Tot hoe ver strekt 8e gebod?

[Zeeuw]

Waarom? In feite deel je hiermee een abonnement. Wat voor veel (oudere) mensen een uitkomst is, omdat een krant vrij prijzig is.

De krant is o.a. duur doordat niet iedereen z'n eigen abonnement betaald. Net als verzekeringen. Net als... Enzovoorts.

Nee, doordat er steeds minder lezers zijn en het de vraag is of het huidige model houdbaar is. Simpelweg zoals iemand hier al opmerkte: als je iets koopt is het je eigendom en mag je ermee doen wat je wilt. Als je bv een boek koopt, iemand het na het lezen geeft en er een tientje voor terugkrijgt, zie ik dat niet als probleem.

[Bezorgd]

Waarom zou dat niet mogen? .

Omdat je het verdienmodel van een krant (of andersoortig abonnement) ondermijnt.

Ik begrijp je echt niet. Vind je dat ook voor alle andere deel constructies?

[Hollander]

Wil je dit eens uitleggen? Wat is er mis met het delen van de kosten van een abonnement?
Ik geloof beslist niet dat dit diefstal is.
Wij doen het zelf niet overigens, voor het geval dat je dat argument wil gaan gebruiken.

Het is een persoonlijke overeenkomst, zoals verwoord in algemene voorwaarden. Bedoeld voor persoonlijk gebruik en daarbij is delen met huisgenoten toegestaan. Wanneer doelbewust een overeenkomst voor de helft wordt doorverkocht in de privésferen, dan ontneem je daarmee de krant haar inkomsten. Het is namelijk niet alleen het abonnementsgeld, maar werkt door in de advertentiegelden die een bedrijf binnen krijgt. Inkomsten uit advertenties zijn namelijk vooral gebaseerd op het aantal abonnees en het verwachte aantal te verkopen losse exemplaren.

[Dodo]

Ik geef de krant door aan de overburen, en krijg af en toe iets in natura. Zou dat dan ook niet mogen? Waar leg je dan de grens?

[Hollander]

Nee, doordat er steeds minder lezers zijn en het de vraag is of het huidige model houdbaar is.

Nee, dat is in dit geval vooral een vicieuze cirkel van vraag en aanbod. Ik ken voldoende mensen die wel allemaal de lusten willen hebben (iedere dag actueel nieuws en goede opinie), maar dan wel doelbewust voor de helft van de prijs (abonnementskosten delen. Dan ondermijn je het kostenmodel en verzwaar je de kosten voor mensen die niet kunnen delen. Dat is diefstal.

Simpelweg zoals iemand hier al opmerkte: als je iets koopt is het je eigendom en mag je ermee doen wat je wilt. Als je bv een boek koopt, iemand het na het lezen geeft en er een tientje voor terugkrijgt, zie ik dat niet als probleem.

We hebben het over producten met copyright en waarbij de grootste (en vaak enige) waarde ligt op de dag van verschijning of een enkele dag daarna. Dat is anders als een fiets of iets dergelijks.

[Hollander]

Waarom zou dat niet mogen? .

Omdat je het verdienmodel van een krant (of andersoortig abonnement) ondermijnt.

Ik begrijp je echt niet. Vind je dat ook voor alle andere deel constructies?

Als dat het kostenmodel doelbewust onderuit schoffel of indirect de lasten van andere mensen verzwaard, dan vind ik dat inderdaad.
Ik zou tal van voorbeelden kunnen noemen. Denk aan het verzekeren van een auto op naam van papa, maar waar zoonlief toch echt heel regelmatig gebruik van maakt. Diefstal en misleiding.

[Hollander]

Ik geef de krant door aan de overburen, en krijg af en toe iets in natura. Zou dat dan ook niet mogen? Waar leg je dan de grens?

Dat is een grijs gebied, zeker omdat de vergoeding (hetzij in natura) niet structureel of doelbewust is. Persoonlijk zou ik het navragen bij de uitgeverij van de krant. Zoals ejvl ook aangaf.

[Zeeuw]

Wil je dit eens uitleggen? Wat is er mis met het delen van de kosten van een abonnement?
Ik geloof beslist niet dat dit diefstal is.
Wij doen het zelf niet overigens, voor het geval dat je dat argument wil gaan gebruiken.

Het is een persoonlijke overeenkomst, zoals verwoord in algemene voorwaarden. Bedoeld voor persoonlijk gebruik en daarbij is delen met huisgenoten toegestaan. Wanneer doelbewust een overeenkomst voor de helft wordt doorverkocht in de privésferen, dan ontneem je daarmee de krant haar inkomsten. Het is namelijk niet alleen het abonnementsgeld, maar werkt door in de advertentiegelden die een bedrijf binnen krijgt. Inkomsten uit advertenties zijn namelijk vooral gebaseerd op het aantal abonnees en het verwachte aantal te verkopen losse exemplaren.

Die anderen zouden anders geen abonnement nemen. En daarmee wordt het voor de eerste abonnee op termijn te duur, dus stopt men helemaal met lezen. Zoals ik eerder zei, het is eerder de vraag of het fysieke krantenabonnement nog een lang leven is beschoren.

ik vind de lijn met door iemand anders laten lezen zonder betaling, veel te dun. Ik lees wel eens een Terdege van iemand. Ik betaal er niet voor. Kan dat dan wel?

[Zeeuw]

Ik geef de krant door aan de overburen, en krijg af en toe iets in natura. Zou dat dan ook niet mogen? Waar leg je dan de grens?

Dat is een grijs gebied, zeker omdat de vergoeding (hetzij in natura) niet structureel of doelbewust is. Persoonlijk zou ik het navragen bij de uitgeverij van de krant. Zoals ejvl ook aangaf.

Je zou liever hebben dat mensen de krant in het oud-papier gooien na het lezen? Ik lees bij de dokter of ziekenhuis of wat dan ook wel een bladen. Die koop ik dan zelf niet. Zou ik anders wsl ook nooit doen. Mag dat dan wel?

[Zeeuw]

Waarom zou dat niet mogen? .

Omdat je het verdienmodel van een krant (of andersoortig abonnement) ondermijnt.

Ik begrijp je echt niet. Vind je dat ook voor alle andere deel constructies?

Als dat het kostenmodel doelbewust onderuit schoffel of indirect de lasten van andere mensen verzwaard, dan vind ik dat inderdaad.
Ik zou tal van voorbeelden kunnen noemen. Denk aan het verzekeren van een auto op naam van papa, maar waar zoonlief toch echt heel regelmatig gebruik van maakt. Diefstal en misleiding.

En apps waarin je tegen betaling een boormachine van iemand uit de straat leent? Mag niet, want de boormachinefabrikant loopt inkomsten mis?

[Bezorgd]

Waarom zou dat niet mogen? .

Omdat je het verdienmodel van een krant (of andersoortig abonnement) ondermijnt.

Ik begrijp je echt niet. Vind je dat ook voor alle andere deel constructies?

Als dat het kostenmodel doelbewust onderuit schoffel of indirect de lasten van andere mensen verzwaard, dan vind ik dat inderdaad.
Ik zou tal van voorbeelden kunnen noemen. Denk aan het verzekeren van een auto op naam van papa, maar waar zoonlief toch echt heel regelmatig gebruik van maakt. Diefstal en misleiding.

Dus zoon mag niet rijden in auto van pa?

[Hollander]

Zeeuw, hoeveel voorbeelden je nog aan mij vragen te beantwoorden?

Ik houd mij graag aan het 'betaal wat gij schuldig zijt'. Ja, daarin ga ik erg ver. Mede door hetgeen ik in privé en werksfeer daar allemaal mis zie gaan. Ik vind het mijn christenplicht ver weg te blijven van dit soort vragen, alsof je enigszins de grens op moet zoeken.

[Hollander]

Dus zoon mag niet rijden in auto van pa?

Jawel, maar alleen als het op incidentele basis is, zoals verzekeraars ook formuleren. Veelal is dat echt niet het geval en is zoonlief een regelmatige bestuurder. Die valt in een andere risicoklasse en dus andere premieklasse. Daar hoort zoonlief zelf voor te betalen.

En geloof mij, heel veel ouders met rijbevoegde kinderen in de leeftijd van 18-22 jaar, stimuleren deze vorm van fraude.

[crossmountain]

Dus zoon mag niet rijden in auto van pa?

Jawel, maar alleen als het op incidentele basis is, zoals verzekeraars ook formuleren. Veelal is dat echt niet het geval en is zoonlief een regelmatige bestuurder. Die valt in een andere risicoklasse en dus andere premieklasse. Daar hoort zoonlief zelf voor te betalen.

En geloof mij, heel veel ouders met rijbevoegde kinderen in de leeftijd van 18-22 jaar, stimuleren deze vorm van fraude.

De verzekering moet staan op de naam die het meeste in de auto rijdt. Als zoonlief 1 keer per week in de auto van pa rijdt kan de verzekering dus gewoon op naam van de ouders. Rijdt de zoon echter 5 dagen per week met "zijn" auto waarvan de verzekering op naam van pa staat dan is dat fraude en kan je dit bij een ongeval zwaar komen te staan:
https://www.netpolis.nl/netpolis/autove ... uders.html
Sommige verzekeraars bieden die mogelijkheid wel:
https://www.ohra.nl/autoverzekering/naam-ouders.jsp

[Bezorgd]

Dus zoon mag niet rijden in auto van pa?

Jawel, maar alleen als het op incidentele basis is, zoals verzekeraars ook formuleren. Veelal is dat echt niet het geval en is zoonlief een regelmatige bestuurder. Die valt in een andere risicoklasse en dus andere premieklasse. Daar hoort zoonlief zelf voor te betalen.

En geloof mij, heel veel ouders met rijbevoegde kinderen in de leeftijd van 18-22 jaar, stimuleren deze vorm van fraude.

Uiteraard is elke case weer anders, maar de meeste jongeren hebben geen geld voor een eigen auto en gebruiken de auto die voor de deur staat. Volsterkt legaal.

Dat je voorzichtig bent rondom dit onderwerp begrijp ik.
Maar juridisch zie ik het samen lezen van een krant of tijdschrift niet anders dan het verkopen van een tweede hands boek.
En tal van andere voorbeelden van samen gebruik.
Sterker, ik vermoed dat delen van zaken steeds meer gemeengoed gaat worden in een nieuwe deeleconomie.