Nieuw onderzoek: Homofilie ligt niet vast in de genen

[parsifal]

... mijn visie op homoseksualiteit en hoe er mee om te gaan binnen de kerk en voor Christenen in het algemeen. Laat daar de Bijbel maar spreken.

Mee eens.

Lukas 10: "Maar hij willende zichzelven rechtvaardigen, zeide tot Jezus: En wie is mijn naaste? En Jezus antwoordende zeide: … Wie dan van deze drie dunkt u de naaste geweest te zijn desgenen die onder de moordenaars gevallen was? En hij zeide: Die barmhartigheid aan hem gedaan heeft. Zo zeide dan Jezus tot hem: Ga heen en doe gij desgelijks."

Spr. 28: "Die zijn overtredingen bedekt, zal niet voorspoedig zijn; maar die ze bekent en laat, zal barmhartigheid verkrijgen."

Matth. 21: "Jezus zeide tot hen: Voorwaar Ik zeg u, dat de tollenaars en de hoeren u voorgaan in het Koninkrijk Gods. Want Johannes is tot u gekomen in den weg der gerechtigheid, en gij hebt hem niet geloofd; maar de tollenaars en hoeren hebben hem geloofd".

Teksten die misschien over dit onderwerp meer zeggen dan die direct over homoseksualiteit gaan.

[DDD]

Ik weet weinig mensen die hun kinderen dezelfde opvoeding geven. Ik heb het in mijn omgeving nog maar één keer gezien dat ik het idee heb dat dit werkelijk gebeurt. Wat nog steeds niet wil zeggen dat er toch geen verschillen zijn.

Bedoel je dat elk kind opgevoed wordt naar wat voor hem/haar het beste is en aansluit bij z'n karakter? En dus geen strak protocol of een soort van 'mal' ?

Nee. Dat hoeft helemaal niet het geval te zijn. Het is wel een goed uitgangspunt, maar aangezien ouders 'wat goed is voor hun kinderen' geheel vanuit hun eigen perspectief bekijken, kan daarin toch nog een hoop misgaan. Ik bedoelde dat vrijwel alle ouders reageren op het karakter van hun kinderen. Dat kan een positieve of negatieve stimulans zijn. Ouders kunnen hun gebreken in een van hun kinderen herkennen. Ook zonder dat ze er lievelingen op nahouden, heeft het karakter van de kinderen bij een normale opvoeding zo enorm veel invloed, dat ik vooralsnog niet geloof dat kinderen in een gezin dezelfde opvoeding krijgen. Dan heb ik het nog niet eens over de rij in het gezin. Het eerste kind is een modelproject. Na de derde hebben ouders iets meer zelfinzicht en relativeringsvermogen, gemiddeld genomen.

Ik denk dat een strak protocol in een aantal gevallen feitelijk nog meer recht doet aan alle kinderen dan een aanpassing aan het kind binnen de referentiekaders van de ouders. Want die zijn noodzakelijkerwijs ook beperkt.

Maar het is een ingewikkeld onderwerp. Misschien dat er een pedagoog is die hierover heeft geschreven.

[Terri]

Ik weet weinig mensen die hun kinderen dezelfde opvoeding geven. Ik heb het in mijn omgeving nog maar één keer gezien dat ik het idee heb dat dit werkelijk gebeurt. Wat nog steeds niet wil zeggen dat er toch geen verschillen zijn.

Bedoel je dat elk kind opgevoed wordt naar wat voor hem/haar het beste is en aansluit bij z'n karakter? En dus geen strak protocol of een soort van 'mal' ?

Nee. Dat hoeft helemaal niet het geval te zijn. Het is wel een goed uitgangspunt, maar aangezien ouders 'wat goed is voor hun kinderen' geheel vanuit hun eigen perspectief bekijken, kan daarin toch nog een hoop misgaan. Ik bedoelde dat vrijwel alle ouders reageren op het karakter van hun kinderen. Dat kan een positieve of negatieve stimulans zijn. Ouders kunnen hun gebreken in een van hun kinderen herkennen. Ook zonder dat ze er lievelingen op nahouden, heeft het karakter van de kinderen bij een normale opvoeding zo enorm veel invloed, dat ik vooralsnog niet geloof dat kinderen in een gezin dezelfde opvoeding krijgen. Dan heb ik het nog niet eens over de rij in het gezin. Het eerste kind is een modelproject. Na de derde hebben ouders iets meer zelfinzicht en relativeringsvermogen, gemiddeld genomen.

Ik denk dat een strak protocol in een aantal gevallen feitelijk nog meer recht doet aan alle kinderen dan een aanpassing aan het kind binnen de referentiekaders van de ouders. Want die zijn noodzakelijkerwijs ook beperkt.

Maar het is een ingewikkeld onderwerp. Misschien dat er een pedagoog is die hierover heeft geschreven.

Hier ben ik het helemaal mee eens.

Kinderen opvoeden is een enorme verantwoording.
En theorie en praktijk willen nog al eens niet synchroon lopen, alle goede bedoelingen ten spijt.

[Adagio]

Minister Dales zei in 1993 in de Kamer: ‘Het gaat om het claimen van een autoriteit met betrekking tot de uitleg van de Schrift. Na wat ik zo langzamerhand heb gehoord, moet ik aannemen dat die autoriteit aan talloze mensen een dermate groot leed heeft toegebracht dat wij zeggen dat wij nu in een fase zitten waarin dat niet meer kan.’ en: ‘Ook in zeer veel kerken bestaat de inmiddels theologisch aanvaarde opvatting dat een homofiele relatie niet strijdig hoeft te zijn met Gods Woord.’ Hiermee maakt de overheid een theologische keus inzake de uitleg van Gods Woord. En inderdaad, een neutrale staat is onmogelijk. De overheid heeft op ideëel gebied een zeer grote taak. In de samenleving heeft zij ook te opereren als een dienaresse Gods. Dat kan zij slechts doen, wanneer zij zelf dat Woord kent en onderzoekt. En geen theologen voor haar karretje spant onder het motto: hoe vrijzinniger, hoe mooier.

[Bezorgd]

In een ander topic had ik deze post geplaatst, maar lezing is het beluisteren waard:

Vandaag deze lezing beluisterd van dr P de Vries:

https://www.haamstedeconferentie.nl/Med ... _Vries.mp3


Ontzettend helder, hij gaat in deze lezing in op de onderwerpen zoals die juist de laatste tijd zoveel aandacht krijgen:

- De vrouw en het ambt
- Homoseksualiteit

Zeer aanbevolen!