Drieslag ellende-verlossing-dankbaarheid (Uit Erdee)

Gebruikersavatar
Posthoorn
Berichten: 6465
Lid geworden op: 04 dec 2008, 11:22

Re: Drieslag ellende-verlossing-dankbaarheid (Uit Erdee)

Bericht door Posthoorn »

GerefGemeente-lid schreef:
Onbekende schreef:Het laat zien dat we allemaal door onze eigen bril lezen
Adam niet geleerd?
Christus nooit begeerd...
Dit staat overigens niet in de Bijbel. Het gaat er vooral om dat we zondaar voor God worden. Of dat altijd inhoudt een goed zicht op Adam, zou ik niet zo durven stellen.
Gelukkig lees ik het door de bril van Gods Woord en de daarop gegronde Belijdenisgeschriften. Die leren wat anders dan jouw eenzijdige en onbeargumenteerde reacties.
Laten we een beetje vriendelijk tegen elkaar blijven. :)
Onbekende
Berichten: 325
Lid geworden op: 27 sep 2021, 20:19

Re: Drieslag ellende-verlossing-dankbaarheid (Uit Erdee)

Bericht door Onbekende »

GerefGemeente-lid schreef:
Onbekende schreef:Het laat zien dat we allemaal door onze eigen bril lezen
Adam niet geleerd?
Christus nooit begeerd...

Dank voor het citaat @huisman!

Jammer dat je het volledig uit het verband rukt, @Onbekende! Jij komt nooit bij de dokter, begrijp ik?

Gelukkig lees ik het door de bril van Gods Woord en de daarop gegronde Belijdenisgeschriften. Die leren wat anders dan jouw eenzijdige en onbeargumenteerde reacties.
Zeker wel, maar als we in de beeldspraak van de dokter blijven dan is een kind van God dus genezen door de Dokter. Vanuit onszelf kunnen we dat niet en juist door ons dagelijks falen kunnen we dat soms ook moeilijk zien, maar vanuit Gods Woord weten we dat dit vanuit Gods zijde zeker zo is. En die zekerheid is belangrijk om de aanvallen van de duivel te kunnen weerstaan (zie Efeze 6). Die zekerheid geeft dat we niet in onze ziekte blijven hangen maar dat we van onszelf afzien naar de Geneesheer en geestelijk gezond worden en opwassen in de genade.

Het is namelijk gevaarlijk om te blijven hangen in de ziekte. God leert ons anders in Zijn Woord. En Gods eigen Woord is een bijzonder dik Boek. Waarom? Omdat ál die verschillende verhalen erin moesten. Niet iedereen is een Manasse. Er bestaan ook mensen als Timotheüs of Titus, als Nicodemus of Nathanael. Maar voor die verscheidenheid is zo weinig aandacht. Iedereen moet in een schema ingepast worden met de meest kronkelige invullingen. Laten we gewoon laten staan wat er staat.

En als ik achterom kijk naar mijn leven, dan besef ik echt wel dat God rechtvaardig was geweest als Hij mij verdoemd had. Maar weet je wat het wonder is? Dat Hij dat níet gedaan heeft. Enkel genade. Wat een verwondering.

En het raakt mij echt dat er regelmatig zó moeilijk omgegaan kan worden met Gods eigen werk. We zullen God wel eens vertellen hoe Hij een mens moet bekeren. Dat vind ik zo erg.

Vergeef me dan maar dat ik niet de juiste geijkte dogmatische termen gebruik. Maar stop alsjeblieft Gods werk niet in een schema. Ik zie om mij heen de verwoesting die dat teweeg brengt. Kerkverlating, verwarring, twijfel, onzekerheid, geestelijke onvolwassenheid, wantrouwen, veroordeling, we zijn het normaal gaan vinden. Maar dat is het nooit!
De strijdende kerk op aarde strijdt vooral onderling.
Eloesje
Berichten: 215
Lid geworden op: 16 feb 2022, 15:35

Re: Drieslag ellende-verlossing-dankbaarheid (Uit Erdee)

Bericht door Eloesje »

Onbekende schreef:
GerefGemeente-lid schreef:
Onbekende schreef:Het laat zien dat we allemaal door onze eigen bril lezen
Adam niet geleerd?
Christus nooit begeerd...

Dank voor het citaat @huisman!

Jammer dat je het volledig uit het verband rukt, @Onbekende! Jij komt nooit bij de dokter, begrijp ik?

Gelukkig lees ik het door de bril van Gods Woord en de daarop gegronde Belijdenisgeschriften. Die leren wat anders dan jouw eenzijdige en onbeargumenteerde reacties.
Zeker wel, maar als we in de beeldspraak van de dokter blijven dan is een kind van God dus genezen door de Dokter. Vanuit onszelf kunnen we dat niet en juist door ons dagelijks falen kunnen we dat soms ook moeilijk zien, maar vanuit Gods Woord weten we dat dit vanuit Gods zijde zeker zo is. En die zekerheid is belangrijk om de aanvallen van de duivel te kunnen weerstaan (zie Efeze 6). Die zekerheid geeft dat we niet in onze ziekte blijven hangen maar dat we van onszelf afzien naar de Geneesheer en geestelijk gezond worden en opwassen in de genade.

Het is namelijk gevaarlijk om te blijven hangen in de ziekte. God leert ons anders in Zijn Woord. En Gods eigen Woord is een bijzonder dik Boek. Waarom? Omdat ál die verschillende verhalen erin moesten. Niet iedereen is een Manasse. Er bestaan ook mensen als Timotheüs of Titus, als Nicodemus of Nathanael. Maar voor die verscheidenheid is zo weinig aandacht. Iedereen moet in een schema ingepast worden met de meest kronkelige invullingen. Laten we gewoon laten staan wat er staat.

En als ik achterom kijk naar mijn leven, dan besef ik echt wel dat God rechtvaardig was geweest als Hij mij verdoemd had. Maar weet je wat het wonder is? Dat Hij dat níet gedaan heeft. Enkel genade. Wat een verwondering.

En het raakt mij echt dat er regelmatig zó moeilijk omgegaan kan worden met Gods eigen werk. We zullen God wel eens vertellen hoe Hij een mens moet bekeren. Dat vind ik zo erg.

Vergeef me dan maar dat ik niet de juiste geijkte dogmatische termen gebruik. Maar stop alsjeblieft Gods werk niet in een schema. Ik zie om mij heen de verwoesting die dat teweeg brengt. Kerkverlating, verwarring, twijfel, onzekerheid, geestelijke onvolwassenheid, wantrouwen, veroordeling, we zijn het normaal gaan vinden. Maar dat is het nooit!
Maar het is toch geen schema als ik zeg dat je iedere dag weer zondig bent en zonde doet en dus vergeving nodig hebt? Het is niet eenmalig ellende gevoeld en verlossing gevonden, het is telkens opnieuw, niet als schema maar omdat je iedere dag weer ellendig doorbrengt. En ik zeg nu niet dat je iedere dag huilend op de bank moet gaan zitten hé, want je mag zeker blij en dankbaar zijn dat er verlossing is. Laten we dat zeker niet vergeten!

Die verwondering mag je toch iedere keer weer opnieuw ervaren, maar wetende dat je ook iedere dag die verwondering nodig hebt omdat je weer gezondigd hebt, omdat je Hem weer nodig hebt.
GerefGemeente-lid
Berichten: 6575
Lid geworden op: 14 apr 2021, 23:55
Locatie: Zeeland

Re: Drieslag ellende-verlossing-dankbaarheid (Uit Erdee)

Bericht door GerefGemeente-lid »

Onbekende schreef:Zeker wel, maar als we in de beeldspraak van de dokter blijven dan is een kind van God dus genezen door de Dokter.
Het ging er in dit draadje om hoe God een mens bekeert, de wedergeboorte in engere zin. Dat is dus iets anders dan wanneer Gods kinderen na ontvangen genade zien op het wonder van Gods eeuwige vrijmacht dat Hij hen tot Zijn kinderen heeft aangenomen, ondanks wie zij zijn en blijven.

In de weg der wedergeboorte zijn er altijd elementen die elk van Gods kinderen zal herkennen en erkennen. Wedergeboorte gaat altijd gepaard met besef van kennis van zonde en schuld. In die context moet je ook de tekst en het citaat lezen van J.C. Ryle, wat @huisman citeerde.
Als een mens nooit aan zijn zondekwaal is ontdekt (nooit ontdekt heeft dat hij 'ziek' is, dat is: dood in zonden en misdaden) zal hij ook nooit tot Christus vluchten. Als ik geen ongemakken of klachten ervaar, zal ik ook nooit uit mezelf naar een aardse dokter gaan.

Dat heeft niets te maken met een schema of een voorwaarde, maar het is de weg waarlangs God een mens bekeert.
Dat heeft ook niets te maken met dat wij God moeten voorschrijven hoe Hij een mens moet bekeren.
Ik denk aan de gelijkenis van de jongste zoon.
Je ziet hier duidelijk de drie elementen van ellende - verlossing - dankbaarheid:
Lukas 15: 17-24:
17. En tot zichzelven gekomen zijnde, zeide hij: Hoevele huurlingen mijns vaders hebben overvloed van brood, en ik verga van honger!
18. Ik zal opstaan en tot mijn vader gaan, en ik zal tot hem zeggen: Vader, ik heb gezondigd tegen den Hemel en voor u;
19. En ik ben niet meer waardig uw zoon genaamd te worden; maak mij als een van uw huurlingen.
20. En opstaande ging hij naar zijn vader. En als hij nog ver van hem was, zag hem zijn vader, en werd met innerlijke ontferming bewogen; en toelopende viel hem om zijn hals en kuste hem.
21. En de zoon zeide tot hem: Vader, ik heb gezondigd tegen den Hemel en voor u, en ben niet meer waardig uw zoon genaamd te worden.
22. Maar de vader zeide tot zijn dienstknechten: Brengt hier voor het beste kleed en doet het hem aan, en geeft een ring aan zijn hand en schoenen aan de voeten;
23. En brengt het gemeste kalf en slacht het; en laat ons eten en vrolijk zijn;
24. Want deze mijn zoon was dood en is weder levend geworden; en hij was verloren en is gevonden. En zij begonnen vrolijk te zijn.

Het heeft overigens ook niets met allerlei andere zaken te maken. Dat jij die er bij haalt snap ik niet zo goed.

Gods Woord kent één Naam onder de hemel gegeven tot zaligheid waardoor we zalig moeten én kunnen worden; twee wegen: hemel of hel en drie stukken: ellende, verlossing en dankbaarheid.
Dat is noodzakelijk voor ons allen om daar deel van te krijgen.
Zo heb ik dat onder de zondagse verkondiging altijd geleerd en zo leer ik dat ook vanuit Gods Woord.
Ik zie in mijn omgeving (dus ik bedoel niemand hier bij naam!) dat daar, waar zonde geen zonde meer genoemd kan en mag worden en er gezegd wordt dat kennis van ellende, zonde en schuld niet meer als noodzakelijk wordt geacht, dit een uitwerking heeft in leer en leven, zowel in levensvisie als in de uitwendige levensopenbaring. Daar maak ik me grote zorgen over. Zaken als erfzonde en erfsmet worden verzwegen of weggeredeneerd en het gaat enkel nog over de heiligmaking en de vruchten des Geestes. Men heeft het geloof altijd op zak en er is nooit geen twijfel en aanvechting meer. Maar ook na ontvangen genade leer je steeds meer en meer: uit u geen vrucht meer in der eeuwigheid. En je krijgt steeds meer te maken met de driehoofdige doodsvijand: de wereld, de duivel en je eigen vleselijke begeerten. En in die weg van vernedering en het leven verliezen, hou je Christus over en wordt dat wonder ook steeds weer groter en groter.
Ds. Hogchem zegt nogal eens: hoe lager bij de grond, hoe dichter bij 't verbond. Laten we dat maar vasthouden.
Het kromme kan niet recht gemaakt worden, en hetgeen dat ontbreekt, kan niet geteld worden. (Prediker 1: 14 en 15)
Alles heeft een bestemden tijd, en alle voornemen onder den hemel heeft zijn tijd. (...) een tijd om te zwijgen (...). (Prediker 3: 1 en 7m)
Bertiel
Berichten: 4557
Lid geworden op: 14 sep 2018, 08:49
Locatie: bertiel1306@gmail.com

Re: Drieslag ellende-verlossing-dankbaarheid (Uit Erdee)

Bericht door Bertiel »

Dus als iemand erachter komt dat hij geen ellendekennis heeft mag hij daarmee niet tot Christus vluchten?
Wien heb ik nevens U in den hemel? Nevens U lust mij ook niets op de aarde!
Bezwijkt mijn vlees en mijn hart, zo is God de Rotssteen mijns harten, en mijn Deel in eeuwigheid.
Gebruikersavatar
Johann Gottfried Walther
Berichten: 4764
Lid geworden op: 05 feb 2008, 15:49

Re: Drieslag ellende-verlossing-dankbaarheid (Uit Erdee)

Bericht door Johann Gottfried Walther »

Johannes de Doper was vanaf zijn geboorte vervuld met de Heilige Geest, dus hij was als kind al een gelovige, maar daarvoor heeft hij nog zondekennis gehad?
Als er 1 uitzondering te vinden is, in de Bijbel, kun je dan nog spreken van de eis/voorwaarde van eerst zondekennis?
"Zie, de Heere is gekomen met Zijn vele duizenden heiligen, om gericht te houden tegen allen, en te straffen alle goddelozen onder hen, vanwege al hun goddeloze werken, die zij goddelooslijk gedaan hebben, en vanwege alle harde woorden, die de goddeloze zondaars tegen Hem gesproken hebben"
GerefGemeente-lid
Berichten: 6575
Lid geworden op: 14 apr 2021, 23:55
Locatie: Zeeland

Re: Drieslag ellende-verlossing-dankbaarheid (Uit Erdee)

Bericht door GerefGemeente-lid »

Bertiel schreef:Dus als iemand erachter komt dat hij geen ellendekennis heeft mag hij daarmee niet tot Christus vluchten?
Jawel. De wet overtuigt dan immers van zonden en schuld. Dat werkt God ook in het hart.
Het kromme kan niet recht gemaakt worden, en hetgeen dat ontbreekt, kan niet geteld worden. (Prediker 1: 14 en 15)
Alles heeft een bestemden tijd, en alle voornemen onder den hemel heeft zijn tijd. (...) een tijd om te zwijgen (...). (Prediker 3: 1 en 7m)
Gebruikersavatar
Posthoorn
Berichten: 6465
Lid geworden op: 04 dec 2008, 11:22

Re: Drieslag ellende-verlossing-dankbaarheid (Uit Erdee)

Bericht door Posthoorn »

Johann Gottfried Walther schreef:Johannes de Doper was vanaf zijn geboorte vervuld met de Heilige Geest, dus hij was als kind al een gelovige, maar daarvoor heeft hij nog zondekennis gehad?
Als er 1 uitzondering te vinden is, in de Bijbel, kun je dan nog spreken van de eis/voorwaarde van eerst zondekennis?
In de Bijbel worden bekering en geloof altijd met elkaar verbonden. Maar Johannes hoefde niet meer bekeerd te worden. Dus dan is bekering geen voorwaarde meer? Je voelt zelf wel dat dat geen redelijke vraagstelling is.
Gebruikersavatar
Posthoorn
Berichten: 6465
Lid geworden op: 04 dec 2008, 11:22

Re: Drieslag ellende-verlossing-dankbaarheid (Uit Erdee)

Bericht door Posthoorn »

Bertiel schreef:Dus als iemand erachter komt dat hij geen ellendekennis heeft mag hij daarmee niet tot Christus vluchten?
Iedereen mag tot Christus vluchten. Maar niemand kan het. Tenzij Christus hem van boven wordt geopenbaard. Of bedoel je met vluchten: tot Christus roepen om genade? Ja, dat mag ook.
Onbekende
Berichten: 325
Lid geworden op: 27 sep 2021, 20:19

Re: Drieslag ellende-verlossing-dankbaarheid (Uit Erdee)

Bericht door Onbekende »

GerefGemeente-lid schreef:
Onbekende schreef:Zeker wel, maar als we in de beeldspraak van de dokter blijven dan is een kind van God dus genezen door de Dokter.
Het ging er in dit draadje om hoe God een mens bekeert, de wedergeboorte in engere zin. Dat is dus iets anders dan wanneer Gods kinderen na ontvangen genade zien op het wonder van Gods eeuwige vrijmacht dat Hij hen tot Zijn kinderen heeft aangenomen, ondanks wie zij zijn en blijven.

In de weg der wedergeboorte zijn er altijd elementen die elk van Gods kinderen zal herkennen en erkennen. Wedergeboorte gaat altijd gepaard met besef van kennis van zonde en schuld. In die context moet je ook de tekst en het citaat lezen van J.C. Ryle, wat @huisman citeerde.
Als een mens nooit aan zijn zondekwaal is ontdekt (nooit ontdekt heeft dat hij 'ziek' is, dat is: dood in zonden en misdaden) zal hij ook nooit tot Christus vluchten. Als ik geen ongemakken of klachten ervaar, zal ik ook nooit uit mezelf naar een aardse dokter gaan.

Dat heeft niets te maken met een schema of een voorwaarde, maar het is de weg waarlangs God een mens bekeert.
Dat heeft ook niets te maken met dat wij God moeten voorschrijven hoe Hij een mens moet bekeren.
Ik denk aan de gelijkenis van de jongste zoon.
Je ziet hier duidelijk de drie elementen van ellende - verlossing - dankbaarheid:
Lukas 15: 17-24:
17. En tot zichzelven gekomen zijnde, zeide hij: Hoevele huurlingen mijns vaders hebben overvloed van brood, en ik verga van honger!
18. Ik zal opstaan en tot mijn vader gaan, en ik zal tot hem zeggen: Vader, ik heb gezondigd tegen den Hemel en voor u;
19. En ik ben niet meer waardig uw zoon genaamd te worden; maak mij als een van uw huurlingen.
20. En opstaande ging hij naar zijn vader. En als hij nog ver van hem was, zag hem zijn vader, en werd met innerlijke ontferming bewogen; en toelopende viel hem om zijn hals en kuste hem.
21. En de zoon zeide tot hem: Vader, ik heb gezondigd tegen den Hemel en voor u, en ben niet meer waardig uw zoon genaamd te worden.
22. Maar de vader zeide tot zijn dienstknechten: Brengt hier voor het beste kleed en doet het hem aan, en geeft een ring aan zijn hand en schoenen aan de voeten;
23. En brengt het gemeste kalf en slacht het; en laat ons eten en vrolijk zijn;
24. Want deze mijn zoon was dood en is weder levend geworden; en hij was verloren en is gevonden. En zij begonnen vrolijk te zijn.

Het heeft overigens ook niets met allerlei andere zaken te maken. Dat jij die er bij haalt snap ik niet zo goed.

Gods Woord kent één Naam onder de hemel gegeven tot zaligheid waardoor we zalig moeten én kunnen worden; twee wegen: hemel of hel en drie stukken: ellende, verlossing en dankbaarheid.
Dat is noodzakelijk voor ons allen om daar deel van te krijgen.
Zo heb ik dat onder de zondagse verkondiging altijd geleerd en zo leer ik dat ook vanuit Gods Woord.
Ik zie in mijn omgeving (dus ik bedoel niemand hier bij naam!) dat daar, waar zonde geen zonde meer genoemd kan en mag worden en er gezegd wordt dat kennis van ellende, zonde en schuld niet meer als noodzakelijk wordt geacht, dit een uitwerking heeft in leer en leven, zowel in levensvisie als in de uitwendige levensopenbaring. Daar maak ik me grote zorgen over. Zaken als erfzonde en erfsmet worden verzwegen of weggeredeneerd en het gaat enkel nog over de heiligmaking en de vruchten des Geestes. Men heeft het geloof altijd op zak en er is nooit geen twijfel en aanvechting meer. Maar ook na ontvangen genade leer je steeds meer en meer: uit u geen vrucht meer in der eeuwigheid. En je krijgt steeds meer te maken met de driehoofdige doodsvijand: de wereld, de duivel en je eigen vleselijke begeerten. En in die weg van vernedering en het leven verliezen, hou je Christus over en wordt dat wonder ook steeds weer groter en groter.
Ds. Hogchem zegt nogal eens: hoe lager bij de grond, hoe dichter bij 't verbond. Laten we dat maar vasthouden.
Het is een bijzonder mooie gelijkenis, die van de wachtende Vader. Hoewel zijn weggelopen zoon die alles erdoor gebracht had, de kosten en baten overzag en berekenend bij zichzelf zei: de knechten van mijn vader hebben tenminste nog brood, ik kan dus beter een knecht van mijn vader zijn dan hier te blijven waar ik het voer van de varkens niet eens mag eten. Het stond zijn Vader niet in de weg, Hij stond al te wachten en in plaats van de gebruikelijke ceremonie die toendertijd uitgevoerd werd als er een weggelopen zoon terugkwam, mocht hij meteen aan tafel en er was feest.

Ik zeg hier even met eigen woorden en vrij kort de versie die ik in verschillende preken/overdenkingen gehoord heb.

De bril waardoor je leest leg je bovenop deze gelijkenis en daarom kom je tot deze dikgedrukte zinnen. Andersom doe ik dat natuurlijk ook, maar wees het je bewust!

Verder wil ik wederom opmerken dat je volhard in het doen van aannames. Er is hier niemand die zegt dat kinderen van God geen ellende kennis hebben. Er is hier ook niemand die beweert dat zonde geen zonde genoemd mag worden. Sterker nog ik pleit ervoor dat zonden hardop en eerlijk benoemd worden. Ik besef dat je de twijfel in mijn berichten soms 'tussen de regels door' moet lezen, maar ook dat is een bewuste keuze. Hoe komt God aan Zijn eer als Zijn kinderen alleen gewag maken van twijfel en onzekerheid? Die twijfel breng ik bij Hem, en Zijn liefde deel ik uit aan anderen, uit dankbaarheid en in verwondering. Jij kunt mijn binnenkant niet lezen, dat kan alléén mijn Hemelse Vader, waarvoor ik geen geheimen hoef te hebben. Dat kán ook niet, want Hij doorgrond mij. En Hij geeft mij de kracht die ik in mijn zwakheid nodig heb. Hij leert en vermaant mij, Hij leidt mijn leven. Zelfs van sommige moeilijke dingen uit het verleden kan ik nu zien dat ze moesten medewerken ten goede. Hij geeft mij kracht om de moeilijke dingen uit het heden te dragen. God weet precies wat eenieder nodig heeft. Vertrouw Hem, want Hij is de Énige die te vertrouwen is.

Er is blijdschap in de hemel over elke zondaar die zich bekeerd. En wat doen wij? We gaan zitten mokken dat het niet volgens 'onze regels' is. Zouden we ons daarvan niet moeten bekeren?

Zo gij Zijn stem dan heden hoort, verhard u niet maar laat u leiden!
De strijdende kerk op aarde strijdt vooral onderling.
GerefGemeente-lid
Berichten: 6575
Lid geworden op: 14 apr 2021, 23:55
Locatie: Zeeland

Re: Drieslag ellende-verlossing-dankbaarheid (Uit Erdee)

Bericht door GerefGemeente-lid »

Ik ervaar vervreemding, omdat je niet inhoudelijk ingaat op de argumenten die ik aandraag en je het telkens op jezelf als persoon en jouw specifieke ervaringen omtrent het geloofsleven toespitst. Dat doet mij verdriet en voedt het onbegrip. Dat geldt ook voor jouw samenvatting van de gelijkenis waarin je zelfs zwijgt over zonde en genade! Het maakt ook dat ik niet goed weet hoe ik moet reageren, omdat het daardoor al snel te persoonlijk of misschien zelfs op de persoon wordt.

Daarom stop ik in dit draadje met jou de discussie.
Het kromme kan niet recht gemaakt worden, en hetgeen dat ontbreekt, kan niet geteld worden. (Prediker 1: 14 en 15)
Alles heeft een bestemden tijd, en alle voornemen onder den hemel heeft zijn tijd. (...) een tijd om te zwijgen (...). (Prediker 3: 1 en 7m)
Onbekende
Berichten: 325
Lid geworden op: 27 sep 2021, 20:19

Re: Drieslag ellende-verlossing-dankbaarheid (Uit Erdee)

Bericht door Onbekende »

GerefGemeente-lid schreef:Ik ervaar vervreemding, omdat je niet inhoudelijk ingaat op de argumenten die ik aandraag en je het telkens op jezelf als persoon en jouw specifieke ervaringen omtrent het geloofsleven toespitst. Dat doet mij verdriet en voedt het onbegrip. Het maakt ook dat ik niet goed weet hoe ik moet reageren, omdat het daardoor al snel te persoonlijk of misschien zelfs op de persoon wordt.

Daarom stop ik in dit draadje met jou de discussie.
Prima. Dat ik op persoonlijke titel spreek is bewust, ik kan niet voor anderen bepalen hoe zij dit ervaren.

Als ik je een tip mag geven: breng je vrees en je verdriet bij God. Maar ga niet uit vrees en verdriet dingen invullen voor een ander. Hoe goed bedoeld het waarschijnlijk ook is. Je zou er maar zo eens naast kunnen zitten....
De strijdende kerk op aarde strijdt vooral onderling.
GerefGemeente-lid
Berichten: 6575
Lid geworden op: 14 apr 2021, 23:55
Locatie: Zeeland

Re: Drieslag ellende-verlossing-dankbaarheid (Uit Erdee)

Bericht door GerefGemeente-lid »

Onbekende schreef:Maar ga niet uit vrees en verdriet dingen invullen voor een ander. Hoe goed bedoeld het waarschijnlijk ook is. Je zou er maar zo eens naast kunnen zitten....
Ik heb nooit iets voor een ander ingevuld, maar alleen getracht Gods Woord en de Belijdenisgeschriften na te spreken en de verkondiging van Gods Woord zoals ik die van jongsaf aan heb gehoord.

Dus deze woorden/veroordeling moet je me niet in de mond leggen. Dat is niet juist.

Ik laat het hier nu verder bij.
Het kromme kan niet recht gemaakt worden, en hetgeen dat ontbreekt, kan niet geteld worden. (Prediker 1: 14 en 15)
Alles heeft een bestemden tijd, en alle voornemen onder den hemel heeft zijn tijd. (...) een tijd om te zwijgen (...). (Prediker 3: 1 en 7m)
Eloesje
Berichten: 215
Lid geworden op: 16 feb 2022, 15:35

Re: Drieslag ellende-verlossing-dankbaarheid (Uit Erdee)

Bericht door Eloesje »

Posthoorn schreef:
Bertiel schreef:Dus als iemand erachter komt dat hij geen ellendekennis heeft mag hij daarmee niet tot Christus vluchten?
Iedereen mag tot Christus vluchten. Maar niemand kan het. Tenzij Christus hem van boven wordt geopenbaard. Of bedoel je met vluchten: tot Christus roepen om genade? Ja, dat mag ook.
Juist dan mag (nee, moet!) je tot Hem gaan. Niemand heeft uit zichzelf ellendekennis, het zal ook nooit genoeg zijn om uit jezelf tot Hem te gaan, maar dat is juist het mooie, Hij geeft het zelf, Hij brengt je tot Hem. En als je dat gevoel mist, mag je daarmee zeker tot Hem vluchten.
Als je tot Jezus vlucht, met of zonder ellendekennis, dan mis je iets of wil je iets van Hem, waarom zou je anders naar Hem gaan? Is dat dan niet al de ellendekennis? Dat je die ellende niet voelt? We moeten ellendekennis niet overschatten, er zit geen waarde in/aan, maar tegelijkertijd wordt het wel gevoeld en beleefd.
(Staat er een beetje cryptisch, maar ik hoop dat jullie begrijpen wat ik bedoel. Kan het even niet goed anders verwoorden, het is al laat voor mij :?)
Eloesje
Berichten: 215
Lid geworden op: 16 feb 2022, 15:35

Re: Drieslag ellende-verlossing-dankbaarheid (Uit Erdee)

Bericht door Eloesje »

Onbekende schreef:
Verder wil ik wederom opmerken dat je volhard in het doen van aannames. Er is hier niemand die zegt dat kinderen van God geen ellende kennis hebben. Er is hier ook niemand die beweert dat zonde geen zonde genoemd mag worden. Sterker nog ik pleit ervoor dat zonden hardop en eerlijk benoemd worden. Ik besef dat je de twijfel in mijn berichten soms 'tussen de regels door' moet lezen, maar ook dat is een bewuste keuze. Hoe komt God aan Zijn eer als Zijn kinderen alleen gewag maken van twijfel en onzekerheid? Die twijfel breng ik bij Hem, en Zijn liefde deel ik uit aan anderen, uit dankbaarheid en in verwondering. Jij kunt mijn binnenkant niet lezen, dat kan alléén mijn Hemelse Vader, waarvoor ik geen geheimen hoef te hebben. Dat kán ook niet, want Hij doorgrond mij. En Hij geeft mij de kracht die ik in mijn zwakheid nodig heb. Hij leert en vermaant mij, Hij leidt mijn leven. Zelfs van sommige moeilijke dingen uit het verleden kan ik nu zien dat ze moesten medewerken ten goede. Hij geeft mij kracht om de moeilijke dingen uit het heden te dragen. God weet precies wat eenieder nodig heeft. Vertrouw Hem, want Hij is de Énige die te vertrouwen is.

Er is blijdschap in de hemel over elke zondaar die zich bekeerd. En wat doen wij? We gaan zitten mokken dat het niet volgens 'onze regels' is. Zouden we ons daarvan niet moeten bekeren?

Zo gij Zijn stem dan heden hoort, verhard u niet maar laat u leiden!
Maar dit wordt toch nergens beweerd? Er wordt geschreven dat ellendekennis nodig is, dat schrijf je zelf ook. In welke vorm en mate, dat is niet aan ons, voor iedereen anders, maar het moet wel aanwezig zijn, want zonder ellende geen verlossing en zonder verlossing geen dankbaarheid.
Plaats reactie