J.C. Philpot schreef:Terri schreef:Ik ben het met Lilian eens, denk ik, maar hier en daar vind ik de discussie wat verwarrend.
Om het concreet te krijgen:
Door zo'n ingrijpend gebeuren als bij deze predikant begrijp ik dat het huwelijk niet ontbonden hoeft te worden mits ze maar geen seks hebben?
Maar als er geen seks is, is het geen huwelijk?
Een huwelijk tussen twee mannen is geen huwelijk in bijbelse zin. Daaruit volgt dat door de geslachtsverandering het huwelijk al is verbroken. De schuldige partij is degene die deze keuze heeft gemaakt. De ongeschuldige partij is dan vrij om weer te hertrouwen.
Het spreken over "een huwelijk dat niet ontbonden hoeft te worden" is daarom verwarrend. Er is al geen huwelijk meer in bijbelse zin. En dan toch leven als zijnde in een huwelijk is ontucht.
Dus je zegt. Iemand laat zich van geslacht veranderen. Uiterlijk. Is dan ook gelijk een ander persoon?
Tja ik weet dat dus zo net niet. Ik denk dat zo'n iemand zwaar psychisch probleem heeft. En daarin zondige verlangens. En helaas en ik vind het ook zondig zich om laat bouwen. Maar hoevelen hebben er later geen spijt van? Worden ze dan weer een ander persoon?
Het is en blijft een absurde situatie. Maar ligt je identiteit in uiterlijke geslachtskenmerken? Of in de persoon zelf?
Ik bedoel als Marietje van Karel , Klaas wordt. Kan Karel achter dat masker nog steeds Marietje zien.
Daarom ook dat je theoretisch als echtgenoot de ander nog steeds in zijn oorspronkelijke ik kan zien? Maar tegelijkertijd niet meegaat in de verwisseling omdat dat een zondige praktijk zou zijn of goedkeuren?
En dat is denk ik tegelijkertijd dan ook voor mij logisch om te zeggen dat dan scheiding van tafel en bed komt. Want de ander zal nooit kunnen accepteren dat jij de verwisseling niet erkent. Of wat dan ook.
Dan wordt in 1 huis leven waarschijnlijk wel erg moeilijk.