"Nadere weldaden" in de prediking GG

HersteldHervormd
Berichten: 5987
Lid geworden op: 29 jun 2019, 21:20

Re: "Nadere weldaden" in de prediking GG

Bericht door HersteldHervormd »

KDD schreef:
HersteldHervormd schreef:Ik heb wat moeite met de theologie van de nadere weldaden, de zogenaamde derde weg:

Wat vragen van mijn kant, ik zou het op prijs stellen als er serieus op gereageerd kan worden:

1: Zijn er voorbeelden uit de Bijbel te vinden m.b.t. nadere weldaden bij Gods kinderen?
2: Het is een vrij unieke theologie. Kom je niet in de knel als je de christenen wereldwijd bekijkt en ziet hoe hun leer/leven is? Je ziet bijna nergens zulke theologie;
3: De derde weg lijkt mij niet Bijbels omdat Jezus zelf altijd twee wegen verkondigd heeft. Ik lees ook over een TWEE snijdend scherp zwaard, geen driesnijdend.
Wat is de connectie tussen nadere weldaden en een derde weg?
De standenleer en haar stappen/treden.
Als je nog niet bij het stapje geloofszekerheid bent ben je wel bekeerd, maar zelf weet je dat nog niet.

Dat is connectie.
Dankbaarheid is de moeder van alle deugden.
mail: broederhh@gmail.com
Gebruikersavatar
Posthoorn
Berichten: 6464
Lid geworden op: 04 dec 2008, 11:22

Re: "Nadere weldaden" in de prediking GG

Bericht door Posthoorn »

Ik zet hem er maar weer even in:
Posthoorn schreef:Het is interessant wat Witsius schrijft in zijn boek 'De Verbonden' over het begin van de wedergeboorte. Uit dit stuk blijkt dat de GG 'oude' papieren hebben als zij de wedergeboorte stellen aan het begin van de toeleidende weg.
Wat overigens wel vermeldenswaard is: Boston kende dit boek ook. Toch heeft hij de visie van Witsius niet overgenomen in zijn boek 'Het verbond der genade'! Het is een lang stuk, maar zoals gezegd, wel interessant met het oog op wat de GG leren.
Witsius schreef:Ook zijn er sommigen uit de onzen geweest die van voorbereidingen tot de wedergeboorte of bekering gesproken hebben; maar in een geheel andere zin dan de pelagianiserende dwaalgeesten. In diegenen die te wederbaren waren, stelden zij: 1. een verbreking van de natuurlijke hardnekkigheid, en een buigzaamheid van de wil; 2. een ernstige overdenking der wet; 3. een overdenking van eigen zonden en misdaden tegen God; 4. een wettische vreze voor de straffen en een schrik der hel, en alzo een wanhoop aan eigen zaligheid ten opzichte van enige zaak die in hen is. Wat in die orde stelt Perkins deze voorbereidingen (…) en Amesius is hem daar niet ongelijk in (…).
In bijna dezelfde zin hebben de godgeleerden van Groot-Brittannië zich verklaard op de Synode van Dordrecht (…). 1. Daar zijn sommige uiterlijke werken, van de mensen gewoonlijk vereist, eer dat zij tot de staat der wedergeboorte gebracht worden, welke zij soms vrijelijk plegen te doen, soms vrijelijk te laten, als daar zijn: ter kerke gaan, de predikaties van Gods Woord horen, en dergelijke. 2. Daar zijn enige effecten of werkingen die de bekering of wedergebeboorte voorgaan, die door de kracht van het Woord en de Geest verwekt worden in de harten van degenen die nog niet zijn wedergeboren, als daar zijn: de kennis van de wil Gods, het gevoelen der zonde, de vreze voor de straf, het denken aan verlossing, enige hoop op vergeving. Maar hierin verschillen zij van de pelagianiserende geesten: 1. dat zij willen dat deze dingen niet voortkomen uit de natuur, maar belijden dat deze dingen gewrochten zijn van de Geest der dienstbaarheid, Die voor Zichzelf de weg baant tot de dadelijke wedergeboorte; 2. dat zij niet willen dat God uit aanmerking en bij gelegenheid van deze voorbereidingen bewogen zijnde, veel minder door enige verdienste daarvan, de genade der wedergeboorte geeft, maar dat zij oordelen dat God voor Zichzelf op deze wijze de dijk effen maakt, de laagten doet rijzen, de bergen en de heuvelen doet dalen, opdat Hij door een vlakke weg tot die ziel inkome.
Ja, de theologanten van Groot-Brittannië doen erbij (…): dat zelfs de uitverkorenen in deze daden die de wedergeboorte voorgaan, zich nimmermeer alzo gedragen of zij zouden om hun nalatigheid en tegenstand rechtvaardig door God mogen worden verlaten en begeven. Nochtans noemen zij deze dingen liever voorbereidingen tot de genade dan vruchten en gewrochten der genade, omdat zij menen dat ook een verworpeling zover kan komen. En zij leren dat deze voorgaande gewrochten, door de kracht van het Woord en de Geest in der mensen harten voortgebracht, door de ondeugd van een weerspannige wil vermoord en ganselijk uitgeblust kunnen worden en dat dit in velen [ook] pleegt te geschieden. (…)
Maar evenwel menen wij dat diegenen netter redeneren, die stellen dat deze en degelijke dingen in de uitverkorenen geen voorbereidingen tot de wedergeboorte zijn, maar vruchten en gewrochten van de eerste wedergeboorte: voorbereidingen nochtans tot verdere en volmaaktere werkingen van de edelmoedig makende Geest. Want omdat deze dingen enig geestelijk leven veronderstellen van een ziel, die op een geestelijke wijze de geestelijke zaken aanmerkt, en werkingen zijn van de Geest Gods voor zoveel Hij aan de heiligmaking van de uitverkorenen de hand slaat – zo kunnen wij niet anders dan deze dingen brengen tot de Geest der genade en der wedergeboorte. En hiertegen strijdt niet dat dergelijke dingen of dezelfde dingen ook in de verworpenen gezegd worden te worden gevonden. Hoewel zij dezelfde zijn ten opzichte van de stof, nochtans zijn ze niet dezelfde ten opzichte van het fatsoen. De verworpelingen hebben ook enige kennis van Christus, enige smaak van Gods genade en van de krachten der toekomende eeuw. Nochtans volgt daaruit niet dat de kennis van Christus [is] zoals in de gelovige, en de smaak van genade en van heerlijkheid die haar gegeven wordt, [is ]geen gave is van de Geest der genade.
En waarlijk, de dingen die Perkins en de andere Engelsen verhaald hebben, zijn in de verworpelingen geen voorbereidingen tot de wedergeboorte, noch uit de natuur van de zaak, noch volgens het oogmerk Gods. Niet het eerste. Want hoe groot ook die dingen mogen schijnen te zijn, nochtans blijven zij binnen de omtrek van de geestelijke dood. En het is er zo ver vandaan dat de verworpelingen daardoor tot het geestelijke leven zouden geschikt gemaakt worden, dat zij integendeel door die daden, die een geestelijk leven valselijk vertonen, bedrogen zijnde, in de ware dood meer worden verhard, en zichzelf dwaselijk behagende, van het zoeken van het ware leven, dat zij onwaarachtiglijk menen bekomen te hebben, verder worden afgekeerd. Niet het tweede. Want geen oogmerk Gods is tevergeefs. Het is dan noodzakelijk dat al deze dingen op een andere wijze zijn in de uitverkorenen [en] op een andere wijze in de verworpelingen.
Indien de zaak nader wordt ingezien, zullen wij bevinden dat de rechtzinnigen hier meer in de woorden en in de manier van verklaren dan in de zin en de zaak zelf verschillen. Want het woord wedergeboorte is van een verschillende betekenis. Soms wordt het genomen in de zin van de heiligmaking, en wordt door de wedergeboorte verstaan die daad Gods, waardoor de mens, zijnde nu een vriend Gods geworden, en met het geestelijke leven begaafd, uit de ingestorte hebbelijkheden rechtvaardig en heilig werkt. En dan is het zeker, dat er enige gewrochten des Geestes zijn, waarmee Hij de uitverkorenen pleegt voor te bereiden tot de daden van een volslagen geloof en heiligheid. Want de kennis van de goddelijke waarheden, het gevoelen der ellende, de droefheid over de zonde, de hoop op vergeving en andere dingen gaan vóór, eer dat iemand met vertrouwen Christus aangrijpt en de ware godzaligheid betracht. God pleegt de mens niet met één sprong heilig te maken voor en aleer hij iets over zichzelf of over God gedacht heeft, of enige bekommering over zijn zaligheid heeft gehad. En dat schijnen de Brittannische theologanten te willen wanneer zij (…) zo spreken. Tot de staat der rechtvaardigmaking, waarin wij vrede hebben bij God door onze Heere Jezus Christus, pleegt de goddelijke genade de mensen niet te brengen door een haastige aanblazing van God, maar nadat zij door veel voorgaande daden onder de dienst van het Woord tenondergebracht en voorbereid zijn. Met welke woorden zij genoeg tonen, dat zij door de wedergeboorte verstaan de staat van de passieve of lijdelijke rechtvaardigmaking.
Maar soms betekent de wedergeboorte de eerste overbrenging van de mens uit de staat des doods tot de staat des geestelijken levens, in welke zin wij ze nemen. En in dit opzicht kan niemand der rechtzinnigen, indien hij volgens zijn leergronden wil spreken, voorbereidende werken stellen tot de genade der wedergeboorte. Want of hij zou stellen dat ze uit de natuur voortkomen, en alzo zijn ze, volgens de belijdenis van alle rechtzinnigen, niet dan dode werken en blinkende zonden. Maar dat iemand door de zonden geschikt gemaakt wordt tot de genade van de wedergeboorte, zal niemand zeggen die van een gezond oordeel is. Of hij zou stellen, dat ze voortkomen van Gods Geest, Die, indien Hij in deze zin op geen andere wijze werkt in de uitverkorenen dan in de verworpenen, door deze Zijn werkingen niet verhindert dat deze werken onder de dode werken gerekend worden. Want dat al de daden van de verworpenen, door hoe grote uitmuntendheid der goddelijke hulp zij ook mogen opgebeurd worden, zonden zijn, houden alle rechtzinnigen voor zeker. Zo spreken de Brittannische theologen (…): Een kwade boom, kwade vruchten uit haar natuur voortbrengende, moet eerst in een goede boom veranderd worden, voordat zij enige goede vrucht voortbrengt. Doch de wil van de nog niet wedergeboren mens is niet alleen een kwade boom, maar ook een dode. Hieruit redeneer ik nu aldus: De verworpenen worden nimmermeer wedergeboren, derhalve blijven zij altijd kwade bomen, en brengen nimmermeer andere dan kwade vruchten voor. En alzo kunnen er in zodanige werken geen voorbereidingen zijn tot de wedergeboorte, om de oorzaak die boven verklaard is. Indien gij zegt dat deze werken, die gij voorbereidingen noemt, anders zijn in de uitverkorenen, zo vraag ik waarin die verscheidenheid [dan] gelegen is. ‘Niets’, kan er gantwoord worden, ‘behalve als enige, dat ze voortkomen van de Geest der genade en des levens.’ Zeer wel. Maar dan zijn ze geen voorbereidingen tot de eerste wedergeboorte, maar gewrochten daarvan. Want de wedergeboorte is de eerste inkomst van de Geest der genade, Die krachtdadig het leven in de uitverkorenen werkt.
Wat dan, zult gij zeggen, zijn er geen voorbereidende geschiktheden tot de eerste wedergeboorte? Ik antwoord vrijmoedig: nee. (…) Gelijkerwijs in de vleselijke geboorte de formering van Gods werk gaat vóór alle wil van de mens die geboren wordt, alzo ook in de geestelijke geboorte, waarmee wij de oude mens beginnen af te leggen. (De Verbonden, blz. 341-344)
Gebruikersavatar
Posthoorn
Berichten: 6464
Lid geworden op: 04 dec 2008, 11:22

Re: "Nadere weldaden" in de prediking GG

Bericht door Posthoorn »

verworpen schreef:Dank voor je reactie. Ik heb e.e.a. kunnen vinden. Ik neem even de tijd om het geheel te laten bezinken. Met name de vraag wat bedoelt Witsius nu en wat wil het bereiken?
Ja, dat zou je hem zelf moeten vragen. Hij wil in elk geval benadrukken dat er geen voorbereidingen voor de wedergeboorte zijn, want dat elke geestelijke activiteit in de mens alleen maar een gevolg van de wedergeboorte kan zijn. Anders zou het zoeken en bidden van de overtuigde zondaar als 'zonde' bestempeld moeten worden (immers, een niet-wedergeboren zondaar kan alleen maar zondigen).
KDD
Berichten: 1503
Lid geworden op: 17 okt 2020, 21:40

Re: "Nadere weldaden" in de prediking GG

Bericht door KDD »

HersteldHervormd schreef:
KDD schreef:
HersteldHervormd schreef:Ik heb wat moeite met de theologie van de nadere weldaden, de zogenaamde derde weg:

Wat vragen van mijn kant, ik zou het op prijs stellen als er serieus op gereageerd kan worden:

1: Zijn er voorbeelden uit de Bijbel te vinden m.b.t. nadere weldaden bij Gods kinderen?
2: Het is een vrij unieke theologie. Kom je niet in de knel als je de christenen wereldwijd bekijkt en ziet hoe hun leer/leven is? Je ziet bijna nergens zulke theologie;
3: De derde weg lijkt mij niet Bijbels omdat Jezus zelf altijd twee wegen verkondigd heeft. Ik lees ook over een TWEE snijdend scherp zwaard, geen driesnijdend.
Wat is de connectie tussen nadere weldaden en een derde weg?
De standenleer en haar stappen/treden.
Als je nog niet bij het stapje geloofszekerheid bent ben je wel bekeerd, maar zelf weet je dat nog niet.

Dat is connectie.
Oké. Nooit zo geleerd of begrepen dat het een derde weg was. De discussie over standen en stappen in genade is al uitvoerig hier op de forum gediscussieerd dus dat hoeven we niet over te doen.
HersteldHervormd
Berichten: 5987
Lid geworden op: 29 jun 2019, 21:20

Re: "Nadere weldaden" in de prediking GG

Bericht door HersteldHervormd »

KDD schreef:
HersteldHervormd schreef:
KDD schreef:
HersteldHervormd schreef:Ik heb wat moeite met de theologie van de nadere weldaden, de zogenaamde derde weg:

Wat vragen van mijn kant, ik zou het op prijs stellen als er serieus op gereageerd kan worden:

1: Zijn er voorbeelden uit de Bijbel te vinden m.b.t. nadere weldaden bij Gods kinderen?
2: Het is een vrij unieke theologie. Kom je niet in de knel als je de christenen wereldwijd bekijkt en ziet hoe hun leer/leven is? Je ziet bijna nergens zulke theologie;
3: De derde weg lijkt mij niet Bijbels omdat Jezus zelf altijd twee wegen verkondigd heeft. Ik lees ook over een TWEE snijdend scherp zwaard, geen driesnijdend.
Wat is de connectie tussen nadere weldaden en een derde weg?
De standenleer en haar stappen/treden.
Als je nog niet bij het stapje geloofszekerheid bent ben je wel bekeerd, maar zelf weet je dat nog niet.

Dat is connectie.
Oké. Nooit zo geleerd of begrepen dat het een derde weg was. De discussie over standen en stappen in genade is al uitvoerig hier op de forum gediscussieerd dus dat hoeven we niet over te doen.
Ja sorry, dit vind ik wel wat simpel eerlijk gezegd. Jammer dat ik tot op heden geen antwoorden heb gekregen op de vragen.
Dankbaarheid is de moeder van alle deugden.
mail: broederhh@gmail.com
Valcke
Berichten: 7605
Lid geworden op: 31 aug 2018, 17:55

Re: "Nadere weldaden" in de prediking GG

Bericht door Valcke »

Posthoorn schreef:Ik zet hem er maar weer even in:
Posthoorn schreef:Het is interessant wat Witsius schrijft in zijn boek 'De Verbonden' over het begin van de wedergeboorte. Uit dit stuk blijkt dat de GG 'oude' papieren hebben als zij de wedergeboorte stellen aan het begin van de toeleidende weg.
Wat overigens wel vermeldenswaard is: Boston kende dit boek ook. Toch heeft hij de visie van Witsius niet overgenomen in zijn boek 'Het verbond der genade'! Het is een lang stuk, maar zoals gezegd, wel interessant met het oog op wat de GG leren.
Witsius schreef:Ook zijn er sommigen uit de onzen geweest die van voorbereidingen tot de wedergeboorte of bekering gesproken hebben; maar in een geheel andere zin dan de pelagianiserende dwaalgeesten.
Hoewel ik niet graag hierover een leerstellige discussie aanga, wil ik wel opmerken dat op de Dordtse Synode niet alleen de Engelse godgeleerden spreken over een voorbereidend werk vóór de wedergeboorte (n.b. voorbereidingen door Gods Geest!), maar ook de theologen uit de Palts (Acta, blz. 479). Onder de buitenlandse afvaardigingen was er niet een die de z.g. toeleidende weg plaatst ná de wedergeboorte. En ook bij de binnenlandse afvaardigingen vind je dit m.i. op die manier niet terug. Evenmin vinden we daar een spoortje van terug in de Dordtse Leerregels. John Owen spreekt zeer nadrukkelijk over deze voorbereidingen en noemt daarbij ook de Engelse theologen op de Dordtse Synode die hij hoogacht. Ook Amesius leerde deze voorbereidingen; Amesius was op de achtergrond op de Dordtse Synode aanwezig en assisteerde de voorzitter (hoewel dit in het verborgen gebeurde omdat Amesius in ongenade was gevallen bij de Engelse koning). Amesius werd op de Dordtse Synode zeer hoog geacht en zijn werk tegen de remonstranten is veelvuldig op de synode geciteerd. Of Witsius wel goed begrepen heeft wat op de Dordtse Synode in deze is behandeld, is m.i. een belangwekkende vraag.

Hoe dan ook: de verwerping van een voorbereidend werk door Gods Geest vóór de wedergeboorte (als een Geest der dienstbaarheid) is geen onderdeel van onze belijdenis. In de Dordtse Leerregels is er ook geen tijdruimte tussen "wedergeboren worden" en "dadelijk geloven". In die zin bieden de Dordtse Leerregels geen ruimte voor de leer dat de toeleidende weg vrucht is van de wedergeboorte.
Gebruikersavatar
pierre27
Berichten: 5385
Lid geworden op: 10 sep 2005, 12:00
Locatie: Eemvallei

Re: "Nadere weldaden" in de prediking GG

Bericht door pierre27 »

KDD schreef:
HersteldHervormd schreef:
KDD schreef:
HersteldHervormd schreef:Ik heb wat moeite met de theologie van de nadere weldaden, de zogenaamde derde weg:

Wat vragen van mijn kant, ik zou het op prijs stellen als er serieus op gereageerd kan worden:

1: Zijn er voorbeelden uit de Bijbel te vinden m.b.t. nadere weldaden bij Gods kinderen?
2: Het is een vrij unieke theologie. Kom je niet in de knel als je de christenen wereldwijd bekijkt en ziet hoe hun leer/leven is? Je ziet bijna nergens zulke theologie;
3: De derde weg lijkt mij niet Bijbels omdat Jezus zelf altijd twee wegen verkondigd heeft. Ik lees ook over een TWEE snijdend scherp zwaard, geen driesnijdend.
Wat is de connectie tussen nadere weldaden en een derde weg?
De standenleer en haar stappen/treden.
Als je nog niet bij het stapje geloofszekerheid bent ben je wel bekeerd, maar zelf weet je dat nog niet.

Dat is connectie.
Oké. Nooit zo geleerd of begrepen dat het een derde weg was. De discussie over standen en stappen in genade is al uitvoerig hier op de forum gediscussieerd dus dat hoeven we niet over te doen.
Natuurlijk is het geen derde weg...
Zalig is de mens, welken de Heere de zonden niet toerekent.
Valcke
Berichten: 7605
Lid geworden op: 31 aug 2018, 17:55

Re: "Nadere weldaden" in de prediking GG

Bericht door Valcke »

Trouwens: ook de Leidse professoren hebben in de Synopsis een voorbereidend werk (door de Geest) vóór de wedergeboorte geleerd. Zij doen dit op zeker drie plaatsen.

Leidse professoren, Thysius
“Diensvolgens brengt niemand tot deze genade [de vernieuwing van de wil] iets toe, ja ook vermag hij zich niet (...) tot haar voor te bereiden, ter beschikking te stellen en te voegen, niet meer dan iemand tot zijn verwekking en levendmaking iets toebrengt.
Toch ontkennen wij niet, dat God hier gebruik maakt van zekere voorbereidingen, zoals nu eens de natuur, dan weer de wet, waardoor de zondaar tot wanhopen aan zichzelf gebracht, als met de hand geleid wordt tot de vertroosting van het Evangelie en de hoop op God. Maar voorzeker wordt dit werk in ons uitgericht door de kracht van de Geest, door middel van de verkondiging van het Evangelie, opdat niemand mene, dat wij heftige aangrijpingen en geestdrijverige en plotselinge bewegingen stellen.” (Synopsis, XVII.31, 32.)

Leidse professoren, Walaeus
“De verdienende oorzaak van deze gave [namelijk de aanvankelijke wedergeboorte en bekering] is niet enige voorafgaande geschiktheid in ons, of een voorbereiding (...).
Wij ontkennen echter niet dat God Zelf weliswaar gewoonlijk op verschillende wijzen, hetzij door de bewijsmiddelen der natuur, Rom. 2:4, hetzij door het woord van de Wet en het Evangelie, de mensen langzamerhand voorbereidt, vóórdat Hij hen van deze weldaad deelgenoot maakt (...), maar wij ontkennen ten eerste, dat God tot deze gewone wijze van handelen gehouden is, gelijk uit de met Christus gekruisigde misdadiger en Paulus die de kerk vervolgde, blijkt; (...) tenslotte [ontkennen wij] dat enige dergelijke geschiktheid of voorbereiding die aan het geloof voorafgaat, een voorgaande is, waaraan door God een vaste belofte van deze gave gedaan is, daar al wat uit het geloof niet is, zonde is, Rom. 14:23, en zonder geloof is het onmogelijk Gode te behagen, te weten ter aligheid, Hebr. 11:6. (Synopsis, XXXII.5, 6.)

“De instrumentele oorzaak van deze weldaad [van aanvankelijke wedergeboorte en bekering] is het woord van God, zowel van de Wet als van het Evangelie. Want door de Wet, zowel in de natuur ingeschreven, Rom. 1, als op de stenen tafelen vernieuwd, 2 Kor. 3, wordt de mens tot de ware erkenning van zijn veroordeling en ellende gebracht, gelijk elders is uitgelegd; zonder welke de mens niet vatbaar kan zijn voor wedergeboorte en zaligmakende bekering, daar Christus zelf betuigt, dat Hij niet gekomen is om rechtvaardigen, maar zondaars tot bekering te roepen, Matth. 9:13.” (Synopsis, XXXII.10, 11.)

(Het zou goed zijn wanner de Synopsis weer als theologisch leerboek voor de predikantsopleiding zou fungeren zoals dat in de 17e eeuw het geval was.)
Gebruikersavatar
Posthoorn
Berichten: 6464
Lid geworden op: 04 dec 2008, 11:22

Re: "Nadere weldaden" in de prediking GG

Bericht door Posthoorn »

Opvallend is inderdaad ook, zoals ik reeds opmerkte, dat Boston Witsius hierin niet is gevolgd, terwijl hij van zijn werk zeker gebruik moet hebben gemaakt.
Valcke
Berichten: 7605
Lid geworden op: 31 aug 2018, 17:55

Re: "Nadere weldaden" in de prediking GG

Bericht door Valcke »

Posthoorn schreef:Opvallend is inderdaad ook, zoals ik reeds opmerkte, dat Boston Witsius hierin niet is gevolgd, terwijl hij van zijn werk zeker gebruik moet hebben gemaakt.
Klopt. En daarom kun je wel van "oude papieren" spreken wanneer je Witsius citeert, maar er zijn in elk geval nog oudere papieren (Leidse professoren en m.i. ook de Dordtse Synode) die wél spreken over de voorbereidingen door Gods Geest vóór de wedergeboorte. En Walaeus was toch bepaald niet de minste, tevens een van de statenvertalers. En inderdaad: ook Boston en de Erskine's leren nadrukkelijk een voorbereidend werk. Idem John Owen.

Overigens: ook Calvijn, Olevianus en Ursinus...
Gebruikersavatar
Posthoorn
Berichten: 6464
Lid geworden op: 04 dec 2008, 11:22

Re: "Nadere weldaden" in de prediking GG

Bericht door Posthoorn »

Valcke schreef:
Posthoorn schreef:Opvallend is inderdaad ook, zoals ik reeds opmerkte, dat Boston Witsius hierin niet is gevolgd, terwijl hij van zijn werk zeker gebruik moet hebben gemaakt.
Klopt. En daarom kun je wel van "oude papieren" spreken wanneer je Witsius citeert, maar er zijn in elk geval nog oudere papieren (Leidse professoren en m.i. ook de Dordtse Synode) die wél spreken over de voorbereidingen door Gods Geest vóór de wedergeboorte. En Walaeus was toch bepaald niet de minste, tevens een van de statenvertalers. En inderdaad: ook Boston en de Erskine's leren nadrukkelijk een voorbereidend werk. Idem John Owen.

Overigens: ook Calvijn, Olevianus en Ursinus...
Daarom is het als het hierover gaat niet mogelijk je integraal op de 'vaderen' te beroepen, want zij hebben hierover kennelijk niet eensluidend geleerd. Ook bij Costerus, Smytegelt en (de latere) Comrie vind je de gedachtegang van Witsius terug.
Valcke
Berichten: 7605
Lid geworden op: 31 aug 2018, 17:55

Re: "Nadere weldaden" in de prediking GG

Bericht door Valcke »

Posthoorn schreef:
Valcke schreef:
Posthoorn schreef:Opvallend is inderdaad ook, zoals ik reeds opmerkte, dat Boston Witsius hierin niet is gevolgd, terwijl hij van zijn werk zeker gebruik moet hebben gemaakt.
Klopt. En daarom kun je wel van "oude papieren" spreken wanneer je Witsius citeert, maar er zijn in elk geval nog oudere papieren (Leidse professoren en m.i. ook de Dordtse Synode) die wél spreken over de voorbereidingen door Gods Geest vóór de wedergeboorte. En Walaeus was toch bepaald niet de minste, tevens een van de statenvertalers. En inderdaad: ook Boston en de Erskine's leren nadrukkelijk een voorbereidend werk. Idem John Owen.

Overigens: ook Calvijn, Olevianus en Ursinus...
Daarom is het als het hierover gaat niet mogelijk je integraal op de 'vaderen' te beroepen, want zij hebben hierover kennelijk niet eensluidend geleerd. Ook bij Costerus, Smytegelt en (de latere) Comrie vind je de gedachtegang van Witsius terug.
Prima hoor: mee eens dat je bij hen deze uitleg terugvindt, bij de een overigens duidelijker dan bij de ander: bij sommigen zijn het slechts sporen (zoals bij Smytegelt), bij anderen is het inderdaad een leerstellig systeem (zoals bij Comrie).

Ik maak er overigens geen geheim van dat voor mij in leerstellig opzicht de belijdenissen, Calvijn, de Leidse professoren, John Owen, Thomas Boston, enz. het zwaarste wegen. Niet alleen vanwege hun 'naam', maar vooral vanwege hun Bijbelse onderbouwing. Bovendien zijn we aan de belijdenissen gebonden en niet aan bepaalde predikanten van de Nadere Reformatie wanneer die anders spreken.
Gebruikersavatar
Posthoorn
Berichten: 6464
Lid geworden op: 04 dec 2008, 11:22

Re: "Nadere weldaden" in de prediking GG

Bericht door Posthoorn »

En zelfs niet aan de belijdenissen, wanneer die anders spreken dan de Schrift... ;)
HersteldHervormd
Berichten: 5987
Lid geworden op: 29 jun 2019, 21:20

Re: "Nadere weldaden" in de prediking GG

Bericht door HersteldHervormd »

pierre27 schreef: Natuurlijk is het geen derde weg...
Jawel.

1: verloren
2: gered, zonder bewuste kennis aan Christus
3: gered
Dankbaarheid is de moeder van alle deugden.
mail: broederhh@gmail.com
Mannetje
Berichten: 7692
Lid geworden op: 23 mei 2014, 09:54
Locatie: Tholen

Re: "Nadere weldaden" in de prediking GG

Bericht door Mannetje »

HersteldHervormd schreef:
pierre27 schreef: Natuurlijk is het geen derde weg...
Jawel.

1: verloren
2: gered, zonder bewuste kennis aan Christus
3: gered
Die laatste twee vallen binnen deze visie toch echt samen, alleen is 3 verder geleid dan 2.
-
Plaats reactie