Bijdrager schreef:Wat ik vooral lastig vind is dat genadetijd als morele druk wordt gebruikt. Familieleden van de vrouw, die nog niet zo goed hadden nagedacht over wel of niet reanimeren, hoefden niet meer na te denken. Het systeem zegt: God kan de genadetijd nog gebruiken voor moeder. Dat werd als enige argument gebruikt. De rechtzinnigheid bepaalt hier de ethische grens en geeft de anderen in het gezin, die wel de consequenties van reanimeren onder ogen zien, het gevoel dat ze buiten Gods wil om handelen. Dat geeft spanning bij de oprechte bedoeling van hun standpunt.
Hoe zien anderen dit?
Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk
Waar ik wel eens bang voor ben, het lijkt soms of er pas op het allerlaatste echt besef lijkt te zijn van de noodzaak van bekering.
Terwijl het toch al die jaren daarvoor ook een onderwerp van gesprek hoort te zijn als blijkt dat je moeder niet gelooft.
Nathanaël schreef:Kun je in het geval van dementie überhaupt nog spreken van genadetijd?
Dat denk ik wel, als je ziet dat veel ouderen dan terugkeren tot hun kindertijd en jeugd.
En wat weten wij ervan hoe de Heere nog in hun hart kan spreken?
Ik vind het telkens weer een Wonder als een man of vrouw, die jarenlang geen woord meer sprak, opeens een Psalm kan zingen.
Datzelfde geldt ook voor een comateuze situatie. De meeste mensen die ontwaakt zijn weten niets, waren opeens weken verder in de tijd, terwijl anderen veel dingen wel gehoord hebben.
Dat is zo. Ik vind het in het pastoraat echter moeilijk om hier een antwoord op te vinden.
Ken jij voorbeelden waarbij een dementerende oudere nog tot geloof is gekomen?
Nee, maar wel van mensen die in hun dementie ineens tot de toe- eigening van het geloof kwamen. Mijn opa had nooit deelgenomen aan het HA, maar vroeg in het vph ineens of hij ook aan mocht gaan. Hij heeft nadien vreselijk gehuild en is kort daarna overleden.
En ik ken ook mensen die jaren niets van het geloof wilden weten en in hun dementie daar veel mee bezig waren door diensten te luisteren van kerkdiensten en dan alle formuliergebeden mee konden zeggen ( terwijl het praten verder heel moeizaam ging). In hoeverre dit laatste teruggrijpen is op oude vertrouwde dingen of daadwerkelijk een bekering is, wil ik niet over oordelen.
Bijdrager schreef:Een vrouw van 82 jaar, broos en erg dement. Weet nergens meer van. Komt de vraag bij de familie. Wel of niet reanimeren bij hartstilstand. Familie is verdeeld. Het doorslaggevende argument voor de voorstanders is: reanimeren omdat het nog genadetijd is. Is dit reëel gezien de toestand van de vrouw. Reanimeren is ook erg ingrijpend, zowel tijdens de reanimatie als de tijd daarna. Wat is ethisch gezien verantwoord?
Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk
Bespreek dit met iemand die er verstand van heeft en dan niet met een predikant, maar met een medicus. Wat is de kans dat een broze dementerende vrouw die in een vph gereanimeerd wordt, daaruit komt? Het merendeel van de reanimaties lukt niet en al helemaal niet bij oude mensen.
Bijdrager schreef:Een vrouw van 82 jaar, broos en erg dement. Weet nergens meer van. Komt de vraag bij de familie. Wel of niet reanimeren bij hartstilstand. Familie is verdeeld. Het doorslaggevende argument voor de voorstanders is: reanimeren omdat het nog genadetijd is. Is dit reëel gezien de toestand van de vrouw. Reanimeren is ook erg ingrijpend, zowel tijdens de reanimatie als de tijd daarna. Wat is ethisch gezien verantwoord?
Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk
Bespreek dit met iemand die er verstand van heeft en dan niet met een predikant, maar met een medicus. Wat is de kans dat een broze dementerende vrouw die in een vph gereanimeerd wordt, daaruit komt? Het merendeel van de reanimaties lukt niet en al helemaal niet bij oude mensen.
Dat is ook mijn ervaring. Ga in gesprek met een arts. Maar ook het boekje van dr. Agteresch of de site van de NPV geven goede informatie hierover.
Wij leven in een wereld waarin bijna alles ons afleidt van God.
Daarom zullen we keuzes moeten maken als we een vertrouwelijke omgang met God willen.
Genadetijd - de tijd gedurende het aardse leven, dat de mens in de gelegenheid is genade te ontvangen: vóór den dood of de geestelijke verdorring. Encyclopedie
En wij, als medearbeidende, bidden u ook, dat gij de genade Gods niet tevergeefs moogt ontvangen hebben. Want Hij zegt: In den aangenamen tijd heb Ik u verhoord, en in den dag der zaligheid heb Ik u geholpen. Ziet, nu is het de welaangename tijd, ziet, nu is het de dag der zaligheid! 2 Korinthe 6
De genadetijd is de tijd waarin wij nu leven. Het is globaal de tijd tussen de eerste komst van de Heere Jezus om te sterven aan het kruis en de wederkomst van de Heere Jezus. bron: Encyclopedie
Dat we door een tijd van crisis gaan, lijdt geen twijfel. Maar even ontwijfelbaar is het waar dat ook crisistijd tot Gods genadetijd behoort. Schrijft Paulus niet uitdrukkelijk dat het heden de welaangename tijd is, de dag der zaligheid (2 Korinthe 6)? De genadetijd is zo wijd uitgestrekt dat die alle tijden omspant, ook deze fase van ongekende dreiging. En als nu de Heere van dit tijdsgewricht een sprake laat uitgaan, dan is ook deze sprake niets minder dan tekentaal van Zijn genadetijd. Dr. de Reuver.
Hoe kwaad of boos de tijd ook is, wij leven desondanks in de "gouden genadetijd", in de tijd van de voleinding van Gods werk. Daarom riep de Apostel Paulus op om de tijd verstandig te gebruiken. Dat gebeurt wanneer we het aanbod van Gods genade benutten, het Woord des Heeren in geloof aangrijpen en daarnaar handelen. "Daarom, zijt niet onverstandig, maar verstaat wat de wil des Heren is." God wil onze heiliging door Zijn woord, onze verlossing door de genade door het offer van Christus en de toebereiding van onze ziel voor de dag des Heeren door de werkzaamheid van de Heilige Geest. Deze liefdesaanbiedingen zouden wij altijd voor ogen moeten hebben en de tijd altijd verstandig gebruiken, want "wie volharden zal tot het einde, die zal zalig worden." (Mattheüs 24:13). Bron: nak.org
