Thea schreef:Eerlijk gezegd vind ik onder zondagsheiliging niet horen: allerlei leuke dingen gaan doen voor jezelf. Het is toch een afgezonderde dag voor God. Met kinderen is dat natuurlijk wel lastiger, maar dat 'afgezonderd' zijn, mogen ze best voelen, vind ik.
De catechismus noemt het een rustdag, in de oorspronkelijke taal: een feestdag/ vierdag. (Feiertag) De kerken van de gereformeerde gezindte zijn daar al zover vandaan dat ik pas hoorde dat een predikant bij de overheid meldde dat de kerkdiensten in de Gereformeerde Gemeenten geen vieringen zijn. Misschien is dat juist, maar dat staat dan toch ver van de gereformeerde vaderen.
Als kinderen die graag buiten spelen op zondag niet mogen buiten spelen, dan vind ik dat niet zo best. Dat vind ik net zoiets als dat je als volwassene alle vervelende klusjes op de zondag gaat doen, omdat het daarmee een aparte dag is. Dat zal hopelijk niemand doen, maar het is een voorbeeld.
Hoe zie je dan Jezus duidelijke oproep dat de sabbat is gemaakt voor de mens, niet de mens voor de sabbat. Jouw bijdrage lijkt daar wel haaks op te staan.
De afzondering die bedoeld is, is dat de dag er positief uitspringt, als dag bóven andere dagen. Niet als de vervelendste dag van de week. Dan voldoe je misschien naar de letter van de wet aan het doel om er een bijzondere dag van te maken, maar dan klopt er toch niet veel van.