Geestelijke doodstaat

eilander
Moderator
Berichten: 16786
Lid geworden op: 15 okt 2007, 21:42

Re: Geestelijke doodstaat

Bericht door eilander »

Tiberius, ik ben het met je A-B-C-verhaal eens, behalve dit: er zijn natuurlijk wel degelijk mensen die in hun (pastorale) praktijk allerlei soorten mensen tegenkomen en tóch ook (C) aanhangen. Bijvoorbeeld Van der Groe was duidelijk hierin, maar je kunt toch moeilijk stellen dat hij geen praktisch pastoraat beoefende.

Onze predikant is ook duidelijk een aanhanger van C., zeker op de preekstoel en in in de catechese. Ik vind het toch wel mooi om te zien dat hij in het pastoraat wel milder is. En daar af en toe ook in zijn preken wel blijk van geeft.
Gebruikersavatar
Auto
Berichten: 4533
Lid geworden op: 22 feb 2002, 20:01

Re: Geestelijke doodstaat

Bericht door Auto »

Auto schreef:
Wanneer het gaat over de leer van het heil maakt de Belijdenis van Westminster een scherp onderscheid tussen het zaligmakend geloof en de volle verzekerdheid van het geloof (full assurance). De volle zekerheid behoort volgens deze belijdenis niet tot het wezen van het geloof. Deze gedacht is onder de puriteinen in de zeventiende eeuw wijdverbreid. De achtergrond hiervan is dat veel praktische schrijvers uit hun kring leiding zoeken te geven aan gelovigen die de volle zekerheid missen en daarnaar zoeken. Dit hele gedachtencomplex oefent ook invloed uit op de Nadere Reformatie hier in Nederland waar wel onderscheid gemaakt wordt tussen de zekerheid van het geloof en de zekerheid van het gevoel. Het laatste hoort niet bij het wezen van het geloof, het eerste wel. Sommigen zien in deze opvatting een ernstige afwijking van de geloofsopvatting van de Reformatie die ook grote gevolgen kan hebben voor het geestelijke leven. Calvijn en de Heidelbergse Catechismus verinden de zekerheid immers onlosmakelijk met het geloof? We lezen namelijk in het laatstgenoemde belijdenisgeschrift dat het geloof in zijn kern bestaat in een stellig weten en een vast vertrouwen 'dat niet alleen anderen, maar ook mij vergeving der zonden, eeuwige gerechtigheid en zaligheid van God geschonken is.' In dit verband moeten we wijzen op drie dingen.

In de eerste plaats is het onderscheid tussen 'wezen' en 'welwezen' niet gelukkig. Men kan er namelijk op verschillende manieren een verkeerde kant mee opgaan. Vervolgens moet men bedenken dat onze belijdenis er oog voor heeft dat er onder gelovigen onderscheid bestaat in de mate waarin zij zekerheid van het heil bezitten. Dat is ook een voluit Bijbels gegeven. Ten slotte dienen we, naar mijn mening, geloof en zekerheid nauw op elkaar te betrekken. Dat doet de Westminster Confessie in feit ook wanneer zij stelt dat het geloof in zijn kern is 'het aannemen en ontvangen van Christus en het rusten op Hem allen voor rechtvaardiging, heiliging en het eeuwige leven, op grond van het genadeverbond.' Die zekerheid is echter krachtig of minder krachtig naar de mate van het geloof.
Bron: Gewogen woorden, Prof.dr. A. Baars, blz. 48-49

Dit is wel wat anders dan JGW en Sheba roepen, ondanks dat Baars dat verschil ook aangeeft, maar de uitwerking is anders.
Nog maar eens deze post Tiberius ziet het verschil ook ;)
Gebruikersavatar
huisman
Berichten: 17245
Lid geworden op: 12 nov 2009, 23:38

Re: Geestelijke doodstaat

Bericht door huisman »

GJdeBruijn schreef:Sheba, je vermengt de zekerheid van het geloof met de zekerheid van de gelovige.
Geloof gaat in eerste instantie in praktijk als missende zondaar naar Christus. Wetende dat Hij nodig is als persoonlijke Borg en Middelaar. Wetende Hem nodig te hebben, Hem lief te hebben. Hem te willen navolgen, maar niet te kunnen. Dat is geloof, wetende dat Hij de ware gerechtigheid is die je zelf mist en daarom van Hem nodig hebt.
De bijzondere bevestiging van de gelovige is te weten in Zijn handpalmen te zijn gevraveerd.

De reformatie gaat uit van de definitie van het geloof.
De puriteinen en de nadere reformatoren leerden deze zelfde definitie maar beschreven daarnaast hoe dat geloof wordt toegepast en wat de zondaar daaronder ervaart.

Jij (Sheba) hebt het steeds over de definitie van het geloof en bestrijdt dit vanuit de opvatting ten aanzien van de toepassing daarvan.
Oftwel, je haalt de dogmatiek (definitie geloof) en de bevinding (ervaring onder de toepassing) door elkaar.

Overigens zie ik wel dat Huisman het accentverschil tussen de nadere reformatoren en de puriteinen niet helemaal correct onderscheidt.
Zijn betoog is vanuit de hollandse theologie gedacht en daarmee leest hij de puriteinen. Daarmee vermengt hij de leer van preparation met de visie van de heilsorde van de hollanders. Die verschillen gewoon. Dan moet je ook niet de voorbereiding die de puriteinen voor de wedergeboorte leren met de hollandese methode ervoor willen plaatsen. Dat is verwarrend.


Ik lees de puriteinen vanuit hun theologie die ze hebben beleden in hun Westminster confessie samen met de kleine en grote catechismus. Hun onderscheid tussen het wezen en welwezen kom je ook in hun geschriften tegen.
Natuurlijk zeggen ze meer dan ik in dit topic naar voren bracht.

@Tiberius ik ben idd verschoven van standpunt. In het verleden deelde ik het standpunt van Sheba ( hoewel niet zo stevig als hij)en daar ben ik van teruggekomen. Een mens moet open staan voor correctie door de Schrift en betrouwbare theologen.
Er gaan er met twee verbonden verloren en met drie en er worden er met twee verbonden behouden en met drie. Prof. G. Wisse.
Zonderling
Berichten: 4330
Lid geworden op: 19 nov 2005, 12:31

Re: Geestelijke doodstaat

Bericht door Zonderling »

Posthoorn schreef:Er wordt slecht geluisterd naar elkaar. Daardoor is het soms niet duidelijk welk standpunt er verdedigd of aangevallen wordt.

Huisman zegt: bij het begin van het geestelijk leven is er niet meteen kennis van de vergeving der zonde. De vraag is waar het geestelijk leven dan begint. Merkwaardig genoeg beroept Huisman zich dan op Owen, die m.i. wat anders zegt dan Huisman.

Sheba zegt: het begin van het geestelijk leven is daar waar Christus door het geloof omhelsd wordt. En zo iemand heeft dan ook meteen de zekerheid van zijn aandeel aan Christus.

Ik zit daar tussenin met mijn standpunt: het gaat om het geloof in Christus, in feite 'begint' daar het leven als christen (wat Sheba dus ook zegt), maar niet ieder die Christus door het geloof mag leren kennen, heeft meteen zekerheid van zijn aandeel aan Christus, zoals ook Owen dat beschrijft in bovenstaande citaten.
Als 'meelezer' kan ik mij wel vinden in deze weergave van enkele van de posters in dit topic.

Ik begrijp Sheba heel goed en ik geloof ook dat het begin van wedergeboorte en het zaligmakend geloof dat Christus aanneemt volstrekt samenvallen. Noch onze belijdenissen noch de Westminster stelt daar een tijdsruimte tussen.

Maar uiteindelijk kan ik mij toch het beste vinden bij hoe Posthoorn de zaken verwoord heeft (waar JGW m.i. ook op aansluit), namelijk dat we wel onderscheid moeten maken tussen de zekerheid van het geloof - deze zekerheid is gericht op de belofte Gods in Christus en rust hierin; dit is een daad van het hart - en anderzijds de zekerheid die een mens heeft van zijn aandeel. Iemand kan waarlijk geloofd hebben en zich de beloften van het Evangelie in Christus door een waar geloof hebben toegeëigend en toch niet verzekerd zijn van zijn eigen aandeel hierin - ondanks dat hij dit geloof geoefend heeft. Dat leert Westminster, dat leerden ook de puriteinen en verreweg de meeste Nederlandse oudvaders, en het is ook de ondervinding geweest van diverse ware gelovigen in de praktijk (terwijl bij anderen deze zekerheid van het eigen aandeel er terstond is).

Dit betekent dat ik dus ook overeenstemming mag hebben met het citaat dat Auto gaf van prof. Baars. Dit citaat pleit echter geenszins voor de opvattingen van bv. Tiberius en Huisman, die de zekerheid van het geloof losmaken van de wedergeboorte en de wedergeboorte of het nieuwe leven veel vroeger stellen, namelijk bij de overtuiging van zonde. Deze laatste opvatting vinden we niet bij de Westminster en ook niet bij de meeste puriteinen. (Ook volstrekt niet in de kanttekeningen bij onze Statenvertaling.) De meeste puriteinen (en Schotten) lieten wedergeboorte en geloof (omhelzing en toeëigening van de beloften van het Evangelie, van Christus) geheel samenvallen, echter zonder daaraan de zekerheid van het gevoel of van het eigen aandeel als noodzakelijk te verbinden.

Wat betreft de D.L. I, 16, die hier ook ter sprake is gebracht door Tiberius. De zin die met "Veel minder" begint zijn inderdaad zij die in de D.L. voor wedergeborenen gehouden worden, mensen die OOK het geloof reeds bezitten, maar die de zekerheid van hun aandeel niet durven of kunnen belijden. Echter, de eerste groep die beschreven wordt in I, 16 zijn door de Dordste vaderen niet beschreven als een bijzondere groep van wedergeborenen. We hebben hier eerder in een ander topic over gesproken en dit is door Posthoorn en mij aangetoond op basis van overeenkomstige uitspraken in de Acta en de Synopsis. Het is erg gevaarljik om zulken als wedergeborenen te beschouwen en aan te spreken. Tegenover Eilander: dat gebeurt pastoraal wel degelijk en zo worden mensen ten onrechte gerustgesteld buiten het levend geloof in Christus.

Dit commentaar wilde ik mij persoonlijk veroorloven. Overigens: hier is vooral gesproken vanuit het dogma, hoewel ik bij sommigen ook een persoonlijke beleving mocht horen doorklinken. Daar komt het uiteindelijk op aan voor ieder van ons, mijzelf ingesloten.

Beste groet,
Z.
eilander
Moderator
Berichten: 16786
Lid geworden op: 15 okt 2007, 21:42

Re: Geestelijke doodstaat

Bericht door eilander »

Dank je, Zonderling. Duidelijke posting. Even voor de goede orde, misschien heb ik mij niet duidelijk uitgedrukt. Ik weet maar al te goed dat in het pastoraat mensen te vroeg de handen opgelegd kunnen krijgen. Ik zou hier ook persoonlijke herinneringen kunnen ophalen hierover, dat ik hier getuige van was en tot mijn schande te weinig aan deed.
Wat ik echter bedoelde te zeggen, was dat het niet perse zo hoeft te zijn. Niet altijd gaan de mensen die de wedergeboorte eerder leggen, ook in het pastoraat hier de mist mee in.
Dus het is er m.i. wel een gevaar van, maar niet een noodzakelijk gevolg.
Gebruikersavatar
huisman
Berichten: 17245
Lid geworden op: 12 nov 2009, 23:38

Re: Geestelijke doodstaat

Bericht door huisman »

eilander schreef:Dank je, Zonderling. Duidelijke posting. Even voor de goede orde, misschien heb ik mij niet duidelijk uitgedrukt. Ik weet maar al te goed dat in het pastoraat mensen te vroeg de handen opgelegd kunnen krijgen. Ik zou hier ook persoonlijke herinneringen kunnen ophalen hierover, dat ik hier getuige van was en tot mijn schande te weinig aan deed.
Wat ik echter bedoelde te zeggen, was dat het niet perse zo hoeft te zijn. Niet altijd gaan de mensen die de wedergeboorte eerder leggen, ook in het pastoraat hier de mist mee in.
Dus het is er m.i. wel een gevaar van, maar niet een noodzakelijk gevolg.
Te vroeg handen opleggen is natuurlijk nooit de bedoeling van "ons soort mensen" maar wel wat in Richard Sibbes boek als hoofdstuktitel staat:8.In predikanten wordt tederheid vereist tegenover pas beginnenden.

Verder verbaas ik mij zeer dat jullie denken dat de puriteinen ontrouw zouden zijn aan hun eigen confessie. Jullie lezen de puriteinen met een bril die niet uit Westminster komt.



De grote catechismus van Westminster vr 172:
Mag iemand die eraan twijfelt of hij wel in Christus is, of twijfelt of hij zich wel op de juiste wijze heeft voorbereid, aan het heilig avondmaal komen?
Antwoord: iemand die eraan twijfelt of hij wel in Christus is, of twijfelt of hij zich wel op de juiste wijze heeft voorbereid voor het sacrament van het heilig avondmaal kan werkelijk deel hebben aan Christus hoewel hij daar nog niet van verzekerd is. Wanneer diegene voldoende getroffen is door het besef van de noodzaak van deze verzekering en er ongeveinsd naar verlangt om in Christus gevonden te worden en af te staan van ongerechtigheid heeft hij vanuit Gods oogpunt deel aan Christus. enz.


en:De grote catechismus van Westminster vr 81:
Zijn alle ware gelovigen altijd verzekerd dat zij in de staat van genade zijn en dat zij zalig worden?
Antwoord: Omdat zekerheid van genade en zaligheid niet tot het wezen van het geloof behoort,kunnen ware gelovigen lang moeten wachten voordat ze dit verkrijgen. Nadat ze deze zekerheid hebben genoten,kan het ook door velerlei kwalen, zonden,verzoekingen en afdwalingen verzwakt en onderbroken worden. enz.
Er gaan er met twee verbonden verloren en met drie en er worden er met twee verbonden behouden en met drie. Prof. G. Wisse.
Gebruikersavatar
Posthoorn
Berichten: 6464
Lid geworden op: 04 dec 2008, 11:22

Re: Geestelijke doodstaat

Bericht door Posthoorn »

huisman schreef:Verder verbaas ik mij zeer dat jullie denken dat de puriteinen ontrouw zouden zijn aan hun eigen confessie. Jullie lezen de puriteinen met een bril die niet uit Westminster komt.

De grote catechismus van Westminster vr 172:
Mag iemand die eraan twijfelt of hij wel in Christus is, of twijfelt of hij zich wel op de juiste wijze heeft voorbereid, aan het heilig avondmaal komen?
Antwoord: iemand die eraan twijfelt of hij wel in Christus is, of twijfelt of hij zich wel op de juiste wijze heeft voorbereid voor het sacrament van het heilig avondmaal kan werkelijk deel hebben aan Christus hoewel hij daar nog niet van verzekerd is. Wanneer diegene voldoende getroffen is door het besef van de noodzaak van deze verzekering en er ongeveinsd naar verlangt om in Christus gevonden te worden en af te staan van ongerechtigheid heeft hij vanuit Gods oogpunt deel aan Christus. enz.


en:De grote catechismus van Westminster vr 81:
Zijn alle ware gelovigen altijd verzekerd dat zij in de staat van genade zijn en dat zij zalig worden?
Antwoord: Omdat zekerheid van genade en zaligheid niet tot het wezen van het geloof behoort,kunnen ware gelovigen lang moeten wachten voordat ze dit verkrijgen. Nadat ze deze zekerheid hebben genoten,kan het ook door velerlei kwalen, zonden,verzoekingen en afdwalingen verzwakt en onderbroken worden. enz.
Wat is je probleem, huisman?
Ik citeer Zonderling, en ik ben het daarin helemaal met hem eens:
Zonderling schreef: Iemand kan waarlijk geloofd hebben en zich de beloften van het Evangelie in Christus door een waar geloof hebben toegeëigend en toch niet verzekerd zijn van zijn eigen aandeel hierin - ondanks dat hij dit geloof geoefend heeft. Dat leert Westminster, dat leerden ook de puriteinen en verreweg de meeste Nederlandse oudvaders, en het is ook de ondervinding geweest van diverse ware gelovigen in de praktijk (terwijl bij anderen deze zekerheid van het eigen aandeel er terstond is).
Dit is toch wat de Westminster zegt?
Gebruikersavatar
Jeremiah
Berichten: 1471
Lid geworden op: 25 mar 2016, 12:43

Re: Geestelijke doodstaat

Bericht door Jeremiah »

Christopher Love heeft over deze dingen zulke prachtige Bijbelse dingen gezegd, op zo'n tere, wijze, liefdevolle en pastorale manier, dat ik het jammer vind dat ik niet alles over kan typen. Ze zijn te vinden onder "Toenemen in genade" in het prachtige dagboek: twaalf puriteinse meesterwerken. Wellicht hebben jullie het boek wel.
Wim Anker
Berichten: 3875
Lid geworden op: 05 dec 2014, 18:34

Re: Geestelijke doodstaat

Bericht door Wim Anker »

Als bewijs voor het eigen gelijk wordt vooral de andere visie bekritiseerd om de vermeende gevaren.

Dat lijkt me een zeer zwakke grond. Niet onze wijze inschattingen zijn de norm maar de Schrift.

En @Zonderling zegt iets heel anders dan vr. 81. @Z beaamd alleen het tweede deel van deze vraag (wat @Sheba m.i. ook ontkend) maar het eerste deel, voor het woordje nadat, wordt nu juist bestreden door de samenvaldrijvers.
Laatst gewijzigd door Wim Anker op 20 mei 2016, 09:55, 1 keer totaal gewijzigd.
ejvl
Berichten: 5726
Lid geworden op: 06 jun 2011, 11:15

Re: Geestelijke doodstaat

Bericht door ejvl »

Posthoorn schreef: Wat is je probleem, huisman?
Ik citeer Zonderling, en ik ben het daarin helemaal met hem eens:
Zonderling schreef: Iemand kan waarlijk geloofd hebben en zich de beloften van het Evangelie in Christus door een waar geloof hebben toegeëigend en toch niet verzekerd zijn van zijn eigen aandeel hierin - ondanks dat hij dit geloof geoefend heeft. Dat leert Westminster, dat leerden ook de puriteinen en verreweg de meeste Nederlandse oudvaders, en het is ook de ondervinding geweest van diverse ware gelovigen in de praktijk (terwijl bij anderen deze zekerheid van het eigen aandeel er terstond is).
Dit is toch wat de Westminster zegt?
Zonderling heeft het over -ondanks dat hij dit geloof geoefend heeft -.
De Westminster zegt:
hoewel hij daar nog niet van verzekerd is. Wanneer diegene voldoende getroffen is door het besef van de noodzaak van deze verzekering en er ongeveinsd naar verlangt om in Christus gevonden te worden en af te staan van ongerechtigheid heeft hij vanuit Gods oogpunt deel aan Christus. enz.

Spreekt de Westminster van iemand die het geloof beoefend heeft?
Zonderling
Berichten: 4330
Lid geworden op: 19 nov 2005, 12:31

Re: Geestelijke doodstaat

Bericht door Zonderling »

ejvl schreef:
Posthoorn schreef: Wat is je probleem, huisman?
Ik citeer Zonderling, en ik ben het daarin helemaal met hem eens:
Zonderling schreef: Iemand kan waarlijk geloofd hebben en zich de beloften van het Evangelie in Christus door een waar geloof hebben toegeëigend en toch niet verzekerd zijn van zijn eigen aandeel hierin - ondanks dat hij dit geloof geoefend heeft. Dat leert Westminster, dat leerden ook de puriteinen en verreweg de meeste Nederlandse oudvaders, en het is ook de ondervinding geweest van diverse ware gelovigen in de praktijk (terwijl bij anderen deze zekerheid van het eigen aandeel er terstond is).
Dit is toch wat de Westminster zegt?
Zonderling heeft het over -ondanks dat hij dit geloof geoefend heeft -.
De Westminster zegt:
hoewel hij daar nog niet van verzekerd is. Wanneer diegene voldoende getroffen is door het besef van de noodzaak van deze verzekering en er ongeveinsd naar verlangt om in Christus gevonden te worden en af te staan van ongerechtigheid heeft hij vanuit Gods oogpunt deel aan Christus. enz.

Spreekt de Westminster van iemand die het geloof beoefend heeft?
Jazeker spreekt de Westminster van iemand die het geloof beoefend heeft. Dat wordt ook heel duidelijk in de Westminster Confessie over het geloof:
Westminster Confessie schreef:XIV.2 ... Maar de voornaamste daden van het zaligmakend geloof zijn: alleen Christus aanvaarden, ontvangen en op Hem rusten tot rechtvaardigmaking, heiligmaking en tot het eeuwige leven, krachtens het verbond der genade.

3. Dit geloof heeft verschillende gradaties, zwak of sterk; het kan wel dikwijls en op vele manieren aangevallen en verzwakt worden, maar het overwint. Bij velen groeit het uit tot een volle zekerheid door Christus, Die zowel de Auteur als de Voleinder des geloof is.
De passage die Huisman aanhaalt spreekt over deze zelfde zaak. Het gaat over hen die reeds geloofd hebben en Christus hebben mogen aannemen en op Hem rusten, maar die de zekerheid van hun aandeel nog niet gevoelen. Wanneer je de passage isoleert, zoals Huisman lijkt te doen, dan ga je inderdaad concluderen dat het gaat over mensen die nog niet geloofd hebben zoals hierboven beschreven is. Maar onder meer uit bovenstaande passage van de Westminster Confessie blijkt het tegendeel.
Zonderling
Berichten: 4330
Lid geworden op: 19 nov 2005, 12:31

Re: Geestelijke doodstaat

Bericht door Zonderling »

Wim Anker schreef:Als bewijs voor het eigen gelijk wordt vooral de andere visie bekritiseerd om de vermeende gevaren.

Dat lijkt me een zeer zwakke grond. Niet onze wijze inschattingen zijn de norm maar de Schrift.

En @Zonderling zegt iets heel anders dan vr. 81. @Z beaamd alleen het tweede deel van deze vraag (wat @Sheba m.i. ook ontkend) maar het eerste deel, voor het woordje nadat, wordt nu juist bestreden door de samenvaldrijvers.
De grote catechismus van Westminster vr 81:
Zijn alle ware gelovigen altijd verzekerd dat zij in de staat van genade zijn en dat zij zalig worden?
Antwoord: Omdat zekerheid van genade en zaligheid niet tot het wezen van het geloof behoort,kunnen ware gelovigen lang moeten wachten voordat ze dit verkrijgen. Nadat ze deze zekerheid hebben genoten,kan het ook door velerlei kwalen, zonden,verzoekingen en afdwalingen verzwakt en onderbroken worden. enz.
Hiermee mag ik van harte instemmen, dus ook met het eerste deel van dit antwoord. Maar bedenk wel dat we onderscheid moeten maken tussen (1) HET VERTROUWEN VAN HET GELOOF DAT CHRISTUS EN DE BELOFTEN VAN HET EVANGELIE TOT ZALIGHEID OMHELST en (2) DE ZEKERHEID VAN DE GENADESTAAT. Dit zijn twee verschillende zaken, het eerste is een zaak van het hart (een uitgaande daad van het geloof), het tweede is een conclusie in het eigen gemoed (een wederkerende daad van het geloof). Het eerste is er in alle gelovigen (hoewel dit zwak kan zijn), het tweede niet. Deze vraag van de Westminster Catechismus spreekt hier over het tweede, niet over het eerste. (Maar omdat dit door velen door elkaar gehaald wordt, wordt dit dus niet begrepen.)

Wat je nergens in Westminster zal vinden is dat het geloof er kan zijn zonder dat dit geloof Christus en Zijn weldaden ontvangt en aanneemt. Nee, men kan spreken over een zwak geloof, maar niet over een afwezig geloof. Evenmin vind je dat een mens zonder dit geloof wedergeboren kan zijn. Dat zijn gedachten die de puriteinen echt 'vreemd' waren, een theologie die in de 18e eeuw eerst is opgekomen en in de 20e eeuw gesystematiseerd.

Je mag mij een 'samenvaldrijver' noemen, maar noem dan ook Calvijn, Erskine, Boston, en noem maar op ook zo...

P.S. Deze zaken leren we op grond van de Schrift en de belijdenis, en wijzen vervolgens op de gevaren van een afwijkende leer. Niet andersom dus. Wanneer je meent dat Schrift en belijdenis een wedergeboorte leren zonder een (eventueel zwak) geloof dat Christus en Zijn weldaden omhelsd en aangenomen heeft, dan vraag ik je (zoals al zo vaak gedaan is) dit te bewijzen.
Gebruikersavatar
Johann Gottfried Walther
Berichten: 4763
Lid geworden op: 05 feb 2008, 15:49

Re: Geestelijke doodstaat

Bericht door Johann Gottfried Walther »

Dat samenvallen, is een zeer belangrijk leerstuk binnen de Puriteinse traditie.
Als je daar het niet eens bent met de Puriteinen, ben je het op een fundamenteel leerstuk niet eens.
"Zie, de Heere is gekomen met Zijn vele duizenden heiligen, om gericht te houden tegen allen, en te straffen alle goddelozen onder hen, vanwege al hun goddeloze werken, die zij goddelooslijk gedaan hebben, en vanwege alle harde woorden, die de goddeloze zondaars tegen Hem gesproken hebben"
Gebruikersavatar
parsifal
Berichten: 9160
Lid geworden op: 09 jan 2002, 10:15
Locatie: Zuidhorn

Re: Geestelijke doodstaat

Bericht door parsifal »

Is niet een deel van het probleem dat "onze zaligheid" het middelpunt van de theologie en belijdenis is geworden. Natuurlijk is dit een heel belangrijk punt in de Bijbel, echter het zoeken naar de Waarheid over Wie God is (en niet alleen Wie God voor ons is) en meer nadruk leggen op God liefhebben boven alles en je naaste als jezelf kan een verandering ten goede zijn. In ieder geval is met die nadruk een deel van het probleem weg dat we mensen te snel de handen opleggen.

Natuurlijk is dit alles ook alleen mogelijk als we levendgemaakt zijn.
"Then he isn't safe?" said Lucy.
"Safe?" said Mr. Beaver. "Don't you hear what Mrs. Beaver tells you? Who said anything about safe? "Course he isn't safe. But he's good. He's the King, I tell you."
Gebruikersavatar
huisman
Berichten: 17245
Lid geworden op: 12 nov 2009, 23:38

Re: Geestelijke doodstaat

Bericht door huisman »

@Zonderling jij haalt hoofdstuk 14 aan van de Westminster confessie maar in deze discussie past hoofdstuk 18: 3&4 daar echt ook bij.
3 Deze onfeilbare zekerheid is niet op die manier eigen aan het wezen van het geloof, dat een ware gelovige niet soms lang moet wachten of met vele moeilijkheden te kampen krijgt voordat hij aan die verzekering deel krijgt.
(Tekstaanhalingen Ps77:1-11 Ps88, Jes50:10 Mar 9:24 1Joh 5:13) enz.

Dit gaat over beginnende gelovigen die daarna in deze paragraaf worden aangespoord om die zekerheid te verkrijgen.
Daarna gaat paragraaf 4 over het wankelen,verminderen of onderbroken worden van de zekerheid door nalatigheid of het vallen in een bijzondere zonde.

Volgens mijn perceptie ben jij het met paragraaf 4 eens maar minder met paragraaf 3.

@Posthoorn tussen ons zit weinig verschil maar vanwege het aangelegen punt post ik bewust wat eenzijdig.
Er gaan er met twee verbonden verloren en met drie en er worden er met twee verbonden behouden en met drie. Prof. G. Wisse.
Plaats reactie