorn]

Even mijn oude vraag herhalen: in hoeverre is het apostelconvent (Hand. 15) hier nu van toepassing? Daar heb ik nog niets over gelezen volgens mij en ik vraag me dat af.

hele goeie vraag!

Ik haal hem weer even naar boven

[freek]

Ik denk dat Handelingen 15 hier de oplossing van het probleem biedt.

"Maar, zeiden zij, er zijn er enigen opgestaan onder de aanhangers van de sekte van de Farizeeën die tot geloof gekomen zijn, die zeggen dat men hen moet besnijden en moet gebieden de wet van Mozes te onderhouden". De Tien geboden waren een onderdeel van de Wet van Mozes. Over de mate waarin deze Wet onderhouden moest worden, was een heftige woordenstrijd ontstaan, lezen we in vers 7. Petrus neemt dan het woord en zegt: "Welnu, waarom verzoekt u God dan door een juk op de hals van de discipelen te leggen dat onze vaderen en ook wij niet hebben kunnen dragen? Maar wij geloven door de genade van de Heere Jezus Christus zalig te worden op dezelfde wijze als ook zij". En verderop: "Daarom ben ik van oordeel dat men het hun die zich uit de heidenen tot God bekeren, niet lastig moet maken, maar aan hen moet schrijven dat zij zich dienen te onthouden van de dingen die door de afgoden besmet zijn, van hoererij, van het verstikte en van bloed" (vers 19-20). Juist als we uitgaan van de opvatting dat de tien geboden een eeuwige inzetting zou zijn voor elke gelovige, dan zou je verwachten dat Petrus hier zou verwijzen naar de Tien Geboden. Want ook in de brieven van Paulus zien we bijna alle geboden uit de Decaloog weer terug komen. Kennelijk hebben de Tien Geboden veel overeenkomsten met de morele wet die in ieders hart is ingeschreven. In dit licht is het opvallend dat juist het Sabbatsgebod niet terugkomt in Paulus' brieven. Paulus waarschuwt zelfs tegen mensen die een punt van de Sabbat maken. Daarom trek ik de conclusie: de Decaloog als zodanig is geen eeuwige inzetting voor de gehele 'christenheid', maar een specifieke regelgeving voor het Joodse volk. Wel is het grootste deel van deze Wet in overeenstemming met de Wet die elk mens van nature in zijn hart ingescherpt heeft gekregen.

[Tiberius]

Want ook in de brieven van Paulus zien we bijna alle geboden uit de Decaloog weer terug komen.
(...)
In dit licht is het opvallend dat juist het Sabbatsgebod niet terugkomt in Paulus' brieven.
(...)

Daarom trek ik de conclusie: de Decaloog als zodanig is geen eeuwige inzetting voor de gehele 'christenheid', maar een specifieke regelgeving voor het Joodse volk. Wel is het grootste deel van deze Wet in overeenstemming met de Wet die elk mens van nature in zijn hart ingescherpt heeft gekregen.

Wat vind je daar opvallend aan in het licht van je daarop volgende conclusie?

Dat het gebod niet terugkomt in Paulus' brieven, maar wel in de Handelingen van de Apostelen en in een brief van Johannes nageleefd wordt, vind ik ook opvallend. Maar dan precies de andere kant op als jouw conclusie: kennelijk waren er toen nog geen dwalingen op dat gebied en was er bij de hele christenheid geen enkele twijfel om de rustdag te heiligen. Tot ver voorbij de Reformatie was het sabbatsgebod onomstreden.

[freek]

Want ook in de brieven van Paulus zien we bijna alle geboden uit de Decaloog weer terug komen.
(...)
In dit licht is het opvallend dat juist het Sabbatsgebod niet terugkomt in Paulus' brieven.
(...)

Daarom trek ik de conclusie: de Decaloog als zodanig is geen eeuwige inzetting voor de gehele 'christenheid', maar een specifieke regelgeving voor het Joodse volk. Wel is het grootste deel van deze Wet in overeenstemming met de Wet die elk mens van nature in zijn hart ingescherpt heeft gekregen.

Wat vind je daar opvallend aan in het licht van je daarop volgende conclusie?

Dat het gebod niet terugkomt in Paulus' brieven, maar wel in de Handelingen van de Apostelen en in een brief van Johannes nageleefd wordt, vind ik ook opvallend. Maar dan precies de andere kant op als jouw conclusie: kennelijk waren er toen nog geen dwalingen op dat gebied en was er bij de hele christenheid geen enkele twijfel om de rustdag te heiligen. Tot ver voorbij de Reformatie was het sabbatsgebod onomstreden.

Kun je dat voorbeeld uit Johannes even noemen.
Dat in Handelingen de Sabbat gehouden wordt is niet opmerkelijk. Alle apostelen en bijna alle evangelisten waren zelf Joden, en dus gebonden aan het Sabbatsgebod. En ik heb al eerder gezegd: als de volledige Decaloog een eeuwige inzetting voor alle gelovigen is, dan moeten we linea recta weer terug naar de zevende dag.