Zoals je hebt gevraagd, ga ik in op je voorbeelden. Enkele vragen gaan wel mank, omdat ik het had over een doelbewust, structureel handelen die het verdienmodel van een bedrijf ondermijnen en/of (in)direct derden laten opdraaien voor hogere inkomsten.
Zeeuw schreef:Die anderen zouden anders geen abonnement nemen. En daarmee wordt het voor de eerste abonnee op termijn te duur, dus stopt men helemaal met lezen. Zoals ik eerder zei, het is eerder de vraag of het fysieke krantenabonnement nog een lang leven is beschoren.
Het argument of het verdienmodel van een fysieke krant nog toekomstbestendig is, is natuurlijk een non-argument om in te brengen in een moreel-ethisch dilemma.
(…) ik vind de lijn met door iemand anders laten lezen zonder betaling, veel te dun. Ik lees wel eens een Terdege van iemand. Ik betaal er niet voor. Kan dat dan wel?
Als dat op structurele basis gebeurd, dus altijd het doorgeven van de Terdege, dan zou ik persoonlijk de uitgeverij opbellen en vragen of zij daar moeite mee hebben. Het is namelijk voor Terdege anders niet inzichtelijk, met betrekking tot de advertentie-inkomsten, hoeveel lezers ze hebben en aan ‘onzichtbare statistieken’ kan nu eenmaal niet verdiend worden. Of zij de
oprechte beller in hun statistieken vastleggen, is niet voor de rekening van het persoonlijk handelen.
Zeeuw schreef:Je zou liever hebben dat mensen de krant in het oud-papier gooien na het lezen? Ik lees bij de dokter of ziekenhuis of wat dan ook wel een bladen. Die koop ik dan zelf niet. Zou ik anders wsl ook nooit doen. Mag dat dan wel?
Bij de huisarts (etc.) gebruiken ze vaak een abonnement van de leesmap, of een dergelijke constructie. Dat is dus op een andere manier afgedekt. En wat betreft de mensen die de krant in de oud-papierbak gooien, dan heb ik liever dat ze de krant wegbrengen voor de zending. Verder zie ik niet zo de relatie met mijn punt.
Zeeuw schreef:En apps waarin je tegen betaling een boormachine van iemand uit de straat leent? Mag niet, want de boormachinefabrikant loopt inkomsten mis?
Nee, dat is iets heel anders. Een abonnement is een vorm van diensten, weliswaar is de krant een product, maar het leveren van nieuws is een dienst. Dat is persoonsgebonden. Een boormachine is een eenmalige aanschaf en als je deze op incidentele basis uitleent, of gaatjes bij een bevriend persoon in de muur gaat boren, is er natuurlijk geen sprake van fraude. Anders wordt het als je wel via allerlei deelapp’s het doel hebt om voordeel te halen uit het uitlenen van spullen, maar deze inkomsten vervolgens niet opgeeft bij de belastingdienst.
Dit account wordt niet meer gebruikt.
